รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~ปั้ง!!~เสียงปิดประตูดังๆทำให้แก้วสะดุ้ง
โทโมะ:ตกใจอะไรขนาดนั้น คิดคำแก้ตัวไม่ทันหรือไง
แก้ว:ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดทำมั้ยต้องแก้ตัวด้วย
โทโมะ:ไม่ได้ทำอะไรผิด กล้าพูดนะ
แก้ว:ฉันพูดเรื่องจริง!นายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ))แก้วลุกหนี
โทโมะ:จะไปไหน))โทโมะดึงมือแก้วไว้
แก้ว:กลับบ้าน!!
โทโมะ:ทีแบบเนี่ยอยากกลับขึ้นมาเชียวนะ ทำมั้ย!ชู้ไม่อยู่แล้วมันไม่ตื่นเต้นหรือไง
~เพี้ยะ!!~
แก้ว:มันจะมากไปแล้วนะ!!
โทโมะ:มันน้อยไปด้วยซ้ำกับการที่เธอและไอ้เขื่อนรวมหัวกันหลอกเฟย์!
แก้ว:ฉันไม่ได้หลอก!!ฉันกับเขื่อนไม่มีอะไรกันจริงๆ!
โทโมะ:ใครเชื่อก็โง่
แก้ว:งั้นนายก็โง่ไปละกัน ฉันกลับละ))แก้วเดินหนีอีกครั้ง
แก้ว:นี้!ปล่อยนะ!!))ร้องขึ้นเมื่อโทโมะกระชากตัวเธอไปชนกับผนังห้องแถมล็อคแขนไว้ทั้งสองข้าง
โทโมะ:ไม่ปล่อย!!เธอจะได้รู้ไงว่าชู้กับสามีใครมันจะเร้าใจกว่ากัน!))พูดจบโทโมะก็ซุกลงไซร้ซอกคอขาวทันที
แก้ว:ปล่อยยย...ฉันบอกให้ปล่อยไง!!))แก้วดิ้นสุดชีวิต
โทโมะ:อย่าสะดีดสะดิ้งไปหน่อยเลย!!ที่กับไอ้เขื่อนเนี่ยกอดกันกลมเชียวนะ!!
แก้ว:ปล่อย!!ฉันบอกให้ปล่อยไง!!
โทโมะ:ได้!))โทโมะเหวี่ยงแก้วลงมาที่เตียง
แก้ว:ฉันเจ็บนะ!!
โทโมะ:เธอได้เจ็บกว่านี้แน่ที่รัก))พูดจบโทโมะก็ตามมาคร่อมแก้วไว้ทันที
แก้ว:นี้นายจะทำอะไร!!ปล่อยนะ!!))แก้วพยายามดันโทโมะที่กำลังบ้าคลั่งฉีกเสื้อเธอออก
แก้ว:นี้!ปล่อยนะ!!ปล่อยยย...ฉันบอกหะ อื้อ))เสียงแก้วถูกกลืนหายไปเพราะริมฝีปากหนาที่ประกบลงมาอย่างรุนแรง
โทโมะ:โอ๊ย!!))โทโมะร้องออกมาเมื่อแก้วกัดเข้าที่ริมฝีปากเค้าจนเลือดไหลก่อนจะผลักจนเค้าตกลงไปข้างเตียง
แก้ว:ฉันเกลียดนาย!!))แก้วรีบวิ่งออกไปทันที
โทโมะ:แก้ว!!อย่าหนีนะ!!
~ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งต้องเองเคลื่อนไหว~
โทโมะ:ว่าไงอาทิตย์!))โทโมะพูดด้วยเสียงที่หงุดหงิดนิดหน่อย
อาทิตย์:นายหัวอยู่ไหนครับ?
โทโมะ:ท้ายไร่
อาทิตย์:นายหัวระวังตัวด้วยนะครับเพราะคนงานบอกว่ามีโจรแอบเข้ามาทางท้ายไร่นะครับ
โทโมะ:อะไรนะ!!))โทโมะรีบตัดสายทิ้งทันที
~ทางเดินท้ายไร่~
แก้ว:ฮึก ฉันเกลีดยนาย! ฮึก))แก้วพยายามเช็ดรอยที่โทโมะทำไว้ออกแรงๆ
แก้ว:แล้วทางไหนว่ะเนี่ย มืดก็มืดหนาวก็หนาวมองไม่เห็นทางเลย))แก้วบ่น
แก้ว:ฉันจะไม่อยู่ที่นี้อีกแล้ว ฉันจะกลับบ้าน!!
