The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

                ณ ห้องนอนของ 3 สาว

เลลาห์ : ลูกสาวแม่ยังไงลูกก็ต้องหายแม่จะช่วยลูกให้ได้ (น้ำตาผู้เป็นแม่หลั่งออกมาอย่าต่อเนื่อง)

แก้ว : แม่ค่ะพวกเราเป็นอะไรเหรอค่ะ (สาวน้อยที่นอนอยู่บนเตียงตื่นเพราะน้ำตาของผู้เป็นแม่และเธอก็ได้ยินที่แม่พูดทั้งหมด)

เลลาห์ : (เช็คน้ำตา) ไม่มีอะไรหรอกลูกพรุ่งนี้หนูไปเรียนไหวไหม

แก้ว : ไหวคะ แก้วดีขึ้นมากแล้วคุณแม่ถามทำไมเหรอค่ะ

เลลาห์ : ป่าวจ๊ะนอนนะคนดีของแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะเล่าให้ฟังพร้อมกับเฟย์ฟาง แล้วไปมหาวิทยาลัยไปพร้อมกับแม่นะ

แก้ว : ก็ได้ค่ะ ^^ (หลับตานอน)

                เช้าวันรุ่งขึ้น 3 สาวก็ตื่นมาอาบน้ำเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างที่มีทั้งแม่ น้า และน้องชาย

เมอลิอา : หลานน้าลงมาแล้วเหรอจ๊ะ

FFK : ค่ะ มาทานอาหารกันดีกว่านะค่ะ

ฟาง : คุณป้าชาช่ากับน้องนิวก็มานั่งทานด้วยกันสิค่ะ

ชาช่า นิว : ขอบคุณค่ะ/ครับองค์หญิง (จากนั้นทุกคนก็นั่งทานและก็เงียบไม่มีใครพูดอะไร)

แก้ว : แม่ค่ะตกลงพวกเรา 3 คนเป็นอะไรกันแน่ (เป็นประเด็นถาม)

เฟย์ : อ๊ อะ ไร หรอ แก้ว พวก เราเป็นอะไร!!

ฟาง : นั้นสิแก้ว

แก้ว : ว่าไงค่ะทำไมไม่บอกพวกเราละ

ทุกคนบนโต๊ะอาหารก็เงียบไม่มีใครกล้าพูด

FFK : บอกพวกเรามาสิค่ะ !!

นิว : ไม่มีพูดงั้นผมขอพูดนะครับ

แก้ว : พูดมานิว พูดมา

ชาช่า : นิว!!

นิว : แต่นิวทนเห็นองค์หญิงเจ็บไม่ไหวแล้วนะครับท่านแม่

เลลาห์ : นิวพูดเถอะจ๊ะ

นิว : ครับ คือองค์ขึ้นมาอยู่บนโลกมนุษย์นี้เป็นเวลานานเลยทำให้ร่างกายอ่อนแอลงจึงเป็นสาเหตุที่อาจทำให้องค์หญิงเหนื่อย หายใจไม่ออก ไม่มีแรง ประมาณเนี่ยนะครับ

FFK : แล้วทำไงพวกเราถึงจะหายละค่ะ

เลลาห์ : มีทางที่จะหายคือพวกลูกต้องกลับมหาสมุทรไป ถ้าลูกไม่สามารถปรับตัวให้อยู่ที่นี้ได้

FFK : OoO วะ ว่าไงนะค่ะ

เมอลิอา : ยังไงหลานๆก็ต้องเรียนที่นี่ให้จบเสียก่อน ตอนนี้จึงต้องเทียวมาเทียวกลับมหาสมุทรนะ

FFK : กะ ก็ได้ค่ะ

เลลาห์ : ยังไงไปเรียนวันนี้ก็ลาเพื่อนๆไวบ้างก็ดีนะจ๊ะ เพราะพรุ่งนี้ลูกสาวแม่ต้องกลับไปรักษาหลายวันเลยแหละ

FFK : ค่ะ (หน้ามืดทำไมมันไวจังที่ต้องจากเพื่อนๆไป T^T)

                จากนั้นทุกคนบนโต๊ะอาหารก็ทานอาหารจนเสร็จและต่างคนก็ต่างไปทำภารกิจของตัวเอง

                KamiKaze University ณ โต๊ะประจำของเพื่อน ก็ยังจะมีตัวมารนั่งรวมอยู่ด้วยทำเอาเพื่อนๆเอือมละอาเต็มทน

ป๊อปปี้ : เฟย์ ฟาง แก้ว มาแล้วเหรอพวกเราก็นึกว่าพวกเธอจะมาไม่ไหวซะอีก

FFK : ไหวเสมอ ^^ (ที่ไหนกันเล่า)

พิม : มานั่งด้วยกันสิ ^^

เฟย์ : ไม่เป็นไรพวกเราไปนั่งกับพวกกวังดีกว่าเกรงใจคนบางคนนะ

มีน : ก็ดีนิ!!

