จับใจนายเพลย์บอย
เขียนโดย 
lovefangfang
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.31 น.
แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) แฟน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เธอต้องไปกับฉัน” นายโหดนี่จะพาฉันไปไหนก็ไม่รู้ ตลอดทางเขาไม่พูดอะไรกับฉันเลยซักคำเขาคงจะโกรธฉันมากๆเลยแหละ
รถคันหรูได้วิ่งมาจอดหน้า คฤหาสน์หลังใหญ่
_____ณ บ้านจิระคุณ________
“ สวัสดีค่ะ คุณภาณุ” มีป้าคนหนึ่งเดินเข้ามาหานายหน้าหน้าโหดนั้น ไม่ใช่สินายภาณุนั้น
“แม่นมครับช่วยดูผู้หญิงคนนี้ด้วยป๊อปไปอาบน้ำก่อน” พูดเสร็จเขาก็เดินไป
“หนูชื่ออะไรหรอ แล้วมากับคุณหนูได้ยังไงจ๊ะ” ป้านมคนนั้นถามฉัน ป้าเขาท่าทางจะใจดีจัง
“หนูชื่อฟางค่ะ”ฉันตอบป้าเขาไปพร้อมทั้งยิ้มให้ด้วย
"พอดีฟางไปวิ่งตัดหน้ารถคุณป๊อป เลยทำให้รถเขาเสียหลักตกถนนฟางก็ไม่รู้ว่าคุณหนูของป้าจะพาฟางมาด้วยทำไหม "
“ตายแล้วหนู” ป้านมเขาอุทานออกมาอย่างตกใจ
"หนูฟางอย่าบอกนะว่ารถป้ายแดงคันนั้น"
“ใช่ค่ะป้า รถป้ายแดง ทำไมค่ะ” ฉันบอกตามความจริง
"ก็รถคันนี้คุณป๊อปปี้เขาพึ่งจะซื้อมาเมื่อวานนี้เอง ไม่น่าล่ะเขาถึงบอกให้ป้าเฝ้าหนูไว้ให้ดีๆ"
“ป้าค่ะเขาจะทำอะไรหนูไหม”
“อันนี้ป้าก็ไม่รู้นะ เพราะป้าก็ตามอารมณ์คุณเขาไม่ทันเท่าไร”
“สวัสดีค่ะ ป้า” มีเสียงผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งเรียกป้านมพร้อมทั้งกอดกันอย่างมีความสุข
“ คุณ ปุ๊กกี้ ”
"ป้าคิดถึงคุณหนูจังเลยค่ะจะมาทำไมไม่บอกป้ากับคุณป๊อปปี้ก่อนและคุณพ่อกับคุณแม่ไม่มาด้วยหรอค่ะ"
“ แม่กับพ่อหรอปุ๊กกี้ก็ไม่รู้หรอกค่ะท่านมีแต่ทำงานไม่เคยจะสนใจกี้ กับ ตาป๊อปหรอกค่ะ"
“แล้วนี่ใครหรอค่ะป้า” พี่ปุ๊กกี้ถามป้านมพร้อมกันหัดหน้ามาส่งยิ้มให้ฉัน
“ชื่อฟาง ค่ะ”
"หลายสาวป้าหรอ" พี่ปุ๊กกี้ถามป้านม
"ป้าก็ไม่รู้หรอกค่ะคุณหนูเธอมากันน้องชายสุดที่รักของคุณกี้" ป้าตอบไปโดยไม่ถามฉันเลย
“แฟน ตาป๊อปปี้” พี่ปุ๊กกี้ตะโกนออกมา
"นี่ตาป๊อปปี้แฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาแล้วกี้นึกว่าจะมั่วผู้หญิงไม่วันซะอีกจะว่าไปแฟนตาป๊อปปี้ก็สวยๆนะเนี่ย"
“ไม่ใช่ค่ะ”
“นี่ น้องฟางไม่ต้องอายหรอก” พี่กี้พูดตัดฉันทันที
"พามาบ้านขนาดนี้แล้วไม่ต้องอายหรอกนี่น้องฟางรู้ไหมตาป๊อปถึงจะเป็นเพลย์บอย แต่ไม่เคยพาผู้หญิงที่ไหนเข้าบ้านเลยนะน้องฟางเป็นคนแรก"
ตายแล้วพี่ปุ๊กกี้คิดเองไปเองหมดเลย มาหาว่าฉันเป็นนายป๊อปปี้นั้น แต่ฉันควรจะภูมิใจไหมเนี่ยที่ฉันเป็นผู้หญิงคนแรกที่นายนั้นพาเข้าบ้าน
“แล้วตาป๊อปปี้ไปไหนค่ะป้า” พี่ปุ๊กกี้ถามหาน้องชายเขา พร้อมดึงมือฉันเดินเข้าไปในบ้าน
“คุณป๊อปปี้ไปอาบน้ำค่ะ” ป้าตอบออกไป
“งั้นกี้กับน้องฟางไปนอนแล้วนะ” ฉันยังไปตอบพี่เขาก็ลากฉันขึ้นบันไดไปด้วยแล้ว
"น้องฟางจ๊ะวันนี้ไปน้องกับพี่นะไม่ต้องไปนอนกับตาป๊อปปี้หรอกตาป๊อปมันอยู่ติดบ้านได้ไม่นานหรอก"
"สมัยที่พี่อยู่ที่นี่อ่ะนะพี่เห็นออกไปเที่ยวกลางคืนทุกวัน" พี่สาวเผาน้องชายเต็มที่
“พี่กี้ค่ะ ฟางไม่ได้เป็นอะไรกันนายนั้น”ฉันตัดสินใจพูดออกไปก่อนที่พี่เขาจ๊ะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้
"คือนายนั้นเขาพาฟางมาบ้านด้วยเพราะฟางไปวิ่งตัดหน้ารถเขาค่ะพี่กี้"
“แล้วน้องฟางเป็นอะไรมากไหมเนีjย เจ็บตรงไหนรึป่าว” พี่กี้เขาท่าทางเป็นห่วงฉันมากกว่าน้องชายเขาซะอีก
“แล้วนายป๊อปปี้ เขาจะเอาเรื่องฟางไหมค่ะพี่กี้” ฉันถามพี่กี้ไป
“ฟางไม่ต้องกลัวมันหรอกตาป๊อปปี้อ่ะ เดี๋ยวพี่จัดการให้” พี่กี้พูดพร้อมกอดฉัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“พี่กี้เปิดประตูให้ป๊อปหน่อย”
____poppy_____
ตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องพี่สาวไม่รู้ว่ากลับมาตอนไหนไม่เห็นบอกผมซักคำ มาถึงก็มาพายัยตัวแสบนั้นหนีเขาห้องไปเลยทั้งๆที่ผมยังไม่ได้สั่งสอนเลยซักคำ
ตอนนี้เป็นไงบ้าง บางทีเราแต่งเองก็งงเหมือนกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
