เป็นได้แค่ " เงา "
2) ความจำ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อตอนที่แล้วที่โทโมะผลักแก้วโทโมะไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ
************************************************************
ตอนนี้ป๊อปปี้พอแก้วส่งโรงพยาบาล ตอนนี้ก็น่าจะผ่านมาประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าแล้ว แล้วแก้วก็
ฟื้น
" โอย..ที่นี่.." แก้วลืมตาแล้วงงๆกับสถานที่
" แก้วฟื้นแล้วหรอ คือแก้วล้มหัวแตกแล้วฉันเลยพามาส่งโรงพยาบาล" ป๊อปปี้รีบลุกไปดูแล้ว
อธิบายให้เธอเข้าใจ
"กริ๊ดดดด นายคือใคร " แก้วตะโกนร้องลั่นห้อง
" เห้ย แก้วฉันป๊อปปี้ไง ป๊อป อย่าบอกนะความจำเสื่อม " ป๊อปปี้ตกใจกับเหตุการณ์นั้นมาก
"ไอบ้า ป๊อปไหนฉันไม่รู้จัก" แก้วยังคงปากเสียงต่อไป
" ฮัลโหลฟาง มาที่โรงพยาบาลXXXหน่อยสิ คือแก้วเขาเอาเหอะรีบๆมาล่ะ" ป๊อปปี้พูดจบก็วางสาย
" อะ..อะระ อ้าววางสายแหล่ะ " ฟางยังฟังไม่ได้ศัพท์แต่ก็พอรู้ว่าเขาให้ไปที่โรงพยาบาล
"แอ๊ดดด~~~~~" เสียงเปิดประตูดังขึ้น
" ไอโมะแกมาเยี่ยมแก้วหรอ " ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งไปหาเพื่อนชายของเขา
"ไม่สบายตรงไหนรึป่าว " ป๊อปปี้ลองคำหัวคำคอของโทโมะดู
" นี่ไอป๊อปฉันอารมไม่ดีอยู่นะ " โทโมะพูดแล้วหันหน้าไปมองป๊อปปี้อย่างช้าๆ
จากนั้นโทโมะก็เดินตรงมาที่แก้วทำให้แก้วถึงกับหน้าแดง
"/// นายมาเยี่ยมฉันจริงๆหรอ///" แก้วนึกในใจเสร๊จก็เล่นละครต่อ
"กริ๊ดดดดดด เนี่ยหรือฟาง" แก้วทำเป็นไม่รู้จักแต่ในที่สุดก็มีคนเปิดประตูมาอย่างแร๊งงงงง !!
"มะ..มาแล้วมีอะไรมั้ย แฮ่กๆๆ " ฟางรีบขับรถมาและรีบวิ่งขึ้นมาที่นี่สุดชีวิด...
" ฟางเสียใจด้วยนะ แก้วความจำเสื่อม " ป๊อปปี้พูดก้มหน้า
" ฮ่ะ !!! " โทโมะกับฟางเอ่ยคำอุทานนี้พร้อมกัน
" ฉันอยากเข้าห้องน้ำ "แก้วรีบพูด
"มามา เดี๋ยวฉันพาไป "ฟางก็รีบเอ่ยกลับ
ฟางรีบไปพยุงแก้วแล้วพาไปในห้องน้ำ
ในห้องน้ำ
" ฟางฉันไม่ได้ความจำเสื่อมนะคือว่าฉันแค่อยากรู้ว่า ถ้าโทโมะรู้ว่าฉันเป็นแบบนี้เขาจะทำ
ยังไง " มาถึงห้องน้ำก็พูดเป็นชุดและออกมาเพียงลม
" จริงหรอแก้ว ฉันนึกว่าเธฮจะความจำเสื่อมซะแล้ว แล้วหมอก็ต้องบอกโทโมะกับป๊อปสิว่า
เธอความจำเสื่อม " ฟางรีบถามกับทั้งๆที่หน้าของเธอทั้งดีใจและสงสัยไปพร้อมๆกัน
"อ๋อ เรื่องนั้นนะไม่ต้องเป็นห่วง " แก้วกระพริบตาข้างเดียวให้เพื่อนสาวดู
ตอนทำแผล
"คะ..คุณหมอค่ะ ช่วยบอกเพื่อนฉันด้วยว่าฉันความจำเสื่อม " แก้วพูดแล้วทำตาหน้าเห็นใจ
" เอ่อ..ครับ " คุณหมอตอบรับแล้วก็เดินจากห้องไป
ปัจจุบันเลยนะจ๊ะ
" ฟางทีนี้เล่นละครให้เนียนนะ " แก้วพูดแล้วเดินออกห่างๆฟาง
" กริ๊ดดดดดด"แก้วกริ๊ดขึ้นมาแล้ววิ่งออกจากห้องน้ำ
" แก้วนี่เธอจำฉันไม่ได้หรอ " ฟางเริ่มเล่นละครตบตา
" เธอเป็นใครกัน ฉันไม่รู้จัก " แก้วรีบเดินออกห่างจนไปชนเข้ากับโทโมะ
" นี่นี่ อยากหัวแตกอีกรอบมั้ย " โทโมะพูดขู่แก้ว
"กริ๊ดดดดดไอบ้า " แก้วพูดแล้ววิ่งไปนอนบนเตียงโรงพยาบาล
" เออไอป๊อปฉันกลับแหล่ะ ฉันหูอื้อหมดแล้ว บาย "โทโมะก็เดินกลับบ้านไปอย่างคนเย็นชา
**********************************************************
จบตอนที่ 2 แล้วนะสนุกหรือป่าวค่ะตอนนี้ตอนการ เม้นโหวตงามๆหน่อยนะจ๊ะรีดเดอร์ที่รัก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