รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

แก้ว:ย๊ากกกกกก))แก้วฝากไม้เบสบอลไปเต็มๆแรง

.....:โอ๊ยยยยย))ผู้มาเยือนล้มไปนอนกับพื้นพร้อมกับจับหัวตัวเองที่รู้สึกเหมือนจะมีน้ำสีแดงสดไหลออกมา

แก้ว:สมน้ำหน้า!!

.....:แก้วเล่นบ้าอะไรเนี่ย!!

แก้ว:เฮ้ยเขื่อน!!แก้วขอโทษ แก้วนึกว่าเป็นอีตาโทโมะอ่ะ))แก้วรีบเค้าไปประคองเขื่อนมานั่งที่โซฟา

เขื่อน:นี้กะเอาตายเลยหรือไงเนี่ย))เขื่อนพูดขนาดที่แก้วกำลังหากล่องยา

แก้ว:ก็คนมันโมโหนี้!

เขื่อน:ทะเลาะกันเรื่องอะไรอีกละ?))เขื่อนถามขนาดที่แก้วทำแผลให้

แก้ว:เรื่องทั่วไปนั้นแหละ

เขื่อน:เรื่องทั่วไปคงไม่ทำให้แก้วโกรธขนาดนี้หรอกมั้ง

แก้ว:อย่าถามมากได้มั้ย!อยากโดนอีกแผลหรือไง

เขื่อน:โอเคๆไม่ถามก็ได้เรื่องของสามี-ภรรยา))เขื่อนพูดติดตลก

เขื่อน:โอ๊ยยย!แก้ว...มันแสบนะ))เขื่อนโวยวายเมื่อแก้วกดสำลีชุบแอลกอฮอล์ลงไปที่แผลแรงๆ

แก้ว:อย่าพูดถึงอีกนะ!ไม่งั้นโดนทั้งตัวแน่!

เขื่อน:โอเคๆไม่พูดแล้ว...โหดไม่เปลี่ยนเลยนะ

แก้ว:เขื่อนก็กวนไม่เปลี่ยนเลยนะ

เขื่อน:ก็เขื่อนไม่ชอบให้แก้วเศร้านี้))เขื่อนมองหน้าแก้วด้วยสายตาจริงจัง

แก้ว:สะ...เสร็จแล้ว))แก้วบอกก่อนจะรีบเดินหนีเอาอุปกรณ์ทำแผลไปเก็บ

แก้ว:แล้วมาทำอะไรดึกป่านนี้เนี่ย?))แก้วเดินมานั่งลงข้างๆ

เขื่อน:ทะเลาะกับเฟย์นะ

แก้ว:เขื่อนกับเฟย์เนี่ยนะทะเลาะกัน ไม่น่าเป็นไปได้

เขื่อน:แต่มันเป็นไปแล้วแหละ))เขื่อนเศร้าลงไป

แก้ว:อย่าเศร้าเลยน้าาาา...งั้นเดี๋ยวร้องเพลงให้ฟัง ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมอง เพราะในคลองมีหอยปูปลา

เขื่อน:เพลงอะไรเนี่ยแก้ว

แก้ว:ก็เพลงเป็ดน้อยไง เขื่อนชอบร้องให้ฟังเวลาแก้วเศร้านี้

เขื่อน:ยังจำได้อยู่อีกหรอ?

แก้ว:แก้วไม่เคยลืมหรอกน้า

เขื่อน:ขอโทษนะ

แก้ว:ขอโทษเรื่องอะไร?

เขื่อน:ที่เขื่อนบอกเลิกแก้วนะ

แก้ว:อย่าพูดถึงอีกเลยนะ

เขื่อน:เขื่อนขออธิบายได้มั้ย?

แก้ว:.........

เขื่อน:นะแก้วนะ

แก้ว:อืม

เขื่อน:ที่เขื่อนบอกเลิกแก้ววันนั้นเพราะเขื่อนไม่อยากให้แก้วมายึดติดกับเขื่อนนะ เราอยู่ไกลกันเกินไป เขื่อนไม่อยากให้แก้วเอาเรื่องที่เราคบกันมาผูกมัดไม่ให้แก้วเจอคนที่ดีกว่า

แก้ว:แก้วว่าเราเลิกกันก็ดีนะ...))แก้วพูดทำให้เขื่อนทำหน้าสงสัย

แก้ว:ก็มันทำให้เขื่อนเจอคนดีๆแบบเฟย์ไง อย่าปล่อยเฟย์ไปนะแก้วขอสั่ง!

