ระหว่างเรา
7.3
เขียนโดย ToeySae
วันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.41 น.
5 ตอน
3 วิจารณ์
7,637 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2560 19.09 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) เธอหายไปไหน?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เรามาต่อจากตอนที่แล้วกันเลยนะครับ...!
วันนี้ก็เป็นวันศุกร์ และเป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ ที่ผมและเธอจะมีโอกาสที่จะได้เจอกันเฉพาะที่โรงเรียน ต่อไปก็เป้นวันเสาร์และอาทิตย์ที่เราจะไม่มีโอกาสที่จะได้เจอกันเลย เดี๋ยวเราไปต่อจากมะวานกันดีกว่านะครับ....
ในทุกๆวันที่โรงเรียนผมเฝ้ารอ และมองหาเธอ แต่ผมก็ไม่เคยเจอเธอเลย...
หลังจากเวลาได้ผ่านไปเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ผมก็ตัดสินใจเดินหาเธอคนนั้นทุกอาคารเรียน และผมเองก็ชวนเพื่อนไปตามหาเธอด้วยหนึ่งคน เพื่อนผมชื่อ"เพชร"คับ เพชรเป็นคนเงียบๆแต่มีไรจะบอกผมตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องความรัก เรื่องครอบคึรัว และเรื่องอื่นๆ ผมกับบเพชรเลยออกตามหาเธอคนนั้นครับ....
ต้น : เพชร..เดี๋ยวนายไปหาที่ชั้น 2 นะ ส่วนฉันจะไปหาที่ชั้น 1 ก่อน.
เพชร : แล้วทำไมนายไม่มาหาชั้น 2 ละ?
ต้น : เอาเถอะน่า! เดี๋ยวพอหาเสร็จแล้วเราไปเจอกันที่โรงยิมนะ
เพชร : อ้าๆ
ผมและเพชรได้เจอกับเพื่อนของเธอคนนั้น เพื่อนของเธอคนนั้นชื่อว่า "แพรว"คับและเธอได้บอกกับพวกเราว่า...
แพรว : พวกนายตามหาอะไรกันหรอ? ฉันเห้นพวกนายหามานานแล้วอ้ะ!!
ฉันเลยสงสัย
ต้น : อ๋อ! ไม่มีไรหรอกๆ เนอะเพชรเนอะ...(ตอบใช่สิ ไอ่เพชร)
เพชร : อ๋อ! พวกเราตามหาเพื่อนของเธออยู่อะ!...
ต้น : ....อ๊ากกกก...!!!!(แล้วนี่นายจะไปบอกเขาทำไมกันเนี้ย!!)
แพรว : อ๋อ! ? คนไหนละเพื่อนเรามีหลายคนอ้ะ
ต้น : ถ้าพวกฉันบอกแล้วเธอจะช่วยฉันไหมละ??
แพรว : อืมมม...ถ้ามีเหตุผลที่จะช่วยฉันก็จะช่วยแหละเนอะ...!
เพชร : เอาเถอะน่า...ช่วยๆต้นมันหน่อย ฉันเห็นต้นมันตามหามาอาทิตย์กว่าๆละ!?
แพรว : ว๊าวววว... ขนาดนั้นเลยหรอ?
ต้น : แล้วนี่แกจะไปบอกเขาอีกทำไมกันละเนี้ย ?
แพรว : แล้วนายอยากเจอเพื่อนฉันทำไมกันหรอ?
ต้น : อยากจะคุยด้วยอีกอะ..!
แพรว : 2 - 3 วันนี้ฉันก็ไม่เห็นแพรวมาที่โรงเรียนเลยนะ!!
ต้น : แล้วเธอรู้ไหมว่าบ้านแพรวอยู่ที่ไหน?
แพรว : รู้สิ!!??
ต้น : งั้นเธอพาฉันไปหาเขาหน่อยสิ
แพรว : แล้วทำไมฉันถึงจะต้องพานายไปหาเพื่อนฉันด้วยละห๊ะ??
ต้น : ก็ฉัน...อยากเจอเขานี่หน่าาา...
แพรว : งั้นเรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกัน
ต้น : แลกเปลี่ยน?
แพรว : ใช่แลกเปลี่ยน!
ต้น : แลกเปลี่ยนอะไรละ??
แพรว : เธอต้องเลี้ยงไอติมฉัน!
ต้น : โอเค. ได้อยู่แล้วไม่มีปัญหาเลย...!!
แพรว : งั้น...
ต้น : เย้ๆๆๆๆดีใจจัง ขอบใจน้าาา
แพรว : ยัง..!!??? ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะช่วยเลยน้า.!!
ต้น : ได้โปรดช่วยฉันด้วยน้า..!
แพรว : โอเค. ฉันตกลงจะช่วย.!
ต้น : ขอบใจน้า
หลังจากวันนั้น พวกเราทั้งสามคนก็ตามหาเธอทั้นวัน โดยที่พวกเราทั้วสามยอมโดดเรียนคาบเช้าทุกวิชา แต่มันก็มีความบังเอิญโดยไม่คาดหวังเลย....อาจารย์เห็นพวกเราเข้าแล้ววว...จากตรงนี้แหละครับ...พวกผมเลยตั้งโดดเรียนคาบบ่ายไปด้วย5555 เพชรเสนอความคิด....
เพชร : เราลองไปนั่งรอที่ห้องสมุดดูไหมละเผื่อเธอจะมาหาหนังสืออ่าน!!
แพรว : ห๊ะ..!!..นี่! นายคิดว่าคนอย่างยัยนั่นจะมาหาหนังสืออ่านอย่างงั้นหรอ5555
เพชร : อย่ามาขำสิ! ไม่ลองก็ไม่รู้หรอก!!
ต้น : งั้นเราไปกันเลยไหม!
แพรว : รอไรละ!!....(วิ่งงงง)
จากนั้นพวกเราก็ไปนั่งรอเธอที่ห้องสมุดของโรงเรียน นั่งไปนั่งมามันก็เมื่อนอะนะ5555 เพชร ไอ่หมอนี่หลับเป็นคนแรกเลยครับ ผ่านไปไม่กี่นาที ยัยแพรวก็เริ่มจะหลับๆตื่น ไม่นานยัยแพรวก็หลับตามๆกะเพชรไป ในขณะที่ผมเองอยากที่จะเจอกับเธอคนนั้นมากกก ผมเลยนั่งรอเธอที่ห้องสมุดจนถึงตอนเย็น ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว...กรี๊งงงงง เสียงสัญญาณบอกให้กลับบ้านก็ดังขึ้น ในขณะที่ เพื่อนผมทั้ง 2 คนกำลังหลับอยู่ จนอาจารย์ท่านหนึ่ง มาบอกให้กลับบ้านกันได้แล้ว...!
จากนั้นพวกเราทั้ง 3 คนก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน....
เรื่องจะเป็นยังไงต่อ...ติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับบบ
****ขอบคุณครับบบ****
วันนี้ก็เป็นวันศุกร์ และเป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ ที่ผมและเธอจะมีโอกาสที่จะได้เจอกันเฉพาะที่โรงเรียน ต่อไปก็เป้นวันเสาร์และอาทิตย์ที่เราจะไม่มีโอกาสที่จะได้เจอกันเลย เดี๋ยวเราไปต่อจากมะวานกันดีกว่านะครับ....
ในทุกๆวันที่โรงเรียนผมเฝ้ารอ และมองหาเธอ แต่ผมก็ไม่เคยเจอเธอเลย...
หลังจากเวลาได้ผ่านไปเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ผมก็ตัดสินใจเดินหาเธอคนนั้นทุกอาคารเรียน และผมเองก็ชวนเพื่อนไปตามหาเธอด้วยหนึ่งคน เพื่อนผมชื่อ"เพชร"คับ เพชรเป็นคนเงียบๆแต่มีไรจะบอกผมตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน เรื่องความรัก เรื่องครอบคึรัว และเรื่องอื่นๆ ผมกับบเพชรเลยออกตามหาเธอคนนั้นครับ....
ต้น : เพชร..เดี๋ยวนายไปหาที่ชั้น 2 นะ ส่วนฉันจะไปหาที่ชั้น 1 ก่อน.
เพชร : แล้วทำไมนายไม่มาหาชั้น 2 ละ?
ต้น : เอาเถอะน่า! เดี๋ยวพอหาเสร็จแล้วเราไปเจอกันที่โรงยิมนะ
เพชร : อ้าๆ
ผมและเพชรได้เจอกับเพื่อนของเธอคนนั้น เพื่อนของเธอคนนั้นชื่อว่า "แพรว"คับและเธอได้บอกกับพวกเราว่า...
แพรว : พวกนายตามหาอะไรกันหรอ? ฉันเห้นพวกนายหามานานแล้วอ้ะ!!
ฉันเลยสงสัย
ต้น : อ๋อ! ไม่มีไรหรอกๆ เนอะเพชรเนอะ...(ตอบใช่สิ ไอ่เพชร)
เพชร : อ๋อ! พวกเราตามหาเพื่อนของเธออยู่อะ!...
