The Sense

Tomo
 
แก้ว แก้วอยู่ไหนอ่ะ ผมขอโทษ
ผมตะโกนหาแก้ว เพื่อหวังว่าจะขอโทษเธอ แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่พบ ไปแอบอยู่ไหนซะเล่า ผมเดินตามหาแก้วทุกที่ ที่คิดว่าแก้วหน้าจะไป ทั้งห้องน้ำ ห้องผู้ป่วย ห้องนู้นห้องนี่ หามันทุกห้อง ไอ้โรง'บาลนี้ก็ห้องเยอะจริง เหนื่อยนะเว๊ย!!!  แก้ว ออกมาเถอะ เมี๊ยวๆๆ
 
ตุ๊บ!!!!!
 
ขอโทษค่ะ/ขอโทษครับ
เราทั้งสองมองตากันอยู่สักพักนึง ก่อนจะลุกขึ้นยืนจากนั้นแก้วก็พูดขึ้นว่า
 
ตามมา
แล้วแก้วก็เดินนำไป ผมจึงเดินตามแก้วไปยังหน้าห้องดับจิต
 
Kaew
เมื่อถึงหน้าห้องดับจิตแล้วฉันก็เมื่อเปิดบทสนทนาทันที
"แก้วไม่โกรธโมะนะ"
"ทำไมล่ะ"เขาถามฉันแล้วทำหน้างง
"หรืออยากให้โกรธล่ะ"ฉันทำหน้างอนแล้วหันหลังให้เค้าพร้อมกอด อก
"อือ... อยากโกรธผมขอโทษคร๊าบ"เขาเดินมาข้างหน้าฉันแล้วยกมือไหว้ขอโทษ
"เฮ๊ย! ไม่ต้องยกมือไหว้หรอก"ฉันพูด
"แหม...ก็กลัวว่าแก้วจะไม่หายโกรธนี่ครับ"เขาพูดพร้อมยิ้มหวาน
"หายแล้วๆ"
"จริงหรอ"เขาถาม
"จริง จร๊ิง"ฉันตอบเสียงสูง
"หรอ????"เขาถามหน้าทะเล้น
"เออ...."
"ไม่เชื่อ"
"อ้าว ทำไมล่ะ"
"จุ๊บๆก่อน"
"อี๋...ก็ได้"
เขาค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน ปากของเราทั้งสองชนกัน ก่อนจะ...
 
Tomo
พลัก!!!!
"อ่ะ อ้าวคุณลุง มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"
"อ่อๆ เมื่อกี้นี่เองจ้ะหนูแก้ว เหอะๆลุงไม่เห็นตอนหนูแก้วพูดคนเดียวนะจ้ะ"
 
เหอะ ไอ้ลุงนี่ เข้ามาขัดจังหวะจริงๆเลย
 
"แก้วครับ"
"อะไรหรอ"
คือ...
.
.
.
.
.
.
.
เป็นแฟนกันนะ