ฉันรักนาย! Tell or Secret? [YAOI]

หลังจากภัทรชะงักไปกับคำพูดของกิต ทำให้กิตถือโอกาสนั้นดึงขวดเหล้าออกมาจากมือเพื่อน แล้วเอามันกลิ้งไปไกลๆ จากนั้นก็ลากร่างของเพื่อนรักที่ตอนนี้อ่อนปวกเปียกเข้าไปในห้องน้ำ ภัทรพยายามขัดขืนแต่ทำไม่ได้ จึงทำได้แค่ร้องโวยวาย

   "นี่นายทำบ้าอะไร!!  ปล่อยฉันนะเว้ย!"

 กิตไม่ตอบเขาลากภัทรไปโยนตรงส่วนของห้องอาบน้ำแล้วจัดการเอาฝักบัวในห้องน้ำมาเปิดราดตัวภัทร

    "ทำให้นายเลิกบ้าไง! ถ้ายังไม่เลิกต้องเจอนี่!"

     ซ่าส์~ ขันน้ำราดส้วมในมือของกิตถูกเหวี่ยงออกไปใส่ร่างของภัทรอย่างแรง

    "ผู้หญิงคนนั้นเป็นทุกอย่างในชีวิตนายรึไง"

   ซ่าส์~ "นายยังมีเงิน มีอนาคต มีอะไรหลายๆอย่างที่ต้องทำ นายบอกฉันเองไม่ใช่เหรอ"

   ซ่าส์~ "ที่สำคัญที่สุดนายยังมีเพื่อนแบบฉันนะเว้ย"

   ซ่าส์~ "อย่าเอาอนาคตของนายไปทิ้งกับผู้หญิงคนนั้น!!"

   ซ่าส์~ "จงกลับมาเป็นเทพบุตรสุดเย็นชาซะ"

   "พอ!!!" ภัทรในร่างชุ่มน้ำรีบยกมือห้ามแล้วลุกขึ้นมาในขณะที่กิตเตรียมจะสาดอีก

    "ฉันหายบ้าตั้งแต่ขันที่สองละโว้ย" ภัทรพูดทำให้กิตลดมือลง

   "นี่มันน้ำอะไรวะ ทำไมกลิ่นมันแปลกๆ" ภัทรพูดแล้วทำจมูกฟุดฟิดๆ ไปตามเเขนเสื้อ

   "กลิ่นทรายอะเบส.." ภัทรพึมพำ ส่วนกิตก็ทำหน้ากวนตีนแล้วบอกว่า"ก็น้ำที่ฉันกับแกรองใส่ถังไว้ราดส้วมไง" พูดจบก็หัวเราะ

   "ไอ้เลววว!!!"  ภัทรปรี่เข้าไปหากิตอย่างเอาแรกแล้วกระชากคอเสื้อของเพื่อนมา เงื้อมือขึ้นเหมือนจะต่อย แต่แล้วก็ดึงกิตเข้าไปกอดแทน

    "ฉันต้องขอโทษแกด้วย..."

    "...."

     "ที่ผ่านมาฉันหลงไปกับผู้หญิง...จนละเลยแก.."

    "...."

    "ฉันพูดไม่ดีใส่แก ทำไม่ดีใส่แก"

    "...."

    "แต่แกก็ยังอยู่กับฉันตลอด ขอบคุณนะเพื่อน"

     ภัทรพูดแล้วร้องไห้ กิตก็ร้องไห้ตามไปด้วย ในหัวใจของกิตตอนนี้เต้นระรัว เขาควรจะบอกความในใจกับภัทรตอนนี้สินะ...

      "ภัทร..ฉัน.."  กิตตั้งท่าจะพูดแต่ก็ต้องหยุดทันทีเมื่อภัทรพูดต่อว่า

      "บอกฉันทีสิว่าแกยกโทษให้ฉัน เราจะยังเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิมใช่ไหม" คำว่าเพื่อนรัก... ทำให้กิตทิ้งความคิดนั้นไปทันที..

