My friends รักร้าวสู่ความตาย

        เมื่ออดีตที่ผ่านมานานกำลังย้อนกลับมาเพื่อทวงคืนบางอย่าง เขาจะต้องข้ามผ่านอดีตที่แสนเจ็บปวดไปได้อย่างไร
       
เมื่อเช้ารุ่งขึ้น ของวันที่ 15 มกราคม 2558 น.ส.สุจิตรา ตื่นขึ้นจากที่นอนด้วยหน้าตาเหงื่อแตกซ่านไปทั่วทั้งตัว เธอนั่งพักเพื่อตั้งสติ หลังจากนั้นเธอหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหา แนน เพื่อนสนิทสมัยมหาลัย แพท “แนน วันนี้แกว่างปล่ามาเจอฉันที่เดิมได้ไหม” แนน “ว่าง งั้น 11.00 น. เจอกันนะ”    แพท “ โอเคจ๊า” แพทหลังวางสายเธอหยิบหนังสือรุ่น สมัยมหาลัยออกมาดู หลังจากนั้นน้ำตาก็ไหล เธอร้องไห้ แล้วเอาแต่พรึมพร่ำว่าฉันขอโทษ แม่ “ยัยแพท ลงมากินข้าวได้แล้วลูก” เสียงแม่แพทตะโกนขึ้นมา แพทปาดน้ำตา แล้วตะโกนบอกแม่ไปว่า แพท “หนูขออาบน้ำก่อนนะแม่” แพทเข้าห้องน้ำ แล้วเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน แพทพบแม่ที่กำลังจัดเตรียมกับข้าว แพทเดินเข้าไปกอดแม่ทั้งน้ำตาแล้วบอกว่าหนูรักแม่มากนะ                                      แม่ “มาไม้ไหนอีกเนี้ยยัยลูกคนนี้”   แพท “วันนี้หนูนัดแนนไว้”                                     แม่ “งั้นกินข้าวก่อนลูก” แพท พอกินข้าวเสร็จจึ้งรีบออกจากบ้าน แล้วขับรถไปสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง เธอเดินลงจากรถ เห็นหลังแนนข้างหลังจึงได้ตะโกนเรียก                                          แพท “ยัยแนน”  แนนหันมา แล้ว บอกว่า “มาช้า เกือบสิบนาทีเลยนะ”   แพท “ฉันขอโทษ รถติดนิดหน่อย” หลังจากนั้นเธอทั้งสอง ก็นั่งบนไม้นั่ง ที่ข้างหน้าเป็นสระน้ำขนาดใหญ่  แนน “ไหนเป็นอะไรบอกฉันมาสิ ดูหน้าแกซีดๆ นะ ไม่สบายหรอ”   แพท “ฉันโอเค ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร ฝันเรื่องเดิมๆ มาเป็นอาทิตย์แล้ว”  แนน “ฝันอะไร”                                                       แพท “ฉันฝันเห็น โบว์อ่ะ”                                                                                    แนน หน้าเหวอ “เรื่องนี้มันผ่านมานานแล้วนะ”                                                          แพท “ฉันเสียใจแต่นี้เดือนหน้าจะครบรอบ 7 ปีทีโบว์จากเราไปนะ”                                    แนน “จริงด้วยงั้นเราชวนไอนัท ทิว ฟ้า ไปทำบุญให้โบว์กันนะ”                                         แพท “โอเค ฉันก็สบายขึ้นแหละ”
       อาทิตย์ต่อมา ณ ร้านอาหาร เมื่อ นัท กับ ฟ้า นั่งสั่งอาหารรอเพื่อน                             นัท “ฟ้า แกนี้ยังเหมือนเดิมเลยนะ”
ฟ้า “สวยล่ะสิ”
นัท “เปล่า ฉันหมายถึงอ้วน55555”
ฟ้า “ไอบ้า ผอมจะตาย แกนั้ยังปากหมาเหมือนเดิมเลยนะ เหมือนตอนที่คบกัน”
นัท “อยู่แล้ว คิดถึงตอนนั้นเนาะ แล้วตอนนี้แกคบใครอยู่”
ฟ้า “ไม่มีนะ แล้วแกล่ะ”
นัท “ก็คุยกับน้องที่ทำงาน อยู่ล่ะ”
ฟ้า “ อ้าวนั่น ไอทิว นี้หว่า ทิวอยู่นี้” ฟ้าโบกมือเรียกเพื่อนมานั่ง
ทิว “โทดทีที่มาสาย ติดประชุมที่บริษัทเพิ่งเลิก”
นัท “ไม่เป็นไร ฉันก็มาก่อนแกได้ไม่นานหรอก “
ฟ้า “ได้ข่าวว่า แกเลื่อนขั้นนี้ ไอทิว วันนี้เลี้ยงเลย”
นัท “เห็นด้วยๆ”
ฟ้า “แหม่ แกชอบอยู่แล้วนิของฟรีอ่ะ5555”
ทิว “ได้ๆ แล้วนี้ แพท กับ แนน มายัง”
ฟ้า “แปปนะ ฉันโทรตามแปป”
        “ฮัลโหล แพท ถึงไหนแล้วเนี้ย”
แพท “ถึงแล้ว กำลังหาที่จอดรถ”
ฟ้า “โอเค” หลังวางสายสักพักแพทกับแนนก็เดินเข้ามาพร้อมกัน
แพท “โทดทีที่มาสายพอดี รอยัยแนนแต่งตัวกว่าจะเสร็จ”
แนน “ไม่ได้หรอก เดี้ยวไม่สวย”
ทิว “สวยแล้วๆ5555” เพื่อนในกลุ่มก็พากันขำ ก่อนที่แนนจะบอกว่า
แนน ”นี้พวกแกเดือนหน้าก็จะครบ 7 ปีที่โบว์จากไปแล้วนะ”
แพท “พวกแก ช่วงนี้ฉันฝันเห็นโบว์ด้วย เราไปทำบุญอุทิตส่วนกุศลให้กัน”
ทิว “ดีเลย”
ฟ้า “งั้นเราเจอกันที่วัด นะ”
นัท “พวกแกฉันเริ่มหัวแล้วอ่ะ เราสั่งอะไรกันกินดีม่ะ”
ทิว “โอเค “ หลังจากสั่งอาหารกินกัน ทุกคนก็ต่างแยกย้ายเพื่อกลับบ้าน