ฟาง : ไปเถอะเฟย์ แก้ว

เฟย์ แก้ว : เออะ อื้ม ^^ (3 สาวก็เดินไปที่โต๊ะของพวกกวังและก็นั่งลงทำสีหน้าที่ไม่ดี)

กวัง : เป็นอะไรไปเหรอเธอ 3 คน (กวังเปิดประเด็นถามด้วยความเป็นห่วง)

เฟย์ : คะ คือว่าถ้าพวกฉันบอกนาย 3 คนไปพวกนายสัญญาไหมว่าจะไม่บอกใคร (กวัง เควิน พิชชี่ มองหน้ากัน)

กวัง เควิน พิชชี่ : ก็ได้ตกลงพวกเราสัญญาเล่ามาสิ

ฟาง : คืองี้!! ตั้งแต่พรุ่งนี้เราจะไม่มาเรียนแล้วนะ

พิชชี่ : อะไรนะ

ฟาง : ชู ชู๊ !!

พิชชี่ : ทำไมถึงไม่มาเรียนแล้วอ๊ะ

เฟย์ : พวกนายก็รู้ใช่ไหมว่าพวกฉันเป็นอะไร

กวัง เควิน พิชชี่ : อืมรู้ แล้วทำไมถึงไม่มาละ

แก้ว : พวกเรา 3 คนขึ้นมาอยู่บนโลกมนุษย์นั้นนานเกินไปทำให้ร่างกายปรับตัวไม่ทันและค่อยๆอ่อนแอลง

เฟย์ : และนี่คือสาเหตุทำให้พวกเราต้องลงไปใต้มหาสมุทรเพื่อรักษาตัวเองให้หาย

กวัง : ไปนานไหมอ๊ะ

ฟาง : พวกฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

พิชชี่ : แล้วจะไปตอนไหนพวกฉันจะได้ไปส่ง

แก้ว : เลิกเรียนก็น่าจะไปเลยละมั้ง^^ ขอบใจพวกนายมากนะ

เฟย์ : อย่าลืมเรื่องนี้เป็นความลับนะ

เควิน : เก็บนานเกินก็ไม่ไหวนะ รีบๆกลับมานะ

FFK : จ๊ะ นี่เข้าเรียนแล้วไปกันเถอะ

กวัง เควิน พิชชี่ : อื้ม (สายตาอาฆาตมองมาแต่ไกลเลยเหอะๆ) พวกเราไปส่งที่ห้องนะ

FFK : อื้มได้ ไปเถอะฉันรีบ ^^ (กวัง เควิน พิชชี่ ก็เดินกอดคอ 3 สาวเพื่อไปส่งพวกเธอที่ห้องเรียนเหอะๆแล้วขอตัวกลับห้องตัวเองระหว่างทาง)

เขื่อน : ทำอะไรเกรงใจสายตาคนอื่นบ้างสิ!~

กวัง : อะไรหรอ งง (ก็เพื่อนกันทำไมเดินกอดคอกันมาผิดเหรอว๊ะ) (แล้วเขาผิดว่าตัวเองไปเพื่อน 3 สาวอยู่หรือป่าวละ//ไรเตอร์) (จะไปรู้เหรอะก็เธอเป็นคนแต่งนิ) (OK จบแต่งต่อและชิ๊//ไรเตอร์)

เควิน : ไปเถอะวันนี้ไม่อยากมีเรื่อง

พิชชี่ : อื้ม กวังไปเร็ว

ป๊อป : ไว้เจอกัน หึหึ ตายแน่ไอ้พวกนี้กวนประสาท!!

ป๊อปปี้ : เข้าห้องได้แล้วกัดกันอยู่ได้พวกนาย

โทโมะ ป๊อป เขื่อน : พวกฉันไม่ใช่หมานะ

เนย : แล้วพวกฉันพูดยังว่าพวกนายเป็นหมานะ

จินนี่ : ยัยเนยแกอย่ามาว่าป๊อปของฉันนะ

เนย : เหรอ ของเธอเหรอตามสบายเถอะย๊ะ เข้าห้องดีกว่า แจม ป๊อปปี้

แจม ป๊อปปี้ : อื้มเบื่อปลิงชอบเกาะตามตัว

หวาย จินนี่ มีน : กรี๊ดดดดดดดดดด~!!

