วงเวียนแห่งรัก

 

            หลังจากนั้นคุยโทโมะก็จูงมือฉันไปที่โต๊ะที่อยู่ๆข้างๆระเบียง ตรงนั้นมีนายทะเบียนนั่งอยู่ด้วย อย่า

 

บอกนะว่าเขาพาฉันมา..จดทะเบียนสมรส!

 

"ยินดีด้วยนะครับคุณสามีและคุณภรรยา" นายทะเบียนเอ่ยกับเรา 2 คน ก่อนจะยื่นใบทะเบียนสมรสทั้ง 2 ใบมาให้

 

เราทั้ง 2 คน

 

"ยินดีด้วยนะลูก"

 

"ป๊าม๊า" ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดท่านทั้งสองคนหลังจากที่ไม่ได้เจอกันนาน

 

"เบาๆหน่อยสิยัยแก้ว แกท้องอยู่นะ" พี่กิ่งพูดกับฉัน

 

"พี่กิ่งรู้ได้ไงว่าแก้วท้อง?" ฉันุถามพี่กิ่งด้วยความสงสัย

 

"สามีแกโทรมารายงานเรื่องแกกับป๊าม๊าแล้วก็ฉันหมดแล้ว" ฉันหันไปมองโทโมะที่ยืนยิ้มอย่างกวนประสาทอยู่

 

"คิดถึงป๊าม๊าแล้วก็พี่กิ่งจังเลย" ฉันพูดแล้วก็เข้าไปกอดอีกรอบ

 

"ดูแลตัวเองดีๆล่ะ เดี๋ยวคืนนี้ม๊าก็ต้องกลับแล้ว" แม่พูด

 

"อ้าวว ไม่อยู่ที่นี่กับแก้วหรอค่ะ?" ฉันถามด้วยความผิดหวัง ไหนๆก็เจอกันแล้วแต่ก็เจอกันแปปเดียวเอง

 

"ป๊าต้องไปดูงานที่บริษัทนะ ส่วนพี่กิ่งก็ติดสอนเปียโนเด็กๆ" แม่พูด

 

"ค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่วันนี้มาหาแก้ว" ฉันพูดแล้วก็ยิ้ม

 

"งั้นผมขอตัวแก้่วไปพักผ่อนก่อนนะครับ" อยู่ๆโทโมะก็เดินเข้ามาแล้วจับมือฉัน ทำเหมือนจะำพาฉันออกไป

 

"เดี๋ยวก่อนสิคุณ ฉันยังคุยกับป๊าม๊าแล้วก็พี่กิ่งยังไม่ทันจะหายคิดถึงเลยนะ >O<" ฉันหันไปโวยวายใส่เขา เจอป๊า

 

ม๊าไม่ถึงชั่วโมง กะจะเม้าส์กับพี่กิ่งให้มันแต่เขาก็จะพาไปไหนไม่รู้

 

"แก้วไปกับโทโมะเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันไปพักบ้างเถอะ" ม๊าพูด เหนื่อยอะไร? แก้วยังไม่ไำด้ทำอะไรเลยย

 

"แก้วไม่้เหนื่อยเลยค่ะ เจอหน้าป๊ากับม๊าก็หายเหนื่อย" ฉันพูดแล้วปัดมือโทโมะที่จับมือฉันออก ก่อนจะเดินไป

 

กอดแขนคนเป็นแม่อย่างอ้อนๆ

 

"ดูหน้าสามีแกหน่อยสิ" พี่กิ่้งสะกิดแขนฉันแล้วชี้ไปที่โทโมะที่ยืนกอดอก แล้วทำหน้าบึ้งๆ เดี๋ยวนี้เขาชักจะดุ

 

ปัญญาอ่อนมากเลยแหละ :P

 

"ระวังเขาจะงอนเอา" พี่กิ่งกระซิบข้างหูฉัน งอน..เขาเนี่ยนะงอน?

