จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

“ตื่นได้แล้วยัยขี้เซา” ผมหันไปปลุกแก้วที่หลับไม่รู้เรื่อง ผมเปลี่ยนเส้นทางจากที่คิดไว้ว่าจะกลับคอนโด ผม

 

เปลี่ยนไปที่ห้างแทน

 

“อือ..ที่ไหนอ่า?” แก้วลืมตาขึ้นมาแล้วก็ถามผม

 

“ห้าง ฉันจะมาแวะซื้อของนะ”ผมพูดแล้วลงจากรถก่อนจะเดินอ้อมมาเปิดประตูให้แก้ว

 

“ไม่ต้องประคองหรอก ฉันเดินไหวแล้ว” แก้วพูดแล้วลงจากรถ

 

“แน่ใจนะ? ไม่ใช่เดินๆไปแล้วล้มล่ะ” ผมพูดดักเอาไว้ก่อน ถ้าล้มนี่มีซวยแน่!

 

“ไหวแล้วจริงๆ คุณจะซื้ออะไรก็รีบไปซื้อเถอะ ฉันอยากนอนต่อ” ยัยตัวแสบพูดแล้วเดินนำเข้าห้างไป แหม่ๆ..ฟื้น

 

ตัวเร็วจริงๆเลย เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนยังไม่มีแรงเดินอยู่เลย พอมาที่ห้างเข้าหน่อยกลับเดินลิ่วทิ้งผมยืนอยู่คนเดียว

 

              ผมเดินตรงไปเพื่อที่จะหาซื้อนมให้เจ้าตัวกิน ผมหยิบนมขวดใหญ่มาครึ่งโหล(6 ขวด) แล้วเอามาใส่รถ

 

เข็น แถมหยิบนมกล่องเป็นแพ็คอีก 2 แพ็ด เผื่อเอาติดรถไว้เวลาไปเที่ยวที่ไหน แก้วจะได้มีนมกิน

 

“คุณๆ อยากกินไอติม” แก้วชี้ไปที่ไอติมวอลส์ที่เป็นกล่องๆ

 

“ก็หยิบสิครับ” ผมพูดแล้วเดินไปหาซื้อของอย่างอื่น

 

“เชอะ!” เธอสะบัดหน้าหนีก่อนจะเดินไปหยิบไอติมมาใส่ไว้ในรถเข็น

 

“อ้าวๆ เข็นรถตามด้วย” คุณโทโมะพูดก่อนจะใช้ฉันให้เป็นคนเข็นรถเข็น ไอ้บ้าเอ๊ย! ฉันท้องอยู่นะ!

 

“คุณก็มาเข็นเองสิ!” ใครจะยอมง่ายๆกัน นี่แก้วใจนะ!!

 

“ก็ได้ เห็นแก่ที่เธอท้องอยู่นะ” ผมเดินกลับมาเข็นรถแล้วเดินไปตามที่ที่ผมต้องการซื้อของ ผมเดินไปที่ส่วนที่เขา

 

ขายน้ำเป็นขวดๆ ซื้อน้ำเปล่าขวดใหญ่ไปอีก 3 ขวด น้ำอัดลมขวดเล็กๆอีก 6 ขวด

 

“แก้วเอาน้ำผลไม้มั้ย?” ผมหันไปถามแก้วที่เดินตามหลังมา

 

“ม่ายยย” แก้วพูดแล้วส่ายหน้าไปมา

 

                ผมเดินไปหยิบน้ำผลไม้ทั้งน้ำองุ่น น้ำแอปเปิ้ล น้ำส้มมาอย่างละขวด

 

“ก็บอกอยู่ว่าฉันไม่เอาน้ำผลไม้แล้วจะหยิบมาใส่รถเข็นทำไม?!” แก้วพูดแล้วหยิบกล่องน้ำผลไม้ที่ผมหยิบมาใส่

 

รถเข็นนำกลับไปไว้ที่เดิม

 

“อะไรที่เธอไม่เอา ฉันจะเอา!!” ผมพูดแล้วเดินไปหยิบน้ำผลไม้มาใส่รถเข็นอีกรอบ

 

“แล้วจะถามทำไม” เธอบ่นงุบงิบอยู่คนเดียว แต่ผมได้ยิน พอดีหูดีเกิ๊น

 

“มาดูผลไม้กัน แล้วจะกลับแล้ว” ผมพูดแล้วจับมือแก้วไว้มือหนึ่ง อีกข้างก็เข็นรถเข็นไปข้างหน้า แต่รถเข็นดูจะเซ

 

ไปมา ก็แน่อยู่แล้วผมบังคับรถเข็นด้วยมือแค่ข้างเดียว อีกมือก็ต้องสู้กับแรงของแก้วที่ไม่ยอมเดินตามผม หันซ้าย

 

แลขวาอยู่นั้นเหมือนต้องการจะแกล้งผม TOT ถ้ารถเข็นมันคว่ำขึ้นมา ฉันเอาเธอตายแน่ยัยแก้วววว!!

 

“เดินดีๆสิ! ฉันเหนื่อยนะโว้ยยย” ผมออกแรงลากยัยตัวแสบที่เล่นเหมือนเด็กๆ ยัยนั้นไม่ยอมเดิน ให้ผมลากเป็น

 

รางเลื่อนซะงั้น เพราะพื้นห้างมันลื่นพอผมจับมือแก้วแล้วลาก แก้วเลยไม่ต้องเดิน ยัยนั้นคงนึกสนุกถึงเล่นแบบนี้

 

แต่คนเหนื่อยมันคือผม! ไม่ต้องกินกันแล้วผลไม้นะ!!

