BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

 
 
 
ตอนนี้ฉันหยิบไดอารี่ส่วนตัวของฉันขึ้นมา กวาดสายตามองไปยังหน้าแรก ที่มีเบอร์ติดต่อติดต่อคน
 
 
สำคัญๆในชีวิตฉันอยู่ แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับชื่อ ชื่อหนึ่งที่ทำให้ฉันมีความสุข แล้วก็ทำให้ฉันมีความทุกข์
 
 
ในเวลาเดียวกัน ณภัทร ผู้ชายที่เข้ามาทำให้ชีวิตฉันมีความหวัง แล้วก็ทำลายทุกอย่างลงไปเพียงชั่วพริบตา
 
 
 " เอาละเป็นไงเป็นกัน " ฟางกดเบอร์โทรศัพท์คสำคัญเธอทันที อย่างใจจดใจจ่อ
 
 
" ฮัลโหล " ทันใดนั้น คนที่เธอตั้งใจโทรไปหาก้รับโทรศัพท์ทันที
 
 
" สวัสีดีค่ะ พี่แก้ว ฟางเองนะค่ะ "
 
 
" ยายฟาง หายไปไหนมา รู้ไหมพี่เป็นห่งแค่ไหน โทรหาก็ไม่ติด ยายเฟย์ก็บ่นคิดถึง "
 
 
" ใจเย็นๆค่ะพี่แก้ว ฟางขอโทษนะค่ะ พอดีมีปัญหานิดหน่อยนะค่ะ"
 
 
" ฟางเป็นยังไงบ้าง แล้วตอนนี้อยู่ไหน พี่แวะไปหาที่คอนโด แต่....เออ "
 
 
" ค่ะ อย่างที่พี่แก้วรู้มานั่นแหละค่ะ แต่พี่แก้วไม่ต้องห่วงนะค่ะ ฟางจะเอาทุกอย่างคืนมาให้ได้ค่ะ "
 
 
" ฟาง แต่พี่ว่าช่างมันเหอะ มันอันตราย กลับมาอยู่กับพี่ดีกว่านะ "
 
 
" ไม่ค่ะ ฟางไม่มีทางกลับไปหาคนใจร้ายแบบนั้นแน่ค่ะ พี่แก้วไม่ต้องห่วงนะค่ะ ฟางมีตัวช่วยค่ะ"
 
 
" เดี๋ยวนะ แล้วฟางจะทำยังไง แล้วตอนนี้อยู่ไหน กับใคร ทำอะไร" คำถามรัวออกจากปากพี่สาวเธอทันที
 
 
" พี่แก้วๆๆ ฟังฟางก่อน ฟางตอบไม่ทันค่ะ "
 
 
" อะหะ บอกพี่มาให้ระเอียดเลย "
 
 
" ตอนนี้ฟางอยู่กับเพื่อนนะค่ะ เค้าช่วยฟาง รวมถึงฟางก็ช่วยเค้าทำงานด้วย ปลอดภัยดีค่ะ "
 
 
" แล้วทำงานอะไร พี่ไปหาได้ที่ไหน จะติดต่อเรายังไง "
 
 
" ทางนี้เลยค่ะ ฟางขอไม่บอกเรื่องที่อยู่นะค่ะ รอฟางมั่นใจก่อนว่าไม่มีใครทำอะไรฟาง ฟางจะไปหาพี่นะค่ะ"
 
 
" แล้วมีใครทำอะไรเรา บอกพี่มานะ " แก้วถามอย่างร้อนรน
 
 
" เอาละๆ เอาเป็นว่าพี่แก้วโทรหาฟางได้เบอร์นี้ตลอดเลยนะค่ะ แล้วถ้าว่างฟางจะไปหาพี่แก้วเอง"
 
 
" ฟาง แล้วอยู่กับใครพี่รู้จักไหม "
 
 
" พี่แก้วไม่รู้จักหรอกค่ะ ฟางเพิ่งรู้จักกับเค้าเอง "
 
 
" แล้วไว้ใจได้หรือเปล่า "
 