เขื่อน:เผด็จการเหมือนเดิมเลยนะ

แก้ว:ก็แก้วเป็นฮิลเลอร์นี้

เขื่อน:งั้นข้าน้อยขอกอดฮิลเลอร์หน่อยได้มั้ย...ในฐานะเพื่อนนะ

แก้ว:ทำมั้ยไม่เป็นในฐานะพี่ละ?

เขื่อน:แก้วเคยเรียกเขื่อนว่าพี่ด้วยหรือไง

แก้ว:ก็เคยนะก่อนที่เราจะคบกันไง

เขื่อน:ตอนนี้เลิกแล้วกลับมาเรียกพี่ได้ป่ะละ?

แก้ว:คงไม่ได้แล้วแหละเพราะเขื่อนปัญญาอ่อนเกินไป

เขื่อน:แก้วววววววว

แก้ว:อ๊ะๆ...ขอโทษษษ มาๆเดี๋ยวให้กอด))แก้วอ้าแขนรับ

เขื่อน:ขอบคุณนะครับคุณเพื่อน

แก้ว:ไม่เป็นไรน้อง))เขื่อนลูบหัวเขื่อนเล่น

เขื่อน:ลามปามละๆ

โทโมะ:หนีมาเพราะแบบนี้นี่เอง))เสียงนิ่งๆฟังดูน่ากลัวของโทโมะดังขึ้นตรงหน้าประตู

เขื่อน:เฮ้ยไอ้โมะ!!ไม่ใช่แบบนั้นนะเว้ย!))เขื่อนรีบผลักออกจากแก้วก่อนจะอธิบาย

โทโมะ:คาตาขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ใช่หรอ!!หัดมียางอายซะบ้างนะ!ไม่ใช่เที่ยวไปนั่งกอดกับแฟนคนอื่นแถมตัวเองยังแต่งงานแล้วอีกแบบนี้!!

แก้ว:ไม่รู้อะไรก็อย่ามาพูด!!

โทโมะ:ทำมั้ย!!ความจริงมันมากกว่านั้นหรือไง!!

เขื่อน:ไอ้โมะ!!มันจะมากไปแล้วนะเว้ย!!

โทโมะ:ทำมั้ยว่ะ!!ตกใจที่ฉันรู้ความจริงหรือไง!!

เขื่อน:ไอ้โทโมะ!!

~พลั๊ก!!~เขื่อนฝากหมัดงามๆไปที่หน้าโทโมะ

~พลั๊ก!!~

โทโมะ:นี้สำหรับที่แกต่อยฉัน!!

~พลั๊ก!!~

โทโมะ:และนี้สำหรับที่แกทำให้น้องฉันเสียใจ!!

แก้ว:เขื่อน!!))แก้ววิ่งเข้าไปประคองเขื่อนที่ลงไปกองกับพื้น

โทโมะ:ห่วงมันมากเลยหรือไง!

แก้ว:ฉันว่านายกลับไปก่อนเหอะเราคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก))แก้วพยายามพูดแบบใจเย็น

โทโมะ:ฉันถามว่าห่วงมันมากเลยหรือไง!!!

แก้ว:เออ!!เพราะเค้าเป็นเพื่อนฉันไง!

โทโมะ:เพื่อนหรือชู้กันแน่!!

แก้ว:ก็แล้วแต่นายจะคิดละกัน!!ไปเขื่อนแก้วพากลับบ้าน))แก้วประคองเขื่อนให้ลุกขึ้น

โทโมะ:จะไปไหน!!))โทโมะกระชากแขนแก้วไว้

แก้ว:ปล่อย!!

โทโมะ:ไม่ปล่อย!!

แก้ว:กรุณาปล่อยฉันด้วยค่ะคุณวิศว!))แก้วพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

โทโมะ:มึงกลับไปก่อนกูมีเรื่องจะเคลียร์กับเมียกู แล้วพรุ่งนี้กูจะไปเคลียร์กับมึง))โทโมะบอกเขื่อน

แก้ว:ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย

โทโมะ:เธอต้องคุย!!))โทโมะลากแก้วเข้าไปในห้องนอนแล้วจัดการล็อคประตูเสร็จสรรพ

เขื่อน:มึงจะทำอะไรแก้วว่ะ!?!))เขื่อนถาม

โทโมะ:เรื่องของผัวเมียชู้ไม่เกี่ยว!!

เขื่อน:กูอธิบายได้นะเว้ย!

โทโมะ:กลับไปซะก่อนที่แก้วของมันจะตายคามือกู!!!