รอยรัก รอยบาป

                 ตกค่ำฟางฝันว่ามีคนมาเดินอยู่ในห้องจึงเดินตามออกมาตรงบันไดหน้าเรือนแล้วก็ถูกพลักตกบันไดลงมา ซ้ำยังถูกบีบคออีกและคนนั้นก็เป็นคุณพิม ฟางจึงตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นมา
ฟาง – คุณหลวง! (ฟางมองไปรอบๆห้องไม่พบใคร) นี่เราฝันไปเหรอเนี่ยะทำไมมันน่ากลัวแบบนี้ละ คุณหลวงรีบกลับมาเร็วๆนะเจ้าค่ะอิฉันกลัว
เช้าวันรุ่งขึ้นในตลาดของหมู่บ้านแห่งหนึ่งมีหญิงสาวสองคนซึ่งเป็นพี่น้องกันเดินจ่ายตลาดอยู่หญิงสาวคนน้องเดินไปก็เห็นเข้ากับชายคนนึงซึ้งรูปงานนั้นก็คือ หลวงภาณุ ก็หลงรักเข้าทันที
... – พี่โฟร์! พี่โฟร์ดูนั้นสิใครกันอ๊ะชั่งรูปงามเหลือเกิน ^^
โฟร์ – นังจินนี่เอ็งเป็นผู้หญิงนะพูดจาน่าเกลียดได้อย่างไร
จินนี่ – เอ้าทำไมจะไม่ได้ละฉันไม่ได้พูดให้ใครฟังซะหน่อยฉันพูดให้พี่โฟร์ฟังคนเดียว
โฟร์ – เอ็งนะเป็นผู้หญิงนะอย่างไรก็ไม่สมควร
จินนี่ – หือ พี่โฟร์ก็ทำตัวเป็นแม่แก่อยู่ได้ น่าเบื่ออ๊ะ
... – อะไร อะไรกัน แหม๋พ่อมาซื้อวัวซื้อความเนี่ยน่าเบื่อเหรอห๊ะ??
                ด้านคุณหลวงก็เห็นเข้ากับเศรษฐีกล่ำ
ป๊อป – เศรษฐีกล่ำนิ
กล่ำ – อ้าวคุณหลวงภาณุ โหย! (ยกมือไหว้คุณหลวงก็ไหว้ตอบ)
ป๊อป – เศรษฐีกล่ำมาซื้อวัวซื้อควายถึงนี่เชียวรึ
กล่ำ – บ้านกระผมอยู่ที่นี่ขอรับ เออะ! ขอแนะนำให้รู้จักลูกสาวกระผมขอรับ นี่แม่โฟร์คนโตครับ แล้วนี่แม่จินนี่คุณสุดท้อง
จินนี่ – ดีใจจังเลยนะเจ้าค่ะที่ได้เจอคุณหลวง ^^ คือพ่อพูดถึงคุณหลวงอยู่บ่อยๆเจ้าค่ะ
กล่ำ – ก็เล่าให้เขาฟังนะครับ ว่าตอนที่ไปงานข้าวที่กรุงเก่าได้เจอหลวงภาณุที่ทั้งรูปงาม นามเพราะ เฉลียวฉลาด ฮ่าๆๆๆ
ป๊อป – โห! เศรษฐีกล่ำก็พูดเกินไป ^_^
จินนี่ – ไม่เกินไปหรอกเจ้าค่ะ ^_^ ตอนแรกที่อิฉันเห็นอิฉันก็ว่าใครกันหนอชั่งรูปงานเหลือเกิน ^_^ (โฟร์หยิกแขนของจินนี่) คุณหลวงอย่าตกใจนะอิค่ะพี่โฟร์ก็ชอบทำตัวเป็นแม่แก่อย่างนี้และเจ้าค่ะ ชอบดุอิฉันอยู่เรื่อย ^_^
กล่ำ – กระผมดีใจจริงๆที่ได้เจอคุณหลวงที่นี่ (แล้วก็คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้คุยกันจนกล่ำต้องเชิญคุณหลวงไปที่บ้านเพื่อดื่ม จินนี่คิดแผนที่จะเป็นเมียคุณหลวงโดยให้พ่อช่วยมอมเลห้าคุณหลวงแล้วพาคุณหลวงไปนอนที่ห้องของตัวเอง)
                เช้าวันรุ่งขึ้นเควินเดินตามหาคุณหลวงจนทั่วจึงเดินมาบนเรือนก็พบกับเศรษฐีกล่ำจึงเอ่ยปากถาม
เควิน – ประทานโทษขอรับตั้งแต่เช้ากระผมยังไม่เห็นคุณหลวง คุณหลวงยังไม่ตื่นหรือขอรับ
