My host,My love
9.6
siscode
แชร์นิยายฟิคชั่น
11)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ก็ใจของฟางมันพูดไปแล้วไง"เฟย์ล้อเลียนเสียงป๊อปปี้ เมื่อสองคนเดินเข้ามาในบ้าน
"พูดบ้าอะไรน่ะเฟย์ แอบฟังคนอื่นคุยไม่ดีเลยนะ"
"รู้ว่าเขิน ไม่ต้องมาทำเป็นดุกลบเกลื่อนเลย"
"เฟย์!"
"ฮ่าๆ อย่าไปดุน้องสิฟาง"
"ถ้าเข้าข้างกันอย่างนี้ ก็ไปหาเฟย์เลย ไม่ต้องมายุ่งกับฟาง"
"อ้าว ทำไมพี่ฟางพูดแบบนี้อ่ะ"เฟย์พูดอย่างงอนๆ
"เฟย์เขามีเจ้าของจองไว้อยู่แล้ว ผมไม่ไปยุ่งหรอก"
"หมายความว่าไงเฟย์ มีแฟนแล้วไม่บอกพี่หรอ แล้วเราไปมีแฟนก่อนพี่ได้ไงอ่ะ"
"ก็แบบว่า... เฟย์ยังไม่แน่ใจในตัวเขา ก็เลยยังไม่ได้บอกพี่ฟางน่ะ ส่วนเรื่องมีแฟนก่อนหรือมีแฟนหลังอันนี้ก็แล้ว
แต่ดวงนะพี่ฟาง^^"
"ไม่ต้องมายิ้มเลย"
.
.
.
"ไม่เอา"
"จะเอา"
"พูดจาทะลึ่ง-//-" แก้วที่ตอนนี้อยู่สภาพที่ไม่มีอะไรคลุมตัวเลย เพราะถูกโทโมะกระชากผ้าขนหนูทิ้งไป
"มาว่าผม เดี๋ยวจะได้โดนดี"โทโมะขู่ เพราะตอนนี้เขายังไม่ได้เปิดซิงเด็กน้อย แต่แค่ตอดเล็กตอดน้อยเท่านั้น
"ลุกออกไปเลยนะ แก้วหายใจไม่ออก"
"โอเคๆ"โทโมะยอมลุกแต่โดยดี เพราะถ้ายังขืนชักช้าเขาจะเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเอง พอโทโมะลุกออก คนที่
เปลือยเปล่าอย่างแก้วก็รีบมุดตัวเข้าไปอยู่ในผ้าห่มทันที โทโมะที่เห็นก็นึกขำอยู่ในใจ เด็กอะไรไม่ว่าจะทำอะไรก็
ดึงดูดสายตาเขาทุกที โทโมะลุกขึ้นไปที่ตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบเสื้อเชิ้ตออกมาตัวนึงก่อนเดินเอาไปให้คนที่อยู่ใต้
ผ้าห่ม
"ใส่เสื้อก่อน"
"แล้วกางเกงอ่ะ"
"ไม่มี"โทโมะพูดหน้าตาย
"พี่โทโมะ!"
"อะไร ก็บอกว่าไม่มี ถึงมีก็ไม่ให้ใส่"
"พี่นี่มัน..."
"มันอะไร พูดให้ดีนะ ไม่งั้นคืนนี้เสร็จผมแน่"
"ฮึย! ฝากไว้ก่อนเถอะ แก้วนอนแล้ว ง่วง!"
.
.
.
"ฟางออกไปส่งป๊อปปี้หน่อยสิลูก"แม่ของฟางพูด หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ก็ออกมาคุยกันที่ห้องรับแขกสักพัก
ก่อนป๊อปปี้จะขอตัวกลับก่อน
"ค่ะแม่"ฟางรับคำ ก่อนจะเดินออกมาส่งป๊อปปี้ที่หน้าประตูบ้าน
"รีบเข้าบ้านได้แล้วนะ อากาศมันหนาว"ป๊อปปี้ลูบหัวฟางเบาๆ
"อือ รู้แล้ว"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมารับนะ ฝันดีครับ"ป๊อปปี้ฉวยโอกาสที่ฟางกำลังเคลิ้ม ก้มลงจูบเบาๆที่ริมฝีปากของฟาง ก่อนจะ
รีบขึ้นรถไป
"ป๊อปปี้!"
