ความรักของไรท์เตอร์

    ไรท์เตอร์ชื่อ จี นะคะ ปัจจุบัน อยู่ ม.4 แล้วค่ะ เรื่องที่จะเล่ามันย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว ตอนที่อยู่ ม.3 แอบชอบรุ่นพี่ ม.6 คนนึงค่ะ หลายๆคนคงจะเคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว คงจะเข้าใจนะคะ แอบชอบรุ่นพี่ ม.6 มันเจ็บมาก
     เคยคิดว่าถ้าเปิดเทอมใหม่ปีหน้า ไม่มีพี่เขาแล้ว จะทำยังไง แต่ก็เตรียมใจไว้ตั้งแต่เริ่มชอบแล้วล่ะค่ะ อยากจะใช้พลังความรัก เปลี่ยนแปลงตัวเอง ช่วงนั้นก็กลับไปดูหนังสิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก ดูวนไปซ้ำไปซ้ำมา อินมากค่ะ อยากเป็นแบบนั้นบ้าง ยิ่งดูยิ่งเข้าใจความรู้สึกของนางเอก ที่ทำทุกอย่างให้เขาสนใจ ที่ต้องมโนเรื่อยไป ว่าเขามีใจ ยิ่งฉากสารภาพรักนี่ น้ำตาแตกเลยค่ะ คิดว่าถ้านั่นเป็นตัวเอง ก็คงจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เหมือนกัน
      เข้าเรื่องเลยนะคะ พี่เขาชื่อ พี่นิวค่ะ เป็นนักบาส ตัวสูง กล้ามแน่น ที่เจอพี่เขาได้นี่ ก็เพราะว่าโต๊ะประจำของจีอยู่ที่สนามบาสค่ะ เยื้องๆกับโต๊ะพี่เขาเลย ได้แอบส่องเช้า เที่ยง เย็น มันเป็นความสุขอย่างนึงนะคะ จีก็ได้แต่แอบชอบเขาอยู่แต่มุม ไม่ได้คุย ไม่ได้รู้จักอะไรเป็นการส่วนตัว พี่เขาอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจีมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ด้วยเหรอ แต่มันก็มีความสุขแล้วใช่ไหมคะ
     การที่ได้ชอบใครซักคน
     จนมาอยู่วันนึง ตอน ม.3 เทอม 2 จีตัดสินใจที่จะทักพี่เขาไป ในใจคืออยากคุยอยากรู้จัก อยากบอกพี่เขาว่า มีคนชื่อ จี อยู่บนโลกด้วยนะคะ วันนั้นตอนเที่ยงพี่เขานั่งอยู่ที่โต๊ะกับเพื่อนอีกสองคน พี่เขามองมาที่โต๊ะจีบ่อยมาก ไม่แน่ใจว่าอาจจะเป็นเพราะมโนของจีรึเปล่า
     แต่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
     ซักพักพี่เขาก็เริ่มจับกลุ่มเล่นกีต้าร์แล้วก็ร้องเพลงกัน จำไม่ได้หรอกค่ะว่ามันคือเพลงอะไร แต่ว่ารู้สึกดีที่ได้ฟัง จีก็นั่งฟังไปเรื่อยๆ จนมีเสียงพี่ผู้ชายตะโกนขึ้นมา
     "น้องๆ ขอเพลงไหม" 
     เราหันขวับอย่างไม่รู้ตัวเลย คิดว่าน้องๆที่พี่เขาหมายถึงคือตัวเรา แต่ที่จริงเป็นผู้หญิง ม.4 คนหนึ่ง หน้าตาน่ารัก ขาวๆ เดินผ่านมา ผู้ชายคนที่ถามก็เป็นพี่นิวนั่นแหละค่ะ ตอนนั้นเราหน้าเหวอกลางอากาศเลย มันปั่นปวนในใจไปหมด พี่เขาแซวหรือถามหรือชอบผู้หญิงคนนั้น?
     เกิดมาไม่สวยก็ตามหลังไปหนึ่งก้าวแล้วค่ะ
     สภาพจิตใจตอนนั้นหดหู่มาก ได้แต่คิดวนไปในหัว ว่าทำไมเราไม่สวย ไม่ขาว ไม่หุ่นดี เผื่อว่าพี่เขาจะสนใจเราบ้าง เลยตัดสินใจจะเปลี่ยนตัวเอง เริ่มหันมาดูแลผิว ใช้เครื่องสำอางเล็กๆน้อยๆ ตามกระแสแฟชั่นต่างๆ
     แต่กว่าเราจะสวยขึ้น มันก็หมดเวลาแล้วล่ะค่ะ
     เพราะว่าจะถึงวันปัจฉิมแล้ว.....