The revenge แค้นร้ายกลายรัก
เขียนโดย 
OUM_PF
วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.57 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) แฟน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความThe revenge แค้นร้ายกลายรัก
ตอนที่4 แฟน
รถคันหรูเคลื่อนมาจอดที่แม่น้ำสายใหญ่ที่มีสะพานคอนกรีตทอดยาวเพื่อข้ามไปอีกฝั่ง บริเวณสะพานถูกประดับ
ประดาด้วยหลอดไฟสว่างไสว ทำให้เห็นความงามของสายน้ำที่ต้องไฟ ถึงแม้ในค่ำคืนที่มืดมิดเช่นนี้มันก็ดูงดงาม
ไม่เสื่อมคลาย...
เธอเดินตามร่างสูงที่เดินนำหน้าไป เขาเดินไปกึ่งกลางสะพานที่ทอดยาวไปแล้วหยุดลง เข้าทอดสายตาไปที่สาย
น้ำยามค่ำคืนที่ดูอ้างว้างและมืดมิด เธอแอบเห็นสายตาอ้างว้างของเขา ภายนอกเขาอาจจะเป็นคนร่าเริง แต่ดูจาก
สายตาของเขาตอนนี้แล้วเขาต้องมีปมอะไรในใจแน่ๆ
“พี่ป๊อปชอบมาที่นี่หรอคะ”เธอเอ่ยปากถามเขา
“ใช่ ฉันมักจะมาที่นี่ทุกครั้งที่ไม่สบายใจ หลังจากย้ายไปที่สระบุรีก็ไม่ได้มาที่นี่อีกเลย...จนวันนี้”
“พี่ป๊อปเคยอยู่ที่กรุงเทพหรอคะ”เขาหันหน้ามาทางเธอก่อนจะเอ่ยปากเล่า
“อืม พี่เคยอยู่ที่นี่ บริษัทของพ่อถูกโกงจนเราเกือบล้มละลาย เพราะผู้จัดการฝ่ายบัญชียักยอกเงินของบริษัท พ่อ
ตัดสินใจปลิดชีวิตตัวเอง แล้วทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง ตอนนั้นพี่เพิ่งจบจากอังกฤษใหม่ๆเราไม่มีอะไรเลย นอก
จากที่ดินผืนสุดท้ายที่สระบุรีและเชียงใหม่พี่เลือกที่จะทำสวนกุหลาบและไร่องุ่น ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นจนตอนนี้ครอบ
ครัวเรากลับเข้าสู่สภาวะปกติแล้ว”ฟังจากที่เขาเล่าแล้วเธอเชื่อว่าเขาต้องเข้มแข็งมากแน่ๆไม่อย่างนั้นคงไม่ผ่าน
เรื่องเลวร้ายขนาดนั้นมาได้หรอก
“แล้วน้องของพี่ป๊อปเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายล่ะคะ”เธอถามอย่างอยากรู้อยากเห็น ก็เขาบอกว่ามีน้องแต่ไม่บอกว่า
หญิงหรือชายนี่นา
“ทำไม เธอจะจีบน้องฉันหรือไง”
“จะบ้ารึไง ฟางยังไม่รู้เลยว่าพี่ป๊อปมีน้องชายหรือน้องสาว”
“พี่มีน้องชาย แล้วฟางจะจีบรึเปล่าล่ะ”
“ไม่หรอกคะ ฟางไม่อยากเป็นผู้หญิงหลายใจ”
“อ้าว เธอมีแฟนแล้วหรอ”เธอหันไปมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ ก็เธอกำลังคบกับเขาอยู่แล้วเธอจะไม่มีแฟนได้ยัง
ไง
“ก็...พี่ป๊อป”เธอมองหน้าเขาอย่างเหลอหลา ก่อนคนตัวโตจะหลุดขำออกมา
“ตลกชะมัด เอ๊ะ แต่ฉันยังไม่ได้ขอเธอเป็นแฟนเลยนี่นา แล้วเธอจะเป็นแฟนฉันได้ยังไง”เธอรีบเดินมาจากตรงนั้น
ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไรๆให้เธอขายหน้าไปมากกว่านี้ เธอร่างของเธอกลับปลิวไปปะทะกับอกแกร่งของเขาโดยที่
เธอยังไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำไป
“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”เธอมองตาเขาอย่างหาคำตอบ เธอไม่แน่ใจว่าคราวนี้เขาจะทำอะไรให้เธอต้องอายอีกหรือ
เปล่า แล้วเธอก็พบกับ...ความจริงใจ
ถึงเขากับเธอจะเพิ่งรู้จักกันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา แต่เธอมั่นใจว่าเขาจะสามารถปกป้องและดูแลเธอได้
เธออยู่กับเขาแล้วเธอรู้สึกสบายใจ ไม่ว่าวันข้างหน้ามันจะเป็นยังไง แต่เธอเชื่อว่าเขาจะไม่ทอดทิ้งเธอ....
เขาจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป...เธอเชื่อ
“ตกลงค่ะ”เธอตอบเขาก่อนจะเขย่งขึ้นแตะริมฝีปากสีสดของเขา เธอไม่สนว่าใครจะว่าเธอใจง่าย...
หัวใจมันบอกเธออย่างนั้น...บอกว่าเขาไม่มีวันทำให้เธอเสียใจ
“ยั่วกันอย่างนี้เดี๋ยวก็ไม่ได้กลับบ้านหรอก”เขายื่นมือมาปัดผมที่ปรกใบหน้าสวยหวานของเธอ
“บ้าหรอ พาฟางกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ”เธอพูดพร้อมๆกับดึงแขนของคนตัวโตกลับไปที่รถ
รถคันหรูจอดสนิทหน้าคฤหาสน์หลังงาม
“ฝันดีนะ”เขาพูดก่อนจะโยกศีรษะสวยของหญิงสาวเบาๆ
“เหมือนกันค่ะ”คนตัวเล็กพูดก่อนจะจรดปลายจมูกรั้นที่แก้มของเขาแล้วลงรถไป เขามองตามร่างเล็กที่เดินเข้าไป
ในบ้าน เกมของเขาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว...ไม่คิดว่าเหยื่อจะติดกับเขาง่ายขนาดนี้...แต่ก็ดี
เขาจะทำให้ไอ้คนทรยศนั่นมันได้รู้ว่าสิ่งที่ครอบครัวของเขาต้องพบเจอมันหนักหนาสาหัสแค่ไหน....
แค่การขยี้แก้วตาดวงใจของมันให้แหลก...มันยังน้อยไป.... เขาไม่ทำแค่นั้นแน่
เขาคิดก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับมันเข้าไปที่บ้าน
เขาทำธุระส่วนตัวเสร็จก็มานั่งตากลมที่หน้าระเบียง ท้องฟ้าค่ำคืนนี้มันมืดมิด....เหมือนกับชีวิตของเขาเมื่อ4ปีที่
แล้ว ตอนที่เขาคิดว่าจะกลับมาช่วยกิจการของครอบครัวหลังจากที่เรียนจบเพราะบริษัทของพ่อกำลังแย่ ก่อนการ
เดินทางกลับเมืองไทยหนึ่งวัน เขาได้รับสายจากทางบ้าน มันเป็นข่าวร้ายที่สุดในชีวิตของเขา พ่อของเขาตัดสินใจ
ปลิดชีวิตของตัวเอง เพื่อหนีปัญหา เขาได้มาสืบรู้ทีหลังว่ามีการทุจริตที่ผู้จัดการฝ่าบัญชียักยอกเงินของบริษัทไว้
และตอนนี้เขาก็มีหลักฐานที่จะเอาผิดไอ้สารเลวนั่นแล้ว แต่ถ้าฟ้องมัน แล้วแค่ยึดทรัพย์คืน มันจะไปสนุกอะไร...สู้
เอาแก้วตาดวงใจของมันมาบี้เล่นๆดีกว่า...สนุกกว่ากันเยอะ
เขาเชื่อว่าคนที่เห็นแก่เงินอย่างมันต้องยอมอยู่แล้ว...มันคงไม่ยอมทิ้งทรัพย์สินที่มันอุตส่าห์โกงคนอื่นได้ง่ายๆ
หรอก...ในเมื่อมันไม่เคยปราณีใคร...ต่อไปนี้เขาก็จะไม่ปราณีมันเหมือนกัน!!!
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มที่มุมปาก ก่อนมือหนาจะคว้าโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างตัวโทรหาหมากตัวสำคัญของเขา
“ฮัลโหล ฟางพูดสายค่ะ”เสียงหวานของคนตัวเล็กเอ่ยทักเขา ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้หวั่นไหวกับเธอ
แต่เธอเป็นลูกของศัตรู เพราะฉะนั้นเขาจะไม่รักเธอเด็ดขาด!!!
“พี่เอง...นอนรึยังน่ะเรา”
“ยังค่ะ...พี่ป๊อปมีอะไรคะ”
“พรุ่งนี้ไปมหาลัยรึเปล่า”
“ไปค่ะ ฟางมีเรียนตอนเช้า”
“งั้นพี่ไปรับนะ...กี่โมง”
“ไม่เป็นไรคะ”เธอยังปฏิเสธเขาต้องทำให้เธอไว้ใจให้ได้ เพราะถ้าเธอไว้ใจเขาแล้วทุกอย่างคงง่ายกว่านี้
“กี่โมง”
“เผด็จการ เก้าโมงครึ่งค่ะ”เขาแอบยิ้มน้อยๆกับน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะงอนของเธอ
“ครับ ฝันดีนะ พรุ่งนี้พี่จะไปรับ”เธอบอกลาเขาก่อนจะตัดสายไป
เขาบอกตรงๆว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก น่าค้นหา ความไม่ยอมคนของเธอทำให้เขาสนใจในตัวเธอ
และเธอค่อนข้างจะตรงใจเขา แต่ติดก็ต้องที่เธอเป็นลูกของศัตรู เพราะอย่างนั้นเขาคงรักเธอไม่ได้....
หากแต่ตอนนี้เขาก็เริ่มหวั่นไหวไปกับเธอบ้างแล้ว...
...............................................................................................................................
มาอัพให้แล้วนะจ้ะ เปิดเรียนวันแรก โฮกกกก การบ้านโคตรเยอะเลย แล้วทุกคนเป็นไงบ้างเอ่ย?
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
