BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ผมกับฟางขับตรงมยังคอนโดทันที
" มะลิคืนนี้เธอนอนห้องฟางก่อนละกันนะ " ผมบอกสาวใช้ที่พ่อให้มาคอยช่วยงาน
" ป่ะ มะลิ เอาของไปเก็บในห้องกัน " ฟางบอกมะลิแล้วกำลังจะเดินนำเข้าไปในห้อง
" เดี๋ยวซิ ฟางมานอนห้องป๊อปซิ "
" บ้าเหรอ ไม่เอา่น่าป๊อป มันไม่เหมาะ เดี๋ยวให้มะลินอนข้างๆเตียงฟางก็ได้ " ฟางบอกผม
" ไม่เอา นอนห้องป๊อป ป๊อปมีเรื่องอยากคุยด้วยเยอะแยะเลยนะ น๊าๆๆๆๆ " ป๊อปอ้อนฉันเป็นเด็กๆ
" ก็ดีเหมือนกัน ฟางก็มีเรื่องจะคุยด้วย "
" เย้ ป่ะ มะลินอนไปเลยนะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มทำงาน " ผมบอกมะลิก่อนจะลากฟางเดินตามไปในห้องผม
" เดี๋ยวป๊อป ขออาบน้ำก่อน " ฟางท้วงผม
" ป่ะ อาบน้ำกัน " ผมบอกเธอ
" ไม่ต้องเลย เดี๋ยวมา มะลิป่ะ ฉันจะอาบน้ำพอดี " หลังจากที่ฟางอาบน้ำเสร็จ ผมก็อาบน้ำเสร็จเหมือนกัน ผมนั่งดูทีวีรอเธอ
" เสร็จแล้ว นั่งดูอะไรอยู่เหรอ " ฟางเดินเข้ามานั่งข้างๆผมถามขึ้น
" เรื่อยเปื่อยนะ ป่ะ " ผมลากฟางเดินตามเข้าห้องผมหลังจากที่กดรีโมททีวีปิดทีวี
" มีอะไรเหรอป๊อป " ฟางถามผมทันทีที่เข้ามา
" ก็ แค่อยากรู้เรื่องครอบครัวฟางบ้างนะ ป๊อปพาฟางไปเจอทางบ้านแล้วนะ " ฟางนั่งลงบนเตียง ผมเลยถือโอกาสนอนตักเธอแล้วถามเธอ
" เออ ป๊อป คือฟางว่ามันไม่น่าฟังหรอกนะ แล้วฟางก็มีเรื่องอยากจะคุยกับป๊อปด้วย"
" อะไรเหรอ " ผมถามเธอ ทั้งๆที่ผมยังหนุนตั๊กเธออยู่
" ก็ เรื่องของป๊อปนั่นแหละ ป๊อปแค่จ้างฟางให้ทำให้ไม่ต้องงานไม่ใช่เหรอ แล้ว.."
" แล้วอะไรเหรอ "
" ก็ ตอนนี้เรื่องมันจะไม่ใหญ่มากไปเหรอ พ่อป๊อปเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆแล้วนะ "
" ก็เป็นจริงๆเลยซิ จะได้ไม่ต้องคิดมาก " ผมบอกเธอแล้วยิ้ม
" นายนี่มัน ตะ แต่ว่า นายยังไม่รู้จักฉันดีพอเลยนะ "
" ก็บอกให้เล่ามานี่ไง จะได้รู้จักกัน แล้วเรียกชื่อดีๆหน่อย เีดี๋ยวจะโดนลงโทษ" ผมบอกเธอก่อนจะลุกนั่งข้างๆเธอ
" โธ่ป๊อป เราเพิ่งจะรู้จักกัน เราจะรักกันได้ยังไงละ ขนาดคนที่คบมานานเค้ายังทำร้ายกันได้เลย " ฟางบอกผม
" ก็จริง แต่ฟางจะไม่ให้โอกาศป๊อปเลยเหรอ " ผมส่งสายตาออนวอนให้เธอ
" มันก็ให้ได้ แต่มันจะเร็วไปไหม ที่ป๊อปจะถอนหมั้นนะ "
" ไม่หรอก มันคือสิ่งที่ควรจะเป็นมานานแล้ว แต่ ตอนนี้ฟางกลัวใช่ไหม "
" มันก็กลัวนะ หรือป๊อปไม่กลัว "
