บำเรอรัก...... Ver. TK
aeytomokaew
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ใบหน้าหล่อคมคายก้มลงฝังจมูกโด่งลงบนซอกคอขาวนวลเนียน และดูเหมือนจะทำมากกว่านั้น
เมื่อร่างของเค้าโถมทับไปกดร่างบางให้ติดไว้กับรถ ก่อนที่มือปลาหมึกคู่แกร่งของเค้า สอดแทรกเข้า
ไปในกระโปรงชุดสวยก่อนจะเลิกมันขึ้นมา เผยให้เห็น ท่อนขาเรียวสวย ขาวผ่องนวลเนียนละเอียด
ยิ่งปรากฎท่ามกลางแสงจันทร์ก็ยิ่งผ่องใส ทำให้คนที่กำลังสัมผัสมันถึงกับกำลังจะบ้าคลั่งเพราะ
ความต้องการคนตรงหน้ามากมาย ใบหน้าสวยย่นคิ้วไม่พอใจ มือเล็กคว้าสะเปะสปะ พยายามผลัก
ร่างคนตัวใหญ่ออกจากตัว
“ ปล่อยน่ะ...อะ.. ไอ้โรคจิต ...อ๊าส์ ”
แก้วสะดุ้ง เมื่อริมฝีปากร้อน ลิ้นสากกำลังโลมเลีย ลงมาถึงเนินอกคู่สวย ที่มีชุดปกปิดอยุ่ แต่เค้ากลับ
ลูบไล้มือแกร่งไปตามแผ่นหลังเปลือยเปล่าพร้อมกับปลดชุดเธอจนมันหลุดออก ร่างเพรียวบางสั่น
เทิ้ม แม้เธอจะพยายามฝืนยังไง แต่ทำไมร่างกายเธอทรยศเธออย่างนี้ ทำไมต้องเคลิบเคลิ้มไปกับ
บทรักที่กำลังจะพาความเจ็บปวดมาสู่เธอด้วย
*****
‘ พี่ค่ะ หยุดเล่นเกมส์ได้แล้วสนใจฉันบ้างสิ ’
หญิงสาวใบหน้าสวยสด ราวนางฟ้า จมูกรั้นเชิดขึ้นแสดงความเอาแต่ใจ ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่
ภายใต้กลุ่มผมนุ่มตรงซอยสั้นประบ่าปกคลุมเข้ารูปกับใบหน้าสวยได้อย่างดีถึงแม้ลุคจะดูห้าวแต่แก้ว
ก็เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ เมื่อได้ยลโฉมเธอ ดวงตากลมโต กำลังแสดงความไม่พอใจ นั่งมองคน
ข้างๆที่ชวนเธอมาบ้าน แล้วมัวแต่สนใจเกมส์โดยไม่สนใจเธอแม้แต่น้อย
‘ อะไรอีกหล่ะแก้ว ฉันกำลังเล่นเกมส์อยุ่น่ะ อย่าขัดสิ ’
‘ แต่พี่นั่งเล่นมันมา 2 ชั่วโมงแล้วน่ะค่ะ พี่ไม่สนใจฉันเลย ’
‘ ถ้าไม่พอใจก็กลับไปสิ ’
ชายหนุ่มที่มีรูปร่างใบหน้า เรียวได้รูป จมูกโด่งพองาม ดวงตาเรียวสวยฉายแววเย็นชาตามฉบับ
หนุ่มขี้เบื่อง่าย หันมามองแฟนสาวคนสวยของเค้าอย่างเบื่อหน่าย มือเรียววางเกมส์ลง ก่อนจะเดิน
ไปหยิบของกินในตู้เย็น โดยไม่สนใจความรู้สึกคนที่ฟังเลยแม้แต่น้อย คนที่ได้ฟังถึงกับใจเสีย
มือเรียวสวยคว้ากระเป๋าของเธอเดินเชิดไปที่ประตู ก่อนจะหันมามองใบหน้าคนร่างสูง ด้วยแววตา
เจ็บปวด
‘ เรายังเป็นแฟนกันอยุ่ใช่มั้ยค่ะ พี่ยังอยากมีฉันเป็นแฟนอยุ่มั้ย ’
‘ ถามอะไรโง่ๆ ฉันกับเธอก็เป็นแฟนกันอยู่ไม่ใช่หรือไง ’
‘ ฮึก....แล้วทำไมไม่เปิดเผยสถานะ ความสัมพันธ์ของเรา พี่จะปกปิดคนอื่นทำไมกัน รู้มั้ย ตอนนี้ฉันรุ้
สึกว่า ตอนฉันอยู่กับพี่ ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ฮึก...พี่ไม่เคยสนใจฉันเลย เวลาอยุ่ต่อหน้า
เพื่อนๆ ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน แต่พี่กลับมาดีกลับฉันตอนลับหลัง แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่าฉันยังอยุ่คน
เดียวอยุ่ดี ถ้าหากพี่ยังยืนยันว่าฉันเป็นแฟนของพี่อยู่ ช่วยทำให้ฉันแน่ใจได้มั้ยค่ะ ฮึก.....ช่วยทำ
เหมือนฉันเป็นคนที่พี่รักอย่างแท้จริง ....’
ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากัน พยายามกลั้นสะอื้นไม่ให้ได้ยิน แต่น้ำตากลับรินไหลออกจากดวง
ตากลมโตคู่นั้นเสียแล้ว หญิงสาวมองหน้าคนรักอย่างเสียใจและมีความหวังกับคำตอบที่จะได้ยิน
ตอนนี้เธออัดอั้นและรุ้สึกอยากระบายออกมาให้หมด ร่างบางถูกคนร่างสูงคว้าไปกอดแทนคำตอบที่
เธอกำลังจะได้รับ ใบหน้าสวยซบลงบนไหล่แกร่ง มือเรียวที่ถือกระเป๋า ปล่อยกระเป๋าให้หล่นลงไป
ก่อนจะยกขึ้นกอดคนร่างหนาแน่น
‘ ฉันรักเธอ แก้ว รักเธอคนเดียว ’
‘ ฮือๆๆๆ งั้นก็บอกคนอื่นเรื่องของเราสิค่ะ ฮึก.....ฉันไม่อยากหลบๆซ่อนๆอีกแล้ว ฮือๆ ’
โทโมะไม่ตอบ ผละออกจาร่างงาม มือหนายกขึ้นเช็ดน้ำตาให้จากดวงหน้าสวย ก่อนที่มือทั้งสองจะ
ประคองหน้าเธอไว้ ใบหน้าชายหนุ่มค่อยโน้มเข้าหาเธอช้าๆเหมือนต้องมนต์สะกด ริมฝีปากหนา
ค่อยๆสัมผัสริมฝีปากอวบอิ่มที่สั่นระริกเพราะกำลังกลั้นเสียงสะอื้นอยู่ เมื่อริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกัน
ชายหนุ่มๆค่อยๆขยับริมฝีปากตนเองช้าๆกดเน้นที่ริมฝีปากล่างเพื่อย้ำความสัมผัสที่ร้อนรุ่ม ลิ้นสาก
ค่อยๆยื่นออกไปเข้าไปในโพรงปากเล็กของเธอ ค่อยๆตวัดรัดลิ้นนุ่ม ที่ดูเหมือนจะสั่นกลัว พยายาม
บ่ายเบี่ยงลิ้นของเขา
ก่อนที่จะแปลเปลี่ยนเป็นตอบรับเค้าอย่างไร้เดียงสา จูบที่เคยอ่อนโยนและหอมหวานก็ค่อยๆทวีคูณ
ความรุนแรงแรงขึ้นเป็นโหยหาแทน มือแกร่งปล่อยมือจากดวงหน้าเล็ก ก่อนที่จะค่อยๆปลดกระดุม
เสื้อนักเรียนเธอออก เผยให้เห็นบราเซียลูกไม้สีหวาน พร้อมกับอกอวบอิ่มที่ซ่อนรูปอยู่นาน เค้า
ถอดมันออกจาร่างเธออย่างง่ายดาย ชายหนุ่มถอนจูบและมอง เรือนร่างขาวผ่องงดงามที่แท้จริงของ
แก้วปรากฎให้เห็นสู่สายตาเรียวดุจดั่งเหยี่ยวที่ต้องการจับเหยื่อ ที่กำลังมองเหมือนกำลังจะกลืนกิน
แก้วหน้าแดง เอามือปกปิดร่างกาย
‘ เอ่อ...ฉันกลับก่อนดีกว่า ’
แก้วเอ่ย รีบคว้าเสื้อตนเองจากเค้ากลับมา แต่เค้ากลับขว้างมันทิ้งไป ผลักร่างเพรียวสวยของเธอ
ลงบนเตียงนุ่ม พร้อมกับร่างหนาลงทับบนร่างเธอ
‘ พี่ค่ะ ปล่อยฉันเถอะ...ฉันจะกลับบ้าน ..เราไม่สมควรมาทำอะไรแบบนี้น่ะค่ะ ’
