The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

8.7

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.26 น.

  93 ตอน
  393 วิจารณ์
  140.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

70) หมอที่นี่ไม่มีทางรักษาหาย!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนก็เก็บของลงมารอรถข้างล่าง แต่สังเกตได้ว่าทำไม 3 สาวเฟย์ ฟาง แก้วยังไม่ยอมลงมาซะที

ป๊อปปี้ : โซ่ทำไมเฟย์ ฟาง แก้วยังไม่ลงมาเหรอ

โซ่ : ก่อนผมจะลงมาผมไปเคาะประตูพวกพี่แล้วแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา ก็นึกว่าลงมาแล้วเรา 2 คนก็เลยลงมา

นิว : ใช่ครับ!!

จองเบ : ฉันว่าไปตามเถอะ

จีโฮ : ผมเห็นด้วยกับพี่จองเบครับ ^^

หวาย : ใครจะไปตามหล่ะ - -

โทโมะ : พวกฉันไปตามเอง

เควิน : ไม่ต้องๆ พวกฉันไปเองดีกว่า

ป๊อป : ไอ้นี้นิ!!

จินนี่ : ก็พวกเขาเป็นแฟนกันก็ให้พวกเขาไปตามสิค่ะป๊อป

เขื่อน : โถ่ โว้ยย!!

มีน : เขื่อนเป็นอะไรค่ะ

เควิน : อย่าที่จินนี่พูด พวกฉันไปตามเอง พวกนายไม่ต้องรออยู่นี่และ (ยัยจินนี่ - -*)

แจม : ไปตามเร็วๆ แล้วรีบกลับมา

กวัง เควิน พิชชี่ : อื้ม!!

                จากนั้น 3 หนุ่มก็รีบขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น 277 และตรงไปยังหน้าห้องของเฟย์ ฟาง แก้ว

                ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~!!

                 ....ไม่มีเสียงตอบรับ....

กวัง เควิน พิชชี่ : เฟย์ ฟาง แก้ว พวกเธออยู่ในห้องหรือป่าวนะห๊ะ!!

แอ๊ดด!!

กวัง : ประตูไม่ได้ล็อคนิเข้าไปดูกันเถอะ

เควิน พิชชี่ : อื้ม!! (จากนั้น 3 หนุ่มก็เดินเข้าไปและก็พบกับ3สาวที่นอนสลบอยู่ที่พื้น) O_O

กวัง เควิน พิชชี่ : เฟย์ ฟาง แก้ว ฟื้นสิพวกเธอไม่เป็นอะไรนะ

FFK : อึ อื้ม!! ที่นี่ที่ไหน

เควิน : พวกเธอสลบอยู่บนพื้นห้องของตัวเองเนี่ย

เฟย์ : กระเป๋าพวกฉันอยู่นู้นไปเหยียบให้หน่อยสิ แล้วรีบกลับกัน แอ๊ก แอ๊ก!!

ฟาง แก้ว : แอ๊ก! แอ๊ก!

FFK : ช่วยด้วยช่วยพวกเราด้วย!!

กวัง เควิน พิชชี่ : พวกเธอไม่เป็นอะไรนะ ไหวหรือป่าว ไออยู่นั้นและเป็นไรบอกพวกเรามาสิ

เฟย์ : พวกฉันหายใจไม่ออกแอ๊กๆ

กวัง : อะไรนะ แล้วทำไงอ๊ะ

ฟาง : พะ พิ ชะ ชี่ นะ นายหยิบ โทรศัพท์ในกระเปาฉะฮันให้หน่อย

พิชชี่ : อ๊า ห๊ะ ได้แล้วทำไง

แก้ว : โทรปะเบอร์มะแม่ฉันที

พิชชี่ : อ่อได้ๆ ได้สิ (และพิชชี่ก็กดโทรศัพท์เบอร์แม่ของ 3 สาว)

(ฮัลโหลว่าไงลูกร๊ากก!!)

พิชชี่ : คะ คือผมไม่ใช่ฟางนะครับ

(แล้วแกเป็นใครมาคุยโทรศัพท์ลูกฉันได้ไง)

พิชชี่ : ผมเป็นเพื่อนของ 3 สาวนะครับ

(อ่อแล้วไป แล้วทำไมถึงลูกสาวฉันไม่มาคุยเอง)

พิชชี่ : ตอนนี่ 3 สาวแย่แล้วครับพวกเธอบอกพวกเราว่าพวกเธอเหนื่อยหายใจไม่ออกไม่มีแรงขยับร่างกาย (เว่อร์ไป)

(ว่ายังไงละแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนกัน)

เควิน : เอามานี่ไอ้พิชชี่ (แย่งโทรศัพท์มาจากพิชชี่) ตอนนี่พวกอยู่เราพัทยากำลังจะกลับแต่ก่อนจะกลับพวกเราจะพา 3 คนนี้ไปหาหมดก่อนนะครับ

(มะ ไม่ได้ หมอที่นี่ไม่มีทางรักษาหายเด็ดขาด)

เควิน : ทำไมละครับ!!

(เอาเถอะทำตามที่น้าบอกพาพวกเธอกลับบ้านแล้วน้าจะหาหมอที่บ้านไปรักษาลูกสาวน้าเอง)

เควิน : เอางั้นเหรอครับ

(จ๊ะ รีบกลับมาให้เร็วที่สุดเลยนะ)

เควิน : ครับ ผม ติ๊ดด!!

