เรื่องสั้นของคุกกี้คามุอิ

"ซาจิโยะ อรุณสวัสดิ์"ชีวืตนักเรียนสาวมัธยมปลายแห่งหนึ่ง ในสวนของโรงเรียนมัธยมมูส เพื่อนชื่อมิจิรุทักทายกับซาจิโยะ เป็นเรื่องปกติของคู่หู ทั้งสองเดินเข้าห้องเรียนที่กว้างขวาง โต๊ะและเก้าอี้จัดเข้าระเบียบเรียบร้อย มันดูสบายตา หน้าต่างไม้ พัดลมติดเพดานที่กำลังทำงานซาจิโยะกับมิจิรุมีโต๊ะใกล้กัน มิจิรุสวยมาก บางทีหนุ่มๆจากห้องอื่นแอบเข้ามาจีบหล่อนกันมากมาย ซาจิโยะอาจจะรู้สึกว่า มิจิรุช่างเนื้อหอม เพราะดูหวานแหววแบบนี้จึงเป็นเรื่องธรรมดาในสายตาซาจิโยะ ช่วงสิบเอ็ดนาฬิกา"ซาจิโยะ ตอนกลางวันไปด้วยกันนะ" ซาจิโยะเงียบ สายตาก็เพ่งดูมิจิรุทั่วเรือนร่าง "จ้ะ"ตอนเที่ยงทุกวัน ทั้งสองจะเข้าโรงอาหารด้วยกัน มิจิรุยังคงเนื้อหอมมาก ถึงขนาดหนุ่มที่นั่งรับประทานอาหารมองไม่กระพริบตาจริงๆ มิจิรุมีแฟนคนหนึ่งแฟนเป็นหนุ่มมหาวิทยาลัยเอกชน ฐานะคงดี แต่หนุ่มมหาวิทยาลัยคนนี้ไม่ใช่มีแค่ความร่ำรวย เขาเป็นเจ้าเสน่ห์ในสายตาผู้หญิง เป็นดาวที่มหาวิทยาลัยนั้นซาจิโยะต้องแยกกับมิจิรุที่หน้าทางเข้าของโรงเรียนมัธยมมูส "พี่อิชิเอดะ มาแล้ว หนูคิดถึงนะ"สองหนุ่มสาวเดินควงแขน ซาจิโยะรู้สึกบางอย่าง มองข้างหลังมิจิรุ มองสายตาของพี่อิชิเอดะที่หันมาทางซาจิโยะรู้สึกว่าเพื่อนยังไม่กล่าวลา แถมรุ่นพี่ก็มองมาทางซาจิโยะด้วยกลับมาบ้านอย่างปลอดภัย ซาจิโยะวางเป้สะพายบนตู้เก็บของที่ทำจากไม้ แม่ของซาจิโยะกระซิบอะไรบางอย่างกับพ่อซาจิโยะ แต่เธอไม่ได้ยินอะไร"คุณๆ คือ ซาจิโยะ ไม่ค่อยมีเพื่อนตั้งแต่เล็กนะคะ""ที่รัก ผมรู้สึกว่าลูกสาวเราเหมือนจะมีพฤติกรรมสันโดษอยู่""ไม่เคยพาลูกไปหาจิตเวช ก็ไม่แน่ใจว่าลูกสาวเรามีปัญหาหรือเปล่า""มันดูเป็นความลับอะไรบ้างไหม คงไม่ต้องจ้างนักสืบมากฝีมือหรอกมั้ง"ความสงสัยพัดปลิวไปเรื่อย ซาจิโยะเข้าห้องของตัวเอง ตอนนี้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เธอนอนอ่านหนังสือนิยายรักบนเตียงฟูก ......................