เทพตกสวรรค์ (ตอนพิเศษ)
-
เขียนโดย 秋冬夢春
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2562 เวลา 23.10 น.
1 ตอน
0 วิจารณ์
2,956 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2562 23.20 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ต้อนรับยุค Reiwa
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้องโถงใหญ่ สภาแห่งเทพ แดนอาทิตย์อุทัย
“ท่านเทพีผู้สูงส่งเจ้าคะ? ท่านกำลังทอดพระเนตรสิ่งใดอยู่เช่นนั้นหรือเพคะ?”
เสียงของเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์(อินาริ) ดังขึ้นข้างพระหัตถ์ของเทพีอมาเตระสึ
“เป็นท่านเองหรือเทพีอินาริ~
ก็ไม่มีเรื่องอันใดหรอกนะเราแค่รู้สึกใจหายนิดๆที่เหล่ามนุษย์เบื้องล่าง
รายงานต่อเราว่าได้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินแล้ว”
เทพีอมาเตระสึหรือท่านย่าใหญ่แห่งราชวงศ์ยะมะโตะของแดนอาทิตย์อุทัยตรัสขึ้น
“นับจากวันที่ท่านส่งชายผู้สืบสายเลือดจากพระองค์อีกคนหนึ่งลงไป
ก็ผ่านมาเนิ่นนานแล้วสินะเพคะ~”
เทพีอินาริตอบเทพีอมาเตระสึพลางยืนมองห้วงมิติเบื้องหน้า
ที่ปรากฏภาพของชายสูงวัยใส่ชุดเป็นทางการในพระราชพิธีสีเขียวเข้ม
“อาห์~ต่อจากนี้แดนเบื้องล่างคงจะเข้าสู่ยุคใหม่เฉกเช่นที่เคยปฏิบัติมาสินะ~
เอาเถอะ~ เรารับทราบแล้ว!!”
เทพีอมาเตระสึตรัสพึมพำกับตัวพระองค์เองก่อนจะตวัดพระหัตถ์เบาๆปิดห้วงมิติ
“มาเถิด~เทพีอินาริเราจักไปแจ้งแก่ชายอีกคนหนึ่งที่เขาต้องรับรู้ด้วย!!”
เทพีอมาเตระสึตรัสขึ้นก่อนจะให้เทพีอินาริตามไปยังที่แห่งหนึ่ง
ที่ที่มืดมิดไร้ซึ่งรัศมีแห่งพระองค์และเทพจันทราสึคุโยมิส่องลงมา
สถานที่ที่จองจำเหล่าเทพผู้กระทำผิดกฏแห่งสวรรค์ทั้งหลาย
สถานที่ที่เทพทั้งหลายมิอยากลงมาเท่าใดนัก
บัดนี้เทพีทั้งสองได้เดินลงมาตามทางบันไดที่ลึกและมืดสนิทน่ากลัวว่าจะมีภูติพรายซ่อนอยู่ในนั้นทั้งๆที่เป็นไปไม่ได้
รอบข้างมีพียงแสงสว่างสลัวๆจากพระวรกายขององค์เทพีอมาเตระสึเพียงเท่านั้น
ที่สามารถขับไล่ความมืดไปได้
“(กึ่ก!!) เอาล่ะ! เรามาถึงแล้ว!!”
เทพีอมาเตระสึนำเทพีอินาริลงมาลึกพอสมควรก็หยุดที่หน้าห้องคุมขังห้องหนึ่ง
ผนึกสีขาวใสบริสุทธิ์สะท้อนกับรัศมีสลัวๆของเทพีอมาเตระสึช่างงดงามราวกับ
เพชรเม็ดโตสีสะท้อนแวววาววับดูแสบตา
ไอเย็นของผนึกลูบไล้กายาของเทพีอินาริชวนให้เทพีหนาวสั่นแต่ถึงกระนั้นความอบอุ่นจากพระวรกายของเทพีอมาเตระสึช่วยปกป้องไม่ให้เทพีอินาริหนาวจนเกินไป
ภายในผนึกสีใสที่แวววาวมีเทพผู้หนึ่งสวมชุดยูกาตะสีดำทมิฬปักลายนกกระสาสีแดง
หลับใหลอยู่ภายในนั้น
เทพผู้หลับไหลข้ามพุทธันดรที่ว่างเว้นผู้มีหน้าที่อันสำคัญยิ่งกว่าเทพองค์ใด
“นะ…นั่นคือ?? สิ่งใดงั้นหรือเพคะ?”