‘ ไหนว่าเธอรักฉันไง แล้วทำไมถึงปฎิเสธ ’
‘ ฉันยังไม่พร้อม และพี่เองก็คงไม่พร้อม.....เราอายุแค่ 18 เอง ’
‘ ใครว่าฉันไม่พร้อม เธอจะรู้ดีกว่าฉันได้ไงแก้ว ’
‘ ถ้าพี่พร้อม ฮึก...พี่คงไม่ปิดบังเรื่องที่เราคบกันหรอกค่ะ ....เวลาฉันพูดเรื่องนี้ทีไร พี่จะบ่ายเบี่ยง
ฉันตลอด .....ถ้ายังไม่พร้อมที่จะมีฉัน ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก ไอ้โทโมะบ้า’
แก้วโพร่งออกมา น้ำตาก็พาลจะไหลอีก ดวงหน้าสวยหันหน้าหนีเค้าอย่างอดกลั้น แต่เธอไม่รุ้ว่าเธอ
กำลังเปิดโอกาสให้คนบนร่างมากมายแค่ไหน ชายหนุ่มหน้าถอดสี รุ้สึกผิด ใช่ เค้าอาจยังไม่พร้อม
ที่จะเปิดเผยเรื่องนี้กับใคร
เค้ายังอยากมีอิสระ แต่เค้าก็ตอบได้เต็มปากเช่นกัน ว่าผู้หญิงตรงหน้าเค้าจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เค้า
จะรักและอยากใช้ชีวิตคู่ด้วยเช่นกัน
‘ ฉันขอโทษ...แก้ว แต่ฉันรักเธอคนเดียวจริงๆน่ะ ขอเวลาฉันหน่อยได้มั้ย ’
‘เวลา เวลางั้นหรอ ฮึก พี่ขอฉันมามากแล้ว พี่ขอคำๆนี้ฉันมากมากแล้ว พอที ...ฮึก ถ้าพี่ทำให้ฉัน
ไม่ได้ เราก็ควรเลิกกัน ’
แก้วหันกลับมามองหน้าคนที่อยุ่ใกล้ แขนเล็กยันอกเค้าไว้แล้วผลักออก เวลางั้นหรอ สำหรับพี่คงไม่
เคยพอสิน่ะ
‘ ไม่ เธอต้องเป็นของฉันคนเดียว แก้ว ฉันรักเธอ’
‘ พี่อย่าพูดคำว่ารั.....อุ๊บ ’
ยังไม่ทันที่ริมฝีปากอวบอิ่มจะเอ่ยขึ้นต่อ ก็ถูกริมฝีปากร้อนของคนบนร่างทาบทับลงมา และบดขยี้
มันอย่างรุนแรง จนอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว มือหนา กระชากกระโปรงตัวสั้นออก ลิ้นร้อนบดเบียดเข้าไป
ในโพรงปากเล็กกลิ่นไวน์แดง ช่างหอมหวานและเชิญชวนให้เขาตวัดเกี่ยวรัดลิ้นนุ่มที่มีรสชาติไวน์ติด
อยู่ อย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่ ไม่นานสาวสวยตรงหน้าคงห้ามใจตนเองไว้ไม่อยู่ ตอบรับรสจูบของเขา
กลับมาดั่งเพลิงที่มอดไหม้ริมฝีปากของคนทั้งคู่
“อื้อ~”
เสียงครางในลำคอของสาวเจ้านางที่มีทีท่าแสดงความพอใจ ไม่มากก็น้อย มือแกร่งคว้าเอวบางมา
แนบชิด แยกเรียวขาขาวนุ่มนิ่มที่ชิดอยุ่ออกกว้าง กระชากอันเดอร์แวร์ออกไปสุดปลายขาอย่างรวด
เร็ว
“อ๊ะ..”
