suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ

9.0

เขียนโดย ruktomokaew

วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.38 น.

35 ตอน

725 วิจารณ์

68.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

เรื่อง suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ

    ฉันเดินตามโทโมะมาห่างๆจนถึงที่ที่ยัยพิมรออยู่..ดีวันนี้แหละตายเป็นตาย ฉันไม่ทนแล้ว ฉันเป็นคนไม่ใช่....ฉันก็มีหัวใจมีความรู้สึกนะ

"โทโมะค่ะมาอย่างนี้แก้วจะไม่ว่าหรอค่ะ" พิมเอ่ยบอกอย่างงอนๆ

"ไม่หรอกครับยัยนั่นคงหลับไปแล้ว..เราอย่าไปสนใจเรื่องของคนอื่นเลยครับ" อะไรนะเรื่องคนอื่นหรอได้โทโมะเราได้เห็นดีกันแน่

"เรื่องของคนอื่น..คนนั้นก็คือฉันใช่มั้ยโทโมะ..ฉันคือคนอื่นสำหรับไปแล้วหรอโทโมะ" ฉันโผล่ออกมา
"แก้ว/แก้ว" โทโมะกับพิมพูดพร้อมกัน

"ตกใจมากมั้นหละ..คิดไม่ถึงสินะว่าฉันจะรู้ความจริงที่พวกแกทำอะไรไว้กับฉันบ้าง" ฉันแล้วเดือด

"แก้วมันไม่ชะ..." โทโมะจะปฏิเสธ

"ไม่ต้องมาแก้ตัวที่จริงฉันรู้ตั้งนานแล้วหละเรื่องที่นายกับยัยพิมแอบคบกันลับหลังฉัน...ฉันดูโง่มากใช่มั้นที่เชื่อนาย..ยอมให้นายหลอกฉัน...ฮึก...ฮือออออออออออ..ฉันเกลียดนาย" ฉันปล่อยโฮออกมา

"รู้ตัวก็ดีแล้วนิฉันกับโทโมะจะได้ไม่ต้องหลบซ่อนเธออีกต่อไป...ดีมั้ยค่ะโทโมะ" ฉันพิมบอกแล้วควงแขนโทโมะ

"ครับพิม..งั้นแก้ว..ต่อไปนี้..'เราจบกัน'.."

"ถึงนายไม่บอกมันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วหละแต่ฉันขอถามคำถาม3ข้อก่อนที่เราจะจบกัน" ฉันพูด

"ก็ว่ามาสิ..เสียเวลา" โทโมะบอกแล้วมองหน้าพิม

"1นายเลิกกับฉันเพราะอะไร 2ระหว่างฉันกับพิมนายเลือกใคร 3ถ้าฉันไม่อยู่นายจะดีใจมั้ย" ฉันกลั้นใจพูดออกมาไป

"ที่ฉันเลิกกับเธอก็เพราะฉัน'เบื่อ'เธอไงดูสิอย่างกับทอมใครจะไปชอบเธอลงถ้าฉันไม่พนันกับเพื่อนไว้ฉันก็ไม่มีทางคบกับเธอหรอกและระหว่างเธอกับพิมฉันเลือกใครตอบเลยว่าเลือกพิมเราะพิมคือคนที่ฉันรักไม่ใช่เธอ!!!!สุดท้ายเป็นคำถามที่ดีมากถ้าเธอไม่ฉันจะดีใจมากๆเพราะไม่มีอะไรให้รำคาญตาอีกต่อไป" โทโมะบอกแบบธรรมดา

"ok จบละมัยจบหมดล่ะ..แล้วอย่างหวังว่าฉันจะกลับไปโง่แบบเดิมอีก..จำไว้นะโทโมะว่านายทำอะไรกับฉันเอาไว้แล้วนายจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ..คุณวิศว ไทยานนท์..ลาก่อน.." ฉันบอกแล้วปาดน้ำตา

หลังนั้นฉันก็กลับมาบ้านนอนร้องไห้นานหลายชั่วโมงอาจเป็นเพราะยังทำใจไม่ละมั้งแต่มันทั้งเสียใจทั้งเจ็บใจคอยดูสักวันฉันจะกลับมาแก้แค้นให้เจ็บกว่าที่ฉันเจ็บอีก100เท่า

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคราะประตูดังขึ้นฉันต้องรีบปาดน้ำตาและเช็คสวยก่อนจะที่ใครจะมาเห็น

"แก้วตกลงว่าไง" กลายเป็พี่กิ่งที่เข้ามา

"เรื่องอะไรเจ๊????"