" กลัว แต่ก็อยากปกป้องผู้หญิงคนนี้จริง อยากอยู่ด้วย อยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าของเธอคนเดียว " ผมกระซิบบอกเธอ แล้วฝังหน้าลงบนคอของเธอ ค่อยๆขบเม้ม ทำรอยจางๆ ของความเป็นเจ้าของไว้
" ปะ ป๊อป " เธอเรียกชื่อผม ผมค่อยดันตัวเธอนอนราบกับเตียง ปากก็ยังทำงาน มือก็ค่อยๆ ปลดชุดนอนเธอออก
ผมละปากจากคอ ลงมาที่อกของเธอ ปากก็ดูดมื่ม มือก็เคล้นคลึงนวดไปมา ฟางก็ไปแต่จับหัวผม มือเธอสางผม
ของผมไปมา มืออีกข้างหนึ่งผมก็ค่อยๆสอดใส่ไปในของสงวนของเธอ
" ปะ ป๊อป อือ " ฟางค่อยๆเด้งรับกับจังหวะที่ผมสอดนิ้วเข้าไป ผมเองก็เคลิ้มกับเสียงที่เธอเรียกชื่อ เลยกัดเม้ม
ทำรอยของความเป็นเจ้าของไปทั่วอก ทั่วตัวเธอไปหมด ก่อนจะผละมาจูบเธอ ลิ้นเล็กที่ไม่เป็นงานก็รับเป็นอย่างดี
" ฟาง ป๊อปขอนะ " แล้วผมก็ ดึงนิ้วผมออก ทั้งๆที่มีน้ำหวานติดนิ้วผมมาด้วย ผมก้มลงกินน้ำหวานที่ของสงวนของ
เธอ ทำให้ฟางบิดตัวไปมา ครางไม่เป็นาษา
" อาส์ อือ อือ อาส์ ป๊อป อือ " เธอเรียกชื่อผมก่อนตัวเธอจะเกร็งกระตุ๊ก ผมจึงเริ่มใส่แกนกานกายของผมเข้าไป
ในตัวเธอ แล้วเราก็เสร็จภารกิจลง ฟางหลับตาพริ้มหลังจากเสร็จ ผมจึงถอดแกนกายออก แล้วนอนข้างๆเธอ
ดึงเธอเข้ามากอด
" ฟางมีพี่น้องสามคนนะ ฟางเป็นคนกลาง มีพี่สาวกับน้องสาว " ฟางพูดขึ้น
" นึกว่าหลับซะแล้ว แล้วชื่ออะไรบ้างละ " ผมถามฟางก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดแน่นกว่าเดิม
" ก็ พี่สาวฟางชื่อแก้ว น้องสาวชื่อเฟย์ พ่อแม่เราแยกทางกัน ฟางมาอยุ่กับแม่ เพราะพ่อแกไม่อยากได้ฟางนะ
แต่เราสามตนก็แอบเจอกันประจำ น่าตลกมั้ยละ ที่แม่แต่งงานใหม่กับเด็กหนุ่มนายแบบ ก็นายมาร์คนั่นแหละ
ตลอดเวลาที่ฟางอยู่กับแม่ นายมาร์คก็พยายามจะรังแกฟางหลายครั้ง แต่มีครั้งหนึ่งแม่มาเจอ แม่เลยเลือกที่จะตัด
ปัญหาโดยการซื้อคอนโดให้ฟาง แล้วให้เงินฟางก้อนหนึ่ง ให้ออกมาอยู่ข้างนอกซะ แม่เข้าใจว่าฉันไปให้ท่าแฟน
เค้า ส่วนพ่อ เค้าก็ไม่เคยคิดจะชวนฉันไปอยู่ด้วย ทั้งๆที่ฉันดดนแม่ไล่ให้ออกมาอยู่คนเดียว จนมาเจอกับไอ้นภัทร
แล้วก็มาเจอป๊อปเนี่ยแหละ แล้วฟางควรจะกลัวไหม " ฟางถามผมกลับ ผมได้ฟังถึงกับอึ้ง เธอเป็นน้องสาวแก้วจริงๆด้วย
" แล้วทำไม ไม่บอกป๊อป ตอนอยู่ัหัวหิน จะได้ฆ่่ามันทิ้ง "
" รู้ไหม ตอนโดนทำร้ายนะ ที่มันบอกว่าป๊อปเป็นคนจ้างมันมา ตอนนั้นความรู้สึกมันไม่รู้ซิถ้านายอยากจะทำร้ายฉัน
ฉันก็จะบอกนายว่า นายทำได้แน่ๆ เพราะชีวิตฉันตอนนี้ ฉันก็ำม่รู้ว่าฉันจะไปไหน ทำอะไร ฮึก ไม่รู้อะไรเลย "
ฟงบอกกับผมทั้งน้ำตา ใช่ เธอเจ็บมามากกว่าผมจริงๆ ผมมันก็แค่อกหัก