 

"นั้นไง พี่ว่าแล้ว" พี่กิ่งพูด ทำให้ฉันหันไปมองอีกครั้ง ปรากฏว่าเขาเดินออกไปแล้ว งอนจริงๆหรอเนี่ย

 

"เดี๋ยวแก้วมานะค่ะ" ฉันพูดแล้วรีบเดินตามโทโมะไปทันที

 

----------------------

 

"คุณๆจะไปไหนนะ?" ฉันรีบเดินตามแล้วตะโกนถาม เขาดูท่าทีว่าจะเดินไม่หยุดเลยจริงๆ

 

"นี่คุณ!" ฉันรีบเร่งฝีเท้าตาม จากที่เดินก็กลายเป็นเดินเร็วขึ้น จุดประสงค์เพื่อที่จะตามเขาให้ทัน แต่เขากลับก้าว

 

เท้ากว้างกว่าเดิน แล้วเดินทิ้งระยะทางห่างจากฉันมากขึ้นไปอีก ไอ้คนบ้า!

 

"คุณเดี๋ยวก่อนสิ! โอ๊ย!" ฉันรีบเร่งจังหวะ จากที่เดินเร็วๆก็กลายเป็นวิ่ง แต่วิ่งได้ไม่กี่ก้าว อยู่ๆฉันก็ล้มลงทันที

 

O_O! ส้นรองเท้่าหัก!!

 

"แก้วเป็นไรรึเปล่า?" ไอ้คนที่เมื่อกี้เดินๆอยู่ก็รีบวิ่งเข้ามาหาฉันที่นั่งทรุดอยู่กับพื้น

 

"อยากจะเดินไปไหนก็เดินไปเลยสิ! ฮึก.. จะมาสนใจแก้วทำไม!" ฉันโวยใส่หน้าคนที่ไม่มีเหตุผล ก่อนจะร้องไห้

 

ออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ฉันอ่อนแอจริงๆ

 

"ฉันแค่จะแกล้งงอนให้เธอง้อเฉยๆ ไม่คิดว่าเธอจะวิ่งตามฉันแล้วหกล้มแบบนี้นิหน่า" เขาพูดแล้วทำหน้าสำนึกผิด

 

"ฉันผิดเองซินะ" ฉันพูดแล้วหันหน้าหนี

 

"ฉันขอโทษ แล้วเมื่อกี้ล้มแรงรึเปล่า?" เขาถามแล้วคลำๆอยู่ที่หน้าท้องของฉัน

 

"ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว" ฉันพูดแล้วค่อยๆลุกขึ้น แต่ก็ยืนเฉยๆเพราะเดินไม่ได้ก็ส้นรองเท้ามันหักไปแล้วนิหน่า

 

"ไม่เจ็บตรงไหนจริงๆนะ เจ็บท้องรึเปล่า?" เขาเดินมายังหน้าฉันไว้แล้วเอามือมาลูบที่ท้องฉันเบาๆ เขาคงเป็นห่วง

 

ลูกมากแล้วเขาเป็นห่วงฉันบ้างมั้ย?

 

"เจ็บเท้า" ฉันพูดแล้วมองหน้าเขา น้ำตามันปริ่มๆแต่ก็ไม่ได้ไหลออกมา

 

"ไหนดูสิ โห ส้นรองเท้าหักเลยหรอเนี่ย?" เขาค่อยๆจับเท้าฉันขึ้นมา แต่ก่อนที่เขาจะจับเท้าฉัน เขาจับมือฉันให้

 

มาจับที่ไหล่เขาเพราะแถวนี้ไม่มีม้านั่งที่มันสามารถจะนั่งได้ เขาเลยให้เกาะไหล่ไว้จะได้ไม่ล้ม

 

 

ตุ๊บ~

 

           เขาจับรองเท้าที่ส้นหักแล้วปาไปในพุ่มไม้ข้างๆจนเสียงดัง

 

"คุณปารองเท้าทิ้งแล้วฉันจะใส่อะไรเดินกลัีบล่ะ?" ฉันถาม อย่างน้อยรองเท้าส้นหักถ้าจะทำให้มันเดินได้ก็หักส้น

 

รองเท้่าอีกข้าง แต่ปาทิ้งไปแบบนี้ก็ไม่มีอะไรใส่นะสิ!