กวัง : แม่ของ 3 คนนี้ว่าไงมั้ง

เควิน : พา 3 คนนี้กลับบ้านเถอะ

พิชชี่ : ไม่พาไปหาหมอว๊ะ

เควิน : หมอที่รักษาไม่หายจบป๊ะ เอ็งก็รู้นิเฟย์ ฟาง แก้ว เป็นใคร

กวัง : เอ่อ จริงงั้นก็อุ้มไปเถอะนะ

พิชชี่ : กระเป๋าเสื้อผ้ายัยพวกนี้ละ

เควิน : ไม่น่าถาม แบกไปด้วย

กวัง พิชชี่ : เอ่อ อื้ม (จากนั้น 3 หนุ่มก็สะพายเป้ประเป๋าของ 3 สาวไว้ที่หลังและรีบอุ้ม 3 สาวไปขึ้นลิฟท์และพาลงข้างล่าง เมื่อลิฟท์เปิด 3 หนุ่มอุ้ม 3 สาวรีบวิ่งไปที่รถของพวกเขาโดยไม่สนใจเพื่อนๆที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมทันที)

เคนตะ : เห้ย!! เฟย์ ฟาง แก้ว เป็นอะไรวะทำไมถึงต้องอุ้มด้วยอ๊ะพิม

พิม : แล้วพิมจะรู้ไหมเนี่ยยื่นอยู่ด้วยกัน ถามมันก็ไม่ตอบอ๊ะ

ป๊อปปี้ : ฉันว่าพวกเราขับตามไปกันเถอะนะ

ทุกคน : เอ่อได้!!

แจม : ยัยหวาย ยัยจินนี่ ยัยมีน พวกเธอกลับเองละกัน มากับแม่พวกเธอนิ

หวาย : ยัยแจม!!

โทโมะ : กลับกันเองนะหวาย พวก ผมรีบ ไปและ

หวาย : ก็ได้ค่ะ - -*

พิม : ไปกันเถอะ ปะ

                จากนั้นทุกคนก็ขับรถตาม 3 หนุ่ม ไปจนถึงบ้านของ 3 สาว

พิม : นี่มันบ้านของเฟย์ ฟาง แก้วนิ

เคนตะ : ก็จริงอ๊ะ พวกนั้นพามาที่นี้แทนที่จะพาไปโรงพยาบาลนี้นะ

ป๊อปปี้ : มันก็เรื่องของเขาอยู่ดีที่จะไปที่ไหน จริงไหม เนย แจม

เนย แจม : ใช่จริงด้วย!!

โซ่ นิว : ผมขอตัวไปขึ้นไปข้างบนก่อนนะครับ

แจม : จ๊ะเดี๋ยวพวกนี้รออยู่ข้างล่างนะ

                โซ่ และนิวเดินขึ้นไปข้างบนก็สวนกลับ กวัง เควิน พิชชี่ ที่กำลังเดินลงมารอข้างล่าง

โซ่ : แม่ครับพี่ๆ เป็นยังไงมั้ง

เลลาห์ : ร่างกายอ่อนแอมากเลย ยังไงก็ต้องให้นอนพักก่อนแล้วจะพากลับมหาสมุทรเพื่อไปรักษาอีกที

นิว : ถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ

ชาช่า : ใช่แล้วละลูก องค์หญิงนะขึ้นมาอยู่ที่นี่นานจนร่างกายไม่ไหวแล้ว

นิว : แล้วทำไมถึงแม่และผมไม่เห็นเป็นอะไรเลย

ชาช่า : ตอนแรกแม่กับเจ้าหญิงเลลาห์ก็เป็นแต่ก็ปรับตัวได้แต่ต้องใช่เวลาส่วนลูกนั้นอยู่ที่นี่ตั้งแต่เกิดก็ไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะ

นิว : มันเป็นอย่างนี้ นี่เองแล้วองค์จะหายไหมครับ

ชาช่า : อันนี้มันขึ้นอยู่กับจิตใจและร่างกายขององค์หญิงว่าจะสู้อุปสรรค์ที่เกิดขึ้นแบบนี้ได้หรือป่าว

เมอลิอา : ฉันว่าให้สาวๆ พักก่อนเถอะ แล้วลงไปข้างล่างกัน ^_^

เลลาห์ : เอาอย่างงั้นก็ได้ปะ

                จากนั้นทั้งหมดก็เดินออกมาจากห้องของ 3 สาว เพื่อปล่อยให้ทั้ง 3 ได้พักผ่อนร่างกาย

เมอลิอา : เอ้า!! พวกหนูยังไม่กลับกันอีกเหรอจ๊ะเนี่ย

ป๊อปปี้ : ยังค่ะพอดีพวกเราเป็นห่วงเฟย์ ฟาง แก้ว แล้วต้งนี่อาการของ 3 คนนั้นเป็นยังไงมั้งค่ะ

เมอลิอา : ตอนนี้ก็หลับไปแล้วละจ๊ะ

ป๊อปปี้ : ค่ะ แล้ว3คนนั้นเป็นอะไรทำไมถึง

เมอลิอา : พักผ่อนน้อยไม่ค่อยทานอาหารก็เลยเป็นอย่างนี้และจ๊ะ ^_^

แจม : ถ้ายังไงพวกเราขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะแล้วจะมาเยี่ยมใหม่ ^_^

เมอลิอา : จ๊ะ โชคดีนะ ขับระวังด้วยนะหนุ่มๆ

หนุ่มๆ : ครับผม ^_^

                จากนั้นทุกคนก็ขับรถกลับบ้านของตัวเองไป ...!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา