Jealous...หึงนะคร๊าบบบ

 
“โทโมะ!ไงของๆชั้น!!
 
……………………………………………………………………………………...........................
 
     หลังจากที่แก้วได้ฟังประโยคจากปากของพลอยทำเอาอึ้งไปช่วยขณะ ไม่คิดว่าคนที่พูดหวานจ๊ะจ๋าอย่างพลอยแท้จริงแล้วร้ายยิ่งกว่าอะไรดี!
 
      คนเรานี่รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ!
 
“พี่พลอยกำลังจะบอกอะไรแก้วกันค่ะ!”
“อย่างโง่!ไปหน่อยเลย เด็กหนอเด็ก เธอนี่ช่างไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลยเสียจริง!!”พลอยแค่นยิ้มจนแก้วนึกหมั่นไส้
 
 
                   อยู่ๆก็บ้าดีเดือดพูดอะไรขึ้นมาแล้วชั้นจะไปรู้ด้วยมั๊ยล่ะ?...ประสาท!
 
 
“ถ้าพี่ยังพูดไม่รู้เรื่อง แก้วก็คงต้องขอตัว”แก้วหันหลังเตรียมตัวจะเดินหนี แต่ถูกคว้าแขนเอาไว้ก่อน
“เดี๋ยวสิ เรายังพูดกันไม่จบเลยนะ!....ชั้นแค่จะมาบอกว่าให้เธอเตรียมตัวเอาไว้ดีๆแล้วกัน!    ชั้นจะทวงของๆชั้นคืน!”
“ถ้าพี่พลอยหมายถึงพี่โทโมะล่ะก็.....ตามสบายค่ะ^^”แก้วฉีกยิ้มกว้างอย่างเยาะเย้ยใส่พลอย ไม่อยากใช้คำพูดรุนแรงเพราะถึงพลอยก็เป็นรุ่นพี่
“แก! อย่าคิดนะว่าเค้ากำลังหลงแกแล้วชั้นจะทำอะไรแกไม่ได้!  ยังไงชั้นก็เชื่อว่าเค้ายังไม่ลืมรักแรกของเค้าอย่างชั้น!”พลอยไม่ลดละความพยายามที่จะดึงคนรักกลับคืน แก้วส่ายหน้าเอือมๆอย่างไม่สนใจนักก่อนจะตัดบท
“โอเคค่ะ! ถ้าพี่โทโมะจะกลับไปหาพี่พลอยแก้วยินดี! แต่ทางที่ดีแก้วว่าพี่อยู่เฉยๆจะดีกว่า จะได้ไม่เสียทั้งเวลาและเสียหน้าด้วย หมดธุระแล้วแก้วไปก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ!”แก้วเชือดนิ่มๆก่อนจะเผยรอยยิ้มแสนหวานให้พลอยแล้วเดินหลีกไป อีกฝ่ายได้แต่กำมือแน่นอย่างแค้นใจ    ที่ถูกหักหน้า  !
 
 
    คอยดูเถอะ นังเด็กเมื่อวานซืน น้ำหน้าอย่างแกจะมีปัญญาอะไรมาสู้กับคนอย่างชั้น!!!
 
 
.
.
.
         หลังจากที่หลีกจากพลอยมาได้ แก้วก็มานั่งสงบสติอารมณ์ที่กำลังปิดเปิงอยู่นั้น ในห้องสมุดเพื่อรอคน บางคน ใครว่าแก้วจะไม่โกรธ อยู่ดีๆผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าแฟนเก่าของแฟนตัวเองมาประกาศปาวๆว่าจะแย่งเขาคืน เป็นใครๆก็โกรธยังดีที่แก้วไม่อาละวาด เพราะคุมสติได้อยู่  การตอกกลับแบบนิ่งๆเป็นวิธีที่ดีที่สุดของคนมีการศึกษา!
 
      บ้าเอ๊ย! ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ แล้วนี่ ไอ้ตัวต้นเหตุเมื่อไหร่จะเรียนเสร็จสักที!
 
 
ตึ๊ดๆๆ
เสียงข้อความในโทรศัพท์ของแก้วเข้า เจ้าตัวเปิดดูแล้วพบว่าเป็นข้อความอขงแฟนหนุ่มจึงรับพิมพ์ตอบไปทันที แต่ไม่ได้พิมคำหวานป้อยออะไรนั่นหรอกนะ!
“ทำไรอยู่ค๊าบ คนสวย^^”
 
         ฮึ!เรียนแล้วยังเจียดเวลามาเล่นได้ เจ้าบ้าเอ๊ย!
 
“อยู่กับพี่พิช!...อ้อ แล้วไม่ต้องออกมาหานะ เพราะถ้าพี่ไม่เข้าเรียนพี่กับแก้วก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก!”ร่างบางตอบกลับอย่างสะใจ รู้ดีว่าอีกฝ่ายคงขึ้นเป็นแน่
 
     สมน้ำหน้า สมควรแล้ว!
.
.
“O o O!!!!  อยู่กับไอ้พิชชี่!”อีกฝ่ายสบถขึ้นเสียงดัง จนเพื่อนร่วมห้องต้องหันมามอง
“นายวิศว เป็นอะไรของเธอไม่ทราบ!!”เสียงอ.ประจำวิชา ดังขัดขึ้นจนเขาสะดุ้ง ได้แต่ส่งยิ้มแหยๆไปให้
“ขอโทษครับ!”
.
.
.
เวลาผ่านไปประมาณสักครึ่งชั่วโมง
“แก้วววววววววววว!!!!!!”เสียงตะโกนโหวกเหวกของโทโมะดังมาแต่ไกล เสียงที่แก้ว...จำได้ดี!
“อะไร?”
“ไหนๆ มันอยู่ไหนกัน ฮึ!”ร่างสูงสอดสายตามองหาศัตรูหัวใจไปทั่ว แก้วอมยิ้มน้อยๆก่อนจะแสร้งถามซื่อๆ
“มันที่ว่า นั่นแหละ ใคร?”
“ก็ไอ้พิชชี่! เอ๊ย..พิชชี่นะสิ แก้วบอกว่าอยู่กับมัน แล้วไหนล่ะ มันไปมุดหัวอยู่ไหน?”
“ไม่มีนี่!”
“ฮะ...อ่าว ไหนบอกว่าอยู่กับมันไง?พี่งงละนะ”แก้วหัวเราะร่วน ก่อนจะเฉลยความข้องใจให้อีกฝ่ายได้รับรู้
“แก้วพูดเล่น...ไปเถอะ หิวข้าวจะแย่แล้ว”แก้วพูดพลางเดินหนี ทำเอาโทโมะร้องโอดครวญเพราะถูกหลอกให้กระวนกระวายอยู่นานสองนาน
 
    คนสวยใจร้ายToT
 
“รอพี่ด้วยสิ....โธ่ จะแกล้งพี่ทำไมเนี่ย?”โทโมะร้องตะโกนก่อนจะเดินตามหลังแก้วไปติดๆ  สร้างความคับแค้นใจให้กับคนที่ซ่อนอยู่ตรงมุมตึก เขาคนนั้นคือ...พลอย!
“รักกันเข้าไป รักกันให้พอ! ถึงเวลาชั้นจะทำให้เกลียดจนมองหน้ากันไม่ติดเลย คอยดูก็แล้วกัน!!”พลอยประกาศกร้าวกับตัวเองก่อนจะเดินกลับไป
.
.
.
ห้างสรรพสินค้าxxx
“ไม่เอาน่ะ พี่ว่ามันสั้นไป!”ร่างสูงโวยวายเมื่อแก้วเลือกชุดที่จะใส่ไปงานเลี้ยงของมหาลัย สิ้นเดือนนี้ เลยมาเดินดูชุดที่ห้างแต่ไม่ว่าจะกี่ชุดต่อกี่ชุด ก็ไม่ผ่านการรับรองของแฟนขี้หวงอยู่ดี!
“มีหน้าที่เดินตาม อย่าโวยวายและพี่ก็ควรเงียบได้แล้วด้วย!ถ้าพี่ไม่เงียบไว้วันหลังแก้วจะชวนพี่พิชชี่มาเลือกให้ เอาให้สั้นจนถึงเอวเลย ดีมั๊ย!”แก้วแค่นยิ้มอย่างเริ่มมีน้ำโห ทำเอาอีกฝ่ายก้มหน้ารับโดยดี
“ค๊าบบบT^T~”
 
 
       แฟนหรือพ่อกันแน่ค่ะเนี่ย น้อยๆหน่อยเถอะ พ่อคุณ!!!
 
     เมื่อเลือกชุดเสร็จ แก้วก็พาโทโมะมาเลือกชุดสำหรับใส่ไปงานเหมือนกัน อันที่จริงเขาจะใส่ชุดไหนมันก็โอเคอยู่แล้ว   อีกฝ่ายเดินตามมาอย่างหงุดหงิดไม่ใช่เพราะอะไรหรอก เพราะชุดที่แก้วเลือกมันเซ็กซี่เกิ๊นน จะขัดก็ไม่ได้!
 
     โอ๊ย!หวงว๊อยยยยย>O<
 
“แก้วว่าพี่ใส่สูทสีขาวดีมั๊ย หล่อดี^^”
“ฮะ จริงเหรอเอาสิตามสบายเลย คนสวยเลือกให้ใส่ชุดอะไรก็ได้ครับ^O^~”ร่างสูงยิ้มย่องอย่างดีใจลืมเรื่องเมื่อครู่ไปเสียสนิท  แหง...ล่ะ คบกันมาคำชมจากปากแก้วไม่ค่อยจะมีสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นคำครหาเนี่ยล่ะก็..นับไม่ถ้วน!!
 
...............................................................................................................................
 
เอาล่ะ เรื่องนี้ไม่ค่อยไ้อัพเลย คิดสดนะไม่ดียังไงขอโทษล่ะกันค๊าบบบ^O^ เม้นหน่อยนะจุ๊บๆ^3^