กล่ำ – เอ่อ คงอย่างนั้นละมั้ง ตั้งแต่ตื่นมาฉันยังไม่เห็นท่านเหมือนกัน
โฟร์ – มีอะไรเหรอจ๊ะพี่เควิน
เควิน – คุณหลวงท่านบอกว่าจะกลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืนวาน กระผมเกรงว่าถ้าเกินผิดเวลาที่บ้านคุณหลวงจะเป็นห่วงเอานะขอรับ
กล่ำ – ฮ่าๆๆๆ คุณพ่อคุณแม่คุณหลวงท่านคงพอจะเข้าใจละมั้ง คนหนุ่มคนแน่นเนี่ยอาจจะกลับบ้านผิดเวลากันบ้าง
เควิน – คุณพ่อคุณแม่คุณหลวงเสียตั้งนานแล้วขอรับ จะมีก็แต่ภรรยา
กล่ำ – ห๊ะ! ภรรยา!!~
เควิน – ขอรับภรรยา
โฟร์ – งั้นเดี๋ยวฉันไปตามให้นะจ๊ะ ^_^
กล่ำ – อ๊ะ โฟร์เดี๋ยวไปตามน้องเถอะลูกเด่ยวพ่อจะไปเรียกหลวงภาณุเอง
โฟร์ – จ๊ะพ่อ (จากนั้นโฟร์ก็เดินไปตามจินนี่แต่ขณะที่กำลังจะเคาะประตูนั้นก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของจินนี่จึงเปิดประตูเข้าไปแล้วพบกับคุณหลวงที่นั่งอยู่บนเตียงเดียวกับจินนี่ คุณหลวงจึงตัดสินใจรับจินนี่เป็นภรรยาอีกคนและพาจินนี่กับบ้านที่มกุลเทาทันที)
                เมืองมกุลเทา ฟางทำแผลที่เป็นแผลนั้นไม่หายอยู่สักพักคุณหลวงเดินกลับมา คุณพิม ฟางเดินมารับคุณหลวงโดยมีจินนี่และโฟร์เดินตามหลังมาด้วย
พิม – นี่ใครกันเหรอค่ะคุณพี่
จินนี่ – อิฉันชื่อจินนี่เป็นเมียคุณหลวงเจ้าค่ะ
พิม – เมีย!
ฟาง – ไม่จริง! เมียคุณหลวงยืนอยู่ตรงนี่ต่างหาก
จินนี่ – เมียคุณหลวงยืนอยู่ตรงนี้ก็ฉันเนี่ยยังไง
ฟาง – เมียคุณหลวงคือคุณพิม! ไม่ใช่เอ็งอินังหน้าด้าน
จินนี่ – เอ็งสิหน้าด้าน จู่ๆมายืนด่าข้าคุณหลวงเจ้าข๋าบอกแม่นี่หน่อยสิเจ้าค่ะว่าจินนี่เป็นเมียคุณหลวง
ฟาง – จริงรึป่าวเจ้าค่ะคุณหลวง
พิม – จริงรึป่าวค่ะคุณพี่!!
ป๊อป – จริงจ๊ะ (คุณพิมเสียใจอย่างมากฟางไปโวยวายยกใหญ่กับคุณหลวงเรื่องจินนี่ว่าทำไมคุณหลวงผิดสัญญาที่ให้ไว้ ฟางก็เดินไปหาเรื่องจินนี่จนคุณหลวงต้องเดินมาห้ามไว้และสั่งให้คุณพิมค่อยเตือนคุณพิมอย่าหาฟางมาทำตัวไม่ดีอีกไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน แต่ฟางก็ไม่กลัว ตกค่ำคุณหลวงเข้าไปในห้องของฟางแต่ฟางกับไล่ให้ไปหาคุณพิมคุณหลวงจึงเดินไปนอนที่ห้องของพิมทันที)
                เช้าวันรุ่งขึ้นคุณหลวงไปทำงานโดยมีคุณพิม ฟาง แมวเดินมาส่ง คุณหลวงจึงลาไปทำงาน สักพักจินนี่วิ่งมาจะตามไปด้วยแต่ฟางดึงตัวไว้
ฟาง – เป็นจะไปไหน?? คุณหลวงไปทำงานไม่ได้ไปเที่ยว
จินนี่ – ก็ข้าคิดถึงคุณหลวง
ฟาง – ก็น่าจะคิดถึงอยู่หรอกนะเพราะว่าเมื่อคืนคุณหลวงไม่ได้นอนที่ห้องเอ็ง!!
จินนี่ – นังฟาง!!
ฟาง – ทำไม ก็เห็นเอ็งบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าเอ็งเป็นน้ำพริกถ้วยใหม่แล้วทำไมถึงปล่อยให้คุณหลวงกับไปกินน้ำพริกถ้วยเก่าละ ข้าชักจะเชื่อคุณหลวงซะแล้วว่าท่านนะถูกบังคับให้กินน้ำพริกเน่าๆอย่างเอ็ง!! (พูดเสร็จก็เดินขึ้นเดินไปทันที)
จินนี่ – นังฟางเอ็งรู้จักนิสัยข้าน้อยไปซะแล้ว (วิ่งตามฟางไปทันที)
                ฟางที่กำลังจะยกสำหรับกับข้าวลงไปเก็บนั้นจินนี่ที่วิ่งตามมาก็ตรงเข้าหาเรื่องฟางทันที เพี๊ยะ!!
จินนี่ – นังฟางมานี่!! แกนั้นแหละที่ชาติเนี่ยจะไม่ได้กินน้ำพริกอีกเพราะข้าจะฉีกปากแกให้ถึงหูเลย!!~ (พร้อมหยิบผักที่สำหรับที่หล่นอยู่ขึ้นมายัดใส่ปากของฟางแต่ฟางนั้นลุกได้ถีบจินนี่นอนลง)
ฟาง – มานี่ปากดีนักเหรอ (ตบหน้าจินนี่แล้วหยิบน้ำพริกขึ้นมา) เอ็งไม่อยากให้ข้ากินน้ำพริก แต่ข้าอยากให้เอ็งกินน้ำพริก
แมว – ฟาง ฟาง ฟางอย่าฟาง
ฟาง – เอ็งลองกินทางจมูกดูหน่อยก็แล้วกัน!!~ (แต่โฟร์นั้นวิ่งมาจับฟางออกก่อนและช่วยจินนี่ไว้)
จินนี่ – พี่โฟร์ช่วยฉันด้วยนะ
โฟร์ – อย่า อย่า ฉันขอร้องนะ อย่า
ฟาง – ก่อนที่จะขอร้องข้า - -* เอ็งขอน้องเอ็งก่อนดีกว่ามั้ง มันจะได้ไม่ทำปากดีน่าตบแบบนี้
โฟร์ – น้องฉันไม่รู้เรียงสาอย่า
ฟาง – น้องเอ็งรึไม่รู้ มันรู้ซะยิ่งว่ารู้อีก!! ไม่งั้นไม่แย่งผัวคนอื่นแบบนี้หรอก อย่ามายุ่ง มันไม่ใช่เรื่องของเอ็ง!!
แมว – โฟร์เอ็งพาน้องเอ็งกับบ้านไปก่อนนะ ก่อนที่น้องเอ็งจะตายก่อนเอ็ง ดูสินะปากคอเจ๋อหมดแล้ว
โฟร์ – จ๊ะ จ๊ะ
จินนี่ – ฉันไม่กลับนะพี่โฟร์ ฉันไม่กลับนะ
ฟาง – ไม่กลับใช่ไหม!!~
โฟร์ – อย่า!!
พิม – ฟาง ฟาง! ฟาง พอได้แล้ว เอ็งสองคนไปก่อนเถอะ
โฟร์ – จ๊ะไป เร็ว!