เทพีอินาริไต่ถามเทพีผู้สูงส่งเบื้องหน้า
“โอรสแห่งเราเหตุที่เราลงมาถึงที่นี่นั้นเพียงเพื่อที่จะมาแจ้งเจ้าว่า
มนุษย์ทางเบื้องล่างที่มีเชื้อสายน้องชายของเจ้า
ได้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินใหม่เข้าสู่ยุคใหม่ที่รุ่งเรืองกว่า
ขออำนาจแห่งเจ้าผู้ปกปักษ์อารักขาองค์พระศาสดา
จงช่วยอวยพรให้แผ่นดินของน้องชายเจ้ามีความสุขสวัสดีตลอดกาลด้วยเถิด~”
เทพีอมาเตระสึไม่ทรงตรัสตอบเทพีอินาริหากแต่ตรัสกับผนึกสีใสตรงหน้าที่มีเทพองค์นั้นหลับใหลอยู่
“…………”
ไร้ซึ่งการตอบรับใดๆจากผนึกสีใสนั้น
“ไปกันเถอะเทพีอินาริ เขาคงทราบแล้วล่ะ~”
เทพีอมาเตระสึตรัสกับเทพีอินาริก่อนที่จะย่างพระบาทกลับไปสู่เบื้องบน
เบื้องบนที่พระองค์จักให้แสงสว่างและทอประกายความอบอุ่นไปตลอดกาล
เอาล่ะถึงกาลอันสมควรแล้ว
บัดนี้ขอนำทุกท่านเข้าสู่ยุคใหม่แห่งความรุ่งเรืองและสันติภาพ
令和時代
(Reiwa jidai)
________________________________________________________________________________________________________
เหตุที่มาแต่นี่เพียงเพราะต้องการต้อนรับรัชศกใหม่ในฐานะที่นิยายของไรต์มีความเกี่ยวข้องกับเทพีอมาเตระสึไม่มากก็น้อย
มิได้มีการหลบหลู่แต่อย่างใดนะจ๊ะ
“ท่านเทพีผู้สูงส่งเจ้าคะ? ท่านกำลังทอดพระเนตรสิ่งใดอยู่เช่นนั้นหรือเพคะ?”
เสียงของเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์(อินาริ) ดังขึ้นข้างพระหัตถ์ของเทพีอมาเตระสึ
“เป็นท่านเองหรือเทพีอินาริ~
ก็ไม่มีเรื่องอันใดหรอกนะเราแค่รู้สึกใจหายนิดๆที่เหล่ามนุษย์เบื้องล่าง
รายงานต่อเราว่าได้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินแล้ว”
เทพีอมาเตระสึหรือท่านย่าใหญ่แห่งราชวงศ์ยะมะโตะของแดนอาทิตย์อุทัยตรัสขึ้น
“นับจากวันที่ท่านส่งชายผู้สืบสายเลือดจากพระองค์อีกคนหนึ่งลงไป
ก็ผ่านมาเนิ่นนานแล้วสินะเพคะ~”
เทพีอินาริตอบเทพีอมาเตระสึพลางยืนมองห้วงมิติเบื้องหน้า
ที่ปรากฏภาพของชายสูงวัยใส่ชุดเป็นทางการในพระราชพิธีสีเขียวเข้ม
“อาห์~ต่อจากนี้แดนเบื้องล่างคงจะเข้าสู่ยุคใหม่เฉกเช่นที่เคยปฏิบัติมาสินะ~
เอาเถอะ~ เรารับทราบแล้ว!!”
เทพีอมาเตระสึตรัสพึมพำกับตัวพระองค์เองก่อนจะตวัดพระหัตถ์เบาๆปิดห้วงมิติ
“มาเถิด~เทพีอินาริเราจักไปแจ้งแก่ชายอีกคนหนึ่งที่เขาต้องรับรู้ด้วย!!”
เทพีอมาเตระสึตรัสขึ้นก่อนจะให้เทพีอินาริตามไปยังที่แห่งหนึ่ง
ที่ที่มืดมิดไร้ซึ่งรัศมีแห่งพระองค์และเทพจันทราสึคุโยมิส่องลงมา
สถานที่ที่จองจำเหล่าเทพผู้กระทำผิดกฏแห่งสวรรค์ทั้งหลาย
สถานที่ที่เทพทั้งหลายมิอยากลงมาเท่าใดนัก
บัดนี้เทพีทั้งสองได้เดินลงมาตามทางบันไดที่ลึกและมืดสนิทน่ากลัวว่าจะมีภูติพรายซ่อนอยู่ในนั้นทั้งๆที่เป็นไปไม่ได้
รอบข้างมีพียงแสงสว่างสลัวๆจากพระวรกายขององค์เทพีอมาเตระสึเพียงเท่านั้น
ที่สามารถขับไล่ความมืดไปได้
“(กึ่ก!!) เอาล่ะ! เรามาถึงแล้ว!!”
เทพีอมาเตระสึนำเทพีอินาริลงมาลึกพอสมควรก็หยุดที่หน้าห้องคุมขังห้องหนึ่ง
ผนึกสีขาวใสบริสุทธิ์สะท้อนกับรัศมีสลัวๆของเทพีอมาเตระสึช่างงดงามราวกับ
เพชรเม็ดโตสีสะท้อนแวววาววับดูแสบตา
ไอเย็นของผนึกลูบไล้กายาของเทพีอินาริชวนให้เทพีหนาวสั่นแต่ถึงกระนั้นความอบอุ่นจากพระวรกายของเทพีอมาเตระสึช่วยปกป้องไม่ให้เทพีอินาริหนาวจนเกินไป
ภายในผนึกสีใสที่แวววาวมีเทพผู้หนึ่งสวมชุดยูกาตะสีดำทมิฬปักลายนกกระสาสีแดง
หลับใหลอยู่ภายในนั้น
เทพผู้หลับไหลข้ามพุทธันดรที่ว่างเว้นผู้มีหน้าที่อันสำคัญยิ่งกว่าเทพองค์ใด
“นะ…นั่นคือ?? สิ่งใดงั้นหรือเพคะ?”
เทพีอินาริไต่ถามเทพีผู้สูงส่งเบื้องหน้า
“โอรสแห่งเราเหตุที่เราลงมาถึงที่นี่นั้นเพียงเพื่อที่จะมาแจ้งเจ้าว่า
มนุษย์ทางเบื้องล่างที่มีเชื้อสายน้องชายของเจ้า
ได้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินใหม่เข้าสู่ยุคใหม่ที่รุ่งเรืองกว่า
ขออำนาจแห่งเจ้าผู้ปกปักษ์อารักขาองค์พระศาสดา
จงช่วยอวยพรให้แผ่นดินของน้องชายเจ้ามีความสุขสวัสดีตลอดกาลด้วยเถิด~”
เทพีอมาเตระสึไม่ทรงตรัสตอบเทพีอินาริหากแต่ตรัสกับผนึกสีใสตรงหน้าที่มีเทพองค์นั้นหลับใหลอยู่
“…………”
ไร้ซึ่งการตอบรับใดๆจากผนึกสีใสนั้น
“ไปกันเถอะเทพีอินาริ เขาคงทราบแล้วล่ะ~”
เทพีอมาเตระสึตรัสกับเทพีอินาริก่อนที่จะย่างพระบาทกลับไปสู่เบื้องบน
เบื้องบนที่พระองค์จักให้แสงสว่างและทอประกายความอบอุ่นไปตลอดกาล
เอาล่ะถึงกาลอันสมควรแล้ว
บัดนี้ขอนำทุกท่านเข้าสู่ยุคใหม่แห่งความรุ่งเรืองและสันติภาพ
令和時代
(Reiwa jidai)
________________________________________________________________________________________________________
เหตุที่มาแต่นี่เพียงเพราะต้องการต้อนรับรัชศกใหม่ในฐานะที่นิยายของไรต์มีความเกี่ยวข้องกับเทพีอมาเตระสึไม่มากก็น้อย
มิได้มีการหลบหลู่แต่อย่างใดนะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