เรื่องสั้น/ชีวิต (Drama)

เขียนโดย mary

ผมชื่อริว เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น หล่อใช้ได้เลยล่ะ5555 กำลังศึกษาโรงเรียนม.ปลายแห่งหนึ่งในโตเกียว ผมเป็นคนเงียบๆและใจนักเลงจึงมีเรื่องกับนังเลงบ่อยๆเลยไม่ค่อยมีเพื่อน สุดท้ายก็ถูกพักการเรียนจนได้ พ

เขียนโดย เหยินจัง

" กว่าชั้น..จะได้เป็นแบบนี้" "ชั้นไม่เคยรู้เลยว่าจะแบบนี้" " และกว่าจะได้สิ่งที่ชั้นต้องการได้" "มันทำให้ชั้นรู้ว่า" "มันอยากซักเพียงนัยที่จะเป็นแบบ" " นี้ได้ " คำแรกที่ชั้นรู้คือ "แม้ครั้งแรก

เขียนโดย RosBerRy

บทนำไม่ต้อง เข้าเนื้อเรื่องเลย

เขียนโดย เอเจลิส

..มีคนเคยถามฉันว่า คนคนหนึ่งจะสามารถมีความรักได้กี่ครั้งกัน?.. ...ฉันตอบไปว่า มันคงนับไม่ถ้วน ตราบที่เรายังมีชีวิตอยู่ ความรักก็จะเกิดขึ้นกับเราเสมอ.. ..แล้วถ้าอย่างนั้น ความรักครั้งไหนสำคัญที่สุด

เขียนโดย เจ้าหญิงเกล็ดหิมะสีดำ

คุณชายลีออนผู้ที่แสนทะนงตนเอ๋ย เจ้านั้นไซร้รู้ไม่ว่าความทะนงของเจ้านั้น คือความหายนะที่มาเยือนตัวเจ้าเอง เจ้านั้นจะเผชิญหน้ากับการสูญเสีย คนที่เจ้ารักที่สุดไป... เจ้าอาจจะคิดว่ามันช่างไร้สาระ และน่า

เขียนโดย อาโนเนะจัง

ลาก่อนนะ โคอุเมะคุง ข้าจะรักท่านตลอดไป จะไม่มีวันลืมท่านเลย..” หญิงสาวแสนงดงามที่บัดนี้ได้คืนร่างเป็นจิ้งจอกพูดด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา ร่างของนางถูกมัดติดกับเสา รอบกายนางล้อมรอบไปด้วยฟาง

เขียนโดย piya7777

ข้าพเจ้าใช้ชีวิตกลางคืนมายาวนานจากอาชีพนักดนตรีร่วมยี่สิบปี ทั้งร้านอาหาร สวนอาหาร ผับ โรงแรม และคลับที่มีสาวบริการ ทำให้ได้พบเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ทั้งสุขและทุกข์ เป็นเรื่องราวที่เคล้าไปด้วยแอลกอฮอร

เขียนโดย Racha

พ่อครับพ่ออยู่ที่ไหน รู้ไหมว่าผมอยากเจอพ่อ อยากสัมผัสอ้อมกอดของพ่อ แม้ผมจะไม่เคยเจอพ่อเลย แต่ผมก็รักพ่อนะ

เขียนโดย LazyGirl

นี่เป็นเรื่องจริงที่ LazyGirl ไปเห็นมากับตา มันอาจฟังดูเหลือเชื่อ แต่มันเกิดขึ้นแล้ว เกิดขึ้นกับเพื่อนใกล้ตัวของ LazyGirl เรื่องนี้เกี่ยวกับผีสางนางไม้ ผีตายโหง(?) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ปล. ม

เขียนโดย LazyGirl

จะมีสักกี่คนที่ทำให้คุณรำคาญได้ถึงขนาดนี้!