Jealous...หึงนะคร๊าบบบ
เขียนโดย StrawberryTKCuTe
วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.21 น.
5) แค่อดีต...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตึ๊ดๆ!
เสียงสั่นจากโทรศัพท์ของร่างสูงดังขึ้นขัดจังหวะการง้อของเขา เจ้าตัวรับโทรศัพท์อย่างเซ็งๆเมื่อรู้ว่าปลายสายที่ต้องสนทนาด้วยเป็นใคร ร่างสูงเหล่ตามองร่างบางเล็กน้อย เป็นเชิงขออนุญาต ก่อนที่จะรับโทรศัพท์
พลอยโทรมาทำไม?
“หวัดดีพลอย มีธุระอะไรเหรอ?”
“แหม....ถ้าไม่มีธุระก็โทรมาไม่ได้เหรอ”
“ไม่ใช่อย่างงั้นหรอกพลอย...คือเรามีธุระน่ะ ไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ โอเคครับ บายๆ”ร่างสูงตัดบทก่อนจะปิดเครื่อง ส่วนอีกฝ่ายแทบคลั่งเมื่อถูกปฏิเสธ
“ชั้นจะเอานายคืน!! นังเด็กเมื่อวานซืนนั่นมันจะสู้ชั้นได้ยังไง!!!!!”พลอยประกาศเสียงกร้าวก่อนจะปาโทรศัพท์ทิ้งอย่างไม่ใยดี
.
.
“ตัวน้อย!!!!!^O^ หิวหรือยังค๊าบบ?”ร่างสูงปั้นหน้ายิ้มอย่างเอาใจ อีกฝ่ายพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะที่ร่างสูงจะเป็นฝ่ายเข้าครัวแล้วให้แก้วเป็นลูกมือ
ร่างบางรอบอมยิ้มเล็กน้อย ในขณะที่ร่างสูงกำลังง่วนกับการทำอาหาร
“พี่! แก้วไดเอตอยู่นะ!”
“โห-O- อะไรกันทูนหัว? ตัวบางร่างเล็กขนาดนี้แล้วยังจะไดเอตอีก อ้วนตรงไหนครับ?”
“แล้วจะทำไม?”อีกฝ่ายถึงกับเงียบไม่อยาก(ไม่กล้านั่นแหละ-*-)ที่จะต่อปากต่อคำด้วย
“งั้น สลัดดีกว่าเนอะ คนสวย^^”
ฮึ เปลี่ยนอารมณ์ได้ไวจังนะ!
“ดีแล้ว^^พี่จะได้ไม่อ้วน แก้วว่าหมู่นี้พี่อ้วนไปนะ”
“-*- คร้าบบบบบ”
.
.
อาหารเย็นมื้ออร่อยของแก้ว แต่สำหรับเขามันยากที่จะกลืนลงคอยิ่งกว่าอะไรดี การกินผักที่เจ้าตัวไม่โปรดปรานมันช่างทรมานเสียจริง!
อ๊ากกก ไม่อยากกินT^T
“ถ้าจะคายทิ้ง ก็ตามสบายนะ แก้วไม่ว่าอะไรหรอก”
“โอะ! เปล่าๆพี่ไม่ได้คายนะ ผักนี่นะ อร่อยจะตายไป แก้วไม่รู้เหรอว่าเดี๋ยวนี้นะ....พี่ชอบกินผักจะตายยยยย!!!”ร่างสูงลากเสียงยาวเพื่อเรียกความเชื่อถือ
รู้อยู่หรอกว่าเกลียดผักยิ่งกว่าอะไรดี แต่แค่อยากแกล้งก็เท่านั้นแหละ คิกๆ><
“งั้นกินเยอะๆเลย^^”
“จ้า”T^T
.
.
.
แสงแดดอ่อนๆยามเช้าส่องกระทบม่านตา ปรากฏภาพสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมออกของชายหน้าหวาน ใบหน้าสวยหลับตาพริ้มอย่างน่าเอ็นดู ร่างบางยีตาเมื่อแสงแดดส่องกระทบ ก่อนจะลุกขึ้นจากการนอนเกยหน้าอกเขาอย่างแผ่วเบาๆ เบา...ที่สุด เมื่อหลุดพ้นจากมือเหนียวที่กอดรัดตัวเองอยู่ ร่างบางก็ลอบถอนหายใจฟู่ๆด้วยความโล่งอก พลางมองคนที่หลับสบายอย่าง หมั่นเขี้ยว!
ก่อนจะกระชับผ้าห่มขึ้นคลุมกายแล้วหายเข้าห้องน้ำไป ภายในอ่างอาบน้ำสุดหรู ร่างบางนึกสนุกกับการเล่นฟองสบู่ที่หอมอบอวลไปด้วยกลิ่นกุหลาบอ่อนๆ อย่างสบายใจ...
.
.
.
