Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

“เจ็บก็อยาดื้อ”

“แก้วไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะจะได้นึกอยากเอาก็มาเอา!!”

“พี่เคยบอกเหรอ ถ้าคิดว่าเป็นอย่างงั้นถ้าพี่อยากเอาน้องแก้วก็ต้องยอมสิเพราะขายตัว”

เพี้ย!!

“มากไปแล้วนะ”

“ก็น้องแก้วเริ่ม”

“แก้วเกลียดพี่แล้วนะ”

“เค้าว่าเกลียดมากก็รักมากนะครับ”

ผินให้ร่างบางหันหน้ามาก้มลงไปฝั่งจมูกที่ซอกคอ ฟันคมๆกัดจนเห็นเป็นปืนแดง

“ไว้เถียงทีหลังได้ไหม ตอนนี้คิดถึงข้างในของเด็กหยิ่งใจจะขาดแล้ว”

ถอยคำจาบจ้วงที่พูดออกมาอย่างไม่อายปากทำให้เธอเอียนไปอีก จะถอยห่างก็ไม่พ้นเพราถูกรัดไว้แน่นเกิน จับ

เธอให้ล้มลงบนเตียงแล้วตามมาคร่อมไว้ มือหนาขย้ำลงไปที่หน้าอกเพื่อเร่งให้หญิงสาวมีอารมณ์ร่วมเมื่อเธอเริ่ม

ลดการต่อต้านแล้วมือหนาก็ผละออกมาไปป้วนเปี้ยวแถวเนินเนื้อสงวนเรียวขาถูกจับแยกออกจากกันแทนที่จะเริ่ม

ต้นด้วยนิ้วแต่คราวนี้ไม่โทโมะสอดใส่ของตัวเองลงไป

“โอ๊ยย”

ร่างบางสะดุงตัวขึ้นมาเพราะโทโมะเล่นโถมกายลงไปรวดเดียว ความเสี่ยวแสดงตัวอยู่ช่วงขณะหนึ่งก่อนจะหายไป

เหลือทิ้งไว้เพียงความต้องการทางอารมณ์ เล็บยาวๆจิกไปที่ไหล่ขาวจนเป็นรอยลึกลงไปยิ่งจังหวะการร่วมรักร้อน

แรงมากขึ้นเท่าไหร่เล็บก็ยิ่งจิกลึกลงเท่านั้น

“อืมมม ที่บ้านให้กินอะไรทำไมลองกี่ครั้งก็ยังแน่นเป็นบ้า”

“ไอ้หื่นพอแล้วเจ็บนะ”

“ยังไม่อิ่ม ขออีก”

ร่างที่อยู่ด้านบนตักตวงไปอย่างเต็มที่ ไม่ได้อยากให้เค้าได้เธอง่ายๆแต่เมื่ออยู่ในสภาพนี้ที่ไรเป็นเรียกร้อง

ทุกที...แก้วหอบหายใจถี่เร็่วขึ้นเมื่อจังหวะอันร้อนแรงยังไม่รู้จักจบสิ้นเสียที ความร้อนแรงครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อถึง

ความสุขสุดยอดเป็นรอบที่สี่เค้าจึงพอได้ โอบกอดร่างบางไว้แน่นพอเธอลืมตาก็ยกตัวให้ขึ้นไปคร่อมไว้

“ไหนที่นี้จะคุยอะไรนะพร้อมคุยแล้ว”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นมา ตอนที่ยกร่างของแก้วขึ้นไปคร่อม

“จะคุยยังไง น่าเกลียด”

“ไม่เห็นหน้าเกลียดเลยหนึ่งคำตอบต่อหนึ่งครั้งตกลงไหม”

...................................................................................................................

อัพอีกแล้ว5555วันนี้บ้าอากอัพเยอะ แต่ตอนหนึ่งมันแลน้อยๆว่าปะ~

ปล.รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟฟฟ