บำเรอรัก...... Ver. TK

 
 
 
  
ใบหน้าหล่อคมคายก้มลงฝังจมูกโด่งลงบนซอกคอขาวนวลเนียน  และดูเหมือนจะทำมากกว่านั้น 
 
เมื่อร่างของเค้าโถมทับไปกดร่างบางให้ติดไว้กับรถ ก่อนที่มือปลาหมึกคู่แกร่งของเค้า สอดแทรกเข้า
 
ไปในกระโปรงชุดสวยก่อนจะเลิกมันขึ้นมา เผยให้เห็น ท่อนขาเรียวสวย  ขาวผ่องนวลเนียนละเอียด
 
  ยิ่งปรากฎท่ามกลางแสงจันทร์ก็ยิ่งผ่องใส ทำให้คนที่กำลังสัมผัสมันถึงกับกำลังจะบ้าคลั่งเพราะ
 
ความต้องการคนตรงหน้ามากมาย ใบหน้าสวยย่นคิ้วไม่พอใจ  มือเล็กคว้าสะเปะสปะ  พยายามผลัก
 
ร่างคนตัวใหญ่ออกจากตัว
 
 
 
“ ปล่อยน่ะ...อะ..  ไอ้โรคจิต ...อ๊าส์ ”
 
 
แก้วสะดุ้ง เมื่อริมฝีปากร้อน ลิ้นสากกำลังโลมเลีย ลงมาถึงเนินอกคู่สวย  ที่มีชุดปกปิดอยุ่ แต่เค้ากลับ
 
ลูบไล้มือแกร่งไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่าพร้อมกับปลดชุดเธอจนมันหลุดออก ร่างเพรียวบางสั่น
 
เทิ้ม แม้เธอจะพยายามฝืนยังไง  แต่ทำไมร่างกายเธอทรยศเธออย่างนี้  ทำไมต้องเคลิบเคลิ้มไปกับ
 
บทรักที่กำลังจะพาความเจ็บปวดมาสู่เธอด้วย 
 
 
*****
 
 
‘ พี่ค่ะ  หยุดเล่นเกมส์ได้แล้วสนใจฉันบ้างสิ ’
 
 
หญิงสาวใบหน้าสวยสด ราวนางฟ้า  จมูกรั้นเชิดขึ้นแสดงความเอาแต่ใจ  ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่
 
 ภายใต้กลุ่มผมนุ่มตรงซอยสั้นประบ่าปกคลุมเข้ารูปกับใบหน้าสวยได้อย่างดีถึงแม้ลุคจะดูห้าวแต่แก้ว
 
ก็เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ เมื่อได้ยลโฉมเธอ  ดวงตากลมโต กำลังแสดงความไม่พอใจ นั่งมองคน
 
ข้างๆที่ชวนเธอมาบ้าน  แล้วมัวแต่สนใจเกมส์โดยไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย
 
 
‘ อะไรอีกหล่ะแก้ว  ฉันกำลังเล่นเกมส์อยุ่น่ะ  อย่าขัดสิ ’
 
 
‘ แต่พี่นั่งเล่นมันมา 2 ชั่วโมงแล้วน่ะค่ะ  พี่ไม่สนใจฉันเลย ’
 
 
‘ ถ้าไม่พอใจก็กลับไปสิ ’
 
 
ชายหนุ่มที่มีรูปร่างใบหน้า  เรียวได้รูป  จมูกโด่งพองาม  ดวงตาเรียวสวยฉายแววเย็นชาตามฉบับ
 
หนุ่มขี้เบื่อง่าย  หันมามองแฟนสาวคนสวยของเค้าอย่างเบื่อหน่าย  มือเรียววางเกมส์ลง  ก่อนจะเดิน
 
ไปหยิบของกินในตู้เย็น  โดยไม่สนใจความรู้สึกคนที่ฟังเลยแม้แต่น้อย    คนที่ได้ฟังถึงกับใจเสีย 
 
