Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

“เจ็บก็อยาดื้อ”
 
“แก้วไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะจะได้นึกอยากเอาก็มาเอา!!”
 
“พี่เคยบอกเหรอ ถ้าคิดว่าเป็นอย่างงั้นถ้าพี่อยากเอาน้องแก้วก็ต้องยอมสิเพราะขายตัว”
 
 
 
เพี้ย!!
 
 
“มากไปแล้วนะ”
 
“ก็น้องแก้วเริ่ม”
 
“แก้วเกลียดพี่แล้วนะ”
 
“เค้าว่าเกลียดมากก็รักมากนะครับ”
 
 
ผินให้ร่างบางหันหน้ามาก้มลงไปฝั่งจมูกที่ซอกคอ ฟันคมๆกัดจนเห็นเป็นปืนแดง
 
 
“ไว้เถียงทีหลังได้ไหม ตอนนี้คิดถึงข้างในของเด็กหยิ่งใจจะขาดแล้ว”
 
 
ถอยคำจาบจ้วงที่พูดออกมาอย่างไม่อายปากทำให้เธอเอียนไปอีก จะถอยห่างก็ไม่พ้นเพราถูกรัดไว้แน่นเกิน จับ
 
เธอให้ล้มลงบนเตียงแล้วตามมาคร่อมไว้ มือหนาขย้ำลงไปที่หน้าอกเพื่อเร่งให้หญิงสาวมีอารมณ์ร่วมเมื่อเธอเริ่ม
 
ลดการต่อต้านแล้วมือหนาก็ผละออกมาไปป้วนเปี้ยวแถวเนินเนื้อสงวนเรียวขาถูกจับแยกออกจากกันแทนที่จะเริ่ม
 
ต้นด้วยนิ้วแต่คราวนี้ไม่โทโมะสอดใส่ของตัวเองลงไป
 
 
 
“โอ๊ยย”
 
 
 
ร่างบางสะดุงตัวขึ้นมาเพราะโทโมะเล่นโถมกายลงไปรวดเดียว ความเสี่ยวแสดงตัวอยู่ช่วงขณะหนึ่งก่อนจะหายไป
 
เหลือทิ้งไว้เพียงความต้องการทางอารมณ์ เล็บยาวๆจิกไปที่ไหล่ขาวจนเป็นรอยลึกลงไปยิ่งจังหวะการร่วมรักร้อน
 
แรงมากขึ้นเท่าไหร่เล็บก็ยิ่งจิกลึกลงเท่านั้น
 
 
 
“อืมมม ที่บ้านให้กินอะไรทำไมลองกี่ครั้งก็ยังแน่นเป็นบ้า”
 
“ไอ้หื่นพอแล้วเจ็บนะ”
 
“ยังไม่อิ่ม ขออีก”
 
 
 
ร่างที่อยู่ด้านบนตักตวงไปอย่างเต็มที่ ไม่ได้อยากให้เค้าได้เธอง่ายๆแต่เมื่ออยู่ในสภาพนี้ที่ไรเป็นเรียกร้อง
 
ทุกที...แก้วหอบหายใจถี่เร็่วขึ้นเมื่อจังหวะอันร้อนแรงยังไม่รู้จักจบสิ้นเสียที ความร้อนแรงครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อถึง
 
ความสุขสุดยอดเป็นรอบที่สี่เค้าจึงพอได้ โอบกอดร่างบางไว้แน่นพอเธอลืมตาก็ยกตัวให้ขึ้นไปคร่อมไว้
 
 
 
“ไหนที่นี้จะคุยอะไรนะพร้อมคุยแล้ว”
 
 
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นมา ตอนที่ยกร่างของแก้วขึ้นไปคร่อม
 
 
“จะคุยยังไง น่าเกลียด”
 
“ไม่เห็นหน้าเกลียดเลยหนึ่งคำตอบต่อหนึ่งครั้งตกลงไหม”
 
 
 
 
 
 
 
 
 
...................................................................................................................
 
อัพอีกแล้ว5555วันนี้บ้าอากอัพเยอะ แต่ตอนหนึ่งมันแลน้อยๆว่าปะ~
 
ปล.รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟฟฟ