My host,My love

"นี่นาย เล่นแบบนี้มันสนุกนักหรือไงหะ!!!"ฟางตะโกนออกมาอย่างเหลืออด หลังจากที่สองหนุ่มพาเธอสองคน
 
 
มารับออเดอร์ที่โรงเรียนทำขนม ก็มีคนแวะเวียนมาถามฟางว่า เธอเป็นอะไรกับป๊อปปี้ และป๊อปปี้
 
 
ที่นึกสนุกก็บอกว่าเลยบอกไปว่าเป็นแฟนกัน ซึ่งมันทำให้ฟางนั้นโกรธมาก
 
 
"ไม่เอาน่าฟาง อย่าคิดมากสิ"
 
 
"นายชอบล้อเล่นกับความรู้สึกคนอื่นงั้นสิ"
 
 
"ไม่ใช่ มันก็แค่..."
 
 
"สนุก ก็แค่สนุกใช่มั้ย"
 
 
"ไม่ใช่นะฟาง"
 
 
"แต่ฉันไม่สนุกด้วยหรอกนะ ฉันจะกลับบ้านเอง นายจะไปไหนก็ไปเถอะ"
 
 
"ฟาง"
 
 
"หยุดให้ความหวังฉันสักทีเถอะป๊อปปี้"
 
 
.
 
 
.
 
 
.
 
 
"เอามือออกไปนะ อย่ามาแตะตัวแก้ว"
 
 
"อะไรกันทำเป็นหวงตัวไปได้ แต่กอดนิดกอดหน่อยเอง"
 
 
"แก้วไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น ถ้าอยากอดนักก็ไปกอดผู้หญิงคนอื่นไป"
 
 
"ก็คนอื่นไม่น่ากอดเท่าแก้วนิ"
 
 
"-///-"
 
 
"เขินล่ะสิ ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวจะำพาไปส่งที่บ้าน"
 
 
"อืม"
 
 
หลังจากที่แก้วอาบน้ำเสร็จโืทโมะก็พาแก้วมาส่งที่บ้าน ก่อนจะขอตัวกลับก่อนเพราะมีธุระด่วน แต่หลังจากที่
 
 
โทโมะออกไปได้ไม่นาน เฟย์ฟางก็แวะเข้ามาหาแก้วที่บ้าน
 
 
"อ่ะนี่ออเดอร์ของลูกค้า"
 
 
"ขอบใจ"
 
 
"แหมๆๆ พอโทโมะกลับไป ก็เอาแต่นั่งเหม่อนะแก"
 
 
"อะไร ใครเหม่อกัน ไม่เห็นจะมี"
 
 
"อย่ามาแก้ตัวน้ำขุ่นๆ"
 
 
"พวกแกสองคนนิ แล้วป๊อปปี้กับเขื่อนล่ะ เอาไปเก็บไว้ที่ไหนแล้ว"
 
 
"หยุดพูดถึงสองคนนั้นเถอะ"
 
 
"อ้าว ทำไมล่ะ"
 
 
"พอดีพี่ฟางมีปัญหากับป๊อปปี้นิดหน่อย"เฟย์กระซิบบอกแก้ว
 
 
"อ๋อๆ งั้นฉันว่าเรารีบไปซื้อวัตถุดิบก่อนบางส่วนก่อนดีกว่า ถือโอกาสไปเที่ยวด้วยเลยดีมั้ย"
 
 
"ดีๆ งั้นไปกันเถอะ"
 
 
ณ ห้างแห่งหนึ่ง
 
 
"พี่ฟางเดินเร็วๆหน่อยสิ เฟย์หิวจะแย่แล้วนะ"หลังจากที่สามสาวเที่ยวช็อบกันจุใจแล้ว ก็แวะมากินข้าวก่อน
 
 
จะกลับบ้าน
 
 
"นั่งโต๊ะนี้แล้วกัน"
 
 
"เคๆ เฮ้ยแก้ว ผู้ชายคนนั้นหน้าคุ้นๆอ่ะ"เฟย์สกิดแก้ว
 
 
"ไหนๆ จริงด้วย"
 
 
"ใครกัน?"