ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

"นี่ฉันกำลังง้อเธออยู่น่ะ!" นั้นไงง้อฉันด้วยการจูบ!!
 
"ใครบอกให้นายง้อฉันวิธีนี้เล่า!" ฉันพูดไปจับปากตัวเองไป ไม่รู้ว่าหน้าฉันจะแดงรึป่าวเนี่ย
 
"แล้วจะให้ฉันง้อวิธีไหนเล่า ก็เธอจะเดินหนีอย่างเดียวเลย"
 
"ก็นายไม่ยอมพูดกับฉันนิ" ฉันพูดไป
 
"ก็คนเจ็บปากจะให้ทำไงเล่า" โทโมะพูด
 
"ก็นายอยากจะแกล้งฉันทำไมล่ะ" ฉันพูด
 
"ก็เธอต้องรับใช้ฉัน" โทโมะพูด
 
"แต่ฉันไม่ยอมอาบน้ำให้นายหรอก แบร่!" ฉันหันไปแลบลิ้นให้เขาหนึ่งที แล้วทำหน้ากวนๆใส่ พร้อมเตรียมจะเดิน
 
ออกจากห้องไป
 
 
ขวับ~
 
          โทโมะกระชากแขนฉันเข้าหาตัวเองอีกที แล้วก็จะเอาหน้าพุ่งมาที่หน้าฉัน เพื่อจะจูบ
 
"หยุดนะเว้ย! ถ้านายจูบฉันอีก ฉันต่อยนายแน่!" ฉันไม่ได้พูดอย่างเดียว แต่ยกหมัดขึ้นมาให้เขาเห็นอีก
 
"ฉันไปอาบน้ำดีกว่า" ผมก็ไม่ได้กลัวอะไรยัยทอมนี่หรอกนะ แค่ไม่อยากให้แก้วเจ็บมือเท่านั้นเอง(จริงๆกลัวปาก
 
แตกอีกรอบ เดี๋ยวเลือดไหล แล้วหมดหล่อ)
 
"ไปเลยไป๊!!" ฉันไล่เขา โทโมะห็หยิบผ้าเช็ดตัวพาดไหล่แล้วก็เดดินเข้าไปในห้องน้ำ
 
 
      ผ่านไป 1 ชม. ก็ยังไม่ออกมา
 
     ผ่านไป 1 ชม.ครึ่งก็ยังไม่ออกมา
 
     ผ่านไป 2 ชม. ก็ยังไม่ออกมา
 
"ไม่ไหวแล้วนะ" ฉันปิดหนังสือที่กำลังอ่านเพื่อนรอโทโมะ แล้วก็เดินไปที่ประตูห้องน้ำ
 
 
ปังๆๆๆๆๆๆ~
 
"ตกส้วมตายไปแล้วรึไงห๊ะ! ปังๆ!" ฉันพูดไปมือก็ยังเคาะไปเรื่อยๆ
 
"..." ไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่อยู่ในห้องน้ำ ไม่มีเสียงยินแม้แต่เสียงน้ำ
 
"ลื่นล้มหัวฟาดตายแล้วหรอห๊ะ! ปังๆ~" ฉันเริ่มจะด่าเข้าไปในห้องน้ำ เผื่อว่าโทโมะจะโกรธจะได้เปิดประตูออกมา
 
"..." ไม่มีเสียงอีกตามเคย ฉันเริ่มจะใจไม่ดีแล้วนะ
 
"โทโมะ ปัง! นายเป็นอะไรรึป่าว" ฉันถามเข้าไปด้วยเสียงที่อ่อนลงเพราะในใจเริ่มจะเป็นห่วงเขาแล้ว
 
 
แอ๊ด~
 
       โทโมะเปิดประตูออกมา ด้วยลักษณะที่มีผ้าขนหนูนุ่งช่วงล่างอยู่ผืนเดียว ฉันเลยรีบหันหลังให้เขาทันที ไม่
 
อยากเห็นหนอนน้อยออกมาวิ่งเล่น
 
"ฉันนึกว่าเธอจะไม่พูดดีๆกับฉันซะอีก" โทโมะได้ยินทุกคำพูดของแก้ว แต่ที่เขาได้ยินมันเป็นคำที่ค่อนข้างจะด่า
 
แล้วก็แช่งมากกว่า โทโมะเลยรอแก้วพูดดีๆโดยการเงียบไม่ตอบโต้ พอแก้วพูดดีๆปุ๊บ เขาก็เลยออกมา
 
"บ้า! เข้าไปทำอะไรตั้งนาน นายรีบไปแต่งตัวเลย ฉันจะได้อาบบ้าง" ฉันพูดในขณะที่หันหลังให้เขาอยู่ รู้สึกร้อนๆ
 
ที่หน้าอย่างบอกไม่พูด
 
"เป็นอะไรทำไมต้องหันหลังด้วยห๊ะ" โทโมะรู้อยู่้แล้ว แต่แค่จะแกล้งแก้วเ่ท่านั้น
 
 
 
ขวับ~ แฮ่!!
 