จินนี่ – พี่โฟร์ โอ้ย
โฟร์ – มานี่!~ (พาจินนี่ไปที่ห้องทันทีแต่จินนี่ก็ไม่ยอมกลับโฟร์จึงปล่อยให้จินนี่อยู่ที่นี่แล้วตัวเองนั้นกลับเพราะไม่อยากอยู่แล้ว)
                จินนี่ที่นั่งอยู่ในห้องสักพักพิมก็เดินมาเคาะประตูจินนี่จึงให้เข้ามาแล้วพิมก็เปิดคุยเรื่องฟางในทางที่ไม่ดีจินนี่ก็หลงเชื่อซะสนิทว่านั้นไม่รังเกลียดและเชื่อว่าฟางว่าร้ายกาจมาก แต่แบมนั้นมาเห็นท่าทางคุณพิมกับจินนี่ว่าน่าจะถูกคอกันจึงนำเรื่องนี่ไปบอกฟาง
                ณ ต้นปีบ ฟางที่ยืนเก็บต้นอยู่แบมก็เดินมาเรียก
แบม – ฟาง (แต่ฟางกลับเดินหนี) เดี๋ยวสิฟาง อย่าพึ่งไปนะฟางข้ามีเรื่องจะคุยกับเอ็ง
ฟาง – แต่ข้าไม่มี
แบม – ข้ามีเรื่องเกี่ยวกับคุณพิมจะมาบอกเอ็งนะฟาง
ฟาง – เอ็งจะมาใส่ร้ายอะไรท่านอีก
แบม – ข้าไม่ได้ใส่ร้ายแต่ข้าพูดความจริง ข้าเห็นคุยพิมคุยกับแม่จินนี่ท่าทางจะถูกคอกันมากเลยนะฟาง
ฟาง – คุณพิมท่านก็มีเมตตากับทุกคน ผิดกับคนบางคนเท่านั้นแหละที่มันคิดไม่ซื่อคอยแต่จะแว้งกัดท่าน
แบม – ฟางถ้าเอ็งไม่เชื่อข้าเอ็งก็ต้องฟังข้านะ ข้าคิดว่าคุณพิมกำลังคิดอุบายอะไรอยู่ท่านเนี่ยะอาจจะใช้ให้เอ็งกำจัดแม่จินนี่
ฟาง – ถ้าเอ็งไม่หยุดให้ร้ายคุณพิมเอ็งมันได้ตายอยู่ตรงนี่แน่
แบม – เรื่องตายอ๊ะ ข้าไม่กลัวหรอกเพราะข้าหมดเวรหมดกรรมกับคุณพิมไปแล้วมีแต่เอ็งเท่านั้นแหละที่อยู่ในบ่วงกรรมของคุณพิม ฟางข้ากลัวว่าเอ็งจะได้รับอันตรายอ๊ะ เอ็งรีบออกมาจากคุณพิมเถอะนะนะฟางข้าเป็นห่วงเอ็งจริงๆนะ
ฟาง – ถ้าเอ็งไม่หยุดให้ร้ายคุณพิมเอ็งเป็นเจอดีแน่
แบม – ฟางข้าเป็นห่วงเอ็งนะเมื่อไหร่เอ็งจะหูตาสว่างสักที
ฟาง – ก็ต่อเมื่อเอ็งตายไปแล้วนั้นแหล่ะ (พักแบมล้มลงไปทันที)
แบม – โอ้ย! ฟางถ้าเอ็งไม่เชื่อข้าข้าก็คงทำอะไรไม่ได้ แต่เอ็งต้องระวังตัวไว้ด้วยนะ
ฟาง – อินังแบม! เอ็งนี้มันวอนจริงๆ (พลักแบมล้มลงแล้วทำท่าจะเหยยีบแต่แบมกับอ้วกทันที)
แบม – อ๊วก!~ อ๊วกกกก
ฟาง – เอ็งอะไรไปอีก ข้ายังไม่ได้ทันได้ทำอะไรเอ็งเลยนะ
แบม – ฟาง คือข้า (แต่แบมกับวิงเวียนหัวแล้วก็อ๊วกออกมาอีก)
ฟาง – หรือว่า หรือว่าเอ็งจะท้อง นี่! เอ็งท้องกับพี่เควินใช่ไหมนังแบม ข้าถามว่าเอ็งท้องกับพี่เควินใช่ไหม!!~
แบม – คือ ข้า T T
ฟาง – T T  นังเพื่อนทรยศเอ็งพรากทุกอย่างไปจากข้าจริงๆ (ฟางเขวี่ยงดอกปีบใส่แบมแล้ววิ่งหนีไปท่านที)
แบม – ฟาง ฟาง ฟาง T T ข้าขอโทษฟาง ฮื้ออออ ฟางข้าขอโทษษษษษ!!~ (แบมจึงเดินไปที่ท่าน้ำยืนร้องไห้ เควินจึงเดินมาปลอบใจแบมไม่ให้เสียใจแล้วบอกว่าตัวเองกำลังท้อง เควินสัญญาว่าจะดูแลแบมไปชั่วชีวิต)
                ตกเย็น จินนี่นั่งอาเจียนและบอกข่าวดีกับคุณหลวงว่าตัวเองกำลังท้องอยู่คุณหลวงก็ดีใจเป็นอย่างมาก คุณพิมก็โกรธว่าทำไมถึงมีแต่คนท้องท้องท้อง !! และก็ทนไม่ไหวแล้วคิดจะจัดการจินนี่และฟางจึงแกล้งป่วย ฟางจึงเข้ามาพัดให้
ฟาง – คุณพิมเจ้าข๋าเป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ
พิม – ยังไม่ดีขึ้นเลยฟาง คั่นเนื้อคั่นตัวยังไงก็ไม่รู้
ฟาง – งั้นเดี๋ยวบ่าวนวดให้นะเจ้าค่ะ เผื่อจะดีขึ้น (ฟางจึงนวดให้)
พิม – เอ็งไปเรียนนวดมาจากไหนรึฟาง
ฟาง – แม่สอนให้นะเจ้าค่ะ แม่เรียกบ่าวว่าหมอขย่ำ นวดไม่เป็นหรอกเจ้าค่ะ แค่ขย่ำให้พอเพลินเพลินได้ คุณพิมชอบไหมเจ้าค่ะ ^_^
พิม – ก็สบายตัวดี
ฟาง – ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวบ่าวจะนวดให้เจ้าค่ะ
พิม – ฟางแล้วนี่แผลเอ็งเป็นยังไงบ้างให้ข้าดูหน่อยสิ
ฟาง – เจ้าค่ะ (แล้วก็หันหลังให้คุณพิมดู คุณพิมก็แอบยิ้มซะใจ)
พิม – อุ้ย! ตายจริงเป็นแผลเป็นน่าเกลียดเชียว ฟางยังไงเอ็งก็อย่าไปถือโทษโกรธนังแบมมันเลยนะ อโหสิกรรมกันไปเถอะจะได้ไม่ต้องจองเวรต่อถึงภายภาคหน้า
ฟาง – ไม่เจ้าค่ะคุณพิม ไม่ว่าชาติไหนๆบ่าวก็ไม่มีวันยกโทษให้เพื่อนสาระเลวอย่างนังแบม!! (สักพักแมวก็ยกสำหรับกับข้าวมาให้คุณพิมแต่คุณพิมกับไม่กินแมวจึงขอร้องให้ฟางไปขอสมุนไพรจากแบมมาต้มให้คุณพิมหน่อย ฟางจึงไปขอสมุนไพรที่แบมตามคำขอร้องของคุณพิมแล้วนำกับมาที่ห้องวางสมุนไพรไว้ที่โต๊ะ แมวจึงได้โอกาสเปลี่ยนสมุนไพรที่ฟางเอามากับสมุนไพรพิษที่ซ้อนไว้แล้วนำสมุนไพรพิษอีกอันไปซ้อนไว้ในห้องฟาง แบมเห็นว่ายายแมวเข้าไปทำอะไรลับๆลอๆในห้องนอนของฟางไม่รู้จึงไปบอกฟางแต่ฟางกับไม่เชื่อและไล่แบมไปทันที)
                เมื่อฟางต้มสุมนไพรเสร็จฟางก็ยกมาบนเรือนใหญ่ที่คุณพิม จินนี่นั่งอยู่บนเรือนแต่จินนี่กับมีอาการแพ้ท้องอย่างหนักคุณพิมจึงขอให้ฟางนำสมุนไพรที่ต้มมาให้จินนี่กินแทนที่ตัวเองจะกิน ฟางจึงรินสมุนไพรใส่ถ้วยให้จินนี่กิน เมื่อจินนี่กินเข้าไปได้สักพักนึงก็มีอาการปวดท้องแล้วอาเจียนออกมาเป็นเลือด คุณพิมจึงให้ไปตามหมอมา สักพักคุณหลวงกับมาจากราชกาลคุณพิมจึงรีบไปบอกคุณหลวงทันที ตกค่ำหมอก็บอกว่าจินนี่นั้นแท้งลูกคุณหลวงรู้ก็เสียใจมาก
พิม – คุณพี่ค่ะแม่จินนี่เป็นยังไงบ้างค่ะ
ป๊อป – แม่จินนี่ปลอดภัยแต่ลูก
พิม – คุณพระช่วย
ป๊อป – บอกข้ามาใครเอาสมุนไพรให้แม่จินนี่กิน!!
