BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

 
 
 
 
" สวัสดีครับ มาพบใครครับ "
 
 
" เอ่อ คุณภาณุอะค่ะ "
 
 
" อ่อ เปล่าค่ะ คือขึ้นไปหาไม่ได้เหรอค่ะ ฉันเอาของมาให้เค้านะค่ะ "
 
 
" อ่อ ไม่ได้หรอกครับ ถ้าเกิดคุณคิดไม่ซื่อขึ้นมาผมจะซวย แล้วอีกอย่าง ตอนนี้คุณภาณุไม่อยู่นะครับ "
 
 
" เหรอค่ะ เค้าไปไหนเหรอค่ะ "
 
 
" ไม่ทราบครับ "
 
 
" ขอบคุณค่ะ " 
 
 
             ฟางที่เดินคอตกมานั่งร้านน่ารักๆข้างบริษัท เธอนี่แย่จริงๆ กะจะมาเซอร์ไพร้เค้า แต่เค้ากลับไม่อยู่ซะได้
 
 
จะโทรหาเค้าก็กลัวจะไม่เซอร์ไพร้ นั่งไปซักพักตาก็ไปสะดุดกับนภัทรที่เดินควงแขนมากะผู้หญิงคนใหม่ ที่ไม่ใช่
 
 
เกล แฟนสาวคนใหม่ ฟางรีบก้มหน้า ไม่อยากให้เค้าเจอเธอในตอนนี้ แต่เหมือนพระเจ้ากลับแกล้งเธอ
 
 
" อ่าว นึกว่าใคร เธอเองเหรอ " เสียงนภัททักเธอ ทำให้เธอรีบเดินหลบไปทันที
 
 
" จะรีบไปไหนละ ไอ้นักออกแบบไส้แห้งนั่นมันก็ทำงานที่นี่เหมือนกันนิ" เค้ากำลังพูดดูถูกป๊อปปี้อยู่ ฉันทนไม่ไหว
 
 
" ก็ใช่ แต่ก็ดีกว่าตัวปลิงที่คอยเกาะผุ้หญิงละกัน " ฉันสวนกลับไปทันทีที่เค้าว่าป๊อปปี้ เพราะฉันทนไม่ได้จริงๆ
 
 
" หึหึ ปากเก่งขึ้นนี้ อยู่กับพวกสวะเยอะ " เค้าเหยี่ยดยิ้มมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
 
 
" ใช่ แล้วก็มีความสุขมากกว่าพวกผู้ดีจอมปลอม เกาะผุ้หญิงกินไปวันๆด้วย " ฉันโต้กลับก่อนจะพยายามเดินออกร้านไป
 
 
" นี่เธอ กล้ามากไปแล้วนะฟาง แล้วเธอจะเสียใจ หึหึ ฉันจะทำให้มันโดนไล่ออก " เค้าพูดก่อนจะผลักฉันให้หลบทางเค้า
 
 
" ป๊อปปี้ " ฉันพูดชื่อเค้าเบาๆ ใช่เค้าเป็นคนรวย แต่เค้าจะซวยไหม แฟนใหม่ของนายภัทดูท่าทางตำแหน่งจะสูง
 
เค้าจะไล่ป๊อปปี้ออกรึเปล่านะ เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าป๊อปปี้ทำงานตำแหน่งอะไรเหมือนกัน แล้วตอนนี้เค้าไปไหน
 
ตัดสินใจกดโทรศัพท์มือถือโทรหาเค้าทันที
 
 
" ว่างไงฟาง คิดถึงละซิ " เค้ารับทันทีที่เห็นเธอโทรมา
 
 
" ป๊อป ตอนนี้อยู่ไหน ฟางมาหาป๊อปที่บริษัทนะ แต่ป๊อปไม่อยู่ "
 
 
" อ่าว จะมาทำไมไม่บอกป๊อปจะได้ไปแวะรับ ป๊อปแวะไปคุยกะพ่อเรื่องของเราแล้วก้เคลียร์กะคู่หมั้นมา "
 
 
" เหรอ ไม่บอกกันซักคำ " ฟางตัดพ้ออย่างน้อยใจ
 
 
" ก็น่า เดี๋ยวพาไปเลี้ยงไอติม กินอะไรมาหรือยัง " ป๊อปปี้รีบแก้ตัวทันที เค้าจะให้เธอไปได้ไง ในเมื่อพ่อเค้าขอไว้
 
 
นึกย้อนกลับไป เมื่อตอนกลางวัน
 
 
" ป่ะ ไอ้โมะพร้อมยัง "
 
 
" แกแน่ใจนะไอ้ป๊อป ว่าพ่อแก้วจะไม่ไล่กูออกมา "
 
 
" เออซิว่ะ เอาน่าไปถึงก็รู้ "
 
 
ณ.บ้านจิระคุณ
 
 
" สวัสดีครับคุณพ่อ คุณอา แก้ว " ผมกับโทโมะ ทักทายคนในห้องรับแขก
 
 
" คุณอรพาพิมพ์ไปชอปปิ้งก่อนไป๊ " พ่อผมบอกกับเธอ
 
 
" แต่อร.."
 