 
" เค้าไว้ใจได้ค่ะ มีอะไรบางอย่างบอกฟางแบบนั้น เอาเป็นว่าฝากบอกเบอร์ยายเฟย์ด้วยนะค่ะ "
 
 
" อะหะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยละ พีเป็นห่วง"
 
 
" ค่ะ ฟางรักพี่แก้วกะยายเฟย์นะค่ะ "
 
 
" พี่ก้รักเรา ยายเฟย์ฝากบอกมาเหมือนกัน แล้วพี่จะบอกให้นะ "
 
 
" ค่ะ สวัสดีค่ะ "
 
 
" เฮ้อ ไ่ม่รู้เวรกรรมอะไรของยายฟาง เจอแต่เรื่องแ่ย่ๆมาตลอดชีวิต"
 
 
" แก้ว ฟางโทรมาเหรอลูก น้องเป็นยังไงบ้าง " ผุ้เป็นพ่อที่ผ่านมาได้ยินพอดี จึงถามลูกสาวคนโตขึ้นค่ะ
 
 
" ตอนนี้น้องสบายดีค่ะ คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะค่ะ " แก้วตอบผู้เป็นพ่อไป
 
 
" แก้ว ยังไงพ่อก็ฝากน้องด้วยละกัน "
 
 
" ค่ะ ยังไงแก้วก็ไม่มีวันทิ้งน้องหรอกค่ะ "
 
 
" แล้วโทโมะเป็นยังไงบ้างละ "
 
 
" ห๊ะ พ่อว่าอะไรนะค่ะ " แก้วที่อุทานออกมาด้วยความตกใจแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
 
 
" ป่าว พ่อไปทำงานแล้วนะ "  ผู้เป็นพ่อรีบบอกปัดไป ด้วยความสงสารลูกสาวที่เค้าเองก็พอมองออกว่า 
 
ไม่ได้รักกับว่าที่ลูกเขยของเค้า แต่รักกับชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง แต่มันติดที่สัญญานั่น
 
 
                     มาทางด้านฟาง
 
" เอาละ ซักนิดละกัน " แล้วฟางก็กดหมายเลขโทรออกทันที
 
 
" ว่าไงครับภรรยาของป๊อป " รอสายไม่นาน คนปลายสายก็กดรับแล้วส่งเสียงทันที
 
 
" ตาบ้า ใครบอกให้นายบันทึกชื่อแบบนี้ "
 
 
" ก็ไม่มีใครบอก บันทึกไปตามความจริง ก็แค่นั้น ว่าแต่โทรหาป๊อปมีอะไรหรือเปล่า "
 
 
" อะ เออ เปล่า แค่จะถามว่าจะกลับมากี่โมง "
 
 
" ทำไมคิดถึงเค้าละซิ "
 
 
" นายบ้า แค่จะถามว่าให้คนเปิดรถเอาของมาให้ใช่ป่าว "
 
 
" อะหะ เค้าเอาของไปให้เธอหรือยัง แล้วเธอเปิดห้องให้เค้าเข้าไปไหม "
 
 
" โอ้ยยยยย ได้ของแล้ว แล้วก็ไม่ได้ให้เข้าห้องด้วย "
 
 
" ดีแล้ว ฟางฉันเป็นห่วงเธอนะ "
 
 
" อะ อืม "

 
" ฉันว่าจะบอกกับพ่อเรื่องของเรา แล้วฉันก็จะถอนหมั้นมาหมั้นกับเธอเธอว่าดีไหม"
 
 
" ป๊อป นายบ้าหรือเปล่า ฉันเป็นใคร อดีตเป็นยังไงนายยังไม่รู้เลย นายจะไม่ตัดสินใจเร็วไปหน่อยเหรอ "
 
 
" เธอก็บอกฉันมาซิ ฉันจะได้รู้ไง "
 
 
" ป๊อป ขอเวลาฉันบ้างซิ ขอเวลาทบทวนอะไรหลายๆอย่างที่ผ่านเข้ามา "
 
