หนูน้อยหมวกเลือด

ณ. บ้านของคุณชิโระ
อะกะ : คุณชิโระอยู่มั้ยค่ะ
ชิโระ : อะกะจัง มาได้จังหวะพอดีเลยมีข่าวจะบอก
อะกะ : ข่าวอะไรเหรอค่ะ
ชิโระ : ดูเหมือนว่าจะมีพวกแม่มดพ่อมดมาสืบคดีครั้งนี้นะสิ
อะกะ : หมายความว่า
ชิโระ : ใช่ พวกนั้นจะตามจับฆาตกร 
อะกะ : หมายถึงหนูกับพ่อใช่มั้ยค่ะ
ชิโระ : ใช่ ช่วงนี้ระวังตัวด้วยนะ
อะกะ : ค่ะ แล้วจะซื้อมั้ยค่ะ
ชิโระ : ซื้อทั้งหมดเลย
อะกะ : ค่ะ ทั้งหมด 500 เหรีญค่ะ
ชิโระ : แพงไปมั้ย
ในขณะที่ฉันเดินหลับบ้าน ฉันได้แวะไปที่หมู่บ้านที่อยู่ใกล้ที่สุด ในขณะที่ฉันเดินดูของก็มีคนมาเดินชนฉันจนล้ม
ริว : กล้าดีอย่างไงมาเดินชนฉัน
อะกะ : ข..ขอโทษ
(ใครกันแน่ที่เดินชน น่าฆ่าให้ตายนัก)
จูเลีย : คนที่เดินชนคือเธอนะ ริว
ริว : จูเลียเงียบไปเลย ดูสิเสื้อผ้าเปื้อนหมดเลย จ่ายมาสิดีๆๆ 100 เหรีญ
มินา : มีอะไรเหรอ เสียงดังจัง
จูเลีย : ริวหาเรื่องคนอื่นอีกแล้วนะ
คุโระ : ริว หาเรื่องคนอื่นอีกแล้วเหรอ
ริว : ฉันไม่ได้หาเรื่องซะหน่อย
(พอผู้หญิงท่เดินชนพูดจบก็เดินหนีไป ส่วนฉันที่กำลังลุกขึ้นจากพื้น ผู้ชายที่เข้ามาช่วยก็ยื่นมือมาช่วยฉัน)
อะกะ : ขอบคุณ (น่าฆ่าจริงๆผู้หญิงคนนั้น)
คุโระ : ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยครับ พอดีช่วงนี้มีแต่เรื่องร้ายๆเข้ามานะครับ
อะกะ : เรื่องร้ายเหรอค่ะ
คุโระ : ครับ เรื่องการฆ่ายกครัวนะครับ
อะกะ : เอ๋!!!
คุโระ : มีอะไรครับ
อะกะ : ไม่มีอะไรค่ะ
(ไม่ผิดแน่คนพววกนี้คือแม่มดพ่อมด ต้องไปบอกคุณพ่อแล้ว)
......................................