BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ห้องอาหาร THAI STLY
" ว้าววววว น่ากินมากๆเลย" ฉันที่เดินลงมาจากห้องพักมายังห้องอาหารไทยบุฟเฟท์ภายในโรงแรมก็ดีใจมาก ที่เห็นอาหารระรานตาขนาดนี้
" จะกินอาหารทะเลไม่ใช่เหรอ" นายป๊อปปี้ถามฉันแล้วเดินนำฉันเข้าไป
แล้วหลังจากนั้น ฉันก็เลือกกินอาหารทะเลอย่างมีความสุข เค้าก็็กินนิดหน่อยๆ แล้วก็สั่งไวน์ขาวมากิน กับอาหารมื้อนี้ บอกตรงๆตอนกินเนี่ย ฉันมีความสุขที่สุดแล้วละ
" ป๊อปปี้ วันพรุ่งนี้มากินอีกนะ ฉันชอบกินกุ้ง " ฉันบอกเค้าแล้วก้มลงกินต่อ
" ไม่เบื่อหรือไง " เค้าถามฉันเสียงขำๆ
" ก็มันอร่อยนี่ แล้วอีกอย่าง ฉันชอบกินกุ้ง" ฉันหน้ามุ่ยหันไปย้ำคำตอบ แล้วก้มกินต่อ
" เธอนี่เลอะเทอะใหญ่แล้ว เช็ดมั่งนะ ทั้งปากทั้งมือเลย หึหึ" เค้าบอกแล้วก็หัวเราะฉัน
" อ่าว สวัสดีครับผมนั่งมองคุณมาตั้งนาน ไม่คิดว่าจะมาเที่ยวที่นี่ได้ บังเอิญจังนะครับ" ฉันหันมองเสียงชายปริศนาที่คาดว่าน่าจะตั้งใจมาถามใครซักคนในโต๊ะฉัน
" หึ เวรกรรมมากกว่าบังเอิญละมั้ง" ฉันเมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มคนนั้นก็พูดขึ้น
" โธ่ คุณครับแฟนคุณคงเกลียดผมมาก ผมฝากบอกเธอด้วยนะครับ เธอเข้าใจผมผิด " เค้าหันไปบอกป๊อปปี้
" หึ ไอ้หน้าตัวเมีย คนอย่างแก นรกส่งลงมาเกิด ชีวิตก็ได้แค่เกาะผุ้หญิงกิน" ฉันมองหน้านิ่งจ้องตอบทันที
" นี่คุณ ... " นายนั่นแอ๊บโวยวาย ฉันว่าคำด่าจากปากฉันมันยังเบาสำหรับคนเลวแบบนายนั่นนะ
" ฟาง มากไปแล้วนะ เค้าเป็นแขกของโรงแรมนะ ขอโทษเค้าเดียวนี้" ป๊อปปี้หันมาตวาดฉัน
" ไม่มีทาง คนแบบนายฉันจำได้ดี อ่อ นั่นเหยื่อรายใหม่ซินะ ยังคุณสมบัติเหมือนเดิมเลยนะ สเปคนายนะ" ฉันพุดขึ้นแล้วรีบเดินออกไปทันที
" เอ่อ ผมขอโทษแทนเธอด้วย หวังว่าคุณคงไม่รังเกียจที่ผมจะขอเป็นเจ้ามืออาหารของคุณมื้อนี้" ป๊อปปี้พุดขึ้น
" ครับ ไม่ต้องเลี้ยงผมหรอก ผมแค่อยากปรับความเข้าใจกับน้องฟางบ้าง น้องฟางเข้าใจผมผิด เรื่องของวันนั้น"
" เอ่อ คือขอโทษนะครับ คุณเป็นอะไรกับแฟนผม" ป๊อปปี้ถามอย่างสุภาพ หลังจากเชิญเค้านั่ง เทไวน์ให้ลิ้มรส
" คือ ผมมีศักดิ์เป็นพี่ชายเธอนะครับ แม่เธออุปการะผม ผมเป็นนายแบบ เธอเข้าใจว่าผมเอาเงินแม่เธอไปหมด แล้วเธอก็หนีออกจากบ้านไปอยู่กับแฟน ผมพยายามตามหาเธอ แต่แล้วผมก็เจอ แต่สภาพที่เจอแม่เรารับไม่ได้ แม่เธอเลยสิ้นใจนะครับ เธอเลยโทษว่าผมเป็นสาเหตุที่ไปฟ้องแม่เธอ ทำให้แม่เธอตายนะครับ "
" ไม่เป็นไรครับ ผมจะัจัดการกับเด็กดื้อคนนี้เอง" ป๊อปปี้บอกชายนิรนามนั้นไป
" ครับ คุณเหมือนน้องเขยผม ยังไงฝากขอโทษเธอด้วยนะครับ"
้
" ครับ " แล้วป๊อปปี้ ก็ลุกออกไป ทำให้ชายที่นั่งชิมไวน์แสนหรู ยิ้มอย่างมีเลศนัย
" หยิ่งนักนะ เดี๋ยวก็รู้ ฉันจะทำให้เธอเลิกกับแฟน แล้วมากราบขอเป็นของฉัน หึหึ" เค้าพูดแล้วหัวเราะในลำคอ
ฉันที่วิ่งขึ้นมาบนห้อง ก็อดเก็บน้ำตาไว้ไม่อยุ่ เมื่อเห็นหน้าสัตว์ตัวนั้นทำให้เธอคิดถึงเรื่องในอดีต
เหตุการณ์ที่นายนั่นกำลังจะข่มขืนฉัน แม่ที่ไล่ฉันออกมา แล้วที่สำคัญ หลังจากที่ฉันออกมาไม่ถึงเดือน แม่ฉันก็
เสียชีวิต แล้วบ้านของแม่ฉันก็โดนขายทอดตลาด แล้วฉันมารู้ข่าวของเค้าว่าไปมีเมียใหม่ ก้คือผู้หญิงที่เค้าพามา
ด้วยที่นั่งรอเค้าที่โต๊ะวันนี้นี่เอง ความแค้นทั้งหลายมันจุกอกแน่น ทำให้ฉันเผลอต่อยกับผนังห้องไป
" โอ้ย " หลังจากที่หลุดออกจากความคิด ฉันก็รุสึกเจ็บจี๊ดมาที่มือฉันทันที
" เห้ย ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย" ผมที่ตามเธอมาทีหลังพอเปิดประตูห้องมาก้ต้องตกใจ กับเธอที่นั่งลงกับพื้นน้ำตา
ไหล แถมมือที่เธอกำหมัดไว้มีเลือดไหลด้วยนะซิ
" ป่าว ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ" เธอบอกผมแล้วกำลังจะเดินไปอาบน้ำ ผมเลยดึงเธอไว้
" เดี๋ยว รีบๆอาบละ จะได้ทำแผล" ผมบอกก่อนจะค่อยๆปล่อยมือเธอไป แล้วไปหาอุปกรณ์ทำแผล
หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ ผมก็ได้แต่หายาต่างๆมารอทำแผลให้เธอ
" เสร็จแล้วเหรอ มานั่งนี่ เร็วๆ" ผมรีบเรียกเธอนั่งลงที่โซฟาข้างๆผมทันที
" โอ้ย เบาๆซิ " เธอดุผม น่าขำชะมัดเลย ดูหน้าเธอดิ เหมือนเด็กๆเลย
" ทีเมื่อกี้ยังเห็นเก่ง ด่าเค้าฉอดๆๆๆอยุ่เลย" ผมแซวเธอ
" นายเรียกนายนั่นว่าคนงั้นเหรอ "
" อืม เค้าเป็นพี่ชายเธอนี่ จะให้ฉันไปว่าเค้าได้ไง ฉันเป็นเขยนะ เธอลืมไปแล้วเหรอ" ผมบอกเธอไป
" หึ " ฟางเพียงแต่แสยะยิ้ม แล้วเงียบไป ทำให้ผมก้มลงทำแผลต่อ
" ทำไมถึงเข้าใจกันผืดขนาดนี้ จริงๆเรื่องนี้เธอก็ผิดนะ " ป๊อปปี้พูดขึ้น ฉันไม่รู้หรอกว่านายนั่นจะแต่งเรื่องอะไรให้ป๊อปปี้ฟัง
" ไม่รู้เรื่องอะไรอย่าพูดเลยดีกว่า" ฉันบอกแล้วดึงมือออกทันทีหลังจากที่เค้าทำผลให้ฉันเสร็จ
" อ่าว เธอก็เล่ามาซิ ฉันจะได้รู้"
" ฉันง่วงแล้ว ขอนอนก่อนละกัน พรุ่งนี้ต้องทำงานเช้าอีก" ฉันบอกแล้วเบี่ยงตัวออกมาจากตรงนั้นทันที
เอาไป 50%ก่อนนะ พรุ่งนี้เดี๋ยวต่อให้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
