The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

                เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนก็เก็บของลงมารอรถข้างล่าง แต่สังเกตได้ว่าทำไม 3 สาวเฟย์ ฟาง แก้วยังไม่ยอมลงมาซะที
ป๊อปปี้ : โซ่ทำไมเฟย์ ฟาง แก้วยังไม่ลงมาเหรอ
โซ่ : ก่อนผมจะลงมาผมไปเคาะประตูพวกพี่แล้วแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา ก็นึกว่าลงมาแล้วเรา 2 คนก็เลยลงมา
นิว : ใช่ครับ!!
จองเบ : ฉันว่าไปตามเถอะ
จีโฮ : ผมเห็นด้วยกับพี่จองเบครับ ^^
หวาย : ใครจะไปตามหล่ะ - -
โทโมะ : พวกฉันไปตามเอง
เควิน : ไม่ต้องๆ พวกฉันไปเองดีกว่า
ป๊อป : ไอ้นี้นิ!!
จินนี่ : ก็พวกเขาเป็นแฟนกันก็ให้พวกเขาไปตามสิค่ะป๊อป
เขื่อน : โถ่ โว้ยย!!
มีน : เขื่อนเป็นอะไรค่ะ
เควิน : อย่าที่จินนี่พูด พวกฉันไปตามเอง พวกนายไม่ต้องรออยู่นี่และ (ยัยจินนี่ - -*)
แจม : ไปตามเร็วๆ แล้วรีบกลับมา
กวัง เควิน พิชชี่ : อื้ม!!
                จากนั้น 3 หนุ่มก็รีบขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น 277 และตรงไปยังหน้าห้องของเฟย์ ฟาง แก้ว
                ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~!!
                 ....ไม่มีเสียงตอบรับ....
กวัง เควิน พิชชี่ : เฟย์ ฟาง แก้ว พวกเธออยู่ในห้องหรือป่าวนะห๊ะ!!
แอ๊ดด!!
กวัง : ประตูไม่ได้ล็อคนิเข้าไปดูกันเถอะ
เควิน พิชชี่ : อื้ม!! (จากนั้น 3 หนุ่มก็เดินเข้าไปและก็พบกับ3สาวที่นอนสลบอยู่ที่พื้น) O_O
กวัง เควิน พิชชี่ : เฟย์ ฟาง แก้ว ฟื้นสิพวกเธอไม่เป็นอะไรนะ
FFK : อึ อื้ม!! ที่นี่ที่ไหน
เควิน : พวกเธอสลบอยู่บนพื้นห้องของตัวเองเนี่ย
เฟย์ : กระเป๋าพวกฉันอยู่นู้นไปเหยียบให้หน่อยสิ แล้วรีบกลับกัน แอ๊ก แอ๊ก!!
ฟาง แก้ว : แอ๊ก! แอ๊ก!
FFK : ช่วยด้วยช่วยพวกเราด้วย!!
กวัง เควิน พิชชี่ : พวกเธอไม่เป็นอะไรนะ ไหวหรือป่าว ไออยู่นั้นและเป็นไรบอกพวกเรามาสิ
เฟย์ : พวกฉันหายใจไม่ออกแอ๊กๆ
กวัง : อะไรนะ แล้วทำไงอ๊ะ
ฟาง : พะ พิ ชะ ชี่ นะ นายหยิบ โทรศัพท์ในกระเปาฉะฮันให้หน่อย
พิชชี่ : อ๊า ห๊ะ ได้แล้วทำไง
แก้ว : โทรปะเบอร์มะแม่ฉันที
พิชชี่ : อ่อได้ๆ ได้สิ (และพิชชี่ก็กดโทรศัพท์เบอร์แม่ของ 3 สาว)
(ฮัลโหลว่าไงลูกร๊ากก!!)
พิชชี่ : คะ คือผมไม่ใช่ฟางนะครับ
(แล้วแกเป็นใครมาคุยโทรศัพท์ลูกฉันได้ไง)
พิชชี่ : ผมเป็นเพื่อนของ 3 สาวนะครับ
(อ่อแล้วไป แล้วทำไมถึงลูกสาวฉันไม่มาคุยเอง)
พิชชี่ : ตอนนี่ 3 สาวแย่แล้วครับพวกเธอบอกพวกเราว่าพวกเธอเหนื่อยหายใจไม่ออกไม่มีแรงขยับร่างกาย (เว่อร์ไป)
(ว่ายังไงละแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนกัน)
เควิน : เอามานี่ไอ้พิชชี่ (แย่งโทรศัพท์มาจากพิชชี่) ตอนนี่พวกอยู่เราพัทยากำลังจะกลับแต่ก่อนจะกลับพวกเราจะพา 3 คนนี้ไปหาหมดก่อนนะครับ
(มะ ไม่ได้ หมอที่นี่ไม่มีทางรักษาหายเด็ดขาด)
เควิน : ทำไมละครับ!!
(เอาเถอะทำตามที่น้าบอกพาพวกเธอกลับบ้านแล้วน้าจะหาหมอที่บ้านไปรักษาลูกสาวน้าเอง)
เควิน : เอางั้นเหรอครับ
(จ๊ะ รีบกลับมาให้เร็วที่สุดเลยนะ)
เควิน : ครับ ผม ติ๊ดด!!
