จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

9.1

เขียนโดย toey

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  48 chapter
  2734 วิจารณ์
  162.62K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

35) ความรู้สึกของโทโมะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          พอขึ้นรถมาฉันก็นั่งรอนิ่งๆด้วยความน่ารัก(?) เปล่าหรอก นั่งรอมะยมช้านน!! คุณโทโมะไม่คืนถุงมะยม
 
ให้ฉันสักที สงสัยต้องบอกเขาแล้ว อยากกินมะยมจนฉันจะตายแล้วนะ
 
“คุณ..ขอมะยมหน่อย” ฉันพูดแล้วแบมือไปตรงหน้า
 
“อ้าว ไม่ได้อยู่ที่เธอหรอ? มะยมไม่ได้อยู่ที่ฉันนะ” O_O!! หมายความว่าไงอ่ะ!

คุณดึงถุงไปจากมือฉันอ่ะ” T^T มะยม อยากกินมะยม
 
“ส่งสัยคงหล่นตอนที่วิ่งข้ามถนนล่ะมั้ง” ไม่เอา! ไม่จริ๊งงง
 
“บอสจอดรถก่อน ฮึก..” ฉันอยากกินมะยมจนน้ำตาปริ่มเลยอ่ะ ร้องไห้แล้วนะ
 
“ไม่ทันแล้ว รถออกมาตั้งไกลแล้วอ่ะ แถมตอนนี้อยู่เลนขวา จอดรถไม่ได้หรอก”
 
“ฮึก..อยากกินมะยมนี่หน่าฮืออ..” คุณโทโมะใจร้าย ปล่อยมันหล่นไปได้ไงอ่า
 
“อ่ะๆ นี่ ฉันล้อเล่นแค่นี้ร้องไห้เลยหรอเนี่ย ฮ่าๆ” คุณโทโมะยื่นถุงมะยมมาให้ฉันก่อนจะหัวเราะออกมา
 
แกล้งฉันนิหน่า
 
“แกล้งฉันทำไมเล่า” ฉันยกมือปาดน้ำตาก่อนจะนั่งกินมะยมอย่างมีความสุข
 
 
 
TOMO TALK
       
           ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ
 
“ไอ้โมะแก้วหลับหรอว่ะ?” ไอ้ป๊อปปี๊ถามผม ก่อนที่ผมจะหันไปมอง
 
“เออว่ะ หลับตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นรู้เรื่องเลย” แก้วหลับเอาหัวพิงกับกระจกรถ ผมไม่เห็นรู้เลยว่าเธอหลับ ผมยังนึก
 
ว่าเธอนั่งกินมะยมอยู่เลย ผมจับแก้วให้นอนราบกับเบาะโดยมีตักผมรองหัวเธอไว้ ขาก็ยาวชะมัดเลย! ผมหยิบถุง
 
มะยมที่ดูๆแล้วน่าจะเหลืออีกสองถุงมาแขวนไว้ตรงฝั่งประตูรถข้างๆผม ก่อนที่ผมจะมองคนที่หลับสนิทอย่าง
 
มีความสุข
 
“ไอ้โมะยิ้มจนออกหน้าออกตาเลยนะ ฮ่าๆ” ป๊อปปี๊แกล้งแซวเล่น
 
“ฟางหลับไปแล้วรึไง? ไม่มีเพื่อนคุยรึไงถึงมาแซวกูอ่ะ” ผมสวนกลับไปทันควัน เพราะปกติแล้วเวลาขับรถมา
 
ป๊อปปี๊ก็จะคุยกับฟางตลอด แต่อยู่ๆก็มาแซวผมซะงั้น ผมเลยเดาว่าฟางน่าจะหลับไปแล้วแน่ๆ
 
“อืม คนอะไรก็ไม่รู้ ขนาดหลับยังน่ารักอ่ะ” ป๊อปปี๊พูดชมก่อนจะมองไปทางข้างๆที่ฟางหลับอยู่
 
“ระวังเขาจะตื่นมาได้ยินที่มึงพูดนะ ฮ่าๆ” เอาบ้าง ผมแซวมันบ้าง
       
           สรุปคือทั้งรถในตอนนี้ผู้หญิงทั้งสองคนหลับสนิท เหลือแต่ชายสองคนอย่างผมกับไอ้ป๊อปที่ต้อง
 
มานั่งคุยกันเอง ^^
 
“ฉันยังไม่รู้เลยนะว่าแกจะไปไหนน่ะ?” ผมถามเพราะตอนเช้าผมรู้สึกหงุดหงิด คงเป็นเพราะผมหงุดหงิดเรื่องเมื่อ
 
คืนด้วยแหละ เมื่อคืนผมนอนนอกห้องเลย นอนมันตรงห้องรับแขกนั้นแหละ พอตอนเช้าผมก็แต่งตัวแล้วออกมาที่
 
บริษัทไอ้ป๊อปมัน แต่ไม่กี่ชั่วโมงผ่านมา มันก็ลากผมไปไหนก็ไม่รู้ แต่บอกแค่ว่าจะพาไปเที่ยว ผมเลยจำใจยอมไป
 
กับมันเพราะตอนนี้ผมเหมือนคนบ้า คิดนู่นนี่นั้น หงุดหงิดจนไม่เป็นอันทำงาน ถ้าให้กลับไปที่บริษัทตัวเองเพื่อทำ
 
งานผมคงทำอะไรไม่ได้ถ้าอารมณ์ผมยังเป็นแบบนี้อยู่ ก็เลยออกมากับไอ้ป๊อปเพื่อคลายความเครียดของตัวเอง
       
            แต่พอรู้ว่าไอ้ป๊อปมารับแก้วด้วยก็มึนๆ แต่ในใจลึกๆผมห็อยากให้เธอไปด้วยเหมือนกัน เพราะไม่อยาก
 
ให้เธออยู่คนเดียวเหมือนกัน ผมได้ยินที่ไอ้ป๊อปโทรคุยกับแก้ว แต่พอรู้ว่าแก้วงองแงไม่อยากจะไป ผมเลยแย่ง
 
โทรศัพท์ไอ้ป๊อปแล้วขู่เธอแกมบังคับไปเล็กน้อย เธอเลยต้องไปกับผมเพราะโดนบีบบังคับ
        
            ทีแรกผมก็พยายามตีหน้าเข้ม ให้ดูเหมือนว่าผมยังไม่ปกติ ให้เธอรู้ว่าผมยังโกรธเรื่องเมื่อวาน เรื่องของ
 
คนที่ชื่อกราฟอะไรนั้น! พอพูดแล้วอารมณ์ก็ขึ้นมาอีกแล้วสิ ผมพยายามจะไม่สนใจ พยายามจะไม่แคร์ แต่มันก็ทำ
 
ได้แค่ช่วงแรกๆเท่านั้น ผมทนทำต่อไปไม่ไหว มันเหมือนขัดความต้องการของใจตัวเอง คงเพราะท่าทีของเธอที่
 
เหมือนเด็กน้อยที่ต้องการผู้ใหญ่มาดูแลตอนทำอะไร  พอตอนที่เธอจะข้ามไปซื้อมะยมนั้นแหละ ความรู้สึกของผม
 
ที่คิดเอาไว้ว่าจะไม่สนใจมันได้แตกลง ผมกลับต้องทิ้งฟอร์มต่างๆที่สร้างไว้เพื่อพาเธอข้ามถนนไปซื้อมะยม เพราะ
 
ผมปล่อยเธอไปคนเดียวไม่ได้ไง ผมเลยต้องไปกับเธอ
 
“ฉันก็ยังไม่รู้ว่ะ แค่รู้จากฟางว่าแกสองคนทะเลาะกัน ฉันเลยจะพามาปรับความเข้าใจกัน”
 
“...!!” รู้ว่าเราสองคนทะเลาะกันนะหรอออ?
 
“แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าแกกับแก้วจะเหมือนเดิมแล้ว กลับกันเลยม่ะ? ไม่ต้องไปไหนแล้ว”
 
“แต่แกบอกสาวๆไว้ว่าจะพาไปเที่ยวไม่ใช่รึไง ไหนๆก็ออกมาแล้วไปที่ไหนก็ได้สักที่เถอะ ฉันขี้เกียจเข้าบริษัท”
 
“งั้นแกก็เสนอดิ ว่าจะให้ฉันพาไปไหนนะ”
 
“ไปไหนก็ได้ที่มันเงียบๆอ่ะ” ผมบอกไอ้ป๊อปไป
 
 
KAEW TALK
       
             ฉันตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกได้ว่ารถจอดอยู่กับที่พร้อมเสียงเรียกของฟางที่ฉันได้ยิน
 
“อือ...” ฉันครางออกมาเบาๆก่อนจะลืมตาขึ้นมา แต่สิงที่ฉันเห็นกลับเป็น..หน้าคุณโทโมะ!! หน้าอันหล่อเหลาที่
 
กำลังหลับพิงเบาะรถ ฉันเห็นแบบนั้นฉันก็รีบสะดุ้งตัวขึ้นมาทันที นี่ฉันไปตอนหนุนตักเขาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย!!
 
“ไอ้โมะตื่นๆ” บอสปลุกคุณโทโมะ
 
“ที่ไหนว่ะไอ้ป๊อป?” โทโมะถามบอสหลังจากที่ตื่นขึ้นมา
 
“วัด!!”
 
----------------------------------------------------------------------------------------------
อ้ะ อ่ะ! สวัสดียามค่ำคืน 55555 ตอนนี้นอนไม่หลับเลยลุกขึ้นมาอัพ
มีคนอ่านมั้บเนี่ยถ้าทางจะหลับไปแล้วล่ะสิ คริๆ
อัพแล้วนะค่ะ ฝากเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ ^^
 
ฝากเรื่องนี้หน่อยค่ะ เรื่องแค่เธอสงสัย ตอนสเปเชี่ยว
http://www.keedkean.com/fiction/KK0000185.html?page_article=9 เม้น+โหวตหน่อยค่า
8 มีนาคม 2555
23:11   TOEY

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา