วงเวียนแห่งรัก

"แก้วเป็นอะไร?" ฟางรีบวิ่งเข้ามาหาแก้วทันทีที่เห็นมาแก้วโดนโทโมะอุ้มมา
 
"เพราะรองเท้าส้นสูงที่เธอใส่้ให้ฉันนะสิ ส้นหักข้อเท้าฉันแพลงเลย" ฉันโทษไอ้รองเท้าบ้านั้น จริงๆเพราะฉัน
 
ต่างหากที่เดินเร็วไปหน่อยจนส้นหัก แต่ก็โทษรองเท้านะสิ 555555
 
"มานวดข้อเท้าหน่อยเถอะ" ฟางเดินมาจูงมือฉันแล้วพามานั่งที่โซฟา พร้อมหยิบยานวดมานวดที่ข้อเท้าฉันอย่าง
 
เบามือ
 
"โอ๊ยย! เจ็บๆ" ฉันพูดแล้วชักข้อเท้าตัวเองออกจากมือยัยฟาง คนอะไรมือหนักชะมัด!
 
"ต้องนวดนะยัยแก้วเดี๋ยวก็เดินไม่ได้หรอก!" ยัยฟางพูดแล้วดึงขาฉันกลับมาที่เดิม
 
"ไม่เอา! เธอมือหนัีก!" ฉันพูดแล้วก็กระโดดกระต่ายขาเดียวเข้าห้องนอนไปเลย
 
 
 
"ดูสิ! ดื้อจริงๆ" ฟางบ่นอยู่คนเดียว
 
"เอายามาสิ เดี๋ยวฉันเข้าไปนวดให้แก้วเอง" โทโมะพูดแล้วรับยานวดจากมือฟางก่อนจะเดินตามแก้วเข้าไปในห้อง
 
------------------
 
"คุณยังตามมานวดให้ฉันอีกรึไงกัน!" ฉันสะบัดหน้าหนี
 
"ทำไมล่ะ? แค่นวดแค่นี้มันจะอะไรนักหนา?" ดูเขาพูดสิ! ต้องการจะให้ฉันร้องไห้รึไงกานนน!
 
"มันเจ็บ.." ฉันพูดด้วยเสียงที่อ่อนลง
 
"ฉันนวดไม่เจ็บหรอก มาเร็วๆ" อยู่ๆเขาก็เดินมาช้อนตัวฉันก่อนจะอุ้มฉันไปวางบนเตียง ส่วนตัวเองก็นั่งอยู่ที่พื้น
 
ย้ำ! ว่านั่งที่พื้น
 
"คุณ เอ่อ..มันจะดีหรอ?" ฉันเอ่ยถามเพราะเขาจับเท้าฉันไปวางไว้บนตักของเขา ซึ่งมันไม่สมควรเลยสักนิด
 
"ทำไมมันจะไม่ดี? สามีนวดให้ภรรยาผิดตรงไหน" เขาพูดแล้วบีบยานวดลงบนข้อเท้าฉัน
 
"พูดอะไรของคุณเล่า! >///<" ฉันหมุดหน้าก้มมองไปที่อื่น ที่ๆมองไม่เห็นเค้าแหละ แค่นี้ก็รู้สึกหน้าร้อนๆเหมือน
 
มีใครเอาไฟมาจุดแล้ว นี่ถ้าโดนเขาหยอดหวานอีกหนึ่งดอก ฉันคงจะช็อคตาย นานๆทีเขาจะน่ารักขนาดนี้ ><
 
"เป็นไงบ้าง? ฉันนวดเจ็บรึเปล่า?" เขาเงยหน้าขึ้นมาุถาม ขณะเดียวกับที่ฉันมองหน้าเขาอยู่พอดี พอเขาเงยหน้า
 
ขึ้นมามันทำให้ตาของเราทั้งสองคนสบตากัน
 
"อะ..เอ่อ มันเย็นๆ" ฉันตอบออกไปก่อนที่จะแอบอมยิ้มเล็กน้อย
 
"เดี๋ยวก็หาย เธอไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วนอนพักเถอะ" เขาพูดแล้วเก็บยานวด ก่อนที่จะเตรียมชุดเป็นชุดที่ใส่
 
สบายๆ อย่าสงสัยว่าทำไมฉันต้องนอนพักผ่อนทั้งที่ตอนนี้ก็เวลาบ่ายๆ ฉันมั้งจะโดนเขาบังคับให้นอนกลางวัน
 
ตลอดอยู่แล้ว
 
----------------
 
"งื้อ~ เอาไม่ออก โอ๊ยเจ็บๆ" ในระหว่างที่เขากำีลังอยู่ในห้องน้ำเพื่อที่จะเตรียมน้ำให้ฉันอาบ ฉันก็เลยใช้เวลานี้
 
แกะกิ๊ฟที่มีเพชรแวววาวที่ฟางติดให้ แต่มันติดกับผมจนเอาไม่ออก แถมยังเจ็บหนังศีรษะอีกตั้งหาก TOT
 
"มานี่ม่ะ ฉันเอาออกให้" จู่ๆเสียงของโทโมะก็ดังขึ้น ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาออกมาจากห้องน้ำเมื่อไร
 
"ไม่เป็นไรค่ะ แก้วเอาออกเองได้" ฉันพูดแล้วก็ดึงกิ๊ฟออกเรื่อยๆ ฮึก..เจ็บผม
 
"ดึงแบบนั้นผมก็ขาดพอดี ฉันเอาออกให้" เขาเตียงมานั่งบนเตียงแบบนั้นอยู่ข้างหลังฉัน เสร็จแล้วเขาก็ค่อยๆ
 
บรรจงแกะกิ๊ฟที่อยู่บนหัวฉันออกอย่างเบามือจนฉันไม่รู้สึกเจ็บเลย มือเบากว่าตัวฉันเองอีกง่ะ
 
"อ่ะ เสร็จแล้ว" เขาพูดขึ้นหลังจากที่แกะกิ๊ฟบนหัวฉันเสร็จ ก่อนที่จะส่งกอ๊ฟมาให้ฉัน ส่วนตัวเองก็เดินออกไป
 
ข้างนอก ไปไหนกันน่ะ?
 
"ช่างเถอะ ไปอาบน้ำดีกว่า" ฉันตัดบทในขณะที่ตัวเองกำลังขึ้นอะไรไปเรื่อยๆ แอบึิดว่าเขาอาจจะออกไปเพื่อไป
 
คุยกับพิมรึเปล่านะ? ฉันคิืดพุ่งซ่านไปเรื่อยจนต้องไปอาบน้ำดับความพุ่งซ่าน ฉันเอากิ๊ฟที่ติดผมฉันเมื่อสักครู่ไว้บน
 
เตียงก่อนท่ฉันจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
กลับมาแล้ว มาแบบงงทีเดียว ฮ่าๆ เค้าหายไปนานมั้ย? เค้าเชื่อว่าต้องลืมนิยายของเค้าไปแล้วแน่เลยอ่า ขอโทษจริงๆครับผมที่มาอัพช้า อัพไม่ต่อเนื่อง คืนอยากจะอัพแต่เวลามันไม่มีจริงๆอ่า อยากให้ทุกคนเข้าใจเรื่องเวลาในการเรื่องนะค่ะ เพราะว่าเรียนหนักแถมเดี๋ยงต้องติว O-net อีก เค้าต้องสอบ O-net ขอบคุณที่ใครหลายๆคนยังติดตามนิยายของเตย แล้วก็เสียใจมากๆที่บางคนหายไปจากการตามนิยายของเค้าแล้ว TTOTT แต่ยังไงนิยายทุกเรื่องที่เค้าแต่งต้องจบ! อยากจะแต่งให้จบจริงๆด้วย แอบเสียใจกับตัวเองที่มาเจอเว็บนี้ช้าไปเยอะ ถ้าได้แต่งนิยายตั้งแต่อายุ 12 ก็คงจะมีเวลาในหารแต่งเยอะกว่านี้มาก แอบคำนวณเวลาที่แต่งนิยายมา เค้ายังแต่งนิยายยังไม่ถึงปีเลย น่าเสียดายมากๆ ถ้ามีเวลากว่านี้ก็อยากจะแต่ง (พูดอย่างกะจะล่ำลา)                                          ขอโทษที่บ่นเยอะไปมากกกก แค่ไม่ได้เจอกันนานเลยต้องบ่นซะหน่อย                 ฝากเม้น+โหวตด้วยนะค่ะทุกคน รักเธอ จิบิๆ
17:50   TOEY
23 พฤศจิกายน 2555