"อ้าวก็เรื่องไปเกาหลีไง..อย่าบอกนะว่าแกลืม"

"เออ!!!...จริงด้วยลืมสนิทอ่ะเจ๊มัวแต่...ชั่งมันเถอะ"

"แก้ว!!แกเป็นไรร้องไห้ทำไมอ่ะ..ใครทำอะไรแก..อย่าบอกนะว่าเป็นโทโมะแฟนแกอ่ะ"

"เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว!!!!"

"อย่าบอกนะว่าแกกับโทโมะ.."

"ใช่เราจบกันแล้ว ฮึก ฮืออออออออออ"

"ใจเย็นนะแก้วมันเกิดอะไรขึ้น แกก็รักกันดีนิแล้วทำไมมันเป็นแบบนี้หละ"

"เขาแอบคบกับพิมมาสักพักแล้วหละแก้วรู้แต่แก้วเลือกที่จะทนจนวันนี้แก้วทนไม่ไหวมันเจ็บมากเลยพี่กิ่งแก้วเจ็บอ่ะ ฮืออออออออออ"

"เลวจริงๆ..ไม่เป็นไรนะแก้ว..งั้นแกไปอยู่เกาหลีกับเจ๊"

"เอ่อ..งั้นก็ได้ค่ะ..เจ๊ฝากทำเรื่องให้ดวยนะแก้วขอนอนพักปวดหัวอ่ะไม่ไหว"

"อืมๆเตรียมเก็บของไว้หละกัน"

เช้าวันต่อมา

ณ มหาลัยKZ_ZK 7

"แก้วแกมาได้สักทีนะรอนานแล้วนะ" เฟย์ฟาง

"อืม..ฉันมีอะไรบอกพวกแกด้วยแหละคือว่าฉะ..."

"แก้วแล้ว..โทโมะหละไม่ได้มาด้วยกันหรอ" เฟย์

"นั่นสิ...เห้ย!!!ตาแกทำไมมันบวมอย่างนี้อ่ะไปทำอะไรมา" ฟาง

"พวกแกจะถามอีกนานมั้ยฉันไม่มีเวลานะ"

"แกจะไหน!!!" เฟย์

"ฉันจะไปเรียนต่อที่เกาหลีอ่ะไม่นานหรอก"

"แล้วแกบอกโทโมะรึยัง" ฟาง

"ทำไมฉันต้องบอก!!!ฉันกับเขาเราจบกันแล้ว"

"แกอย่าบอกนะว่าที่แกไปเกาหลีก็เพราะนายนั่นอ่ะ" เฟย์

"ไม่หรอกฉันไปเพื่อนพี่กิ่งอ่ะ...แล้วนี่ป็อปปี้กะบเขื่อนไปไหนอ่ะยังไม่เห็นเลย"

"ไม่รู้สิยังไม่ตื่นมั้ง" ฟาง

"ได้ไงอ่ะแกเป็นแฟนมันนะไม่รู้ได้ไง"

"เราไม่มีสิทธ์ยุ่งเรื่องส่วนตัวของพวกนั้นหรอกแกทำใจเถอะ" เฟย์

"ใช่ๆอีกอย่างไม่อยากทะเลาะด้วย" ฟาง

"พวกแกฉันมีอะไรบอก"

"......."
"ที่โทโมะมาคบกับฉันก็เพราะว่าพวกป็อปปี้กับเขื่อนพนันกันไว้"
"อะไรนะ!!!" เฟย์ฟาง

"แกเอาอะไรมาพูดแกรู้ได้ไงอ่ะแก้ว" เฟย์

"ไม่จริงหรอป็อปปี้ไม่ใช่คนแบบนั้น" ฟาง

"ก็โทโมะเป็นคนบอกฉันมาเองเมื่อวานนี้ฉันเลยอยากให้พวกแกระวังตัวไว้บ้างเวลาที่ฉันไม่อยู่อย่ารักจนหมดหัวใจแบบฉัน...ลาก่อน..."