                ช่วงเย็น (ไวเว่อร์) 3 สาวที่กำลังเก็บอุปกรณ์การเรียนอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายหน้าห้องจึงรีบมาดู

แก้ว : อะไรกันนะ

พิม : ก็พวกนี่นะสิกัดดันยังกับ...

เขื่อน : บอกแล้วไงพวกฉันไม่ใช่หมา

กวัง : ปล่อยสิเห้ยนายเขื่อนปล่อย

เขื่อน : ไม่พวกเอ็งมาทำอะไรหน้าห้องเรียนของพวกข้าละ

กวัง : ยุ่งพวกฉันรีบมีธุระนะ

เฟย์ : หยุดเลิกกัดกันได้แล้ว

กึก ~!! ทั้งหมดหยุดการกระทำตรงหน้า

FFK : กวัง เควิน พิชชี่ ไปกันเถอะแล้วพวกฉันรีบนะ เดี๋ยวไม่ทัน

กวัง เควิน พิชชี่ : อื้มไปสิมากระเป๋าฉันถือให้

FFK : ขอบใจจ๊ะ ^^ (3 สาวยื่นกระเป๋าให้ต่อหน้า ชายหนุ่มที่กำลังโมโหจัดจนเดือด)

                ณ ชายหาดริมทะเล (ถึงไวเว่อร์)

เมอลิอา : พร้อมนะจ๊ะสาวๆ

FFK : ค่ะพร้อม ^^

โซ่ นิว : ผมก็พร้อมครับที่จะไปดูและพี่สาว/องค์หญิงครับ

FFK : ใจมากน้องชาย ^_^

กวัง : รีบรักษาตัวให้หายไวๆ นะเดี๋ยวคนบางคนมันฆ่าพวกฉันตาย ที่ปากแข็งไม่ยอมบอก

FFK : เอ่อ ได้ๆ ^_^

โซ่ : ผมไปก่อนนะครับแม่

เลลาห์ : จ้าดูแลตัวเองดีๆนะลูก

นิว : แม่ครับผมไม่อยู่อย่าลืมดูแลตัวเองนะ

ชาช่า : จ้าๆ พ่อลูกตัวดีไปทางนู้นก็อย่าไปก่อเรื่องให้องค์หญิงต้องเดือดร้อนนะรู้ไหม

นิว : ครับแม่ ^_^

เควิน พิชชี่ : ดูแลตัวเองดีๆนะ เพื่อนรัก 555+!!~

FFK : จ้าพ่อเพื่อนรัก เว่อร์ไป

                หลังจากล่ำลาเสร็จ 3 สาวและน้องชายอีก 2 คนก็ดำน้ำว่ายกลับไปที่ปราสาททันที จนหลายลับไปจากพื้นผิวน้ำ

เลลาห์ : กลับกันเถอะจ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสายนะ

กวัง เควิน พิชชี่ : ครับ งั้นพวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับ

เลลาห์ เมอลิอา ชาช่า : จ้าขับรถดีๆนะเด็กๆ ^^

                เช้าวันรุ่งขึ้น ณ โต๊ะประจำของเพื่อนๆ

กั้ง : นี้มันจะ 8 โมงแล้วนะ เฟย์ ฟาง แก้วยังไม่มาอีกหรือว่าจะไม่มา

แจม : คงไม่มาอะแหล่ะ งั้นเราไปเรียนกันเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาก็คงมา

เพื่อนๆ : อื้มๆ ปะไปกัน

                แล้วก็เป็นแบบนี้มา 2 – 3วันทำไมเฟย์ ฟาง แก้วถึงไม่มานะ

ป๊อปปี้ : เฟย์ ฟาง แก้วมาหรือยัง (ป๊อปปี้ที่พึ่งเดินมากับกวิน)

พิม : ยังเลยอ๊ะ นี่มัน 3 วันแล้วนะที่เขาหายไปไม่ติดต่ออะไรเลยอ๊ะ

เนย แจม : ฉัน 2 คนเป็นห่วงพวกเขาจังทำไงถึงจะติดต่อได้ โทโมะ ป๊อป เขื่อนพวกนายมีเบอร์ 3 คนนั้นไม่ใช่เหรอโทรไปหาบ้างยัง