ต้น : ....อ๊ากกกก...!!!!(แล้วนี่นายจะไปบอกเขาทำไมกันเนี้ย!!)
แพรว : อ๋อ! ? คนไหนละเพื่อนเรามีหลายคนอ้ะ
ต้น : ถ้าพวกฉันบอกแล้วเธอจะช่วยฉันไหมละ??
แพรว : อืมมม...ถ้ามีเหตุผลที่จะช่วยฉันก็จะช่วยแหละเนอะ...!
เพชร : เอาเถอะน่า...ช่วยๆต้นมันหน่อย ฉันเห็นต้นมันตามหามาอาทิตย์กว่าๆละ!?
แพรว : ว๊าวววว... ขนาดนั้นเลยหรอ?
ต้น : แล้วนี่แกจะไปบอกเขาอีกทำไมกันละเนี้ย ?
แพรว : แล้วนายอยากเจอเพื่อนฉันทำไมกันหรอ?
ต้น : อยากจะคุยด้วยอีกอะ..!
แพรว : 2 - 3 วันนี้ฉันก็ไม่เห็นแพรวมาที่โรงเรียนเลยนะ!!
ต้น : แล้วเธอรู้ไหมว่าบ้านแพรวอยู่ที่ไหน?
แพรว : รู้สิ!!??
ต้น : งั้นเธอพาฉันไปหาเขาหน่อยสิ
แพรว : แล้วทำไมฉันถึงจะต้องพานายไปหาเพื่อนฉันด้วยละห๊ะ??
ต้น : ก็ฉัน...อยากเจอเขานี่หน่าาา...
แพรว : งั้นเรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกัน
ต้น : แลกเปลี่ยน?
แพรว : ใช่แลกเปลี่ยน!
ต้น : แลกเปลี่ยนอะไรละ??
แพรว : เธอต้องเลี้ยงไอติมฉัน!
ต้น : โอเค. ได้อยู่แล้วไม่มีปัญหาเลย...!!
แพรว : งั้น...
ต้น : เย้ๆๆๆๆดีใจจัง ขอบใจน้าาา
แพรว : ยัง..!!??? ฉันยังไม่ได้บอกว่าจะช่วยเลยน้า.!!
ต้น : ได้โปรดช่วยฉันด้วยน้า..!
แพรว : โอเค. ฉันตกลงจะช่วย.!
ต้น : ขอบใจน้า
หลังจากวันนั้น พวกเราทั้งสามคนก็ตามหาเธอทั้นวัน โดยที่พวกเราทั้วสามยอมโดดเรียนคาบเช้าทุกวิชา แต่มันก็มีความบังเอิญโดยไม่คาดหวังเลย....อาจารย์เห็นพวกเราเข้าแล้ววว...จากตรงนี้แหละครับ...พวกผมเลยตั้งโดดเรียนคาบบ่ายไปด้วย5555 เพชรเสนอความคิด....
เพชร : เราลองไปนั่งรอที่ห้องสมุดดูไหมละเผื่อเธอจะมาหาหนังสืออ่าน!!
แพรว : ห๊ะ..!!..นี่! นายคิดว่าคนอย่างยัยนั่นจะมาหาหนังสืออ่านอย่างงั้นหรอ5555
เพชร : อย่ามาขำสิ! ไม่ลองก็ไม่รู้หรอก!!
ต้น : งั้นเราไปกันเลยไหม!
แพรว : รอไรละ!!....(วิ่งงงง)
จากนั้นพวกเราก็ไปนั่งรอเธอที่ห้องสมุดของโรงเรียน นั่งไปนั่งมามันก็เมื่อนอะนะ5555 เพชร ไอ่หมอนี่หลับเป็นคนแรกเลยครับ ผ่านไปไม่กี่นาที ยัยแพรวก็เริ่มจะหลับๆตื่น ไม่นานยัยแพรวก็หลับตามๆกะเพชรไป ในขณะที่ผมเองอยากที่จะเจอกับเธอคนนั้นมากกก ผมเลยนั่งรอเธอที่ห้องสมุดจนถึงตอนเย็น ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว...กรี๊งงงงง เสียงสัญญาณบอกให้กลับบ้านก็ดังขึ้น ในขณะที่ เพื่อนผมทั้ง 2 คนกำลังหลับอยู่ จนอาจารย์ท่านหนึ่ง มาบอกให้กลับบ้านกันได้แล้ว...!
จากนั้นพวกเราทั้ง 3 คนก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน....
เรื่องจะเป็นยังไงต่อ...ติดตามตอนต่อไปด้วยนะครับบบ
****ขอบคุณครับบบ****
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