 

“คิๆ สนุก เอาอีกๆ” แก้วจับมือผมให้ไปจับมือตัวเองจากนั้นก็เอนไปข้างหลัง แต่ผมไม่ลากซะอย่าง

 

“ลากสิ ลากหน่อยๆ” แก้วเขย่ามือผม แล้วทำหน้าเบ้ที่ผมไม่ยอมลากซะที

 

“เล่นอะไรเป็นเด็กๆ โดนฉีดยาจนสมองกลับรึไงกัน” ผมพูดแล้วหันมาเข็นรถทั้งสองมือ ก่อนจะเดินนำออกไป

 

เดี๋ยวยัยแสบนั้นคงเดินตามมาเอง แต่ท่าทางของแก้วเมื่อกี้มันก็น่ารักดี มันน่ารักจนผมต้องยิ้มออกมา

 

“อ้าว เฮ้ย!” ผมหันกลับไป แก้วไม่ได้เดินตามมา แต่กลับยืมอยู่ที่เดิม ผมเลยต้องหันหัวรถเข็นแล้วเข็นกลับไป

 

ที่เดิม

 

“เป็นอะไรอีกล่ะ?” ผมเดินเข้าไปถาม งอนรึไงกัน?

 

“ไม่อยากเดิน เหนื่อย” แก้วพูด แล้วถ้าไม่เดินแล้วจะทำไงเล่า?

 

“งั้นมานี่เลย!” ผมพึ่งจะนึกออก ผมอุ้มแก้วขึ้นไปในรถเข็นที่มีของเยอะแยะ ไม่อยากเดินผมเข็นให้ก็ได้ แต่แค่วัน

 

เดียวเท่านั้นนะ!

 

“นั่งไม่ได้” เธอพูดกับผม ครั้นจะให้นั่งตรงขอบรถเข็นก็กระไรอยู่ เดี๋ยวหงายหลังตกอีก ถ้าเป็นเด็กตัวเล็กๆคงไม่

 

เท่าไร แต่นี่แก้วก็โตแล้ว แถมตัวก็ไม่ใช่ว่าจะเล็กๆ

 

“นั่งยองๆไปก่อน เดี๋ยวไปหาซื้อกระดาษทิชชูมาให้” ผมเข็นรถที่หนักอื้อเพราะมีแก้วนั่งอยู่ไปที่แผนกที่ขายกระ

 

ดาษทิชชูก่อนจะหยิบมาใส่รถ แล้วแก้วก็เอามานั่งทับจนมันเป็นที่นั่งไปเรียบร้อย

 

“นั่งดีๆล่ะ” ผมพูดแล้วก็เข็นรถต่อ อื้อ..หนัก!

 

“คิคิๆ” เธอหัวเราะออกมา คงจะขำหน้าผมละมั้ง

 

“ขำอะไร เงียบเลยนะ ไม่งั้นฉันจะอุ้มลงจากรถแล้วให้เดินเอง” ผมขู่แก้วไปหนึ่งดอกก่อนจะเข็นรถเพื่อไปคิดเงิน

 

“ลงมาได้แล้ว พนักงานเขาจะคิดเงิน” ผมพูด แก้วถึงได้ยืนขึ้นแต่แก้วกลับไม่ยอมลง เฮ้อ~

 

“ลง..ไม่ได้ อุ้มหน่อย” แก้วพูดแล้วกางแขนมาหาผม ผมเลยต้องอุ้มแก้วลงมาจากรถเข็น เลยเอาพนักงานคิดเงิน

 

มองเราสองคนด้วยความงุนงง

 

“ไม่มีอะไรหรอกครับ แฟนผมความจำเสื่อมนะครับ” ผมพูด

 

“อ่อ ค่ะๆ” พนักงานตอบอย่างงๆ

 

“ไอ้บ้า!” แก้วหันมาว่าผมแล้วค้อนวงใหญ่ให้ผม

    

             พอคิดเงินเสร็จของทุกอย่างก็ถูกใส่ถุงหมดเรียบร้อย ด้วยความที่ของมันเยอะจัดผมเลยต้องเอาของไว้

 

ในรถเข็น แล้วเข็นรถไปที่จอดรถเลย ผมเปิดกระโปรงหลังรถเพื่อจะเก็บของ

 

“ฉันช่วย” แก้วหยิบถุงน้ำเปล่าขวดใหญ่แล้วก็น้ำอัดลมขวดเล็กๆแล้วส่งมาให้ผม

 

“ไม่ต้องหรอก ปวดแขนอยู่ไม่ใช่หรอ? ไปนั่งรอในรถไป” ผมพูดแล้วจัดการเก็บของลงในกระโปรงรถ

 

“ก็ได้” แก้วพูดแล้วเดินไปเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งรอในรถ ผมก็เก็บของจนเสร็จก็ขึ้นไปนั่งในรถ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพฉลองปีใหม่ 5555555 เม้น+โหวตหน่อยค่า ขอบคุณค่้า ^O^

14:25  TOEY

31 ธันวาคม 2555