โทโมะ ป๊อป เขื่อน : โทรติดต่อไม่ได้ปิดเครื่องชัดม๊ะ - -* (หายไปไหนของเขานะ)

จีโฮ : พี่จองเบ ผมไปถามพวกเควินมาแล้วพวกนั้นบอกไม่รู้อ๊ะ

จองเบ : แต่วันนั้นฉันเห็นว่าเขาไปด้วยกันนิ ทำไมถึงไม่รู้นะ

เคนตะ : อาจรู้แต่ไม่บอกก็ได้นะ นั้นๆมาพอดี

พิม : เคนตะนายจะยุทำไมเนี่ยไอ้บ้าไม่ได้เรื่องเอาซะเลยนะ

เคนตะ : ขอโทษครับฮันนี่ - -

พิม : ไม่ได้เรื่องไปห้ามเลยนะ

โทโมะ : ไอ้เควิน!!

เควิน : อะไรของพวกนายห๊ะ!! มาองมาไอ้เดี๋ยวก็เรียกมั้งซะหรอก

โทโมะ : อยากตายเหรอห๊ะ!!

เควิน : ไม่อยากทำไมอ๊ะ มีธุระอะไรกับพวกฉันละ

เขื่อน : มีแน่พวกนายรู้ใช่ไหมว่าเฟย์ ฟาง แก้วไปไหนกัน

กวัง : ไม่! รู้! จบ! ไหม! ห๊ะ!

เขื่อน : จบแน่ ผัวะ!! (ลงหมัดที่หน้าของกวังทันที)

คยองเท : เขื่อนใจเย็นก่อนอย่าใช่กำลังเลย

เขื่อน : เรื่องของฉัน ตุ๊บ (ซัดหน้าของคยองเทเต็มๆ)

                ขณะที่กำลังมีเหตุการณ์ชุลมุนอยู่นั้นก็มีเด็กสาว 2 คนวิ่งเข้ามาพร้อมร้องไห้

... : พี่ค่ะรู้ไหมค่ะพวกโซ่ไปไหนกัน ทำไมพวกเราติดต่อไม่ได้เลยอ๊ะค่ะ

เนย : อ้าวน้องฟ้า ร้องไห้มาทำไม

ฟ้า : พวกโซ่หายตัวไปติดต่อไม่ได้เลย

แจม : โซ่ กับนิวก็ด้วยเหรอเนี่ย ไปไหนกันนะ

แครอล : พวกนั้นไม่เคยขาดการติดต่อแบบนี้จะต้องมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแน่ๆ ฮื้ออ!!

พิม : ใจเย็นก่อนนะฟ้า แครอล โซ่กับนิวต้องปลอดภัยอย่างแน่นอนถ้าพวกพี่ติดต่อ 2 คนนี้ได้พี่จะบอกนะจ๊ะ

เควิน : เดี๋ยวก่อน ฟ้า แครอล ไม่ต้องเป็นห่วง 2 คนนั้นหรอกพวกเขาปลอดภัยดี

ฟ้า : พี่รู้เหรอค่ะว่าเขาอยู่ที่ไหน

พิชชี่ : ไม่รู้อ๊ะ

ป๊อป : โกหกอีกแล้ว อีกสักผัวะไหมวะห๊ะไอ้พิชชี่

พิชชี่ : ก็ได้มาสิไอ้ป๊อป

ป๊อป : เอ่อได้ มา (ทั้ง 2 เปิดศึกกันต่อไปก็มีรถคันนึงจอดบริเวณหน้าของพวกเขา)

เลลาห์ : เด็กๆทะเลาะอะไรกัน

ป๊อป : ก็ไอ้นี้ไม่ยอมบอกความจริง

เลลาห์ : ความจริงอะไร

พิม : แล้วเฟย์ ฟาง แก้ว โซ่ นิว หายไปไหนค่ะ

เลลาห์ : ทั้ง 5 ปลอดภัยดีไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ

ทุกคน : ครับ//ค่ะ

ป๊อปปี้ : แต่ว่ามันใกล้สอบแล้วนะค่ะทำไมพวกเขาถึงหายตัวไปแบบนี้ วันสอบจะมาหรือป่าว

เลลาห์ : อาจมาหรือไม่มาก็ได้มั้งไม่รู้สิ ถ้าไงฉันขอตัวก่อนนะและก็เลิกทะเลาะกันได้แล้ว

ทุกคน : ครับ//ค่ะ

                ทุกคนยกเว้นกวัง เควิน พิชชี่ งงในคำพูดของแม่ของFFK และ spilt ^_^