 
" ผมบอกให้พาหนูพิมพ์ไปชอปปิ้งไงละ " พ่อผมทำตาดุ โดยที่เธอเองก็ไม่กล้าปฎิเสธเลยต้องจำใจพาพิมพ์ออก
 
ไปทันทีที่คุณอรพาพิมพ์ออกไป พ่อผมก็เป็นคนเปิดประเดน 
 
 
" ขอโทษนะครับคุณ ทรงพลคือผมมีเรื่องของเด็กๆจะคุยด้วยนะครับ "
 
 
" หวังว่าคุณคงจำสัญญาของภรรยาคุณได้นะครับ คุณภาสิทธ์ " พ่อแก้วเอ่ยขึ้น
 
 
" ครับ พอดีผมทราบมาว่าลุกเราทั้งสองคนไม่ได้รักกัน "
 
 
" แล้วยังไงละครับ ในเมื่อสัญญาที่ภรรยาคุณให่ไว้กับ เธอ มันสำคัญกับเรามากนะครับ " พ่อแก้วเริ่มโมโห
 
เนื่องจากสัญญานี้เกิดจากแม่ของป๊อปปี้กับแม่ของฟาง ซึ่งพ่อของฟงก็อยากทำตามเจตนารมย์ของแม่ฟางครั้ง
 
สุดท้ายเท่านั้นจริงๆ
 
 
" ใช่ครับ ตาป๊อป แกพูดซิ " พ่อบอกให้ผมพูด
 
 
" ครับ คุณอาครับ ป๊อปกับน้องแก้วเราไม่ได้รักกัน ป๊อปมีแฟนอยู่แล้วครับ " คำพูดของป๊อปทำให้ผู้เป็นพ่อของแก้วโกรธไปใหญ่
 
 
" แล้วไง ยายแก้วก็เสียหายซิโดนถอนหมั้นแบบนี้ " พ่อแก้วโวยวายทันที
 
 
" คุณอาครับ แก้วกับโทดมะรักกัน คุณอาให้โอกาสทั้งคู่เถอะครับ " ป๊อปปี้มองแก้วที่น้ำตาคลอ แล้วโทโมะที่มองหน้าแก้วอย่างจริงจัง
 
 
" หึหึ สรุป บ้านจิระคุณเค้าจะผิดคำพูด ว่างั้นเหอะ สัญญายกเลิกใช่ไหม " พ่อแก้วพูดแสยะยิ้ม
 
 
" คุณพ่อค่ะ แก้วกับพี่โมะเรารักกันนะค่ะ " แก้วที่เข้ามาช่วยพูดอีกแรงหนึ่ง
 
 
" แล้วสัญญาของแม่แกละ แม่แกบอกพ่อไว้ อยากให้พ่อทำผิดกับแม่แกมากไปกว่านี้เหรอ" เค้าพูดด้วยแววตาเศร้า
 
 
" ผมว่าเราฟังตาป๊อปก่อนดีกว่านะครับ " พ่อป๊อปปี้เอ่ยขึ้นก่อนจะเกิดสงครามน้ำตา
 
 
" ครับ ป๊อปจะขอถอนหมั้นน้องแก้ว "
 
 
" แก แก โอ้ยย " พอ่แก้วก้มลงทันทีที่ได้ยิน เพราะความโกรธทำให้ความดันเค้าขึ้น
 
 
" คุณพ่อเป็นอะไรไหมค่ะ ฮือๆๆ พี่ป๊อปไม่เป็นไร แก้วไม่ถอนหมั้นก็ได้ ฮึก ขอบคุณนะค่ะ ฮือๆ "แก้วพยุงพ่อแล้วบอก
 
 
" ไม่ได้หรอกแก้ว แฟนพี่จะทำยังไง พี่รักเค้า ผมมีเรื่องจะขอคุณอาอีกเรื่องหนึ่งครับ " ป๊อปปี้ที่พูดขึ้น
 
 
" ฮึๆ อะไรอีก จะเอาอะไรอีกละ แค่นี้มันยังไม่สาสมใช่ไหม " พ่อแก้วมองด้วยแววตาอาฆาต
 
 
" เปล่าครับ ป๊อปจะขอให้คุณอายกฟางให้ป๊อปได้ไหม ป๊อปรักฟางมากนะครับ "
 
 
" ห๊ะ อะไรนะ " หน้าทุกคนตกใจ รวมไปถึงพ่อของแก้วด้วย
 
 
" ครับ ป๊อปรักฟาง เราคบกัน คุณอาอณุญาติด้วยนะครับ "
 
 
" ยายฟาง อะ อืม เห้อ ยายฟางเจ็บกับอามาเยอะ ดูแลน้องดีๆนะป๊อป ดูแลน้องแทนอาด้วย " รอยยิ้มทุกคนผุดขึ้นทันทีที่พ่อแก้วรับปาก
 
 
" แหม ร้ายนะพี่ป๊อป รู้จักน้องฟางได้ยังไงกัน ทำไมแก้วไม่รู้เลย "
 
 
" ก็ Destinyอ่ะ แล้วแก้วกับโทโมะละ "
 
 
" ก็จัดงานหมั้นไปเลยซิ พ่อไม่ได้ว่าอะไรนิ ว่างก็มาขอเลยก็ได้ " พ่อแก้วพูดขึ้น ทำให้ทุกคนยิ้มทันที แก้วกับโทโมะรีบก้มลงกราบท่านทันที
 
 
" ตาป๊อป แล้วยายฟางละ " พ่อฟางถามขึ้น
 
 
" น้องอยู่คอนดดครับ เดี๋ยวซักพักป๊อปก็จเล่าความจริงให้น้องฟัง น้องยังไม่รู้ว่าคู่หมั้นป๊อปคือแก้ว "
 
 
" แล้วยายฟางจะไม่โวยวายเหรอ ยิ่งรู้ว่า อา...เออ "
 
 
" ฟางรักคุณอามากนะครับ แล้วป๊อปจะพาฟางมาเยี่ยมคุณอาบ่อยๆ " คำพูดของเค้าทำให้ชายมีอายุยิ้มขึ้น
 
 
จากนั้นพวกเค้าก็นั่งทานอาหาร คุยกันจนผ่านมาจนบ่ายสามโมง 
 
 
 
" ป๊อปๆ ป๊อป ป๊อปๆๆๆๆ " ฟางที่เรียกชื่อผมทางโทรศัพท์ ทำให้ผมหลุดจากความคิด
 
 
" อ่อ ว่าไงไปกินไรดี " ป๊อปปี้ถามฉัน
 
 
" ขับรถแต่เหม่อเหรอ ไม่ระวังเลยนะ เรียกตั้งนานทำอะไรอยู่ "
 
 
" เปล่า แค่แวะจอดเติมน้ำมันนะ คิดมาก อยู่บิรษัทเหรอ ป๊อปถึงพอดีเลย"
 
 
" อือ งั้นแค่นี้แหละ "
 
 
แล้วก็มีรถคันคุ้นเคยแวะจอดรับเธอ หน้าทางเข้าบิรษัท
 
 
" ไปนานจัง คู่หมั้นว่าไงบ้างละ " ฉันถามเค้าออกไป
 
 
" ก็เค้าก็หมั้นกับแฟนเค้า แถมแต่งงานเลยด้วย เฮ้อ เราละฟางงง " ป๊อปปี้ทำหน้าอ้อนฉัน
 
 
" ฝันไปเถอะ จีบฉันให้ติดก่อน " ฉันบอกก่อนจะหันมองกระจกแอบยิ้ม
 
 
" โธ่ ป่ะขึ้นไปห้องป๊อปป่าว " ทันทีที่จอดรถป๊อปถามฉันขึ้น
 
 
" เอ่อ แล้วป๊อปจะโดนดุไหมอ่า "
 
 
" 55555 โดนดิ ทำไมกลัวป๊อปโดนไล่ออกเหรอ "
 
 
" โธ่ป๊อป คนยิ่งใจไม่ดีอยู่ " ฉันตีเข้าที่แขนป๊อป
 
 
 " ทำไม กลัวอะไร บอกหน่อยซิ "
 
 
" ก็ เมื่อกี้ คือ คือว่า "
 
 
" ฟาง " เสียงเข้มที่บ่งบอกถึงความเอาจริง
 
 
" ก็เมื่อกี้เจอไอ้เลวนั่นกับแฟนใหม่ แล้วมันว่านายกระจอก ฉันทนไม่ไหวเลยด่ามันกลับไป แล้วมันบอกจะทำให้นายโดนไล่ออกนะ "
 
 
" ........... "
 
 
" ฉันขอโทษนะป๊อปนะ ก้มันดูถูกนาย ฉันยอมไม่ได้ "
 
 
" ยังรักมันอยู่หรือเปล่า " ป๊อปปี้ถามหน้านิ่ง
 
 
" ไม่ได้รักแล้ว เชื่อกันซิ มองที่ตานี่ " ฟางจับหน้าป๊อปปี้หันมาสบตาเธอ แววตาที่มีแต่เค้าเท่านั้น
 
 
" คนเดียวที่อยู่ข้างฟาง คือป๊อปนะ ถึงจะแค่เวลาสั้นๆ แค่ป๊อปก้ทำให้ฟางอยากอยู่บนโลกใบนี้ต่อ " คำพูดของฟางทำให้เค้ายิ้มกว้างก่อนจะเปิดประตูให้เธอลงจากรถ
 
 
" ป่ะ ไปห้องป๊อปกัน " เค้าลากเธอเดินมายังทางเข้าทันที
 
 
" สวัสดีครับคุณภาณุ อ่าวคุณผู้หญิง " รปภ.ร้องทักทั้งสองคน
 
 
" อ่อ นี่ฟางแฟนผมเอง " ป๊อปปี้แนะนำก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปในบริษัท
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ดูคอมเม้นท์ก่อน ว่าน่าพอใจป่าว
 
 
ถ้าโอเค เดี๋ยวพรุ่งนี้จะจัดให้อีก อิอิ