มือเรียวสวยคว้ากระเป๋าของเธอเดินเชิดไปที่ประตู  ก่อนจะหันมามองใบหน้าคนร่างสูง  ด้วยแววตา
 
เจ็บปวด
 
 
 
‘ เรายังเป็นแฟนกันอยุ่ใช่มั้ยค่ะ   พี่ยังอยากมีฉันเป็นแฟนอยุ่มั้ย  ’
 
 
‘ ถามอะไรโง่ๆ  ฉันกับเธอก็เป็นแฟนกันอยู่ไม่ใช่หรือไง ’
 
 
‘ ฮึก....แล้วทำไมไม่เปิดเผยสถานะ ความสัมพันธ์ของเรา พี่จะปกปิดคนอื่นทำไมกัน รู้มั้ย  ตอนนี้ฉันรุ้
สึกว่า  ตอนฉันอยู่กับพี่  ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว  ฮึก...พี่ไม่เคยสนใจฉันเลย  เวลาอยุ่ต่อหน้า
เพื่อนๆ  ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน   แต่พี่กลับมาดีกลับฉันตอนลับหลัง   แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่าฉันยังอยุ่คน
เดียวอยุ่ดี ถ้าหากพี่ยังยืนยันว่าฉันเป็นแฟนของพี่อยู่  ช่วยทำให้ฉันแน่ใจได้มั้ยค่ะ  ฮึก.....ช่วยทำ
เหมือนฉันเป็นคนที่พี่รักอย่างแท้จริง  ....’
 
 
 
ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากัน  พยายามกลั้นสะอื้นไม่ให้ได้ยิน  แต่น้ำตากลับรินไหลออกจากดวง
 
ตากลมโตคู่นั้นเสียแล้ว หญิงสาวมองหน้าคนรักอย่างเสียใจและมีความหวังกับคำตอบที่จะได้ยิน
 
 ตอนนี้เธออัดอั้นและรุ้สึกอยากระบายออกมาให้หมด  ร่างบางถูกคนร่างสูงคว้าไปกอดแทนคำตอบที่
 
เธอกำลังจะได้รับ   ใบหน้าสวยซบลงบนไหล่แกร่ง  มือเรียวที่ถือกระเป๋า ปล่อยกระเป๋าให้หล่นลงไป
 
ก่อนจะยกขึ้นกอดคนร่างหนาแน่น 
 
 
 
‘ ฉันรักเธอ แก้ว  รักเธอคนเดียว ’
 
 
‘ ฮือๆๆๆ  งั้นก็บอกคนอื่นเรื่องของเราสิค่ะ ฮึก.....ฉันไม่อยากหลบๆซ่อนๆอีกแล้ว  ฮือๆ ’
 
 
 
โทโมะไม่ตอบ  ผละออกจาร่างงาม มือหนายกขึ้นเช็ดน้ำตาให้จากดวงหน้าสวย ก่อนที่มือทั้งสองจะ
 
ประคองหน้าเธอไว้  ใบหน้าชายหนุ่มค่อยโน้มเข้าหาเธอช้าๆเหมือนต้องมนต์สะกด  ริมฝีปากหนา
 
ค่อยๆสัมผัสริมฝีปากอวบอิ่มที่สั่นระริกเพราะกำลังกลั้นเสียงสะอื้นอยู่ เมื่อริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกัน
 
  ชายหนุ่มๆค่อยๆขยับริมฝีปากตนเองช้าๆกดเน้นที่ริมฝีปากล่างเพื่อย้ำความสัมผัสที่ร้อนรุ่ม ลิ้นสาก
 
ค่อยๆยื่นออกไปเข้าไปในโพรงปากเล็กของเธอ  ค่อยๆตวัดรัดลิ้นนุ่ม ที่ดูเหมือนจะสั่นกลัว พยายาม
 
บ่ายเบี่ยงลิ้นของเขา
 
 ก่อนที่จะแปลเปลี่ยนเป็นตอบรับเค้าอย่างไร้เดียงสา  จูบที่เคยอ่อนโยนและหอมหวานก็ค่อยๆทวีคูณ
 
