BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

 

 

 

   ผมพาเดินตรงมายังลิฟท์ ก่อนจะมีคนเปิดลิฟท์ให้เราทั้งสองคน

 

 

" เชิญครับ คุณภาณุ " พนักงานกดลิฟท์ทักทายผม พร้อมโค้งคำนับ

 

 

" ป๊อป นี่มันลิฟท์ของประธานบริษัทนะ หรือว่า.... " ฟางที่ถามผมแล้วหันมาจ้องหน้า

 

 

" ก็คุณพ่อไง ไม่ใช่ป๊อปหรอก " ผมบอกฟาง ฟางถึงกับขั้นตาเขียวใส่ผมทันที

 

 

" ป๊าปปป นี่รู้ไหม ว่าเป็นห่วงกลัวโดนไล่ออกแค่ไหน ห๊ะ ทำไมไม่เคยบอกกันเลย " ฟางตีผม แล้วหันหน้าหนี

 

 

" โอ๋ๆๆๆๆ อย่าโกรธป๊อปเลย ก็ฟางไม่เคยถามนี่ " ผมกอดฟางจากด้านหลังแล้วบอกกับเธอ

 

 

" เห้อ แต่เอ๊ะ นี่อย่าบอกนะว่ารวมถึงโรงแรมด้วยอ่า "

 

 

" ก็ใช่ " ผมยัไหล่ให้ฟาง

 

 

" นี่แนะๆๆๆๆๆ ไอ้สมภารกินไก่วัด กินลูกน้องตัวเองได้ยังไงกัน " ฟางตีผมไม่ยั้ง

 

 

" โอ้ยฟางป๊อปเจ็บ เค้าแค่อยากได้ตำแหน่งต่างหากละ "

 

 

" นายก็เลยเสนอให้เค้าเป็นของนายว่างั้นเหอะ "

 

 

" โอ้ยยย บ้าไปใหญ่แล้ว เค้าอยากเป้นของปีอปเองต่างหากละ " แล้วผมก็ยิ้มอย่างผู้ชนะ

 

 

" ใช่ซิ พ่อคนหล่อ คนรวย เชอะ " ฟางประชดผมแล้วหันหลังให้ผม

 

 

" ฟางงงง ไม่เอา ไม่พูดเรื่องอดีตกันนะ ไม่อยากทะเลาะเลย " ผมกอดแล้ววางหน้าลงบนไหล่ของฟาง

 

 

" ก็ได้ๆๆ แล้วอย่าให้รู้ว่ามีอีกละ โดนดีแน่ " ฟางขู่ผม

 

 

" หึงป๊อปอะดิ "

 

 

" ป๊าว อะไรๆ " ฟางบอกปัดเสียงสูงทั้งๆที่หน้าก็ขึ้นสี ผมได้แต่อมยิ้มกับอาการของฟาง

 

 

" อ่อ ฟางวันนี้ไปทานข้าวเย็นที่บ้านนะ คุณพ่ออยากเจอนะ "

 

 

" อะหะ แล้วป๊อปจะเลยไปเลยหรือเปล่า ฟางทำเค้กไว้ แวะไปเอาไปฝากท่านด้วยดีไหม "

 

 

" ยังไงก็ได้ ป่ะ ถึงแล้วชั้น46 ห้องป๊อปกับคุณพ่อ ชั้นนี้มีแค่สองห้อง ส่วนห้องประชุมอะไรต่างๆ อยู่ชั้น 44 " ผมแนะนำทันทีที่ลิฟท์เปิดออก

 

 

" อะหะ ไม่เหงาเหรอ มีสองห้องเอง " ฟางถามผม

 

 

" เหงาอะไร ส่วนใหญ่ป๊อปจะขึ้นมาแค่เคลียร์เอกสาร ส่วนที่เหลือก็อยู่ที่แผนกออกแบบซะมากกว่า "

 

 

" ทำไม สาวๆแผนกนั้นสวยเหรอ " ฟางถามผม

 

 

" ป่าว ก็แค่เรียนมาทางนั้นโดยตรงต่างหาก หึงหรอ พาไปเที่ยวเอาป่าว " ผมเสนอฟาง

 

 

" ไม่กลัวแฟนคลับตกใจเหรอ อ่อ แล้วตึกใหญ่ขนาดนี้ไม่มีใครมาขอตำแหน่งเหรอค่ะ บอส " ฟางทำหน้ากวนผม