 
" ตามใจเธอละกัน แต่ยังไง ฉันก็จะถอนหมั้น ถึงเธอจะยังไม่ยอมหมั้นกับฉันก็เหอะ "
 
 
" แล้วเธอละป๊อป ครอบครัวของนายกับเธอ จะไม่........เออ "
 
 
" ไม่หรอก พ่อต้องชอบเธอ ฉันมั่นใจ "
 
 
" เห้อ ฉันขี้เกียจทะเลาะกับนาย ไปนอนกลางวันดีกว่า เชอะ "
 
 
" แหม สบายจังนะ เราก็ทำงานหนั๊ก หนัก "
 
 
" อ่าว ช่วยไม่ได้ ไม่ให้ฉันช่วงเองนิ "
 
 
" เอาละๆเธอไปนอนเหอะ ดูแลตัวเองด้วย ฉันไปทำงานต่อก่อน "
 
 
" อะหะ เออ ป๊อป ขอบคุณสำหรับมื้อเช้านะ "
 
 
" นึกว่าจะไม่พูดซะแล้ว "
 
 
" แหม ก็นะ..ขอบคุณนะป๊อป "
 
 
" ครับ ภรรยา "
 
 
" อีตาบ้า " แล้วป๊อปก็กดวางไป ปล่อยให้เธอว่ากรอกหูตัวเอง
 
 
 โทโมะ - แก้ว
 
 
" ว่าไงครับ วันนี้ลมอะไรพัดที่รักมาหาพี่ได้ถึงที่ทำงานกันครับ "
 
 
" แหม ก็ไม่อะไร แค่เอาข้าวกลางวันมาฝากค่ะ หิวหรือยังค่ะ "
 
 
" มาหๆเลยละ ป้อนหน่อยซิ "
 
 
" กินเองซิค่ะ " แก้วพูดพร้อมกับจัดอาหารใส่จานให้แฟนหนุ่ม
 
 
" ทำไมวันนี้ยิ้มหน้าบานจัง มีอะไรพิเศษหรือเปล่า " โทโมะแอบถามแฟนสาวที่ยิ้มไม่หุบ
 
 
" วันนี้ยายฟางโทรมานะค่ะ "
 
 
" อ่อ น้องสาวติดต่อได้แล้วนี่เอง แล้วเป็นไงบ้างละ "
 
 
" พูดแล้วของขึ้น ก็ยายฟางนะซิค่ะเป้นแบบที่เราสืบมาเปะเลย โดนแฟนโกงทุกอย่าง เอาไปขายไปอยู่กะแฟนใหม่ "
 
 
" แล้วตอนนี้น้องฟางเป็นไงบ้างละ "
 
 
" ก็ตอนนี้ยายฟางอยู่กับเพื่อนนะค่ะ แล้วทิ้งเบอร์ให้แก้วไว้แล้วด้วย ติดต่อได้ตลอดเวลา "
 
 
" ดีใจด้วยนะ " โทโมะพูดแล้วบีบจมูกแฟนสาวอย่างหมั่นเขี้ยว
 
 
" พี่โมะ วันนี้คุณพ่อถามหานะค่ะ "
 
 
" หือ " การกินหยุดชะงักลงในทันทีที่ได้ยิน ทั้งสองมองหน้ากันนิ่ง
 
 
" คุณพ่อถามว่า แล้วพี่เป็นยังไงบ้าง ตอนแรกแก้วก็ตกใจ แต่พอเห็นหน้าคุณพ่อแก้วยิ่งมั่นใจค่ะ"
 
 
" แก้ว งั้นแสดงว่าท่านเอง ก็คงเริ่มเห้นใจเราสองคนบ้างแล้วละ " โทโมะจับมือแก้วขึ้นมาอย่างดีใจ
 
