รักแรกเป็นอย่างไร

       ในวันเสาร์ ฉันต้องมาซ้อมเต้นเพื่อเป็นตัวแทนโรงเรียนและจังหวัดไปแข่งในระดับเขต ฉันกับเพื่อนมาก่อนเวลา เพื่อนจึงชวนฉันไปหาเพื่อนอีกคนที่อยู่บ้านพัหลังเดียวกันกับเมฆ พอไปถึงเพื่อนทั้งสองก็ลากฉันไปแต่งหน้าโดยยืมห้องเมฆ
        ฉัน : แล้วทำไมต้องเป็นฉันว่ะ
        ตั้ม : อ้าวอีนี่ มึงเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ที่นี่เปล่าว่ะ
        ฉันก็เลยคัดค้านไม่ได้ ปล่อยให้เพื่อนสาวในร่างชายทั้งสอง แต่งหน้าทำผมให้ แต่หน้าฉันแบบว่าไม่ชอบใจเลยสัดนิด เมื่อแต่งเสร็จก็พาฉันออกมาจากห้องมาหาเพื่อนชายอีกสองคนที่นั่งดูโทรทัศน์กัน
        ตั้ม : เฮ้ย! พวกมึง สวยไหม
        เมฆ : ก็ดี น่ารักดี
        เฮ้ย!เขินอ่ะ นายนี่ชมฉันด้วยปกติไม่เคยเห็นจะชมใครเลย ฉันยิ้มด้วยความเขินก็เผลอจับหัวตัวเองทุกครั้ง มันเลยทำให้ฉันรู้ว่ามีอะไรบ้างอย่างติดผม ฉันหยิบมาดู ดอกไม้ปลอมแม่งอย่างใหญ่ ฉันมองหน้าเมฆที่กำลังหัวเราะ อีตาบ้านี่
         ฉัน : พวกแกทำไรว่ะเนี่ย
         ฉันโกรธอีพวกเพื่อนสาวของตัวเอง ก่อนจะโยนดอกไม้ใส่เมฆ ไอ้นี่ก็หัวเราะอะไรนักหนา ฉันถอนหายใจ ก่อนจะเดินออกจากบ้าน แล้วเดินไปโรงเรียนคนเดียว 
          ชั่วโมงเรียนดนตรี ฉันนั่งที่ม้านั่งคนเดียวเพราะเพื่อนในกลุ่มไปต่อแถวสอบกับอาจารย์ เมฆเดินมานั่งกับฉัน บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไหมเมฆถึงชอบเข้ามาใกล้ฉันเวลาที่ฉันอยู่คนเดียว ชอบมาทำอะไรใกล้ฉัน ชอบกวนฉันตลอด หรือแม้กระทั่งนำเสนองานกลุ่มก็ต้องกับฉัน เพ่ือ!!
         และที่แน่นอนคือ ทำไมเวลาอยู่ใกล้ ฉันกลับรู้สึกดี ตอนแรกๆก็รู้สึกใจเต้นแรง แทบไม่อยากมองหน้า ชอบแอบหลบสายตา แต่พอนานเข้า ฉันรู้สึกดีมากที่ได้อยู่ใกล้ๆทุกวันแบบนี้ หรือว่าฉันกำลังแอบชอบเมฆ ไม่ได้นะนี่เพื่อน ให้ตายเหอะ ฉันจะรักเพื่อนไม่ได้ หรือถึงจะรัก ฉันก็ไม่กล้าที่จะบอกออกไป