 

"เดี๋ยวซื้อให้ใหม่น่ะ มันพังแล้วทิ้งไปเถอะ" เขาพูดแล้วช้อนตัวฉันขึ้นมาอุ้มแล้วพาเดินไปที่ไร่

 

"ปล่อยฉันลงเถอะ เดี๋ยวคุณจะหนัก" ฉันพูดเขาเลยหยุดเดิน โกรธฉันรึเปล่านะ TOT

 

"ฉันอุ้มเธอออกจะบ่อย ตัวแค่นี้ฉันอุ้มไว้อยู่แล้วนะ ^O^" เขาพูดแล้วอุ้มให้ฉัน ถึงเขาจะยิ้มแบบนี้ไม่บ่อยนัก แต่

 

ฉันก็ถือว่าแทบจะเป็นคนเดียวที่ได้เห็นเขายิ้มแบบนี้

 

"นิฉันท้องอยู่นะ! น้ำหนัก!..ขึ้นมาตั้งเยอะ" ฉันพูดด้วยความเคอะเขิน ใครจะกล้าบอกคนอื่นว่าน้ำหนักขึ้น

 

"นี่น้ำหนักขึ้นแล้วหรอ? กี่โลแล้วล่ะ?" เขาถามต่อ

 

"ไม่บอก มันน่าอายอ่า -///-" ฉันเอาหน้าซุกอยู่กับอกของเขาด้วยความอาย

 

"อีกไม่นานเํธอก็อ้วนเป็นหมูแล้วล่ะ ฮ่าๆ" เขาพูดแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเพียงแต่มองค้อน

 

เขาเท่านั้นเอง

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

กลับมาแล้วววว! สวัสดีชาวโลก เค้าพึ่งกลับมาจากอวกาศ(ไร้สาระ)  มาอัพให้แล้วนะ คิดถึงเค้ามั้ย? 55555

ขอโทษที่หายไปนาน (13 วันเอง) วันนี้เค้าอารมณ์ดี อิอิ ไปเที่ยวมา

ขอโทษที่ไม่ค่อยได้เอานิยายไปฝากอ่า แบบว่าไม่มีเวลาอ่าค่า แค่มีเสลาพิมพ์ตุนเอาไว้นี่ก็ดีสุดๆแล้ว เดี๋ยววัน

หยุดเค้าจะเอาไปฝากนะค่ะ จะได้รู้ว่าเค้าอัพแล้วอ่า ขอบคุณทุกคนที่ยังติดาม ถึงไม่ได้เอาไปฝากแต่ก็ยังมีคนเม้น

ดีใจมากกกก ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งกัน แฮะๆ ประโยคสุดท้ายที่พิมพ์ไว้ตลอด ช่วยเม้น+โหวตด้วยนะค่ะ

^O^  ขอบคุณทุึกคนค่า เรื่องสุดท้ายแค่จะบอกว่าอาจจะไม่ได้อัพบ่อยนัก ช่วงนี้เรียนหนัก เดี๋ยวสอบนู้นนี่นั้น

สอบครั้งล่าสุดดูเหมือนจะไม่รอดคณิตศาสตร์(เป็นเรื่องที่ไม่ควรจะบอกเลยสักนิด) ขอไปอ่านหนังสือเตรียมตัว

สอบก่อนแล้วกันนะค่ะทุกคน ตั้งใจเรียนกันด้วยนะ 555555

19:48   TOEY

15 พฤศจิกายน 2555