เป็นได้แค่ " เงา "

" โมะพอเถอะ พิมเขาไม่ได้รักโมะนะ " แก้วลูบหลังโทโมะที่นั่งโทรมอยู่กลับพื้น

" พิม คือโมะระ.."โทโมะยังไม่ทันพูดจบก็มีคนแซก

" ฉันรักเธอนะพิม " ป๊อปปี้พูดแซกโทโมะทำให้พิมยืนมองงงกลับทั้ง 2

"เอ่อ หยุดเถอะนะโทโมะ ป๊อปปี้ ฉันไม่ได้รักเธอเลยเราเป็นกันแค่เพื่อนเถอะนะ "พิมประภาพูด

 แล้วปล่อยน้ำตาลงมาสุดท้ายเขาก็เดินไปกับกวินแฟนของเขา

" ฉะ..ฉันขอโทษนะ โทโมะ ป๊อป คือฉันไม่ได้ตั้งใจแย่งพิมมาจากพวกนายหรอก " กวินพูด

แล้วก้มหน้าเดินตามพิมประภาไป

"นี่นายลองกลับไปสนใจคนที่รักนายมั่งสิ " แก้วพูดใส่โทโมะ

"ไม่..ไม่มีทางฉันรักพิมคนเดียว " โทโมะพูดแล้วร้องไห้ออกมาเหมือนเขื่อนแตกในบ้าน

"แก้วคนมันรัก มันเลิกไม่ได้ง่ายๆหรอกนะถึงไอโมะกับฉันจะรักพิมแค่ไหน พิมก็ไม่ได้รักฉัน

อยู่ดี ฉันก็อยากให้ไอโมะมันเลิกนะ " ป๊อปปี้พูดแล้วมองท้องฟ้า

"ละ..แล้วนายจะพูดว่า ฉันรักพิมทำไมเมื่อกี้ "แก้วพูดแล้วทำหน้าโกรธใส่ป๊อปปี้

"ก็พูดแซกไอโมะไง มันจะได้ไม่มีโอกาศดะ.."ป๊อปปี้ยังไม่ทันพูดจบโทโมะก็ใช้มือหนากำมัด

ต่อยไปที่หน้าป๊อปปี้

"เปรี้ยง แกนี่มันเลวจริงๆเลยนะไอป๊อป " โทโมะพูดแล้วยังกระชากคอเสื้อของป๊อปปี้

" ทำไมล่ะ ฉันมันเลวแบบนี้แหล่ะในเมื่อฉันเปิดตารับความจริงแล้ว ฉันก็อยากจะหวังดีกลับ

นายไง " ป๊อปปี้พูดแล้วดึงมือโทโมะออกจากคอเสื้อ

"ทำไมฉันด้อยกว่ากวินตรงไหน..ตรงไหนฮะ "โทโมะพูดแล้วทำท่าเหมือนจะต่อยป๊อปปี้อีก

ครั้งแต่แก้วก็ไปจับแขนนั้นไว้จนโทโมะสะบัดแก้วออกจากมือ ทำให้แก้วล้มไปโดนขอบถนน

หัวแตก

" โอ๊ย.."แก้วล้มลงไปอย่างหมดสติ

" ไอโมะแกเห็นมั้ยว่าแก้วเป็นแบบนั้น " ป๊อปปี้พูดเสร็จก็อุ้มแก้วขึ้นรถ

โทโมะยืนมองเหตุการณ์แบบงงๆแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ

" โถ่เว๊ย" โทโมะพูดแล้วเตะต้นไม้ริมทาง "โอ๊ยเจ็บเว๊ย " โทโมะก้มจับเท้าของตัวเอง

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนแรกนี้สนุกมั้ย เราตั้งใจแต่งเพื่อทุกคนเลยนะ อย่าลืมเม้นให้นะจ๊ะ