 
" ค่ะ แก้วก็หวังว่าจะเป้นแบบนั้น " ทั้งสองโผเข้ากอดกันอย่างมีความหวัง
 
 
              ณ. บริษัทจิระคุณ
 
 
" ก๊อกๆ " เสียงเคาะประตูดังขึ้น
 
 
" เชิญครับ " ชายหนุ่มผู้มาดเข้ม หน้าตาคม อันแสนหล่อเหลาบาดใจพูดขึ้น
 
 
" พี่ป๊อป พิมพ์คิดถึงพี่จังเลยค่ะ " ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา พิมพ์ก็วิ่งตรงมากอดเค้าทันที
 
 
" พิมพ์ ปล่อยพี่ก่อน ที่นี่มันที่ทำงานนะ "
 
 
" แหม นิดหน่อยเอง "
 
 
" แล้วมาที่นี่มีอะไรหรือเปล่าละ "
 
 
" ไม่มีแล้วมาไม่ได้หรือไงกันค่ะ " พิมพ์ที่ทำท่าไม่พอใจกับคำถามพูดขึ้น
 
 
" พิมพ์ " ป๊อปปี้ดุเธอหน้านิ่ง ซึ่งดูก็รู้ว่าเค้ากำลังไม่พอใจเธออย่างมาก
 
 
" เออ พิมพ์ขอโทษค่ะ พอดีคุณลุงเรียกไปพบที่ห้อง เดี๋ยวนี้เลยอะค่ะ "
 
 
" อึม โอเค " เค้าตอบก่อนจะเดินออกห้องไปโดยไม่รอเธอ ทำให้เธอวิ่งตามเค้าแทบไม่ทัน
 
 
" ก๊อกๆ "
 
 
" เข้ามา "
 
 
" เรียกผมมีอะไรหรือเปล่าครับท่านประธาน " ป๊อปปี้เอ่ยถามบิดาด้วยมารยาท
 
 
" เปล่า พ่อแค่จะถามว่า เย้นนี้ว่างไหม พาหนูแก้วมาทานข้าวที่บ้านเราหน่อยซิ"
 
 
" ไม่ดีกว่าครับพ่อ แก้วคงไม่อยากมา "
 
 
" แกนี่ ทำไมไม่ดูแลหนูแก้วเลยฮ่ะ "
 
 
" โธ่พ่อ ผมกับแก้วไม่ได้รักกัน " ทันทีที่พิมพ์ได้ยินเธอยิ้มกว้างขึ้นมาทันที
 
 
" เอะ แต่แกต้องแต่งงานกับหนูแก้ว ไปๆๆ ไปทำงานเย็นนี้รับน้องมาทานข้าวที่บ้านด้วยละ "
 
 
" พ่อ ป๊อปมีความลับจะบอก "
 
 
" อะไรของแกอีก ถ้าไร้สาระฉันไม่อยากฟัง "
 
 
" แต่พ่อต้องฟังผม ครั้งนี้ผมจริงจัง "
 
 
" แก้วเป็นแฟนกับไอ้โมะ ตั้งนานแล้วครับ ก่อนผมจะหมั้นอีก สองคนนั้นเค้ารักกัน"
 
 
" อะไรนะ ตาป๊อปแกคงไม่โกหกฉัน เพื่อนหนีการแต่งงานหรอกนะ"
 
 
" ไม่แน่นอนครับ ถ้าพ่อไม่เชื่อ ถามสองคนนั้นดูก็ได้ แล้วอีกอย่าง ผมก้มีคนรักขอผมอยู่แล้ว"
 
 
" อะไรนะ แกทำอะไรลงไปรู้ไหมตาป๊อป"
 
 
" รู้ครับ ป๊อปรู้ดี "
 
 
" ใครเหรอค่ะพี่ป๊อป " พิมพ์ที่ก้มหน้าอายอมยิ้ม ถามป๊อปขึ้น
 
 
" เอาละๆ งั้นคืนนี้ ฉันอยากเจอแฟนแก ได้หรือเปล่า" ไม่ทันที่ป๊อปปี้จะคอบ พ่อก็พูดขึ้นขัดทันที
 
 
" ครับ ที่บ้านเรานะครับ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ขอเม้นท์+โหวตเยอะๆหน่อยนะค่ะ
 
 
 
พลีสสสสสสสสสสสสสส
 
 
 
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