" ฟาง เชื่อปีอปนะ ป๊อปไม่ได้ทำ ไม่มีวันทำร้ายฟางแน่ " ผมบอกแล้วเช็ดน้ำตาให้เธอ
" หลังจากที่ฟางออกมาจากบ้านได้เดือนเดียว แม่ก็ตายแบบไม่มีสาเหตุ มรดกทั้งหมด นายมาร์คก็ได้เพียงคนเดียว " สรรพนามเรียกชื่อผมเปลี่ยนไปอีกครั้ง แล้วเธอก็เล่าต่อ
" พ่อไม่มาแม้กระทั่งงานศพของแม่ ปล่อยให้เราสามคนพี่น้องจัดการกันเอง เค้าก็มีเมียใหม่ของเค้า ที่จ้องจะฆ่า พี่กะน้องฟางอยู่ตลอดเวลา "
" เราสามคนเคยคิดว่าจะแยกออกมาอยู่ด้วยกัน แต่ด้วยที่น้องเฟย์ มีคนรักแล้วไปอยู่กับคนรักต่างประเทศ "
" พี่แก้วเลยไม่อยากทิ้งผู้ชายใจร้ายคนนั้นออกมา ทั้งๆเมียใหม่เค้าจ้องจะกินเลือดพี่แก้วตลอดเวลา "
" ฟาง ฟังป๊อปนะ ต่อไปนี้ ฟางจะมีป๊อปเสมอ ตลอดไป " ผมบอกเธอ แล้วกอดเธอ ทำไมผมจะไม่รู้ ว่าเธอตอนนี้ต้องการใครซักคนแค่ไหน
" ฟังนะ ฟางจะยังกลัว ไม่เชื่อใจ ก็ไม่เป็นไร วันไหนที่ฟางมั่นใจป๊อป ป๊อปก็จะขอหมั้นฟาง ป๊อปจะรอฟางนะ "
" ขอบคุณนะ แต่ป๊อป ไม่รังเกีนจที่ฟางเคย...." เธอนิ่ง แล้วหลบตาผมไป
" อย่าพูดอีก มันคืออดีต แล้วคนแบบมันไม่สมควรจะได้กลับมาแม้กระทั่งมองฟางด้วยซ้ำ ปีอปจะลบรอยนั้นทิ้งให้หมด ให้มีแต่รอยของป๊อปคนเดียว "
ผมบอกเธออย่างจริงจัง ผมไม่ใช่คนแรกของเธอ แต่ผมก็รู้ว่าเธอเองก็ไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น
" ขอบคุณนะป๊อป นี่มันโชคดีของฟาง หรือโชคร้ายของป๊อปนะ " ฟางเข้ามากอดผม แล้วเธอก็พูดหัวเราะอย่างน่าหมั่นเขี้ยว
" โชคของฟางดิ ป๊อปทั้งหล่อ รวย เก่ง เพอร์เฟค " ผมพูดแล้วยักใหล่
" เสียก็แค่ หลงตัวเอง เอาแต่ใจตัวเอง เจ้าชุ เพลย์บอย จริงป่ะ "
" แหม. ป๊อปเลิกเจ้าชุแล้วนะ แล้วก็ไม่ได้หลงตัวเองด้วย " ผมบอกเธอ ก่อนเราจะคุยหัวเราะ แล้วเข้าสู่ห้วงนิททราไป
เช้าวันใหม่
มะลิทำอาหารเช้าไว้ให้ผมกะฟาง หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็ขอตัวแยกออกมาทำงาน
" ฮัลโหล ไอ้โมะเหรอ วันนี้กลางวันว่างไหม " ผมกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนสนิทก่อนจะถามทันทีที่มันรับสาย
" ทำไมว่ะไอ้ป๊อป จะชวนกูไปเดทเหรอ " ยังมีอารมณ์เล่นอีกนะ
" งั้นก็ตามใจ พ่อกูแค่อยากนัดไปพูดเรื่องถอนหมั้นแก้ว พ่อกูนัดแก้ว กับพ่อแก้วแล้วด้วย "
" เฮ้ยๆๆ อะไรนะ เดี๋ยวซิ จริงเหรอว่ะ "
" อ่าว อยากไปเดทกับกูไม่ใช่เหรอ กูจะโทรไปเลื่อนนัดพ่อ แค่นี้นะ "
" เฮ้ยๆๆๆ โนๆๆๆๆ ไปหาพ่อแกนั่นแหละเพื่อนป๊อป "
" แหม ทีงี้ละรีบเชียวนะ "
" จริงเหรอว่ะ ทำได้ว่ะ แล้วพ่อแก้วจะยอมเหรอว่ะ "
