suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.38 น.
แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ
ฉันเดินตามโทโมะมาห่างๆจนถึงที่ที่ยัยพิมรออยู่..ดีวันนี้แหละตายเป็นตาย ฉันไม่ทนแล้ว ฉันเป็นคนไม่ใช่....ฉันก็มีหัวใจมีความรู้สึกนะ
"โทโมะค่ะมาอย่างนี้แก้วจะไม่ว่าหรอค่ะ" พิมเอ่ยบอกอย่างงอนๆ
"ไม่หรอกครับยัยนั่นคงหลับไปแล้ว..เราอย่าไปสนใจเรื่องของคนอื่นเลยครับ" อะไรนะเรื่องคนอื่นหรอได้โทโมะเราได้เห็นดีกันแน่
"เรื่องของคนอื่น..คนนั้นก็คือฉันใช่มั้ยโทโมะ..ฉันคือคนอื่นสำหรับไปแล้วหรอโทโมะ" ฉันโผล่ออกมา
"แก้ว/แก้ว" โทโมะกับพิมพูดพร้อมกัน
"ตกใจมากมั้นหละ..คิดไม่ถึงสินะว่าฉันจะรู้ความจริงที่พวกแกทำอะไรไว้กับฉันบ้าง" ฉันแล้วเดือด
"แก้วมันไม่ชะ..." โทโมะจะปฏิเสธ
"ไม่ต้องมาแก้ตัวที่จริงฉันรู้ตั้งนานแล้วหละเรื่องที่นายกับยัยพิมแอบคบกันลับหลังฉัน...ฉันดูโง่มากใช่มั้นที่เชื่อนาย..ยอมให้นายหลอกฉัน...ฮึก...ฮือออออออออออ..ฉันเกลียดนาย" ฉันปล่อยโฮออกมา
"รู้ตัวก็ดีแล้วนิฉันกับโทโมะจะได้ไม่ต้องหลบซ่อนเธออีกต่อไป...ดีมั้ยค่ะโทโมะ" ฉันพิมบอกแล้วควงแขนโทโมะ
"ครับพิม..งั้นแก้ว..ต่อไปนี้..'เราจบกัน'.."
"ถึงนายไม่บอกมันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วหละแต่ฉันขอถามคำถาม3ข้อก่อนที่เราจะจบกัน" ฉันพูด
"ก็ว่ามาสิ..เสียเวลา" โทโมะบอกแล้วมองหน้าพิม
"1นายเลิกกับฉันเพราะอะไร 2ระหว่างฉันกับพิมนายเลือกใคร 3ถ้าฉันไม่อยู่นายจะดีใจมั้ย" ฉันกลั้นใจพูดออกมาไป
"ที่ฉันเลิกกับเธอก็เพราะฉัน'เบื่อ'เธอไงดูสิอย่างกับทอมใครจะไปชอบเธอลงถ้าฉันไม่พนันกับเพื่อนไว้ฉันก็ไม่มีทางคบกับเธอหรอกและระหว่างเธอกับพิมฉันเลือกใครตอบเลยว่าเลือกพิมเราะพิมคือคนที่ฉันรักไม่ใช่เธอ!!!!สุดท้ายเป็นคำถามที่ดีมากถ้าเธอไม่ฉันจะดีใจมากๆเพราะไม่มีอะไรให้รำคาญตาอีกต่อไป" โทโมะบอกแบบธรรมดา
"ok จบละมัยจบหมดล่ะ..แล้วอย่างหวังว่าฉันจะกลับไปโง่แบบเดิมอีก..จำไว้นะโทโมะว่านายทำอะไรกับฉันเอาไว้แล้วนายจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ..คุณวิศว ไทยานนท์..ลาก่อน.." ฉันบอกแล้วปาดน้ำตา
หลังนั้นฉันก็กลับมาบ้านนอนร้องไห้นานหลายชั่วโมงอาจเป็นเพราะยังทำใจไม่ละมั้งแต่มันทั้งเสียใจทั้งเจ็บใจคอยดูสักวันฉันจะกลับมาแก้แค้นให้เจ็บกว่าที่ฉันเจ็บอีก100เท่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคราะประตูดังขึ้นฉันต้องรีบปาดน้ำตาและเช็คสวยก่อนจะที่ใครจะมาเห็น
"แก้วตกลงว่าไง" กลายเป็พี่กิ่งที่เข้ามา
"เรื่องอะไรเจ๊????"