ความรุนแรงแรงขึ้นเป็นโหยหาแทน มือแกร่งปล่อยมือจากดวงหน้าเล็ก  ก่อนที่จะค่อยๆปลดกระดุม
 
เสื้อนักเรียนเธอออก  เผยให้เห็นบราเซียลูกไม้สีหวาน  พร้อมกับอกอวบอิ่มที่ซ่อนรูปอยู่นาน  เค้า
 
ถอดมันออกจาร่างเธออย่างง่ายดาย  ชายหนุ่มถอนจูบและมอง  เรือนร่างขาวผ่องงดงามที่แท้จริงของ
 
แก้วปรากฎให้เห็นสู่สายตาเรียวดุจดั่งเหยี่ยวที่ต้องการจับเหยื่อ ที่กำลังมองเหมือนกำลังจะกลืนกิน 
 
แก้วหน้าแดง  เอามือปกปิดร่างกาย
 
 
‘ เอ่อ...ฉันกลับก่อนดีกว่า  ’
 
 
แก้วเอ่ย  รีบคว้าเสื้อตนเองจากเค้ากลับมา  แต่เค้ากลับขว้างมันทิ้งไป  ผลักร่างเพรียวสวยของเธอ
 
ลงบนเตียงนุ่ม  พร้อมกับร่างหนาลงทับบนร่างเธอ
 
 
‘ พี่ค่ะ   ปล่อยฉันเถอะ...ฉันจะกลับบ้าน ..เราไม่สมควรมาทำอะไรแบบนี้น่ะค่ะ ’
 
 
‘ ไหนว่าเธอรักฉันไง  แล้วทำไมถึงปฎิเสธ ’
 
 
‘ ฉันยังไม่พร้อม  และพี่เองก็คงไม่พร้อม.....เราอายุแค่ 18 เอง ’
 
‘ ใครว่าฉันไม่พร้อม  เธอจะรู้ดีกว่าฉันได้ไงแก้ว ’
 
 
‘ ถ้าพี่พร้อม  ฮึก...พี่คงไม่ปิดบังเรื่องที่เราคบกันหรอกค่ะ   ....เวลาฉันพูดเรื่องนี้ทีไร  พี่จะบ่ายเบี่ยง
ฉันตลอด  .....ถ้ายังไม่พร้อมที่จะมีฉัน  ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก  ไอ้โทโมะบ้า’
 
 
แก้วโพร่งออกมา  น้ำตาก็พาลจะไหลอีก  ดวงหน้าสวยหันหน้าหนีเค้าอย่างอดกลั้น  แต่เธอไม่รุ้ว่าเธอ
 
กำลังเปิดโอกาสให้คนบนร่างมากมายแค่ไหน   ชายหนุ่มหน้าถอดสี  รุ้สึกผิด  ใช่ เค้าอาจยังไม่พร้อม
 
ที่จะเปิดเผยเรื่องนี้กับใคร 
 
เค้ายังอยากมีอิสระ แต่เค้าก็ตอบได้เต็มปากเช่นกัน  ว่าผู้หญิงตรงหน้าเค้าจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เค้า
 
จะรักและอยากใช้ชีวิตคู่ด้วยเช่นกัน 
 
 
 
‘ ฉันขอโทษ...แก้ว แต่ฉันรักเธอคนเดียวจริงๆน่ะ  ขอเวลาฉันหน่อยได้มั้ย ’
 
 
‘เวลา  เวลางั้นหรอ  ฮึก  พี่ขอฉันมามากแล้ว  พี่ขอคำๆนี้ฉันมากมากแล้ว  พอที ...ฮึก  ถ้าพี่ทำให้ฉัน
ไม่ได้  เราก็ควรเลิกกัน  ’
 
 
แก้วหันกลับมามองหน้าคนที่อยุ่ใกล้ แขนเล็กยันอกเค้าไว้แล้วผลักออก  เวลางั้นหรอ  สำหรับพี่คงไม่
 