“ตื่น ตื่น! ตื่น!! เดี๋ยวนี้!!!!!”ร่างบางอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ก่อนจะเดินมาปลุกคนขี้เซา ที่ทำท่าว่าเพลียนักหนา
มันควรเป็นพี่งั้นเร๊อะ?-*-
“จ๋าๆ>O< ฮ้าววว...พี่ง่วงน้าTOT++”ร่างสูงงัวเงียก่อนจะยันกายขึ้นนั่ง แต่มือหนาก็ยังรั้งเอวบางมานั่งตัก
“ปล่อยๆๆๆนะ>< ไม่อาบน้ำได้แล้ว พี่มีเรียนบ่ายนะ! เจ้าบ้าเอ๊ย!ตารางเรียนมีหนะหัดดูซะบ้าง!!!”
“ว่าพี่อ่อ? TOT พี่รู้อยู่หรอก แต่ว่าพี่ขี้เกียจนี่นา ทำไงได้ล่ะ แต่ถึงพี่ไม่ข้าพี่ก็สอบได้อยู่แล้วล่ะน่า^^”ร่างสูงเอ่ยชื่นชมตัวเองในภูมิใจ คนบนตักเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะแขวะเข้าให้
“ถ้าพี่ไม่มั่ว! ก็ลอกเขานั่นแหละ มันไม่มีหรอกนะ ที่คนๆนึงจะฉลาดขึ้นมาได้เองโดยไม่หาความรู้ใส่หัวน่ะ ไม่อย่างงั้นป่านนี้คนทั้งโลกเขาก็ไม่เรียนกันแล้ว!!!!!!”ถูกร่างบางสั่งสอนเข้าให้ ทำเอาร่างสูงถึงกับพูดไม่ออก ก่อนจะก้มหน้าเผชิญชะตากรรมต่อไป
“จ้าๆ-*- พี่โง่จ่ะ....แต่ฉลาดอยู่เรื่องนึงนะบอกให้”คามที่ทิ้งความสงสัยไว้ให้แก้วทำเอาต้องหันหน้ากลับมาถาม
อยากจะรู้นักว่าฉลาดเรื่องอะไร?
“เรื่องอะไร?”
“ก็......”ร่างสูงวรรคคำก่อนจะเหล่ตามองบนเตียง ทำเอาแก้วตาค้างเข้าใจในความหมายของเขาทันที มือบางฟาดเข้าให้ที่ไหล่กว้างอย่างแรงจนเขาร้อง
เพี๊ยะ!!
“ไอ้ลามก!”
“ถึงเวลาก็ชอบไม่ใช่เหรอสาวน้อย?^^”
“อยากโดนตบนักเหรอไงฮะ...?”
“โอเคๆพี่ไปอาบน้ำล่ะ รออยู่นี่ ห้ามหนีพี่ไปไหนนะตัวเล็ก ”ร่างสูงสั่งเสียงเข้มก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
ไอ้คนบ้าเอ๊ย!!!!
.
.
.
ปึก!
“ขอโทษค่ะ เป็นอะไรมากหรือเปล่าค่ะ”แก้วเอ่ยขอโทษหลังจากที่ชนผู้หญิงคนนึง จนข้าวของหล่นพื้น เมื่อเงยขึ้นจึงพบว่า...
“พี่พลอย?”
“ขอบใจนะที่ยังจำกันได้ แล้ว...โทโมะล่ะ”
“มีเรียนบ่ายค่ะ”
“แล้วน้องว่างมากเหรอ ถึงตามาเฝ้าเขาน่ะ”แก้วชักเริ่มไม่พอใจกับคำถามกวนประสาทของพลอย
พี่นั่นแหละว่างมากนักหรือไงถึงมาที่นี่ได้ ไม่ได้เรียนด้วยสักหน่อย!!
“เปล่าหรอกค่ะ แก้วมาเคลียงานที่ค้างไว้ แล้วพี่ล่ะ ว่างเหรอค่ะ ถึงมาที่นี่ได้เอ....จำได้ว่าพี่ไม่ได้เรียนที่นี่ใช่มั๊ยค่ะ?”เมื่อถูกต้องกลับจากรุ่นน้องทำเอาพลอยถึงกับหน้าชา
ปากดีนักนะ! รู้จักชั้นน้อยไปแล้ว วันนี้แหละ ชั้นจะทวงของๆชั้นคืน!!!!
“ฮึ...แต่อีกหน่อยพี่ได้เรียนที่นี่แน่ๆ ไม่นานหรอก เพราะของๆชั้นอยู่ที่นี่!!!”
“อะไรเหรอค่ะ...ของๆพี่?แก้วถามกลับด้วยความงุนงงก่อนที่อีกฝ่ายจะยกยิ้มอย่างสะใจ
“โทโมะ! ไงของๆชั้น!!!”
........................................................................................................................................................-
หนุกป่าววว<<<ไม่รุดิ^++++^!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