คุณเธอง่่วงหลับไปแล้วล่ะ คืนนั้นมีความฝัน แต่ความฝันนั่นคือมิจิรุ และ พี่อิชิเอดะ ยืนเข้าหากันเพียะ ซาจิโยะตะลึง เมื่อ รุ่นพี่ตบหน้ามิจิรุ หน้าสวยๆ บวมออกแดง"พี่ขอพูดตรงๆ พี่ไม่ได้รักมิจิรุ ""หนูขอโทษค่ะพี่อิชิเอดะ"ซาจิโยะสะดุ้งตื่น นึกถึงเพื่อนสาวที่สวยทั่วเรือนร่างอย่างมิจิรุซาจิโยะทำภารกิจในบ้านเสร็จ แล้วไปโรงเรียนเวลาผ่านไป สติของซาจิโยะ ก็รู้สึกตัวอีกครั้งในห้องเรียน"ซาจิโยะ อรุณสวัสดิ์"มิจิรุมาทักทายตามปกติ ซาจิโยะสังเกตดู ว่ามิจิรุไม่มีรอยบาดเจ็บใดๆ"มิจิรุ อย่าหาว่าฉันคุยอะไรแปลกๆเลยนะ เธอเลิกกับอิชิเอดะดีกว่า"สติกับสายตามิจิรุเหมือนถูกสะกด ซาจิโยะหันหน้าเข้าหาโต๊ะ"ยังมีคนดีอยู่นะมิจิรุ""หมายความว่าไงหรอเธอ"ทั้งสองต่างนั่งเรียนเงียบๆ วันนี้ซาจิโยะไม่ได้กลับพร้อมมิจิรุ ซาจิโยะแอบสะกดรอยตามมิจิรุอยู่อิชิเอดะมารับตัวมิจิรุที่หน้าโรงเรียน แล้วคนทั้งสองก็ขึ้นรถเมล์ไปเสียดาย ซาจิโยะไม่ได้ขึ้นรถเมล์ตามพวกเขา และเส้นทางที่จะกลับบ้านก็ไม่ใช่รถเมล์เบอร์นั้นจะเป็นยังไง ถ้าปล่อยให้เพื่อนไปกับชายคนนั้นซาจิโยะกลับมาบ้านอย่างปลอดภัย นอนหลับคืนนั้นมีเรื่องให้ฝัน"ซาจิโยะ""คะ"เสียงที่เรียกเธอในฝัน อิชิเอดะ รุ่นพี่มหาวิทยาลัย "จริงๆ ฉันชอบเธอรู้ไหม"รุ่นพี่บอกแบบนั้น ซาจิโยะตกใจตื่นอีกเธอต้องไปโรงเรียนได้แล้ว ระหว่างทางโดยบังเอิญ"มิจิรุ" ซาจิโยะวิ่งเข้าหา มิจิรุมีใบหน้าเศร้า คิดว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้น เธอก็บอกมา"ฉันเลิกกับพี่อิชิเอดะแล้ว ฉันอาจจะถูกพี่แกหลอก เราได้เสียกัน อย่าไปบอกใครนะ""เขาทำกับมิจิรุขนาดนี้เลยเหรอ"ระหว่างทางหน้าโรงเรียน มิจิรุกับซาจิโยะก็เจอพี่อิชิเอดะอยู่แถวนั้น "มิจิรุ เอ่อ พี่อยากบอกมานาน ว่าพี่ชอบซาจิโยะมานานแล้ว อุ๊บ !?"ลูกเตะซาจิโยะสะบัดเข้าไหปลาร้า ร่างอิชิเอดะถอยห่างไปสองก้าว"นายนี่มัน...""เฮ้ย อะไรน่ะ เหวย ไปล่ะ"รุ่นพี่ตัวสั่นเทามาก หันวิ่งหนีออกไปสภาพทุลักทุเล"มิจิรุ ขอให้รู้ว่า มีคนดี""ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะซาจิโยะ แต่ก็สงสารรุ่นพี่เขานะ กระดูกหักล่ะมั้ง""ผู้ชายแบบนั้นทำให้มิจิรุน่าสงสารนะ"
ความเป็นจริงของผู้หญิงคนนี้ อิชิเอดะ คงไม่รู้ ว่าเป็นผู้หญิงแบบไหนเวลาเย็น คำตอบนั้น ที่บาร์เบอร์"ทรงอะไรดีคะ" "ขอสั้นๆหน่อยค่ะ"ซาจิโยะ ............ คือ  ทอมบอยนั่นเอง ที่พ่อและแม่ค้นหาคำตอบอยู่