"อ๊ายยยยยยยย นี่นายแกล้งฉันหรอห๊ะ!" โทโมะดึงฉันให้หันหน้าไปหาเขา พอฉันหันหน้าไป เขากลับกระตุกผ้า
 
ขนหนูที่พันอยู่ที่ช่้วงล่างออก แต่ว่าเขาใส่บ๊อกเซอร์ไว้
 
"ฮ่าๆ" โทโมะหัวเราะลั่นห้องที่สามารถแกล้งแก้วสำเร็จได้ แล้วก็เดินไปหยิบเสื้อในตู้เสื้อผ้ามาใส่
 
"ไอ้บ้า!" ฉันวิ่งเข้าไปทุบหลังเขาอย่างแรง ไม่สนใจเรื่องเส้นแบ่งเขตแล้ว เพราะว่าปัจจุบันก็ข้ามกันไปข้ามกันมา
 
อยู่แล้ว แต่ตอนนี้โกรธมากที่เขาแกล้งฉัน
 
"โอ๊ยย เจ็บๆ" โทโมะพูดออกมา เพราะฉันทุบเขาไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นไหล่ หน้าอก มือก็หยิกไปที่หน้าแก้ม ไม่
 
สนอะไรทั้งนั้น
 
"นี่แหนะ! นี่แหนะ" ฉันทุบไปเรื่อยๆ จนมันเป็นเรื่องสนุกได้ทันที สะใจชะมัด
 
 
 
"ว๊ายยยยยยย" ฉันร้องออกมา โทโมะเสียหลักลงลงบนเตียงให้ขณะที่ฉันยังตีเขาอยู่ ฉันเลยล้มลงไปอยู่บนเตียง
 
กับเขา สภาพคือฉันทับเขาอยู่
 
"นี่คือวิธีที่เธออยากให้ฉันง้อรึเปล่า" โทโมะพูดแกล้งแก้ว มือทั้งสองของก็จับมือแก้วไว้ แก้วจะได้หยุดทุบซะที
 
"ไอ้บ้า! โรคจิต!" ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่ด่าไว้ก่อนแล้วกัน
 
"ฮ่าๆ หน้าเธอแดงอ่า" โทโมะหัวเราะแล้วก็พูดขึ้นมา
 
"นะ..หน้าแดงหรอ" ฉันรีบสะบัดมือที่เขสจับอยู่ แล้วก็ลุกออกจากตัวเขแล้วก็เอามือจับหน้าตัวเองทันที
 
"เป็นอะไร เขินรึไง" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้มตรงมุมปาก
 
"ฉันไม่้ได้เขินนะ" ฉันรีบปฏิเสธส่ายหน้าไปเรื่อยแล้วก็เอามือปิดหน้าไว้ด้วย
 
"แล้วทำไมหน้าถึงแดง?" โทโมะแกล้งแก้วไม่เลิก จริงๆเขาก็รู้อยู่แล้ว
 
"ไม่รู้ ฉันไปอาบน้ำดีกว่า" ฉันรีบวิ่งไปหยิบผ้าขนหนูแล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที ไม่อยากอยู่ต้องนี้นานจะละลาย
 
แล้ว มันร้อนไปหมดแล้ว
 
 
 
ณ ห้องน้ำ
 
"นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย" ฉันยืนอยู่หน้ากระจกแล้วก็พูดกับตัวเอง พร้อมกับจับใบหน้าตัวเองที่แดงระรื่น
 
"เธอรักเขาแล้วละสิ" ความคิดอีกด้า่นหนึ่งในตัวพูดขึ้นมา
 
"ฉันเกลียดหมอนั้นจะตาย" ความคิดอีกด้านหนึ่งโต้คิดมา
 
"รัก"
 
"เกลียด"
 
"โอ๊ยยยยย หยุด" ฉันพูดแล้วก็ขยี้หัวตัวเองไปมา ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย ทะเลาะกับตัวเองก็ได้ด้วย
 
"ยัยทอมเป็นอะไรรึเปล่า ปัง!" โทโมะได้ยินเสียงแก้วร้องก็เลยเคาะแระตูถาม
 
"ป่าวๆ ไม่ได้เป็นอะไร" ฉันตะโกนตอบกลับไป แล้วก็อาบน้ำต่อ
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะีค่ะ เม้น+โหวตให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