กวัง : แม่ของ 3 คนนี้ว่าไงมั้ง
เควิน : พา 3 คนนี้กลับบ้านเถอะ
พิชชี่ : ไม่พาไปหาหมอว๊ะ
เควิน : หมอที่รักษาไม่หายจบป๊ะ เอ็งก็รู้นิเฟย์ ฟาง แก้ว เป็นใคร
กวัง : เอ่อ จริงงั้นก็อุ้มไปเถอะนะ
พิชชี่ : กระเป๋าเสื้อผ้ายัยพวกนี้ละ
เควิน : ไม่น่าถาม แบกไปด้วย
กวัง พิชชี่ : เอ่อ อื้ม (จากนั้น 3 หนุ่มก็สะพายเป้ประเป๋าของ 3 สาวไว้ที่หลังและรีบอุ้ม 3 สาวไปขึ้นลิฟท์และพาลงข้างล่าง เมื่อลิฟท์เปิด 3 หนุ่มอุ้ม 3 สาวรีบวิ่งไปที่รถของพวกเขาโดยไม่สนใจเพื่อนๆที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมทันที)
เคนตะ : เห้ย!! เฟย์ ฟาง แก้ว เป็นอะไรวะทำไมถึงต้องอุ้มด้วยอ๊ะพิม
พิม : แล้วพิมจะรู้ไหมเนี่ยยื่นอยู่ด้วยกัน ถามมันก็ไม่ตอบอ๊ะ
ป๊อปปี้ : ฉันว่าพวกเราขับตามไปกันเถอะนะ
ทุกคน : เอ่อได้!!
แจม : ยัยหวาย ยัยจินนี่ ยัยมีน พวกเธอกลับเองละกัน มากับแม่พวกเธอนิ
หวาย : ยัยแจม!!
โทโมะ : กลับกันเองนะหวาย พวก ผมรีบ ไปและ
หวาย : ก็ได้ค่ะ - -*
พิม : ไปกันเถอะ ปะ
                จากนั้นทุกคนก็ขับรถตาม 3 หนุ่ม ไปจนถึงบ้านของ 3 สาว
พิม : นี่มันบ้านของเฟย์ ฟาง แก้วนิ
เคนตะ : ก็จริงอ๊ะ พวกนั้นพามาที่นี้แทนที่จะพาไปโรงพยาบาลนี้นะ
ป๊อปปี้ : มันก็เรื่องของเขาอยู่ดีที่จะไปที่ไหน จริงไหม เนย แจม
เนย แจม : ใช่จริงด้วย!!
โซ่ นิว : ผมขอตัวไปขึ้นไปข้างบนก่อนนะครับ
แจม : จ๊ะเดี๋ยวพวกนี้รออยู่ข้างล่างนะ
                โซ่ และนิวเดินขึ้นไปข้างบนก็สวนกลับ กวัง เควิน พิชชี่ ที่กำลังเดินลงมารอข้างล่าง
โซ่ : แม่ครับพี่ๆ เป็นยังไงมั้ง
เลลาห์ : ร่างกายอ่อนแอมากเลย ยังไงก็ต้องให้นอนพักก่อนแล้วจะพากลับมหาสมุทรเพื่อไปรักษาอีกที
นิว : ถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ
ชาช่า : ใช่แล้วละลูก องค์หญิงนะขึ้นมาอยู่ที่นี่นานจนร่างกายไม่ไหวแล้ว
นิว : แล้วทำไมถึงแม่และผมไม่เห็นเป็นอะไรเลย
ชาช่า : ตอนแรกแม่กับเจ้าหญิงเลลาห์ก็เป็นแต่ก็ปรับตัวได้แต่ต้องใช่เวลาส่วนลูกนั้นอยู่ที่นี่ตั้งแต่เกิดก็ไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะ
นิว : มันเป็นอย่างนี้ นี่เองแล้วองค์จะหายไหมครับ
ชาช่า : อันนี้มันขึ้นอยู่กับจิตใจและร่างกายขององค์หญิงว่าจะสู้อุปสรรค์ที่เกิดขึ้นแบบนี้ได้หรือป่าว
เมอลิอา : ฉันว่าให้สาวๆ พักก่อนเถอะ แล้วลงไปข้างล่างกัน ^_^
เลลาห์ : เอาอย่างงั้นก็ได้ปะ
                จากนั้นทั้งหมดก็เดินออกมาจากห้องของ 3 สาว เพื่อปล่อยให้ทั้ง 3 ได้พักผ่อนร่างกาย
เมอลิอา : เอ้า!! พวกหนูยังไม่กลับกันอีกเหรอจ๊ะเนี่ย
ป๊อปปี้ : ยังค่ะพอดีพวกเราเป็นห่วงเฟย์ ฟาง แก้ว แล้วต้งนี่อาการของ 3 คนนั้นเป็นยังไงมั้งค่ะ
เมอลิอา : ตอนนี้ก็หลับไปแล้วละจ๊ะ
ป๊อปปี้ : ค่ะ แล้ว3คนนั้นเป็นอะไรทำไมถึง
เมอลิอา : พักผ่อนน้อยไม่ค่อยทานอาหารก็เลยเป็นอย่างนี้และจ๊ะ ^_^
แจม : ถ้ายังไงพวกเราขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะแล้วจะมาเยี่ยมใหม่ ^_^
เมอลิอา : จ๊ะ โชคดีนะ ขับระวังด้วยนะหนุ่มๆ
หนุ่มๆ : ครับผม ^_^
                จากนั้นทุกคนก็ขับรถกลับบ้านของตัวเองไป ...!!