       "อื้ม..ฉันยกโทษให้ เรากลับมาเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิมเถอะ" กิตตอบเสียงเบา ตกลง..เขายอมแพ้ ที่ผ่านมา..ภัทรไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับเขา...นี่คือความจริงที่เขาต้องยอมรับ...เขาจะตัดใจและหวังว่าเมื่อเวลาผ่านไป...เขาจะไม่คิดอะไรกับภัทร..

*********************************

   หลังจากนึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น ก็ทำให้คนที่ถือรูปรู้สึกขำกับความรู้สึกของตัวเองในตอนนั้น เมื่อเวลาผ่านไป ทำให้เขาได้รู้ว่าตัวเขานั้นไม่ได้รักภัทรเลยแม้แต่น้อย มันเป็นแค่ความรู้สึกหวั่นไหวชั่ววูบ อาจจะเพราะเขาอยู่ใกล้ภัทรมากเกินไปก็ได้ หลังจากเรียนจบจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ทั้งภัทรและเขาก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เพราะภัทรได้ย้ายไปทำงานอยู่ที่อีกจังหวัด ส่วนเขาก็ปักหลักอยู่ที่กรุงเทพนั่นแหละ และหลังจากทำงานไปได้สักพัก ได้รู้จักผู้คนมากมาย ก็ทำให้เขาได้พบกับ 'นลิน' หญิงสาวสวยที่ตอนนี้กลายมาเป็นคู่ชีวิตของเขา และตอนนี้เธอก็กำลังตั้งท้องลูกคนแรกของเราอยู่...

     ตึ่งตึงตึ๊ง~ พลันก็มีสายเรียกเข้าจาก kakaol เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าไอ้เพื่อนที่อยู่ในรูปโทรมานั่นเอง กิตไม่ลังเลที่จะกดรับสายในทันที

   "เห้ย! ไอ้กิต! เป็นไงบ้างวะ งานเขียนโปรแกรมของแกอ่ะ"

  "สบายดี แล้วแกล่ะอยู่ที่เลยเป็นไงบ้าง?"

  "ก็เรื่อยๆว่ะ เป็นคนคุมไซต์งานก็ได้ตังค์เยอะดีแต่น่าเบื่อสุดๆ เอ้อ..แล้วเมียแกเป็นไงบ้าง กี่เดือนแล้ว"

   "3 เดือนแล้ว แกล่ะหาเมียเป็นตัวเป็นตนได้ยัง"

   "ก็เรื่อยๆ รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน" ภัทรพูดสโลแกนของตัวเองให้เพื่อนฟัง

   "ไอ้เสือผู้หญิงเอ๊ย.." กิตแกล้งแซวเพื่อนเล่น หลังจากที่อกหักครั้งนั้น ภัทรก็ผันตัวเองเป็นเสือผู้หญิงไปเรียบร้อย~~ และทั้งคู่ก็คุยกันเรื่องสัพเพเหระอีกเล็กน้อย จนกระทั่ง..นลินมาตามกิตไปกินข้าวทำให้เขายอมวางสาย

      "งั้นไว้ค่อยคุยกันวันหลัง ไม่สินัดเจอกันเลย" กิตพูดก่อนจะตัดสายและเดินไปกินข้าวกับนลิน..

   อีกด้านหนึ่ง

   หลังจากวางสายจากกิตแล้ว ภัทรก็เอารูปที่ตัวเองถือไว้ในมือมาดูอีกรอบ เขาค้นเจอรูปนี้ในกล่องดินสอเก่าๆ สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แล้วเกิดคิดถึงเพื่อนรักของเขาขึ้นมาจึงโทรหาเสียหน่อย เหตุการณ์ในวันนั้น มันก็ผ่านมานานแล้วเนอะ..วันที่อกหักจนเมาเป็นหมา และมีเพื่อนรักเป็นคนพูดให้เขาได้สติ ถึงตอนนี้จะกลับมาเป็นผู้เป็นคนได้แต่ก็ยังกลัวที่จะรักใครสักคนอยู่ดี.. ปล่อยให้เวลาเยียวยาทุกสิ่งละกัน..