ฟาง – เออะ! อิฉันเองเจ้าค่ะ แต่ตอนแรกอิฉันตั้งใจจะต้มให้คุณพิมไม่ได้ให้นังจินนี่กินเจ้าค่ะ
แมว – อ่อนี่หมายความว่าถ้าคุณพิมเธอรับประทานยาเข้าไปมิต้องกระอักเลือดแบบคุณจินนี่เหรอตาย ตาย ตาย ตายบ่าวไม่อยากจะเชื่อเลยเจ้าค่ะ
ป๊อป – นังฟางนี่เอ็งคิดร้ายต่อคุณพิมกระนั้นรึ
ฟาง – ป่าวเจ้าค่ะ
พิม – คุณพี่ค่ะฟางไม่มีทางคิดร้ายต่อน้องหรอกค่ะ
ป๊อป – ก็แล้วมันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร
ฟาง – ใช่แล้วเจ้าคะอินังแบมเจ้าค่ะ อินังแบมมันต้องคิดร้ายต่อคุณพิมเจ้าค่ะ
ป๊อป – แล้วนังแบมมันเกี่ยวอะไรด้วย
ฟาง – มันเป็นคนเอาสมุนไพรให้อิฉันเจ้าค่ะ
                คุณหลวงจึงพาคุณพิม แม่จินนี่และฟางมาที่เรือนทาส ทุกคนต่างไหว้คุณๆด้วยความเคารพ
แบม – บ่าวสาบานได้นะเจ้าค่ะสมุนไพรที่บ่าวให้ฟางไปมันเป็นสมุนไพรบำรุงจริงๆเจ้าค่ะ
ป๊อป – เอ็งแน่ใจรึ
แบม – เจ้าค่ะ
เควิน – ขอรับ กระผมเป็นคนเอาสมุนไพรมาให้แบมเองที่เหลือยังตั้งอยู่บนเตาอยู่เลยขอรับ
ป๊อป – ถ้าเอ็งสองคนยืนยันอย่างนี้งั้นกินให้ข้าดู รึว่าเอ็งไม่กล้า
เควิน – กล้าขอรับ! (เควินและแบมจึงไปตักสมุนไพรในหม้อมาและทำท่าจะกินแต่คุณหลวงกับ)
ป๊อป – เดี๋ยว! ไม่ใช่หม้อนี่เอ็งต้องไปต้มมาใหม่แล้วกินให้ข้าดู
                มดที่นั่งอยู่ในเรือนกับต๋วนก็ลุกออกเดินมาข้างนอก
ต๋วน – เฟย์เอ้ย! เอ็งต้องช่วยพ่อกับแม่เอ็งให้ปลอดภัยนะเฟย์ อ้าวนังมดหายไปไหนละเนี่ยะ
                แบมที่ต้มยาใหม่พึ่งเสร็จก็รินยาลงถ้วยแล้วกินให้คุณหลวงดูพร้อมกับเควินแต่ก็ไม่เป็นอะไร
พิม – คุณพี่ค่ะมันสองคนไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนะค่ะ
ป๊อป – แล้วสมุนไพรที่แม่จินนี่กินเข้าไปอ๊ะ มันจะเป็นสมุนไพรพิษไปได้ยังไร
จินนี่ – หรือว่า!! สมุนไพรถูกเปลี่ยน
ป๊อป – ถูกเปลี่ยนเหรอ (คุณหลวง คุณพิม ร่วมถึงจินนี่และยายแมวหันมาทางฟางทันที)
ฟาง – อ๊ะ อิ อี ฉัน!!

ตอนที่12 มาแล้วนะค่ะ ฝากเม้นฝากโหวตด้วยยังมีคนติดตามอยู่ไหมหน๋อ