เทพตกสวรรค์ (ตอนพิเศษ)

ห้องโถงใหญ่ สภาแห่งเทพ แดนอาทิตย์อุทัย

“ท่านเทพีผู้สูงส่งเจ้าคะ? ท่านกำลังทอดพระเนตรสิ่งใดอยู่เช่นนั้นหรือเพคะ?”

เสียงของเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์(อินาริ) ดังขึ้นข้างพระหัตถ์ของเทพีอมาเตระสึ

“เป็นท่านเองหรือเทพีอินาริ~

ก็ไม่มีเรื่องอันใดหรอกนะเราแค่รู้สึกใจหายนิดๆที่เหล่ามนุษย์เบื้องล่าง

รายงานต่อเราว่าได้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินแล้ว”

เทพีอมาเตระสึหรือท่านย่าใหญ่แห่งราชวงศ์ยะมะโตะของแดนอาทิตย์อุทัยตรัสขึ้น

“นับจากวันที่ท่านส่งชายผู้สืบสายเลือดจากพระองค์อีกคนหนึ่งลงไป

ก็ผ่านมาเนิ่นนานแล้วสินะเพคะ~”

เทพีอินาริตอบเทพีอมาเตระสึพลางยืนมองห้วงมิติเบื้องหน้า

ที่ปรากฏภาพของชายสูงวัยใส่ชุดเป็นทางการในพระราชพิธีสีเขียวเข้ม

“อาห์~ต่อจากนี้แดนเบื้องล่างคงจะเข้าสู่ยุคใหม่เฉกเช่นที่เคยปฏิบัติมาสินะ~

เอาเถอะ~ เรารับทราบแล้ว!!”

เทพีอมาเตระสึตรัสพึมพำกับตัวพระองค์เองก่อนจะตวัดพระหัตถ์เบาๆปิดห้วงมิติ

“มาเถิด~เทพีอินาริเราจักไปแจ้งแก่ชายอีกคนหนึ่งที่เขาต้องรับรู้ด้วย!!”

เทพีอมาเตระสึตรัสขึ้นก่อนจะให้เทพีอินาริตามไปยังที่แห่งหนึ่ง

ที่ที่มืดมิดไร้ซึ่งรัศมีแห่งพระองค์และเทพจันทราสึคุโยมิส่องลงมา

สถานที่ที่จองจำเหล่าเทพผู้กระทำผิดกฏแห่งสวรรค์ทั้งหลาย

สถานที่ที่เทพทั้งหลายมิอยากลงมาเท่าใดนัก

บัดนี้เทพีทั้งสองได้เดินลงมาตามทางบันไดที่ลึกและมืดสนิทน่ากลัวว่าจะมีภูติพรายซ่อนอยู่ในนั้นทั้งๆที่เป็นไปไม่ได้

รอบข้างมีพียงแสงสว่างสลัวๆจากพระวรกายขององค์เทพีอมาเตระสึเพียงเท่านั้น

ที่สามารถขับไล่ความมืดไปได้

“(กึ่ก!!) เอาล่ะ! เรามาถึงแล้ว!!”

เทพีอมาเตระสึนำเทพีอินาริลงมาลึกพอสมควรก็หยุดที่หน้าห้องคุมขังห้องหนึ่ง

ผนึกสีขาวใสบริสุทธิ์สะท้อนกับรัศมีสลัวๆของเทพีอมาเตระสึช่างงดงามราวกับ

เพชรเม็ดโตสีสะท้อนแวววาววับดูแสบตา

ไอเย็นของผนึกลูบไล้กายาของเทพีอินาริชวนให้เทพีหนาวสั่นแต่ถึงกระนั้นความอบอุ่นจากพระวรกายของเทพีอมาเตระสึช่วยปกป้องไม่ให้เทพีอินาริหนาวจนเกินไป

ภายในผนึกสีใสที่แวววาวมีเทพผู้หนึ่งสวมชุดยูกาตะสีดำทมิฬปักลายนกกระสาสีแดง

หลับใหลอยู่ภายในนั้น

เทพผู้หลับไหลข้ามพุทธันดรที่ว่างเว้นผู้มีหน้าที่อันสำคัญยิ่งกว่าเทพองค์ใด

“นะ…นั่นคือ?? สิ่งใดงั้นหรือเพคะ?”

เทพีอินาริไต่ถามเทพีผู้สูงส่งเบื้องหน้า

“โอรสแห่งเราเหตุที่เราลงมาถึงที่นี่นั้นเพียงเพื่อที่จะมาแจ้งเจ้าว่า

มนุษย์ทางเบื้องล่างที่มีเชื้อสายน้องชายของเจ้า

ได้ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินใหม่เข้าสู่ยุคใหม่ที่รุ่งเรืองกว่า

ขออำนาจแห่งเจ้าผู้ปกปักษ์อารักขาองค์พระศาสดา

จงช่วยอวยพรให้แผ่นดินของน้องชายเจ้ามีความสุขสวัสดีตลอดกาลด้วยเถิด~”

เทพีอมาเตระสึไม่ทรงตรัสตอบเทพีอินาริหากแต่ตรัสกับผนึกสีใสตรงหน้าที่มีเทพองค์นั้นหลับใหลอยู่

“…………”

ไร้ซึ่งการตอบรับใดๆจากผนึกสีใสนั้น

“ไปกันเถอะเทพีอินาริ เขาคงทราบแล้วล่ะ~”

เทพีอมาเตระสึตรัสกับเทพีอินาริก่อนที่จะย่างพระบาทกลับไปสู่เบื้องบน

เบื้องบนที่พระองค์จักให้แสงสว่างและทอประกายความอบอุ่นไปตลอดกาล

เอาล่ะถึงกาลอันสมควรแล้ว

บัดนี้ขอนำทุกท่านเข้าสู่ยุคใหม่แห่งความรุ่งเรืองและสันติภาพ

令和時代

(Reiwa jidai)

________________________________________________________________________________________________________

เหตุที่มาแต่นี่เพียงเพราะต้องการต้อนรับรัชศกใหม่ในฐานะที่นิยายของไรต์มีความเกี่ยวข้องกับเทพีอมาเตระสึไม่มากก็น้อย

มิได้มีการหลบหลู่แต่อย่างใดนะจ๊ะ