The revenge แค้นร้ายกลายรัก

The revenge แค้นร้ายกลายรัก 
 
 
ตอนที่5 ไม่ชอบ!!!
 
 
“ฟาง พี่เขามารับแล้วนะลูก”เสียงเรียกของมารดายิ่งทำให้เธอเร่งสปีดในการแต่งตัวเขาไปใหญ่ เป็นเพราะอะไรก็
 
ไม่รู้ที่ทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืน พอหลับตาก็มีหน้าของเขาลอยขึ้นมาตลอดเลย
 
 
เธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายก่อนจะลงไปที่ห้องทานอาหารก็เห็นคนตัวโตนั่งคุยกับมารดาของเธออยู่
 
 
“คุยอะไรกันคะ”เธอถามขณะที่หย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้
 
 
“ก็เรื่องทั่วๆไปน่ะลูก...รีบทานสิจ๊ะ เดี๋ยวรถจะติดนะ”เธอพยักหน้าน้อยก่อนจะลงมือทานอาหาร
 
 
“ฟางอีกสองวันพ่อจะกลับมาแล้วนะลูก”เธอหันขวับทันทีเมื่อมารดาเอ่ยอย่างนั้น
 
 
พ่อทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ ตอนแรกก็ไปไม่บ่อยหรอก แต่ตอนนี้บริษัทที่โน่นมีปัญหาก็เลยต้องไปๆมาๆอย่างนี้
 
ตลอด...นานๆที่ถึงจะกลับมาสักครั้ง
 
 
“จริงๆนะคะ”
 
 
“จ้ะ ดีเลยจะได้บอกคุณพ่อด้วยว่าลูกสาวเราขายออกแล้ว”มารดาเอ่ยแซวเธอกับชายหนุ่ม
 
 
“คุณแม่...ทำไมต้องทำขนาดนั้นด้วยเล่า”เธอพูดก่อนจะก้มหน้างุด ก็เดี๋ยวใครเห็นใบหน้าที่ตอนนี้กำลังแดงก่ำ
 
ของเธอเข้าก็อายแย่อ่ะสิ และลงมือทานอาหารต่อ
 
 
“ฟางไปก่อนนะคะคุณแม่”เธอไหว้มารดาก่อนจะขึ้นรถของชายหนุ่มที่สตาร์ทรออยู่แล้ว
 
 
“อยู่มหาลัยไหน”
 
 
“จุฬาฯค่ะ”
 
 
“ฉลาดนี่...แล้วอยู่ปีอะไรแล้ว”เขาเอื้อมมือมาโยกศีรษะของเธอเบาๆ เธอที่ทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่ส่งค้อนวงใหญ่
 
ให้เขา
 
 
“ปี4ค่ะ อีกสองเดือนก็จบแล้ว”เธอหันไปตอบเขา พลางดึงมือหนาที่ขยี้ผมของเธอออกไปด้วย
 
 
“อืม...ก็ดี”เธอแอบแปลกใจกับน้ำเสียงของเขา มันเย็นแบบแปลกๆ
 
 
“พี่ป๊อปฟางไปก่อนนะ”เธอเอ่ยขณะที่เขาจอดรถแล้ว แต่ถูกข้อมือหนารั้งไว้
 
 
“ตอนเย็นพี่จะมารับนะอยู่แถวนี้รอ”
 
 
“ค่ะ”ก่อนจะโดนคนชอบฉวยโอกาสกดจมูกโด่งเรียวของเขาลงบนแก้มนวล เธอจึงรีบเปิดประตูรถแล้วลงไปทันที
 
ถ้าอยู่นานกว่านี้คงไม่ดีแน่
 
 
ชายหนุ่มมองตามหลังหญิงสาวร่างบอบบางที่เดินผ่านไป...
 
 
อีกสองเดือนเธอก็จะจบแล้ว...
 
 
นั้นก็หมายความว่าเวลาแห่งความทรมานเจ็บปวดของนีระสิงห์กำลังจะมาถึง...
 
 
อีกไม่นานหรอก....
 
 
เขาออกรถไปที่บริษัทหุ้นส่วนเพื่อสะสางงาน
 
 
........................................................................................................................................................
 