และบทเรียนรักอันร้อนแรง ที่คนที่เธอรักที่สุดกำลังเริ่มขึ้น โดยไม่รู้จุดสิ้นสุด
****
ภาพนั้นยังฉายชัดในหัวของแก้ว ภาพที่เธอลบมันออกไปหมดแล้ว แต่นี่มันกำลังจะกลับมาหาเธออีก
ครั้ง เหตุการณ์ที่เธอเกลียดที่สุด กำลังมาเยือนเธออีกครั้ง ดวงหน้าสวยยับย่นด้วยความเจ็บ เมื่อคน
ตรงหน้าสอดนิ้วมือเข้าไปในจุดอ่อนไหว ของเธอ 3 นิ้วรวด มันใหญ่พอที่จะทำให้เธอรุ้สึกเจ็บเหมือน
โดนของจริงสอดแทรกเข้ามา และกำลังขยับมันเข้าออกโดยไม่สนใจความรู้สึกเธอแม้แต่น้อย แถม
ตัวเค้ายังดื่มด่ำกลืนกินอกคุ่งามเธออยุ่
“กรี๊ด...ฮึก..ปล่อยน่ะ เอามือสกปรกนายออกไป ฮึก...เอามันออกไปไง ”
หญิงสาวดิ้นพร่าน มือเล็กจับกลุ่มผมเข้าและขยุ้มทึ้งมันขึ้น ออกอย่างแรง
“ โอ๊ยยย ฉันเจ็บน่ะ ”
เผียะ! เผียะ ! มือเรียวของแก้วฟาดไปที่ใบหน้าโทโมะอย่างแรง ขาเรียวยกขึ้นถีบร่างเค้าออกไป
จากตัว แก้วปล่อยโฮออกมา ร่างงามทรุดตัวลงนั่งชันเข่ากอดตนเองไว้ พยายามคว้าชุดมาใส่ไว้
ตามเดิม ดวงหน้าสวยก้มลงซบกับฝ่ามือ ไม่มองหน้าโทโมะ
"สะใจนายแล้วใช่มั้ย นายสนุกงั้นหรอ ที่เล่นตลกกับฉันน่ะ นายปั่วหัวทุกคนเล่น นายทำให้ผู้หญิง
หลายๆคนหลงรัก นายมีความสุขสิน่ะ เหอะ รักฉันคนเดียวงั้นหรอ นายพูดได้ไม่อายปาก ถ้านาย
รักฉัน ฮึก แล้วทำไมเมื่อก่อนที่เราคบกัน นายถึงไม่เปิดเผยความสัมพันธ์ของเรา นายทำร้ายจิตใจ
ฉัน นายเอาหัวใจฉันไปทิ้งๆขว้างๆอย่างไม่แยแส.......ฮึก..ฮือๆๆๆ "
โทโมะนิ่งไปชั่วขณะ มองเรือนร่างสวยที่กำลังสะอื้นตัวโยนอยู่ตรงหน้า ขาเรียวค่อยๆก้าวมาหยุดตรง
หน้าเธอ ก่อนจะย่อตัวลงนั่งย่อเข่า
“ ทำไม ทำไม ....เธอเกลียดฉันขนาดนั้นเลยใช่มั้ยแก้ว ”
“ ฮือ ฮือๆๆ ”
แก้วยังซบหน้าลงร้องไห้ต่อไป โทโมะทำหน้าสลดอย่างเศร้าใจ ก่อนที่จะเอื้อมมือไปคว้าร่างสวย
มากอดแน่น จนร่างเธอเซมาซบลงที่อกแกร่ง แม้จะถูกขัดขืน แต่เค้าก็ยังตระกองกอดร่างบางต่อ
ไป
“ ขอโทษ....ฉันจะไม่ทำร้ายเธอแล้วอย่าร้องน่ะ ...ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอ ”
“ ฮือๆๆ ฮึก....คนเลว ”
อย่าเอ่ยคำนี้อีกเลยแก้ว แค่เธอปฎิเสธความรักของฉัน แค่นี้ฉันก็เจ็บปวดมากพอแล้ว โทโมะยังคง
กอดร่างเธออยู่ตรงนั้น อยุ่นาน จนคนในอ้อมกอดร้องไห้หมดแรงไป ชายหนุ่มมองคนในอ้อมกอด
น้ำตาที่กลั้นไว้นานไหลหยดลงบนแก้มใสของเธอ มือเรียวยกขึ้นเช็ดมันออกให้
“ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอคนเดียวจริงๆน่ะแก้ว...ไม่ว่ายังไงฉันก็ปล่อยเธอให้เป็นของคนอื่นไม่ได้จริง
ฉันเลวก็เพราะเธอน่ะ ”
โทโมะพาแก้วกลับมาบ้าน จัดให้เธอนอนในท่าสบาย มือหนาเลิกผ่าห่มขึ้นมาห่มร่างให้เธอ
ก่อนจะก้มลงจุมพิตหน้าผากมนต์
“ ฝันดีน่ะ คนดีของฉัน ”
จากนั้นเค้าก็ปิดไฟให้ แล้วเปิดประตูออกมา โทโมะสะดุ้งเมื่อมาปะทะกับร่างงามที่หน้าห้อง
เค้ารีบปิดประตูทันที ป็อปปี้มองคนในห้อง ก่อนจะหันมามองหน้าพี่ชายตนเอง
“ แล้วพี่จะนอนที่ไหนค่ะ ”
“ คงนอนที่โซฟาด้านล่าง ”
“ ไปนอนห้องป็อปก็ได้ค่ะ เตียงป็อปกว้างพอให้พี่นอนด้วยได้”
****
NC เบาๆ แค่น้ำจิ้ม ค่อยมาจัดเต็มอีกที
ขอดูกระแสตอบรอบก่อนน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