"อ้าวก็เรื่องไปเกาหลีไง..อย่าบอกนะว่าแกลืม"
"เออ!!!...จริงด้วยลืมสนิทอ่ะเจ๊มัวแต่...ชั่งมันเถอะ"
"แก้ว!!แกเป็นไรร้องไห้ทำไมอ่ะ..ใครทำอะไรแก..อย่าบอกนะว่าเป็นโทโมะแฟนแกอ่ะ"
"เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว!!!!"
"อย่าบอกนะว่าแกกับโทโมะ.."
"ใช่เราจบกันแล้ว ฮึก ฮืออออออออออ"
"ใจเย็นนะแก้วมันเกิดอะไรขึ้น แกก็รักกันดีนิแล้วทำไมมันเป็นแบบนี้หละ"
"เขาแอบคบกับพิมมาสักพักแล้วหละแก้วรู้แต่แก้วเลือกที่จะทนจนวันนี้แก้วทนไม่ไหวมันเจ็บมากเลยพี่กิ่งแก้วเจ็บอ่ะ ฮืออออออออออ"
"เลวจริงๆ..ไม่เป็นไรนะแก้ว..งั้นแกไปอยู่เกาหลีกับเจ๊"
"เอ่อ..งั้นก็ได้ค่ะ..เจ๊ฝากทำเรื่องให้ดวยนะแก้วขอนอนพักปวดหัวอ่ะไม่ไหว"
"อืมๆเตรียมเก็บของไว้หละกัน"
เช้าวันต่อมา
ณ มหาลัยKZ_ZK 7
"แก้วแกมาได้สักทีนะรอนานแล้วนะ" เฟย์ฟาง
"อืม..ฉันมีอะไรบอกพวกแกด้วยแหละคือว่าฉะ..."
"แก้วแล้ว..โทโมะหละไม่ได้มาด้วยกันหรอ" เฟย์
"นั่นสิ...เห้ย!!!ตาแกทำไมมันบวมอย่างนี้อ่ะไปทำอะไรมา" ฟาง
"พวกแกจะถามอีกนานมั้ยฉันไม่มีเวลานะ"
"แกจะไหน!!!" เฟย์
"ฉันจะไปเรียนต่อที่เกาหลีอ่ะไม่นานหรอก"
"แล้วแกบอกโทโมะรึยัง" ฟาง
"ทำไมฉันต้องบอก!!!ฉันกับเขาเราจบกันแล้ว"
"แกอย่าบอกนะว่าที่แกไปเกาหลีก็เพราะนายนั่นอ่ะ" เฟย์
"ไม่หรอกฉันไปเพื่อนพี่กิ่งอ่ะ...แล้วนี่ป็อปปี้กะบเขื่อนไปไหนอ่ะยังไม่เห็นเลย"
"ไม่รู้สิยังไม่ตื่นมั้ง" ฟาง
"ได้ไงอ่ะแกเป็นแฟนมันนะไม่รู้ได้ไง"
"เราไม่มีสิทธ์ยุ่งเรื่องส่วนตัวของพวกนั้นหรอกแกทำใจเถอะ" เฟย์
"ใช่ๆอีกอย่างไม่อยากทะเลาะด้วย" ฟาง
"พวกแกฉันมีอะไรบอก"
"......."
"ที่โทโมะมาคบกับฉันก็เพราะว่าพวกป็อปปี้กับเขื่อนพนันกันไว้"
"อะไรนะ!!!" เฟย์ฟาง
"แกเอาอะไรมาพูดแกรู้ได้ไงอ่ะแก้ว" เฟย์
"ไม่จริงหรอป็อปปี้ไม่ใช่คนแบบนั้น" ฟาง
"ก็โทโมะเป็นคนบอกฉันมาเองเมื่อวานนี้ฉันเลยอยากให้พวกแกระวังตัวไว้บ้างเวลาที่ฉันไม่อยู่อย่ารักจนหมดหัวใจแบบฉัน...ลาก่อน..."