 

 

" ก็มีบ้างนะ แต่มาตราฐานไม่ผ่าน เตี้ยเกินไป เอ้ยไม่ใช่ ต่ำเกิน " ผมพูดแล้วรีบเดินหนีฟางทันที

 

 

" ตาบ้า นายหมายถึงใครห๊ะ  " ฟางที่ตะโกนตามหลังผม ก่อนที่ผมจะสังเกตุว่าเธอไม่ได้เดินตามมา ผมจึงเดินกลับไปหาเธอ

 

 

" ฟางงงง ทำไมไม่ตามไปละครับ "

 

 

" นายหมายถึงใคร " ฟางถามหน้ามุ่ย ผมก็พอจะทายออกว่าเธอหมายถึงเรื่องอะไร

 

 

" ก็ผู้หญิงทั่วไป ที่ไม่ใช่ฟางไงละ ป่ะ ไปเหอะ เดี่ยวต้องไปทานข้าวกับคุณพ่ออีก " ผมรีบลากฟางให้เดินตามผมมาขึ้นลิฟท์อีกครั้ง ครั้งนี้เราลงมาชั้นที่ 32

 

 

" อ่าว สวัสดีครับคุณป๊อป " พนักงานที่แผนกนี้ทักป๊อป ทันทีที่เราเข้ามา ดูท่าทางเค้าจะสนิทกับแผนกนี้จริงๆ เพราะปรกติ คนอื่นจะเรียกเค้าว่าคุณภาณุ

 

 

" ว้าววว พี่ป๊อปนี่แปลนภายในครับ " ผู้ชยคนหนึ่งทักป๊อปอย่างสนิทสนมแต่สายตาก็มองมาที่ฉัน แผนกนี้ไม่มีผู้หญิงมีแต่ผุ้ชายทั้งนั้น ทำให้ฉันเกรงไม่ใช่น้อย

 

 

" อะหะ อ่อ นี่ฟางแฟนพี่เอง " ป๊อปแนะนำฉันให้คนอื่นรู้จัก ฉันเลยได้แต่ยิ้มน้อยๆ

 

 

" ว้าวววว งี้สาวๆอ๊อฟฟิศเราอกหักแย่เลยดิพี่ ขนาดตอนพี่หมั้นแบบไม่ได้รักกันสาวๆก็ร้องไห้ก็ระนาว " เพื่อนเค้าคนหนึ่งพูด

 

 

" ช่วยไม่ได้ ก็คนมันหล่อ 5555 " เค้าบอกแล้วหัวเราะอย่างสบายใจไม่สนใจฉันเลยซักนิด

 

 

" ฟาง นั่งรอป๊อปตรงนี้แปปนะ ป๊อปขอดูงานแปปนึง "

 

 

" อะหะ " ฉันตอบป๊อปแล้วนั่งมองเค้าแล้วก็เพื่อนๆน้องๆพี่ๆทำงานกัน เค้าดูดี ดูตั้งใจ ดูมีสเน่ห์ เท่ห์ สมกับที่เค้าพูดแล้วละ ที่สาวๆเสียใจที่ต้องเสียเค้า เพราะถ้าฉันเป็นสาวๆพวกนั้นที่เห็นเค้าแบบนี้คงเป็นหนึ่งในแฟนคลับแน่ๆ

 

 

" โหว วันนี้รีบเคลียร์งานจัง จะรีบไปไหนละคุณป๊อป ไม่ไปดื่มต่อกันหน่อยเหรอ " เพื่อนในแผนกถามเค้า

 

 

" ไม่ได้หรอก คุณพ่อเค้ารอทานข้าว เค้าคิดถึงว่าที่ลูกสะไภ้เค้า " ป๊อปเดินเค้ามาโอบไหล่ฉันแล้วบอกเพื่อนๆ

 

 

" ป๊อป " ฉันตีเค้าเบาๆ เพื่อเป็นการเตือนสติ ว่านี่มันที่ทำงาน มันไม่เหมาะสม

 

 

" ไม่ต้องอายหรอกฟาง เดี๋ยวเราก็แต่งงานกันแล้วนะ " ฉันยิ่งหน้าขึ้นสีไปใหญ่เมื่อได้ยินคำนี้ ทั้งๆที่ฉันเคยโดนหลอกมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ความรู้สึกมันกลับต่างกันโดยสิ้นเชิง

