รวมเรื่องสั้นของบัทเตอร์ 1-100
-
เขียนโดย บัทเตอร์
วันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567 เวลา 11.24 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
235 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567 11.28 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
4) ผมคือรถยนต์คันหนึ่ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องของผมเริ่มต้นง่าย ๆ เหมือนนิทานทั่วไป
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ผมเป็นรถยนต์สีขาวคันหนึ่ง จอดรอเจ้าของอยู่หน้าเซเว่น วันนั้นผมเห็นชายคนหนึ่งเดินเข้าร้าน เขามองผมด้วยความสนใจ เจ้าของร้านรีบแนะนำรถอย่างผมว่า "สวย ทน แรง" จนในที่สุด ชายคนนั้นก็ตัดสินใจซื้อผมไป ผมเรียกเขาว่า “เจ้านาย”
เจ้านายผมมีครอบครัวน่ารัก มีภรรยาที่ใจดี และลูกสาวตัวน้อยวัยสิบขวบ ทุกวันหยุด เจ้านายจะพาครอบครัวไปเที่ยวต่างจังหวัด เราเดินทางไกลด้วยกันบ่อยครั้ง พอกลับถึงบ้าน เจ้านายมักถามว่า "เหนื่อยไหม เดี๋ยวพรุ่งนี้จะอาบน้ำให้นะ" เขาทำแบบนี้ทุกครั้ง ผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
แต่แล้วความสุขนั้นก็อยู่ไม่นาน…
วันที่ 13 เมษายน วันสงกรานต์ที่ใคร ๆ ก็คงมีความสุข แต่สำหรับผม มันกลับเป็นวันที่โหดร้าย เจ้านายพาครอบครัวออกเดินทางไปเยี่ยมญาติในชนบท เขาเลือกออกเดินทางตอนกลางคืน ถนนเงียบสงัดมีแค่แสงไฟจากสองข้างทางส่องนำทาง
เที่ยงคืนตรง… สิ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น รถคันหนึ่งพุ่งมาทางเราอย่างรวดเร็ว เสียงเบรกดังกรีดลั่นกลางถนน ก่อนที่รถคันนั้นจะปะทะเข้ากับตัวผมเต็มแรง แรงกระแทกทำให้ผมพลิกตะแคงล้มลงข้างทาง
ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือเจ้านายและครอบครัวของเขาถูกพาตัวส่งโรงพยาบาล ส่วนผมถูกทิ้งให้นอนอยู่ข้างทางตามลำพัง
หลายวันผ่านไป รถลากมาลากผมออกจากที่นั่น แต่จนถึงวันนี้ ผมยังไม่ได้เห็นเจ้านายและครอบครัวของเขาอีกเลย
(เมาไม่ขับนะครับ)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ผมเป็นรถยนต์สีขาวคันหนึ่ง จอดรอเจ้าของอยู่หน้าเซเว่น วันนั้นผมเห็นชายคนหนึ่งเดินเข้าร้าน เขามองผมด้วยความสนใจ เจ้าของร้านรีบแนะนำรถอย่างผมว่า "สวย ทน แรง" จนในที่สุด ชายคนนั้นก็ตัดสินใจซื้อผมไป ผมเรียกเขาว่า “เจ้านาย”
เจ้านายผมมีครอบครัวน่ารัก มีภรรยาที่ใจดี และลูกสาวตัวน้อยวัยสิบขวบ ทุกวันหยุด เจ้านายจะพาครอบครัวไปเที่ยวต่างจังหวัด เราเดินทางไกลด้วยกันบ่อยครั้ง พอกลับถึงบ้าน เจ้านายมักถามว่า "เหนื่อยไหม เดี๋ยวพรุ่งนี้จะอาบน้ำให้นะ" เขาทำแบบนี้ทุกครั้ง ผมรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว
แต่แล้วความสุขนั้นก็อยู่ไม่นาน…
วันที่ 13 เมษายน วันสงกรานต์ที่ใคร ๆ ก็คงมีความสุข แต่สำหรับผม มันกลับเป็นวันที่โหดร้าย เจ้านายพาครอบครัวออกเดินทางไปเยี่ยมญาติในชนบท เขาเลือกออกเดินทางตอนกลางคืน ถนนเงียบสงัดมีแค่แสงไฟจากสองข้างทางส่องนำทาง
เที่ยงคืนตรง… สิ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น รถคันหนึ่งพุ่งมาทางเราอย่างรวดเร็ว เสียงเบรกดังกรีดลั่นกลางถนน ก่อนที่รถคันนั้นจะปะทะเข้ากับตัวผมเต็มแรง แรงกระแทกทำให้ผมพลิกตะแคงล้มลงข้างทาง
ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือเจ้านายและครอบครัวของเขาถูกพาตัวส่งโรงพยาบาล ส่วนผมถูกทิ้งให้นอนอยู่ข้างทางตามลำพัง
หลายวันผ่านไป รถลากมาลากผมออกจากที่นั่น แต่จนถึงวันนี้ ผมยังไม่ได้เห็นเจ้านายและครอบครัวของเขาอีกเลย
(เมาไม่ขับนะครับ)
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