รักร้ายๆของนายจอมโหด (NC) TK PF KF

ณ หน้าลานคณะบริหารธุรกิจ น้องๆปี 1 มากหน้าหลายตาพากันมานั่งอยู่หน้าลานคณะที่พี่ๆ ปี2 - 3 ได้จัดรับน้องขึ้น น้องๆทุกคนถูกปิดตาด้วยผ้า โดยมีพี่ๆสตาร์ฟพามานั่งและคุมอยู่ห่างๆ
 
บรรยากาศขณะนี้ดูเหมือนจะสงบลง แก้วและเฟย์แยกกันไปนั่งคนละฝั่ง เหล่าพี่ๆต้นแบบออกมายืนหน้าน้องๆกันเป็นแถวหน้ากระดานเรียงหนึ่งเพื่อแนะนำตัวเอง
"เอาล่ะค่ะน้องๆต่อไปพี่จะให้พี่ๆเขาเปิดตาน้องๆนะคะ สตาร์ฟ เปิดตาน้องค่ะ" สิ้งเสียงฟาง พี่ๆที่คุมอยู่ใกล้ๆก็พากันแกะผ้าที่ปิดตาให้น้องๆ พอทุกคนเปิดตาก็เริ่มเสียงดังขึ้น หันไปคุยกันไม่สนใจใคร
 
"หยุดดดดดดดดดดดด!!! กรุณาให้เกียรติพี่ๆด้วยครับ" ป๊อปปี้พูดขึ้นด้วยความสุขุม เปลี่ยนจากตอนแรกไปเป็นอีกคนตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมา
".........." น้องๆทุกคนเงียบลงถนัดตา ก่อนจะหันมามองหน้าพี่ๆต้นแบบที่ยืนเรียงราย อวดความหล่อและความสุขุมกันอยู่หน้าแถว บางคนก็แอบซุบซิบกันเบาๆถึงความหล่อเหลาของพี่ๆ ทำเอาพี่ๆหลายคนเกือบหลุดยิ้มด้วยความปลื้มใจแต่ก็ต้องกลั้นไว้ ปั้นหน้าเดียวเท่านั้น เพราะน้องอาจจะไม่กลัวได้
"เมื่อเงียบแล้วพี่ขอแนะนำตัวนะครับ พี่ชื่อ ภาณุ  จิระคุณ ชื่อเล่นป๊อปปี้" สิ้นเสียงป๊อปปี้ น้องๆหลายคนหันไปซุบซิบคุยกันพูดถึงความหล่อของป๊อปปี้ บางคนก็ทำตาหวานใส่
"อะแฮ่มๆ ! น้องๆคะ เงียบค่ะอยู่ในความสงบด้วย" ฟางเดินออกมาหน้าแถว ทำหน้าโหดใส่น้องๆ ถึงเธอจะหน้าหวาน แต่เวลาดุ ทุกๆคนต้องสยบเธอทแทบจะทันที
"สวัสดีครับ พี่ชื่อ วิศว  ไทยานนท์ ชื่อเล่น โทโมะ ครับ" แล้วเสียงฮือฮาของน้องๆก็ดังขึ้นกว่าเดิม และยังมีสายตาคู่หนึ่งในกลุ่มน้องๆที่กำลังจ้องอย่างสงสัย และพี่ต้นแบบคนต่อไปก็แนะนำตัวไปจนครบ 5 คน 
บรรยากาศของช่วงสายๆล่วงไป น้องๆเริ่มร้อน พี่ๆสตาร์ฟก็เอาน้ำขนม ของว่างมาแจกเพื่อให้น้องๆไม่ทนหิวจนเป็นลมไป
"ยัยเฟย์คนไหนนะ ทำไมหาไม่เจอเลย" สาวน้อยร่างบาง แต่ทำตัวเป็นทอมบอย กำลังมองซ้ายมองขวาเพื่อหาคู่อริของตัวเองเมื่อเช้าที่ทำร้ายร่างกายตัวเอง
"อ่ะน้อง น้ำส้มเย็นๆและขนมอร่อยๆจ้าาา" พี่สาวสวยคหนึ่งยื่นขนมและน้ำให้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
"ขอบคุณฮะพี่คนสวย" แก้วยิ้มตอบแล้วรับของมา
"น้องแก้วคนเมื่อเช้าใช่มั้ยเนี่ย ยังไงก็ใจเย็นๆไว้บ้างนะเรา" พี่คนนั้นพูดแล้วเดินจากไป
"เดี๋ยวๆพี่ พี่คนสวยชื่อไรฮะ" 
"ฟางจ๊ะ มีอะไรก็เรียกพี่ได้นะ พี่ไปล่ะ" แล้วฟางก็เดินหายไป
คิดว่าคนอย่างแก้วจะยอมปล่อยรึ ฮ่าๆๆๆ ฝันไปเหอะ
 
.........................................................................................
 
เวลาล่วงไปจนถึงตอนเย็น พี่ๆก็ปล่อยน้องๆกลับหอทันที เหลือแต่เฟย์กับแก้วที่ต้องอยู่ต่อหน้าพี่ๆทั้งคณะจำนวนหลายสิบชีวิต
 
(ได้เห็นหน้าสักทียัยเฟย์ตัวแสบ หามาตั้งนาน) แก้วบ่นพึมพำในใจ
(ยัยแก้ว ยัยทอมนิสัยเสีย กัดไม่ปล่อยเลยนะ) เฟย์บ่นในใจ
 
ทั้งสองกำลังมองหน้ากันแล้วทำสงคามเย็นกันอยู่ ทำเอาพี่ๆที่ยืนมองอยู่จะจัดการยังไงกับ 2 คนนี้ดี
 
"เอาล่ะๆ อย่าตีกันนะ ดูมองกันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ" ป๊อปปี้ว่าหวั่นๆ
"เราจะเอาไงดีหนุ่มๆ" ฟางพูดขึ้นแล้วกอดอกเดินวนรอบตัวน้อง 2 คนนี้
"วิ่งรอบสนามแล้วตะโกนไปด้วยว่า "หนูขอโทษ"
"ไม่มีทาง!!!" เฟย์ แก้ว โพล่งออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
"ทีอย่างนี้ล่ะ สามัคคีกันเลยนะ" ฟางว่า
"พวกเธอไม่มีทางเลือก" โทโมะว่าพลางกอดอกอย่างวางอำนาจ
"ไม่เอาอ่ะ ไม่มีทาง หนูไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นเด็ดขาด พวกพี่ๆไม่ต้องมาบังคับหนูทำ" แก้วยืนขึ้นเถียง
"ใจเย็นๆน้อง น้องทำผิดกันก็ต้องรับสิ อย่ามาเอาแต่ใจ ที่นี่ใช้ระบบหมู่ ไม่ได้ใช้ระบบตามใจตัวเอง" ป๊อปปี้ว่าเสียงเรียบแต่ทรงอำนาจ
"นี่ก็บังคับกันอยู่ดีป่ะว่ะพี่ ระะบบส่วนตัวเหมือนกัน" เฟย์พูดขึ้นบ้าง
"ใครว่าระบบส่วนตัวล่ะ ทุกคนว่าไง ใครเห้นด้วยยกมือ" ป๊อปปี้ถามความคิดเห็น ก่อนทุกคนจะยกมือเหมือนตั้งใจอย่างพร้อมเพรียงกัน
"พี่แม่งเข้าข้างกันว่ะ" แก้วบ่นเบาๆ
"อะไรน้องแก้ว อยากโดนเพิ่มหรอ? แค่นี้น้อยไปใช่มะ?" ฟางพูดขึ้นแล้วยิ้มๆอย่างมีชัยเหนือกว่า
"เออๆๆ ยอมก็ได้ ให้ทำไรว่ามา" แก้วพูดตัดบทอย่างรำคาญ
"เฮ้ย! ไรวะยัยแก้ว ฉันไม่วิ่งนะ แกวิ่งไปคนเดียวเหอะ" เฟย์เอ็ดก่อนจะโบ้ยให้แก้วหมด
"ไรยัยเฟย์ แกตัวดีเลย ตัวเริ่มเรื่องเลย ไปๆวิ่งด้วยกัน" แก้วลากคอเสื้อเฟย์ให้ไปวิ่งด้วยกันทันที
"น้องครับ 5 รอบนะ วิ่งไปตะโกนไปด้วยว่า "หนูขอโทษ" เสียงดังๆ" ป๊อปปี้ตะโกนไล่หลัง
"จำไว้เลยนะพี่โหดสัส!!!" แก้วตะโกนกลับ เล่นเอาพวกพี่ๆพากันหัวเราะในความตลกโปกฮาของเด็กสองคนนี้ 
โทโมะมองตามแก้วไม่วางตาแล้วแอบยิ้มอยู่คนเดียว
"เฮ้ย! นั่นแน่! มึงไม่พูดไรบ้างหรอวะ เจอน้องเขาทั้งทีอ่ะ" ป๊อปปี้ได้ทีแซวโทโมะใหญ่
"ไม่อ่ะ อยู่ห่างๆ เงียบๆ ห่วงไกลๆก็พอ" โทโมะหันมายักคิ้วหลิ่วตาใส่ป๊อปปี้
"เออออ ให้มันได้งี้เส่!"
"เอาของมึงให้รอดก่อน มึงจีบคนนั้นได้เมื่อไหร่ กูจีบน้องเขาแน่นอน!" โทโมะชี้ไปทางฟางที่ยืนยิ้มหัวเราะอยู่กับเพื่อนสองสามคน
"ไม่เห็นเกี่ยวเลยเว้ยยยยยย ไปดีกว่า"
"เฮ้ยไปไหนอ่ะ ไปด้วย"
"กลับหอดิวะสัส" แล้วโทโมะก็วิ่งไปกอดคอป๊อปปี้แล้วเดินคุยกันหัวเราะไปด้วยกัน และมีสายตาของฟางคอยมองสองคนนี้อยู่
"เราจะมีสิทธิ์หรือเปล่านะ" ฟางมองตามแล้วยิ้มบางๆ อยู่ห่างๆ :) นายคงไม่รู้ว่าฉันชอบนายนะ แต่นาย คงชอบเพศเดียวกันมากกว่า ....
 
..............................................................................
 
เอาแล้ว ฟางคิดแบบนี้ แล้ว 2 คนนี้เมื่อไหร่จะจูนกันได้ ผู้ชายก็ไม่กล้าจีบเพราะความเป็นเพื่อน ส่วน ผู้หญิงก็กลัวว่าฝ่ายชายจะเป็นเกย์ ชอบไม้ป่าเดียวกัน
 แล้วไหนจะแก้ว โทโมะ มีความลับอะไรกัน รอติดตามและลุ้นไปด้วยกันนะคะ ><,,,,
 
 
ขอขอบคุณที่ติดตามชมค่าาาาาาาาาาาาาา