.
.
.
แสงแดด! แสงแดดดดด! ใครมันเปิดผ้าม่านเนี่ยยย แก้วบ่นหงุดหงิดอยู่ในใจ เพราะเมื่อคืนกว่าโทโมะจะปล่อยให้
นอนก็เกือบเที่ยงคืน
"แก้วตื่นได้แล้วนะ มันสายแล้ว"
"อือออ"
"แก้วตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!"ก็นึกสงสาiอยู่หรอกนะ แต่วันนี้เขามีแพลนวางไว้ว่าจะำพาเด็กน้อยไปเที่ยว
"ทำไมต้องดุด้วย เมื่อคืนโทโมะเป็นคนทำให้แก้วนอนดึกนะ"แก้วพูดงัวเงีย
"เดี๋ยวจะำพาไปเที่ยว ไม่ไปหรอ"
"ไปเที่ยว? ที่ำไหน"
"ไม่บอกมันเป็นความลับ ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวมีคนจะมาหา"
"ทำไมต้องปิดเป็นความลับด้วย แล้วแก้วไม่มีเสื้อผ้าจะอาบน้ำได้ยังไง แล้วมครจะมาหาอ่ะ แล้วมาหาทำไม"
"อยากโดนดีแต่เข้าเลยใช่มั้ยแก้ว"โทโมะคลานขึ้นเตียงไปหาแก้ว
"มะ ไม่เอา"
"แน่ใจหรอ"โทโมะไม่สนคำปฏิเสธของแก้ว ก้มลงดื่มด่ำกับริมฝีปากแสนหวานของแก้ว จนกระทั่ง...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ออด~
"ไอ้พวกนี้ เคาะประตูอย่างเดียวก็ได้มั้ง จะกดออดทำไมว่ะ"โทโมะผละออกจากริมฝีปากแสนหวานอย่างเสียดาย
"ไปอาบน้ำ อ้อ! เมื่อกี้ มอร์นิ่งคิสนะครับเด็กน้อย"
"คนบ้า!! ทะลึ่ง!!"แก้วพูดจบก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
"แก้วออกมาก่อน ออกมาเอาเสื้่อผ้าก่อนเร็ว"โทโมะเคาะประตูห้องน้ำ แก้วโผล่หัวออกมาพร้อมกวาดมองหา
เสื้อผ้า
"อยู่ไหนอ่ะ"
"นี่ไง"โทโมะชูเสื้อผ้าของแก้วขึ้น
"ไปเอามาจากไหน"
"ก็บ้านแก้วไง ผมไปขออนุญาตแม่ของแก้วมา แล้วก็เลยให้แม่ของแก้วเก็บเสื้อผ้ามาให้ด้วย"
"อ๋อๆ"
"ไอ้โทโมะ!!"เขื่อนวิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องนอนของโทโมะ พร้อมกับป๊อปปี้ เฟย์ และฟาง
"อ้าว ทำอะไรกันอยู่อ่ะ อย่าบอกนะว่า..."เขื่อนพูดอย่างมีเลศนัย
"ในหัวฉันไม่ได้คิดเรื่องทะลึ่งตลอดเวลาเหมือนแกนะ"
"แล้วจะพาไปไหนหรอ"แก้วหันไปถามโทโมะ
"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละครับ"
.....................................................................................................................................
ห่างหายกันไปนาน 5555 ไรเตอร์เพิ่งจะสอบเสร็จเมื่อวันศุกร์นี้เอง ตอนนี้ก็ปิดเทอมแล้ว จะพยายามมาอัพบ่อยๆ
นะ ^^
"พูดบ้าอะไรน่ะเฟย์ แอบฟังคนอื่นคุยไม่ดีเลยนะ"
"รู้ว่าเขิน ไม่ต้องมาทำเป็นดุกลบเกลื่อนเลย"
"เฟย์!"
"ฮ่าๆ อย่าไปดุน้องสิฟาง"
"ถ้าเข้าข้างกันอย่างนี้ ก็ไปหาเฟย์เลย ไม่ต้องมายุ่งกับฟาง"
"อ้าว ทำไมพี่ฟางพูดแบบนี้อ่ะ"เฟย์พูดอย่างงอนๆ
"เฟย์เขามีเจ้าของจองไว้อยู่แล้ว ผมไม่ไปยุ่งหรอก"
"หมายความว่าไงเฟย์ มีแฟนแล้วไม่บอกพี่หรอ แล้วเราไปมีแฟนก่อนพี่ได้ไงอ่ะ"
"ก็แบบว่า... เฟย์ยังไม่แน่ใจในตัวเขา ก็เลยยังไม่ได้บอกพี่ฟางน่ะ ส่วนเรื่องมีแฟนก่อนหรือมีแฟนหลังอันนี้ก็แล้ว
แต่ดวงนะพี่ฟาง^^"
"ไม่ต้องมายิ้มเลย"
.
.
.
"ไม่เอา"
"จะเอา"
"พูดจาทะลึ่ง-//-" แก้วที่ตอนนี้อยู่สภาพที่ไม่มีอะไรคลุมตัวเลย เพราะถูกโทโมะกระชากผ้าขนหนูทิ้งไป
"มาว่าผม เดี๋ยวจะได้โดนดี"โทโมะขู่ เพราะตอนนี้เขายังไม่ได้เปิดซิงเด็กน้อย แต่แค่ตอดเล็กตอดน้อยเท่านั้น
"ลุกออกไปเลยนะ แก้วหายใจไม่ออก"
"โอเคๆ"โทโมะยอมลุกแต่โดยดี เพราะถ้ายังขืนชักช้าเขาจะเป็นฝ่ายทนไม่ไหวเอง พอโทโมะลุกออก คนที่
เปลือยเปล่าอย่างแก้วก็รีบมุดตัวเข้าไปอยู่ในผ้าห่มทันที โทโมะที่เห็นก็นึกขำอยู่ในใจ เด็กอะไรไม่ว่าจะทำอะไรก็
ดึงดูดสายตาเขาทุกที โทโมะลุกขึ้นไปที่ตู้เสื้อผ้า แล้วหยิบเสื้อเชิ้ตออกมาตัวนึงก่อนเดินเอาไปให้คนที่อยู่ใต้
ผ้าห่ม
"ใส่เสื้อก่อน"
"แล้วกางเกงอ่ะ"
"ไม่มี"โทโมะพูดหน้าตาย
"พี่โทโมะ!"
"อะไร ก็บอกว่าไม่มี ถึงมีก็ไม่ให้ใส่"
"พี่นี่มัน..."
"มันอะไร พูดให้ดีนะ ไม่งั้นคืนนี้เสร็จผมแน่"
"ฮึย! ฝากไว้ก่อนเถอะ แก้วนอนแล้ว ง่วง!"
.
.
.
"ฟางออกไปส่งป๊อปปี้หน่อยสิลูก"แม่ของฟางพูด หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ก็ออกมาคุยกันที่ห้องรับแขกสักพัก
ก่อนป๊อปปี้จะขอตัวกลับก่อน
"ค่ะแม่"ฟางรับคำ ก่อนจะเดินออกมาส่งป๊อปปี้ที่หน้าประตูบ้าน
"รีบเข้าบ้านได้แล้วนะ อากาศมันหนาว"ป๊อปปี้ลูบหัวฟางเบาๆ
"อือ รู้แล้ว"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมารับนะ ฝันดีครับ"ป๊อปปี้ฉวยโอกาสที่ฟางกำลังเคลิ้ม ก้มลงจูบเบาๆที่ริมฝีปากของฟาง ก่อนจะ
รีบขึ้นรถไป
"ป๊อปปี้!"
.
.
.
แสงแดด! แสงแดดดดด! ใครมันเปิดผ้าม่านเนี่ยยย แก้วบ่นหงุดหงิดอยู่ในใจ เพราะเมื่อคืนกว่าโทโมะจะปล่อยให้
นอนก็เกือบเที่ยงคืน
"แก้วตื่นได้แล้วนะ มันสายแล้ว"
"อือออ"
"แก้วตื่นเดี๋ยวนี้นะ!!"ก็นึกสงสาiอยู่หรอกนะ แต่วันนี้เขามีแพลนวางไว้ว่าจะำพาเด็กน้อยไปเที่ยว
"ทำไมต้องดุด้วย เมื่อคืนโทโมะเป็นคนทำให้แก้วนอนดึกนะ"แก้วพูดงัวเงีย
"เดี๋ยวจะำพาไปเที่ยว ไม่ไปหรอ"
"ไปเที่ยว? ที่ำไหน"
"ไม่บอกมันเป็นความลับ ลุกไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวมีคนจะมาหา"
"ทำไมต้องปิดเป็นความลับด้วย แล้วแก้วไม่มีเสื้อผ้าจะอาบน้ำได้ยังไง แล้วมครจะมาหาอ่ะ แล้วมาหาทำไม"
"อยากโดนดีแต่เข้าเลยใช่มั้ยแก้ว"โทโมะคลานขึ้นเตียงไปหาแก้ว
"มะ ไม่เอา"
"แน่ใจหรอ"โทโมะไม่สนคำปฏิเสธของแก้ว ก้มลงดื่มด่ำกับริมฝีปากแสนหวานของแก้ว จนกระทั่ง...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ออด~
"ไอ้พวกนี้ เคาะประตูอย่างเดียวก็ได้มั้ง จะกดออดทำไมว่ะ"โทโมะผละออกจากริมฝีปากแสนหวานอย่างเสียดาย
"ไปอาบน้ำ อ้อ! เมื่อกี้ มอร์นิ่งคิสนะครับเด็กน้อย"
"คนบ้า!! ทะลึ่ง!!"แก้วพูดจบก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
"แก้วออกมาก่อน ออกมาเอาเสื้่อผ้าก่อนเร็ว"โทโมะเคาะประตูห้องน้ำ แก้วโผล่หัวออกมาพร้อมกวาดมองหา
เสื้อผ้า
"อยู่ไหนอ่ะ"
"นี่ไง"โทโมะชูเสื้อผ้าของแก้วขึ้น
"ไปเอามาจากไหน"
"ก็บ้านแก้วไง ผมไปขออนุญาตแม่ของแก้วมา แล้วก็เลยให้แม่ของแก้วเก็บเสื้อผ้ามาให้ด้วย"
"อ๋อๆ"
"ไอ้โทโมะ!!"เขื่อนวิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องนอนของโทโมะ พร้อมกับป๊อปปี้ เฟย์ และฟาง
"อ้าว ทำอะไรกันอยู่อ่ะ อย่าบอกนะว่า..."เขื่อนพูดอย่างมีเลศนัย
"ในหัวฉันไม่ได้คิดเรื่องทะลึ่งตลอดเวลาเหมือนแกนะ"
"แล้วจะพาไปไหนหรอ"แก้วหันไปถามโทโมะ
"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละครับ"
.....................................................................................................................................
ห่างหายกันไปนาน 5555 ไรเตอร์เพิ่งจะสอบเสร็จเมื่อวันศุกร์นี้เอง ตอนนี้ก็ปิดเทอมแล้ว จะพยายามมาอัพบ่อยๆ
นะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