เคยพอสิน่ะ
 
 
‘ ไม่  เธอต้องเป็นของฉันคนเดียว  แก้ว  ฉันรักเธอ’
 
 
‘ พี่อย่าพูดคำว่ารั.....อุ๊บ ’
 
 
ยังไม่ทันที่ริมฝีปากอวบอิ่มจะเอ่ยขึ้นต่อ  ก็ถูกริมฝีปากร้อนของคนบนร่างทาบทับลงมา  และบดขยี้
 
มันอย่างรุนแรง  จนอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว มือหนา กระชากกระโปรงตัวสั้นออก  ลิ้นร้อนบดเบียดเข้าไป
 
ในโพรงปากเล็กกลิ่นไวน์แดง ช่างหอมหวานและเชิญชวนให้เขาตวัดเกี่ยวรัดลิ้นนุ่มที่มีรสชาติไวน์ติด
 
อยู่  อย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่ ไม่นานสาวสวยตรงหน้าคงห้ามใจตนเองไว้ไม่อยู่ ตอบรับรสจูบของเขา
 
กลับมาดั่งเพลิงที่มอดไหม้ริมฝีปากของคนทั้งคู่
 
 
“อื้อ~”
 
 
เสียงครางในลำคอของสาวเจ้านางที่มีทีท่าแสดงความพอใจ ไม่มากก็น้อย มือแกร่งคว้าเอวบางมา
 
แนบชิด แยกเรียวขาขาวนุ่มนิ่มที่ชิดอยุ่ออกกว้าง  กระชากอันเดอร์แวร์ออกไปสุดปลายขาอย่างรวด
 
เร็ว
 
 
“อ๊ะ..”
 
และบทเรียนรักอันร้อนแรง  ที่คนที่เธอรักที่สุดกำลังเริ่มขึ้น  โดยไม่รู้จุดสิ้นสุด
 
 
 
****
ภาพนั้นยังฉายชัดในหัวของแก้ว ภาพที่เธอลบมันออกไปหมดแล้ว  แต่นี่มันกำลังจะกลับมาหาเธออีก
 
ครั้ง  เหตุการณ์ที่เธอเกลียดที่สุด  กำลังมาเยือนเธออีกครั้ง  ดวงหน้าสวยยับย่นด้วยความเจ็บ เมื่อคน
 
ตรงหน้าสอดนิ้วมือเข้าไปในจุดอ่อนไหว ของเธอ 3 นิ้วรวด  มันใหญ่พอที่จะทำให้เธอรุ้สึกเจ็บเหมือน
 
โดนของจริงสอดแทรกเข้ามา  และกำลังขยับมันเข้าออกโดยไม่สนใจความรู้สึกเธอแม้แต่น้อย  แถม
 
ตัวเค้ายังดื่มด่ำกลืนกินอกคุ่งามเธออยุ่
 
 
 
“กรี๊ด...ฮึก..ปล่อยน่ะ  เอามือสกปรกนายออกไป ฮึก...เอามันออกไปไง   ”
 
 
หญิงสาวดิ้นพร่าน  มือเล็กจับกลุ่มผมเข้าและขยุ้มทึ้งมันขึ้น ออกอย่างแรง
 
 
“ โอ๊ยยย  ฉันเจ็บน่ะ ”
 
 
เผียะ!  เผียะ ! มือเรียวของแก้วฟาดไปที่ใบหน้าโทโมะอย่างแรง  ขาเรียวยกขึ้นถีบร่างเค้าออกไป  
 
 จากตัว   แก้วปล่อยโฮออกมา  ร่างงามทรุดตัวลงนั่งชันเข่ากอดตนเองไว้  พยายามคว้าชุดมาใส่ไว้
 
