จับใจนายเพลย์บอย
เขียนโดย lovefangfang
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.31 น.
แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ออกมาทำไม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ____poppy____
ตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องพี่สาวไม่รู้ว่ากลับมาตอนไหนไม่เห็นบอกผมซักคำ มาถึงก็มาพายัยตัวแสบนั้นหนีเขาห้องไปเลยทั้งๆที่ผมยังไม่ได้สั่งสอนเลยซักคำ
ป๊อปปี้ยืนรออยู่หน้าห้องนานแสนนานแต่ก็ไม่มีใครมาเปิดให้เดินเข้าห้องตนเองอย่างอารมณ์เสีย
“ ฟางคืนนี้นอนกับพี่นะ” พี่สาวสุดสวยพูด
“แต่นายนั้น” ฉันพูดยังไม่จบพี่กี้ก็แทรกขึ้น
“ไม่ต้องไม่กลัวมันตาป๊อปเดี๋ยวตอนเช้าพี่พาฟางหนีเองโอเคไหม” พี่สาวพูดอย่างร่าเริง
“เรานอนกันเถอะดึกแล้ว” พูดพร้อมดึงร่างฉันไปนอน
_เช้า_
“ฟางไปแล้วนะค่ะพี่กี้”
“ว่างๆเดี๋ยวพี่ไปหานะ”
“ไปนะค่ะ บายๆ”
____fang____
ตอนนี้ฉันรีบวิ่งออกมาจากบ้านหลังใหญ่วิ่งให้เร็วที่สุดไม่แน่ละถ้าช้าไป 5 นาที เดี๋ยวนายป๊อปเห็นมีหวังตายแน่ เซ็งจริงๆ ถ้าเราไม่มากับนายเขื่อนคงไม่เจอแบบนี้
__บ้าน__
“ ฟางกลับมาแล้วหรอลูก ” ยายถามอย่างเป็นห่วง
“ จ๊ะยาย หนูไปเรียนแล้วนะ ” ฉันมาถึงบ้านไม่กี่นาทีก็ต้องไปอีกแล้ว สายตลอดเลยเรา
หลังจากที่ฉันเลิกเรียนฉันก็ไปทำงานพิเศษต่อฉันทำงานที่ร้านขายไอติมตั้งแต่ ม. ปลาย ฉันเรียนไปด้วยทำไปด้วย แต่ดีหน่วยพี่เจ้าของร้านใจดีอนุญาติให้ฉันกลับบ้านเร็วกว่าคนอื่นๆ แวะไปซื้อของไม้ไปฝากตากับยายดีกว่าไหนๆก็จะกลับแล้ว
“ ทั้งหมด 120 ” คนขายพูดแล้วยกให้ ฉันลวงหากระเป๋าตังในกระเป๋าแต่มันหายไปไหนกันนะ ฉันต้องทำตกไว้ที่ร้านไอติมแน่เลย
“ ตังไม่มีแล้วจะมาซื้อทำไมเสียเวลาคนทำมาหากิน” คนขายด่าฉัน คนที่อยู่แถวนั้นมองฉันกันใหญ่
“คือหนูทำกระเป๋าตกหายที่ไหนก็ไม่รู้ค่ะพี่” ฉันแก้ตัวไป
“ไม่ต้องมาพูดเลย ฉันได้ยินมาหลายคนแล้ว แกจะมาขโขยของร้านฉันใช่ไหมไปเลยนะ”
“ไม่ใช่นะค่ะพี่” ฉันพูดแกเค้าไมฟังฉันเลย
"นี่ครับ 500 ร้อยไม่ต้องทอน" มีผู้ชายรูปร่างสูงคนหนึ่งจ่ายตังให้ฉันเขาคงจะรำคาญที่คนขายด่าฉัน
"นายไม่ต้องหรอกฉันไม่เอา" โดนด่าขนานนี้แล้วไม่เอาหรอก
"ไม่ได้ผมจ่ายไปแล้ว" หลังจากที่เขาพูดเสร็จเขายินถุงที่พึ่งจ่ายพร้องดึงแขนฉันออกมาด้วย
" นี่ของเธอ"
"นายเอาไปเถอะตังนาย"
" ฉันให้เธอ" เขายัดถุงใส่มือฉัน
" เธอมาซื้ออะไรดึกๆดืนๆแบบนี้โดนฉุดมาจะว่าไง แล้วจะมาซื้อของตังก็ไม่เอามา"ผู้ชายคนนี้ด่าฉันเป็นชุด
"ฉันเพิ่งเลิกงาน"
"งานอะไรดึกขนานนี้ มาเดี๋ยวผมไปส่ง"นายเย็นชานี่ลากฉันไปด้วย ที่เขาบอกว่าจะโดนฉุดฉันว่าเขาที่แหละที่ฉุดฉัน
" ผมไม่พาคุณไปทำไรหรอกไม่ต้องกลัวบอกทางกลับบ้านมาว่าแต่เธอชื่อไร"
“ฉันชื่อฟาง”
"ทำงานอะไรทำไมกลับบ้านดึกปานนี้"
“ พอดีฉันเลิกเรียนแล้วก็ไปทำงานพิเศษต่อนะ แล้วนายชื่ออะไร” นี่เรากำลังคุยกับคนแปลกหน้าอยู่นะฟาง
“ผม โทโมะ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