"อย่าไปนานนะคิดถึง" ฟาง

"ฉันจะเชื่อแกแต่ไม่รับปากนะว่าจะทำได้รึป่าว" เฟย์

"งั้นฉันไปก่อนแค่แวะมาทำเรื่องกับพี่กิ่งเฉยๆเขาเลื่อนให้ไปวันพรุ่งนั้แล้วบายจ๊ะ"

   ฉันขอแยกตัวออกมาจากเพื่อนๆเพื่อจะกลับมาเก็บของเตรียมตัวเดินทางในวันพรุ่งนี้ตอนเช้าแต่ฉันไม่คิดว่าจะเจอกับคนคู่นั้นอีกมันถือว่าเป็นความโชคที่สุดเพราะฉันยังทำใจยอมรับไม่ได้แต่จะทำไงก็มันจบไปแล้วนิเราก็เป็นได้แค่คนแปลกหน้า ฉันคิดว่าจะทำเป็นไม่เห็นก็แล้วกันไม่อยากมีเรื่องด้วยอยากให้จบแบบนี้แหละจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีกแต่ยัยพิมนี่สิไม่ยอมหยุดแน่ๆก็เล่นเดินแยกออกมาจากโทโฒะเพื่อมาดักหน้าฉันไว้และมันก็เป็นแบบที่คิดไว้

"อ้าวแก้วสวัสดีจ๊ะ...มาทำอะไรแต่เช้าหรอ" ยัยพิม

"มันไม่เกี่ยวกับเธอนิ...ขอตัวนะฉันรีบมีธุระ"

"มีธุระหรือว่าทนไม่ไหวกันแน่ที่เห็นฉันอยู่กับโทโมะห๊ะ!!!" ยัยพิม

"ไม่จำเป็น...ฉันกับเขาาเราจบกันแล้วนิ...แล้วเมื่อไรเธอจะเลิกยุ่งกับฉันซะที"

"ไม่มีทางที่แกจะอยู่อย่างสงบสุข" ยัยพิม

"เพราะอะไรอ่ะ...ฉันไม่เคยทำอะไรเธอเลยนะ"

"ก็..ความสะใจไงหละ555" ยัยพิม

"แค่นี้เนี๊ยะนะ!!!!"

   โทโมะที่มองอยู่ไกลๆเห็นว่าพิมกำลังถูกแก้วด่าว่าอยู่ก็รีบเข้ามาห้ามไว้โดยรีบวิ่งจนชนแก้วล้มลงไปไถลกับพื้นจนเลือดออกแต่โทโมะก็ยังไม่สนใจรีบเข้าไปหาพิมที่ยืน(แกล้งบีบน้ำตา)ร้องไห้อยู่แล้วปลอบต่อหน้าแก้ว

"แก้วฉันขอโทดอย่าทำอะไรฉันเลยนะฉันขอร้อง" ยัยพิม

"อะไรของเธอเนี๊ยะพิม!!!"

"นี่เธอจะทำอะไรพิมห๊ะ!!" โทโมะ

"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"

"ยังจะมาโกหกอีกก็ฉันเห็นอยู่ว่าเธอว่าพิมจนพิมร้องไห้" โทโมะ

"แล้วฉันหละ...ฉันถูกนายผลักจนเลือดออกแต่นายก็ยังไม่เห็นจะสนใจฉันเลยนะโทโมะ"

"ก็เราไม่ได้เป็นออะไรกันซะหน่อยทำไมฉันต้องสนใจเธอด้วยจะไปไหนก็ไป ไป!!!แล้วอย่ามาให้ฉันเห็่นหน้าอีกไป!!" โทโมะ

"เออ!ไปไม่คิดจะอยู่กับพวกคนเลวๆแบบพวกแกหรอก!!!แล้วสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกันอีกแน่คุณวิศว ไทยานนท์ คอยดูวันนั้นเถอะ"

...ruktomokaew...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------ฝากเม้นด้วยนะคะ+โหวด

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3