"อย่าไปนานนะคิดถึง" ฟาง
"ฉันจะเชื่อแกแต่ไม่รับปากนะว่าจะทำได้รึป่าว" เฟย์
"งั้นฉันไปก่อนแค่แวะมาทำเรื่องกับพี่กิ่งเฉยๆเขาเลื่อนให้ไปวันพรุ่งนั้แล้วบายจ๊ะ"
ฉันขอแยกตัวออกมาจากเพื่อนๆเพื่อจะกลับมาเก็บของเตรียมตัวเดินทางในวันพรุ่งนี้ตอนเช้าแต่ฉันไม่คิดว่าจะเจอกับคนคู่นั้นอีกมันถือว่าเป็นความโชคที่สุดเพราะฉันยังทำใจยอมรับไม่ได้แต่จะทำไงก็มันจบไปแล้วนิเราก็เป็นได้แค่คนแปลกหน้า ฉันคิดว่าจะทำเป็นไม่เห็นก็แล้วกันไม่อยากมีเรื่องด้วยอยากให้จบแบบนี้แหละจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีกแต่ยัยพิมนี่สิไม่ยอมหยุดแน่ๆก็เล่นเดินแยกออกมาจากโทโฒะเพื่อมาดักหน้าฉันไว้และมันก็เป็นแบบที่คิดไว้
"อ้าวแก้วสวัสดีจ๊ะ...มาทำอะไรแต่เช้าหรอ" ยัยพิม
"มันไม่เกี่ยวกับเธอนิ...ขอตัวนะฉันรีบมีธุระ"
"มีธุระหรือว่าทนไม่ไหวกันแน่ที่เห็นฉันอยู่กับโทโมะห๊ะ!!!" ยัยพิม
"ไม่จำเป็น...ฉันกับเขาาเราจบกันแล้วนิ...แล้วเมื่อไรเธอจะเลิกยุ่งกับฉันซะที"
"ไม่มีทางที่แกจะอยู่อย่างสงบสุข" ยัยพิม
"เพราะอะไรอ่ะ...ฉันไม่เคยทำอะไรเธอเลยนะ"
"ก็..ความสะใจไงหละ555" ยัยพิม
"แค่นี้เนี๊ยะนะ!!!!"
โทโมะที่มองอยู่ไกลๆเห็นว่าพิมกำลังถูกแก้วด่าว่าอยู่ก็รีบเข้ามาห้ามไว้โดยรีบวิ่งจนชนแก้วล้มลงไปไถลกับพื้นจนเลือดออกแต่โทโมะก็ยังไม่สนใจรีบเข้าไปหาพิมที่ยืน(แกล้งบีบน้ำตา)ร้องไห้อยู่แล้วปลอบต่อหน้าแก้ว
"แก้วฉันขอโทดอย่าทำอะไรฉันเลยนะฉันขอร้อง" ยัยพิม
"อะไรของเธอเนี๊ยะพิม!!!"
"นี่เธอจะทำอะไรพิมห๊ะ!!" โทโมะ
"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"
"ยังจะมาโกหกอีกก็ฉันเห็นอยู่ว่าเธอว่าพิมจนพิมร้องไห้" โทโมะ
"แล้วฉันหละ...ฉันถูกนายผลักจนเลือดออกแต่นายก็ยังไม่เห็นจะสนใจฉันเลยนะโทโมะ"
"ก็เราไม่ได้เป็นออะไรกันซะหน่อยทำไมฉันต้องสนใจเธอด้วยจะไปไหนก็ไป ไป!!!แล้วอย่ามาให้ฉันเห็่นหน้าอีกไป!!" โทโมะ
"เออ!ไปไม่คิดจะอยู่กับพวกคนเลวๆแบบพวกแกหรอก!!!แล้วสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกันอีกแน่คุณวิศว ไทยานนท์ คอยดูวันนั้นเถอะ"
...ruktomokaew...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------ฝากเม้นด้วยนะคะ+โหวด 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