ตามเดิม ดวงหน้าสวยก้มลงซบกับฝ่ามือ  ไม่มองหน้าโทโมะ
 
 
"สะใจนายแล้วใช่มั้ย  นายสนุกงั้นหรอ  ที่เล่นตลกกับฉันน่ะ  นายปั่วหัวทุกคนเล่น  นายทำให้ผู้หญิง
หลายๆคนหลงรัก  นายมีความสุขสิน่ะ  เหอะ  รักฉันคนเดียวงั้นหรอ   นายพูดได้ไม่อายปาก ถ้านาย
รักฉัน  ฮึก  แล้วทำไมเมื่อก่อนที่เราคบกัน นายถึงไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ของเรา  นายทำร้ายจิตใจ
ฉัน  นายเอาหัวใจฉันไปทิ้งๆขว้างๆอย่างไม่แยแส.......ฮึก..ฮือๆๆๆ  "
 
 
 
โทโมะนิ่งไปชั่วขณะ มองเรือนร่างสวยที่กำลังสะอื้นตัวโยนอยู่ตรงหน้า ขาเรียวค่อยๆก้าวมาหยุดตรง
 
หน้าเธอ  ก่อนจะย่อตัวลงนั่งย่อเข่า 
 
 
“ ทำไม  ทำไม ....เธอเกลียดฉันขนาดนั้นเลยใช่มั้ยแก้ว ”
 
 
“ ฮือ  ฮือๆๆ ”
 
แก้วยังซบหน้าลงร้องไห้ต่อไป โทโมะทำหน้าสลดอย่างเศร้าใจ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปคว้าร่างสวย
 
มากอดแน่น  จนร่างเธอเซมาซบลงที่อกแกร่ง  แม้จะถูกขัดขืน  แต่เค้าก็ยังตระกองกอดร่างบางต่อ
 
ไป 
 
 
“ ขอโทษ....ฉันจะไม่ทำร้ายเธอแล้วอย่าร้องน่ะ ...ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอ ”
 
 
“ ฮือๆๆ  ฮึก....คนเลว ”
 
 
อย่าเอ่ยคำนี้อีกเลยแก้ว  แค่เธอปฎิเสธความรักของฉัน  แค่นี้ฉันก็เจ็บปวดมากพอแล้ว   โทโมะยังคง
 
กอดร่างเธออยู่ตรงนั้น  อยุ่นาน  จนคนในอ้อมกอดร้องไห้หมดแรงไป  ชายหนุ่มมองคนในอ้อมกอด
 
  น้ำตาที่กลั้นไว้นานไหลหยดลงบนแก้มใสของเธอ มือเรียวยกขึ้นเช็ดมันออกให้
 
 
 
“ ฉันรักเธอ  ฉันรักเธอคนเดียวจริงๆน่ะแก้ว...ไม่ว่ายังไงฉันก็ปล่อยเธอให้เป็นของคนอื่นไม่ได้จริง
  ฉันเลวก็เพราะเธอน่ะ ”
 
 
 
โทโมะพาแก้วกลับมาบ้าน  จัดให้เธอนอนในท่าสบาย  มือหนาเลิกผ่าห่มขึ้นมาห่มร่างให้เธอ
 
 ก่อนจะก้มลงจุมพิตหน้าผากมนต์
 
 
“ ฝันดีน่ะ  คนดีของฉัน ”
 
 
จากนั้นเค้าก็ปิดไฟให้ แล้วเปิดประตูออกมา  โทโมะสะดุ้งเมื่อมาปะทะกับร่างงามที่หน้าห้อง 
 
เค้ารีบปิดประตูทันที ป็อปปี้มองคนในห้อง  ก่อนจะหันมามองหน้าพี่ชายตนเอง
 
 
“ แล้วพี่จะนอนที่ไหนค่ะ ”
 
 
“ คงนอนที่โซฟาด้านล่าง ”
 
 
“ ไปนอนห้องป็อปก็ได้ค่ะ  เตียงป็อปกว้างพอให้พี่นอนด้วยได้”
 
 
 
****
NC  เบาๆ แค่น้ำจิ้ม  ค่อยมาจัดเต็มอีกที
ขอดูกระแสตอบรอบก่อนน้า