" ยอมซิ ยอมล้านเปอร์เซนต์ "
" ไอ้ป๊อป ขอบใจนะเว้ย แล้วค่อยเจอกัน เที่ยงนะ " โทโมะบอกผมก่อนจะวางสายไป แล้วผมก็กลับเข้าไปทำงาน
" อ่าว ทำงานที่นี่เหรอ " เสียงใครบางคนทักผม ทั้งๆที่ผมไม่ค่อยคุ้นเท่าไหร่ พอผมหันไปก็เจอกับตันเสียง
" อือหือ แล้วนายมาทำอะไรที่ี่ "
" ก็นะ พอดีมาเป็นผู้จัดการที่นี่นะ แล้วนายละ อยู่แผนกไหน " หึหึ แสดงว่าหมอนี่ไม่รู้จักผมสนุกล่ะ
" ก็ออกแบบนะ " ผมตอบไป
" หรอ ฉันนภัทรผู้จัดการฝ่ายทั่วไปนะ มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกแล้วกัน แล้วยายนั่นเป็นไงบ้างละ "
" ก็สบายดีนะ ฉันไปทำงานก่อนละกัน "
" แหม รีบหนีเลยนะ ฉันก็แค่ขำขำน่า นายจะคิดมากอะไร ฉันไม่กลับไปเอาของเก่าที่หมดประโยชน์หรอก "
" ผลั๊ะ จำไว้ ฟางคือเพชร สวะอย่างนายหุบปากไปซะ อย่าให้ฉันได้ยินอีก "
" แกกล้าต่อย ฉันเหรอ ดีแล้วเราจะได้เห็นดีกัน "
" เชิญไปไร้สาระที่อื่น " ผมพูดแล้วเดินเลี่ยงไป ที่ผมไม่อยากทำอะไรมาก เพราะผมไม่แน่ใจว่าฟางจะลืมมันหรือยัง ผมไม่อยากให้ฟางเจอมันอีก
" ฮัลโหล ทำอะไรอยู่ครับ " ทันทีที่ผมถึงห้องก็กดโทรศัพท์โทรหาเบอร์ที่เมมไว้ว่า ภรรยาทันที
" ก็ กำลังทำเค้กนะ มีอะไรหรือเปล่า " ฟางถามผม
" เปล่า แค่คิดถึงนะ "
" เหรอ มีอะไรบอกมาเลยนะ " ฟางนี่ ยิ่งนับวันยิ่งรู้ใจผม
" แฟนเก่าคุณมาทำงานที่บริษัทนะ ยังรักเค้าอยู่ไหม " ผมถามฟางออกไปแล้วทำไงดี แต่ผมคงทนไม่ได้ที่ต้องค้างคาอยู่แบบนี้
" ป๊อป ไว้ใจฟางไหม ฟางแค่อยากได้คอนโดของฟางคืน รักไหม มันไม่รักแล้วละ คนที่ทำให้เหนื่อยไปวัน
พูดง่ายๆ คงไม่ได้รักนานแล้ว เพียงแต่วันนั้นไม่เหลือใคร เลยเห็นว่ามันสำคัญ ต่างคนต่างอยู่เถอะ "
ฟางบอกผมทำให้ผมโล่อกทันที
" เห้อ นึกว่ายังรัก " ผมถอนหายใจบอกเธอเบาๆ
" ไม่ได้หรอก เดี๋ยวสามีจะว่าเอา " ฟางแซวผม ทำให้ผมยิ้มหน้าบานทันที
" ดีมาก อย่าให้รู้ละจะจับกดซะ เย็นนี้ไปดินเนอร์กันนะ แต่งตัวสวยๆละ " แล้วผมก็วางสายไป
" ยังไม่ได้ตกลงเลย คนขี้ตู่ เห้อ " ฉันได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ แล้วก็อมยิ้มกับความน่ารักของป๊อป
จริงๆ ฉันไม่ได้รักแฟนเก่าฉันนานแล้วละ เพียงแต่ฉันไม่มีใคร แต่ฉันก็ยังอยากเอาชนะ ยังอยากแก้แค้นอยู่ ดีละ ฉันคงต้องไปหาป๊อปที่บริษัทบ้างแล้วละ ฉันคิดก่อนจะเหยียดยิ้ม
มาแล้ววววว
เม้นท์+โหวตตตต
เห้อ.ช่วงนี้ใน IG ของฟางดูหน่ายๆ มาให้กำลังใจทั้งสองคนให้ผ่านไปได้ด้วยดีด้วยเถอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
