รักแรกเป็นอย่างไร

      วันแข่งกีฬาสี พวกผู้ชายห้องฉันก็แข่งบาสเกตบอลกันเกือบทุกคน พวกเราเพื่อนในห้องจึงต้องไปเชียร์กัน ในสนามวันนี้รู้สึกจะมีผู้หญิงมาก  เสียงกรี๊ดนี่กระหึ่มดังคับหอประชุม แม้กระทั้งฉันเองยังเผลอกรี๊ดไปกับคนอื่นด้วย เวลาสีตัวเองทำแต้มได้

       เมฆทำไหมวันนี้ดูดีมากนะ ยิ่งเวลาที่เหงื่อไหลลงมาที่แก้มขาวๆด้วยยิ่งดูยิ่งหล่อ แล้วที่สำคัญเมฆดูเท่ห์มากตอนที่ชู๊ตลูกสามแต้มได้ แทบอยากเก็บไปฝันเลย บ้างครั้งฉันคงต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

       พักเบรค เมฆเดินมาดื่มน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดเหงื่อ ส่วนฉันก็นั่หรอ นั่งเฉยๆทำตัวไม่เป็นประโยชน์เท่าไรเลย เมฆวางแก้วลงก่อนจะหันมายิ้ม ฉันมองข้างหลัง เอ๊ะ! นายนั่นยิ้มให้ใครว่ะ ฉันยิ้มอย่างงง ก่อนที่จะหมดเวลาพัก

       หนุงหนิง : รู้นะว่ายิ้มให้กัน

       ฉัน : ใคร

        ฉันถามทั้งที่ก็รู้อยู่ว่าหนุงหนิงหมายถึงอะไร ก่อนจะหันไปสนใจเกมกีฬา และวันนั้นพวกเราก็ได้แชมป์บาสระดับม.ต้น 

       เมฆ :อันนา จะกลับบ้านแล้วหรอ

       ฉัน : ก็เห็นอยู่ไหมว่าพายกระเป๋าไปทางประตูโรงเรียน

       เมฆ : เออ เนอะ กลับด้วยแล้วกัน

       ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินไปพร้อมกับเมฆ แต่เราก็ต้องแยกทางกันเพราะทางไปบ้านพักของเมฆถึงก่อนบ้านของฉัน ตอนนี้ฉันเริ่มสนิทกับเมฆมากขึ้นเราคุยกันมากขึ้น บางวันก็เดินกลับบ้านด้วยกัน 

       ม.4 ฉันกับเมฆก็ยังคงอยู่ห้องเดียวกันและที่สำคัญคือ ชั่วโมงเคมี อาจารย์บอกว่าในกลุ่มมี4คนและแต่ลกลุ่มต้องมีผู้ชายด้วย ซึ่งกลุ่มฉันมีผู้หญิง4คน ฉันจึงต้องเสยสละออกจากกลุ่ม และโชคชะตาก็ทำให้ฉันต้องอยู่กลุ่มกับเมฆ และการนั่งเป็นกลุ่มนั่น ฉันนั่งตรงข้ามกับเมฆ ได้มองกันทั้งคาบเรียนเลย มันทำให้ฉันรู้สึกใจไม่ดีเลย

        นอกจากกลุ่มเดียวกันแล้ว เรายังต้องนำเสนองานคู่กันตลอด มันทำให้เราต้องทำงานร่วมกันมากขึ้น แต่ที่สำคัญนายนี่ชอบหลับเวลาที่รออาจารย์ในทุกวัน คนปลุกก็ต้องเป็นฉัน และบางครั้งฉันก็ต้องทำงานให้นายเมฆ ทำไมรู้สึกเป็นทาส