 
บ้านไม้สักทองขนาดใหญ่ที่อยู่ท่ามกลางสวนองุ่นนับสามพันไร่ เป็นของตระกูลจิระคุณ เธอมักจะมาที่นี่บ่อยครั้ง
 
เพื่อมาหาคนที่เธอแอบชอบตั้งแต่เล็กจนโต
 
 
“พี่ป๊อปไม่อยู่”เธอมองไปยังชายหนุ่มหน้าหวานที่มีศักดิ์เป็นน้องชายของคนที่เธอแอบชอบ เขามักจะไม่ชอบใจ
 
ทุกครั้งที่เธอมาที่นี่
 
 
“พี่ป๊อปไปไหนหรอคะ”เธอเอ่ยถามหนุ่มหน้าหวานที่กำลังทำหน้าตาบอกบุญไม่รับอยู่
 
 
“ไม่รู้...จะมาทำไมทุกวี่ทุกวันไม่มีอะไรทำรึไง”เขาเอ่ยถามเธอเสียงเรียบๆ แต่มันกลับตรงกันข้ามกับคำถามที่
 
ส่อเสียดเธอเหลือเกิน
 
 
“คือ...แก้วแค่จะแวะเอาผลไม้มาให้คุณแม่”เธอพูดก่อนจะชูตะกร้าผลไม้ขึ้นให้เขาดู
 
 
“แล้วถามหาพี่ฉันทำไม...แม่ไม่อยู่หรอกไปปฏิบัติธรรมที่วัด”เธอพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงรับรู้ ก่อนร่างของเธอจะ
 
ลอยไปปะทะอกแกร่งของชายหนุ่มยังไม่ทันตั้งตัว ตะกร้าผลไม้ตกลงสู่พื้น ผลไม้กระเด็นกระดอนไปทั่วพื้น
 
 
“เธอกำลังทำให้ฉันโกรธ”น้ำเสียงเรียบๆของเขาช่างต่างกับสีหน้าและสายตาที่ดุดันของเขาเหลือเกิน
 
 
“แก้วทำอะไร”เธอถามพลางหลบริมฝีปากของเขาที่กำลังจะฉกลงมา
 
 
“ถามหาพี่ชายฉัน...ทั้งๆที่เธออยู่กับฉันแค่สองคน...ลืมไปแล้วหรอว่าเราเป็นอะไรกัน”เขาพูดพร้อมกับกระชับอ้อม
 
แขนให้แน่นขึ้น
 
 
“ไม่ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”เธอตอบพลางส่ายหน้าเธอไม่อยากยอมรับความจริงระหว่างเขาและเธอ
 
 
เธอไม่ได้รักเขา...และเธอจะให้มารดาของชายหนุ่มรู้เรื่องราวระหว่างเขาและเธอไม่ได้
 
 
ไม่อย่างนั้นเธอต้องสูญเสียชายหนุ่มคนที่เธอรักไปแน่ๆ
 
 
“หึ พูดอย่างนี้อยากรื้อฟื้นหรือไง”เขาพูดพร้อมๆกับก้มหน้าลงมาใกล้เธอเรื่อยๆ
 
 
“ไม่!!!แก้วไม่ได้รักคุณ ปล่อยแก้วนะ”เธอดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดของเขา
 
 
“แต่ฉันรักเธอ!!!!แล้วเธอก็เป็นเมียฉันแล้วด้วย”น้ำตาของเธอแทบร่วงเมื่อเขาตะโกนความจริงระหว่างเธอและเขา
 
ออกมา
 
 
“ปล่อย...ฉันอยากกลับบ้าน”เธอพูดก่อนจะขืนตัวออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม เขาก็ยอมปล่อยเธออกแต่โดยดี
 
เธอรีบวิ่งไปที่รถของเธอและสตาร์ทรถออกไปทันที
 
 
ชายหนุ่มมองตามรถของหญิงสาวที่เคลื่อนตัวออกไป...
 
 
เขาไม่เข้าใจ...ทำไมเธอไม่รักเขา เขาแอบรักเธอมานาน เขาทนไม่ได้ที่จะเห็นเธอเป็นของคนอื่น...
 
 
เขาจึงตัดสินใจทำเรื่องสิ้นคิด ที่ไม่ต่างไปจากพันธะที่ผูกมัดเธอและเขาไว้ด้วยกัน....
 
 
เขายอมทรยศพี่ชายตัวเอง...เพราะเธอ เขาดูออกว่าเธอรักพี่ชายของเขา และเขาก็ดูออกว่าพี่ชายของเขาไม่ได้รัก
 
เธอ...เพราะฉะนั้นถือเป็นโอกาสดีที่เขาจะมัดใจเธอไว้...ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามมานานแล้ว
 
 
....แต่มันไม่เคยสำเร็จสักที....แต่มันต้องมีวันของเขาสิ
 
 
เขาเชื่อ...
 
 
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
มาพร้อมกับการเปิดตัวโทโมะแก้ว ต้องขอโทษด้วยนะที่ไม่ค่อยได้มาอัพเลย เราเรียนหนักมากเลย
ยังไงก็อย่าเพิ่งทิ้งกันไปนะจ้ะ