 

 

" โอ้ยยยย มดกัด ยินดีด้วยนะครับคุณฟาง " ฉันได้แต่ยิ้มน้อยๆให้กับเสียงพูดของเพื่อนๆเค้า แล้วเราก็เดินออกห้องนั้นมา

 

 

 

" คุณภาณุค่ะ " เราเดินออกมายังเดินไม่ทันถึงลิฟท์ ก็มีพนักงานคนหนึ่งเรียก

 

 

" ว่าไงครับ "

 

 

" คือ เรากำลังสัมภาษณ์พนักงานใหม่นะค่ะ แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่ง เค้าบอกว่าจะสัมภาษณ์กับคุณ แล้วให้เอาอันนี้มาให้คุณดู เค้าบอกว่าคุณรู้ว่าเค้าคือใคร " แล้วป๊อปก็มอง ของที่ผู้หญิงคนนั้นส่งให้ มันเป็นสร้อยน่ารักๆเส้นหนึ่ง

 

 

" อืม งั้นฟางไปรอป๊อปที่ห้องป๊อปก่อนนะ คุณพาแฟนผมไปที่ห้องทำงานผม ดูแลเธอด้วยละ " ป๊อปหันมาสั่งฉันแล้วเดินไปยังลิฟท์พนักงานแล้วให้ฉันขึ้นลิฟท์ผู้บริหารไปกับคนที่เรียกเค้าเมื่อกี้

 

 

 

" เออ เธอนะ เป็นอะไรกับคุณภาณุเหรอ " สรรพนามที่เค้าเรียกฉันเปลี่ยนไป หลังจากที่ป๊อปไม่อยู่

 

 

" หือ ฉันว่าป๊อปบอกคุณแล้วนะค่ะ "

 

 

" ป๊อปเลยเหรอ ฉันอยู่มาปูนนี้ ไม่มีใครกล้าเรียกคุณป๊อปสนิทขนาดนี้หรอก ขนาดคู่หมั้นเค้าก็เหอะ รู้ไว้ด้วยว่าเค้ามีคู่หมั้นแล้ว " เธอมองฉัน ใ่ช่ เธอมีอายุเกือบจะสี่สิบแล้วมั้ง

 

 

" รู้ค่ะ " ฉันตอบเสียงเรียบแล้วทำเป็นไม่สนใจ

 

 

" แล้วคุณภาณุเค้ารักคุณพิมพ์มาก รู้ไว้ซะด้วยละ เธอมันแค่ของเล่น " เธอบอกฉันก่อนลิฟท์จะถึง ฉันไม่ตอบอะไร เดินเข้าห้องป๊อปปี้ไป แบบไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ นายนี่แฟนคลับเยอะชะมัดเลย ขนาดแก่ขนาดนี้ยังไม่เว้น ว่าแต่พิมพ์นี่มันคุ้นๆนะ ใครกันนะ แล้วฉันก็เดินดูห้องป๊อปไปเรื่อยๆ

 

 

" ป๊อป " เธอวิ่งเข้ามากอดผม ทั้งๆที่มีคนมากมายมองเราอยุ่

 

 

" มีอะไร ถึงอยากพบผม " ผมผลักเธอออกแล้วถามเธอ

 

 

" ป๊อป จินนี่ขอโทษนะค่ะ จินนี่รักป๊อปจริงๆ แต่ตอนนั้นจินนี่แค่หลงผิด หลังจากที่เราเลิกกัน จินนี่ก็คิดถึงป๊อปตลอดเลย " เธออธิบายยึดยาวแบบไม่อายสายตาคนอื่นที่มองอยู่

 

 

" จบหรือยัง แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ "

 

 

" คือ หลังจากนั้น จินนี่ก็เลิกกับเค้า จินนี่ติดต่อป๊อปไม่ได้เลย จินนี่อยากอยู่ใกล้ๆป๊อป ป๊อปให้จินนี่มาทำงานด้วยนะ " เธอบอกผม

 

 

" ก็กรอกใบสมัครหรือยังละ เดี๋ยวเค้าก็เรียกสัมภาษณ์เองละ "

 

 

" แต่จินนี่อยากทำกับป๊อป เถอะนะ ให้จินนี่ทำอะไรก็ได้นะๆๆๆ นะค่ะ " เธอกอดผม แล้วอ้อน