......:จะรีบกลับไปไหนละจ๊ะน้องสาว))เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นข้างหลังทำให้แก้วหันกลับไปมอง
......:ว้าว...อ๋อยพี่หรอจ๊ะ ผิวก็ขาว หน้าก็สวย))ผู้ชายอีกคนหนึ่งพูด
แก้ว:พวกแกเป็นใครอ่ะ!?!))แก้วเอามือมาปิดตัวเองไว้ก่อนจะถาม
ผู้ชาย 1:เป็นใครไม่สำคัญหรอกจ๊ะ แต่ทีแน่ๆคือพี่ได้เป็นผัวน้องแน่))พอผู้ชายคนนี้บอกแก้วก็เตรียมวิ่งทันที
ผู้ชาย 2:อ๊ะๆๆ...จะรีบไปไหนละจ๊ะ มาสนุกกับพี่ก่อนดีกว่านะ))ผู้ชายคนที่สองมาขวางไว้
แก้ว:ถอยไป!!
ผู้ชาย 1:มีตวาดซะด้วย น่ากลัวจริงๆเลย
แก้ว:ฉันเป็นเมียเจ้าของไร่ ถ้าแกไม่อยากตายก็รีบถอยไปซะ!))แก้วรีบยกเรื่องนี้มาขู่โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าจะมาช่วยเธอหรือป่าว
ผู้ชาย 2:ว้าว...รวยซะด้วยสิ ได้เป็นเมียคงสบายไปทั้งชาติ มามะ มาเล่นสนุกกับพี่ดีกว่านะ))ว่าแล้วผู้ชายทั้งสองคนก็เดินมารวบตัวแก้วไว้
ผู้ชาย 1:พอได้สัมผัสแล้วมันสุดยอดไปเลยเว้ย
ผู้ชาย 2:นั้นดิว่ะ หอมก็หอม นุ่มก็นุ่ม
แก้ว:ปล่อยนะไอ้บ้า!!))แก้วพยายามดิ้น
ผู้ชาย 1:จุ๊ๆๆ...อย่าว่าสามีแบบนี้สิจ๊ะ
แก้ว:ช่วยด้วยยยยยยย ช่วยฉันด้วยยยยย!!!))แก้วตะโกนสุดเสียง
ผู้ชาย 2:เงียบ!!!
แก้ว:ช่วยด้วยยยยยยย!!
ผู้ชาย 2:บอกให้เงียบไงว่ะ!!))ผู้ชายคนที่สองต่อยท้องแก้วทำให้แก้วลงไปกองกับพื้น
ผู้ชาย 1:ฉันว่าพานางนี้ไปให้ไกลจากตรงนี้หน่อยเหอะว่ะเดี๋ยวมีคนมาเจอเข้า
ผู้ชาย 2:ก็ได้ว่ะ แต่ฉันขอก่อนนะ))ผู้ชายคนที่สองอุ้มแก้วพาดบ่าก่อนจะเดินไป
~พลั๊ก!!~
โทโมะ:อย่ายุ่งกับเมียกู!!))โทโมะถีบผู้ชายคนที่หนึ่ง
ผู้ชาย 2:เฮ้ยอะไรว่ะ!
โทโมะ:ปล่อยเมียกูมาซะก่อนที่พวกมึงจะตาย!!
ผู้ชาย 2:ปล่อยก็โง่ดิว่ะ!เฮ้ยจัดการ))ผู้ชายคนที่หนึ่งลุกขึ้นมาจะต่อยแต่โทโมะหลบทัน
~พลั๊ก ตุบ พลั๊ก พลั๊ก ตุบ~ทั้งคู่ปล่อยหมัดใส่กันไม่ยั้ง
ผู้ชาย 1:เสร็จละ))ผู้ชายคนที่หนึ่งพูดพร้อมกับจับโทโมะไว้
ผู้ชาย 2:เป็นไงว่ะเจ้าของไร่ หมดสภาพเลยหรอ เฮ้ย!จับให้มันเงยหน้าดีๆสิเดี๋ยวก็จะจัดการเมียมันให้ร้องเสียงหลงเลย 555))ผู้ชายคนที่สองลงไปคร่อมแก้วที่นอนสลบอยู่
โทโมะ:อย่า้นะเว้ย!!
ผู้ชาย 2:ทำอะไรก่อนดีว่ะ ถอดเสื้อ ถอดกางเกง หรือ...
โทโมะ:อย่านะเว้ย!!))โทโมะเหยีบเท้าผู้ชายคนที่หนึ่งจนล้มไปกองกับพื้นก่อนจะตรงเข้าไปซัดหน้าผู้ชายคนที่สองเต็มๆแรง
อาทิตย์:จับเลยครับคุณตำรวจ))อาทิตย์ที่พาตำรวจมาถึงพอดีรีบเข้าไปดูโทโมะ
อาทิตย์:เป็นยังบ้างครับนายหัว
โทโมะ:ฉันไม่เป็นไร แก้ว แก้ว))โทโมะเดินไปหาแก้ว
โทโมะ:แก้ว!อย่าเป็นอะไรนะ! แก้วตื่นสิ! แก้วฉันขอโทษตื่นสิ!))โทโมะพยายามปลุกแก้วที่อยู่ในอ้อมแขน
อาทิตย์:เออออ...ผมว่านายหัวรีบพานายหญิงไปโรงบาลเหอะครับ))อาทิตย์บอกพร้อมกับยืนเสื้อคลุมให้โทโมะ