 

 

" พอก่อนจินนี่ คุณนภา มีตำแหน่งอะไรว่างบ้าง " 

 

 

" อ่อ มีแม่บ้าน เลขา บัญชี ผู้จัดการฝ่ายผลิต พนักงานทั่วไปค่ะ "

 

 

" งั้น จินนี่ขอเป้นเลขาป๊อปนะค่ะ " เธอบอกผม

 

 

" ไม่ได้หรอก จินนี่ไ่ม่มีประสบการณ์ เป็นพนักงานทั่วไปไปก่อนละกัน " ผมบอกเธอ

 

 

" ไม่ได้นะป๊อป แล้วจินนี่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน " เธอเริ่มโวยวาย

 

 

" ก็เอาไว้ที่เดิมของเธอนั่นแหละ แล้วก็รู้ไว้ด้วย ว่าที่ช่วยเพราะเราเคยเป็นเพื่อนมนุษย์ที่เคยแย่งอากาศหายใจกันเท่านั้น " ผมบอกแ้ล้วเดินหนีไปทันที ตอนนี้ผมหงุดหงิดที่เจอเธออีกครั้ง ผมรังเกียจผู้หญิงแบบนี้ที่สุด ผมมันเจ็บแล้วจำซะด้วยซิ

 

 

" ฟาง รอนานไหม " ผมเปิดห้องทำงานแล้วถามเธอทันที

 

 

" ก็นิดหน่อย ใครเหรอ " ฟางถามผมแล้วก้มหน้าหลบตาผม 

 

 

" หึหึ อ๊ะ " ผมทำแก้มป่องๆ แล้วยิ่นหน้าให้ฟาง 

 

 

" อะไร "

 

 

" ก็ให้รางวัลป๊อปก่อนซิ แล้วจะบอก " แล้วผมก็ทำหน้าป่องๆ

 

 

" เชอะ ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก " แล้วเธอก็ทำท่าจะเดินออกห้อง 

 

 

" ฟอดดด ไม่หอมป๊อปหอมเองก็ได้ " ผมดึงฟางเข้ามาหอมทันที

 

 

" นายมันขี้โกง แล้วสรุปใคร "

 

 

" เด็กเก่าอ่า มาของานทำ "

 

 

" แล้วนายให้ไหม "

 

 

" ก็พนักงานทั่วไป "

 

 

" ................. " ฟางเงียบไปทันทีที่ได้ยินผมตอบ

 

 

" ตอนแรกขอเป็นเลขาป๊อป แต่ป๊อปคงให้ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวภรรยาป๊อปต้องมาเป็น " แล้วผมก็ดึงฟางเข้ามากอด

 

 

" ใคร ใครจะมาทำกับนาย "

 

 

" เดี๋ยวไปทานข้าวก็รู้ หึหึ " จากนั้น ผมกับฟางก็ไปทานข้าวกับคุณพ่อ ได้ความว่าพ่อจะให้ฟางมาทำงาน เป็นเลขาส่วนตั๊ว ส่วนตัวผม แล้วจะมีการเปิดตัวในอีกสามวันข้างหน้าด้วย

 

 

        แล้วตอนนี้ที่บริษัท ก็มีแต่เสียงซุบซิบ ว่าอีกสามวันประธานบริษัทจะเปิดตัวคนสำคัญ มีแต่คนอยากรู้ทั้งนั้นว่าคือใคร ลูกชายอีกคน หรือลูกสาว หรือเมียใหม่ ทำให้ผมแทบหลุดหัวเราะ

 

 

 

         สามวันผ่านไป

 

 

" ฟาง พร้อมไหม " ผมถามคนที่ยืนอยู่หน้ากระจก ที่กำลังเกรงอยู่

 

 

" ป๊อป คือว่า "

 

 

" รู้ไหมว่าวันนี้สวยมากเลยนะ " ผมเข้าไปยืนตรงหน้าเธอ แล้วเขียผมหน้าที่บังหน้าเธอออก

 

 

" ขอบคุณนะ แล้วฟางจะพยายาม "

 

 

" โอเค งั้นไปกันเลยนะ ภรรยาที่รัก Let's go "

 

 

" ป๊อปบ้า "  แล้วผมก็ขับรถมาถึงหน้าบริษัท

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาละซิ....ฟางเข้ามาแล้ว จะเป็นไงต่อไปนะ