My dear คนนี้หัวใจบอกยอม
เขียนโดย 
ฝนดาวตก
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 11.41 น.
แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 11.58 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
8) 8
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 8
เด็กสาวตื่นขึ้นและลุกออกจากโรงในตอนเช้าของทุกวัน ซึ่งเธอรู้สึกเบื่อหน่ายมากมาย เธอไม่ชอบที่ต้องนอนในโรงเพราะมันอึดอัด และที่ทำให้เธอเบื่อไปกว่านั้นก็คืออาหารที่เธอต้องกิน เลือดสดๆที่แสนจะเหม็นกลิ่นคาว ซึ่งเธอเองไม่ปรารถนาที่จะดื่มมัน เธอเป็นแวมไพร์สาวที่แตกต่างจากแวมไพร์ตนอื่น เพราะเธอไม่ยอมดื่มเลือด ไม่ยอมนอนในโรง เธอถูกแวมไพร์ทุกตนเรียกว่า ตัวประหลาด จะมีก็แต่บิดา และพี่สาวของเธอเท่านั้นที่เข้าใจเธอ เธอเกิดมาพร้อมกับถูกแวมไพร์ทุกตนด่าทอว่าเป็นตัวกาลกิณีของดินแดน เนื่องจากตอนมารดาตั้งครรภ์เธอนั้น มารดาของเธอจะไม่นอนในโรง และไม่ดื่มเลือด แต่กลับทานแต่อาหารธรรมดาที่ชาวพ่อมด แม่มด หรือมนุษย์ทานกัน และยิ่งไปกว่านั้น เมื่อถึงกำหนดคลอดเธอ มารดาของเธอฝันว่าลูกในครรภ์วิ่งเล่นอยู่กลางแสงแดดอย่างมีความสุข ใช้ชีวิตเหมือนพ่อมด แม่มด และชาวมนุษย์ ซึ่งคำทำนายฝันนั้นหมายถึงลูกในครรภ์ที่กำลังจะลืมตาดูโลกจะเป็นภัยต่อดินแดน วิธีแก้ก็คือให้นางได้เข้าพิธีแต่งงานกับแวมไพร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดน และมีลูกกับแวมไพร์ตนนั้น ดินแดนนี้ถึงจะปลอดภัย ที่ร้ายแรงไปกว่านั้นคือ เมื่อมารดาได้ให้กำเนิดลูกของนาง นางก็สิ้นใจทันทีที่เห็นใบหน้าของนาง บิดาของนางเชื่อในคำทำนายฝันนั้นมากจึงโกรธนางมาก แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าของนางซึ่งเหมือนกับมารดาของนางมาก แต่นางดูจะงามกว่า บิดาของนางจึงเข้าใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดไม่ใช่ความผิดของนางเลยแม้แต่น้อย จึงได้ตั้งชื่อให้นางว่า เมเบล ที่แปลว่า คนสวย
“นี่ก็คือเรื่องที่ถูกเล่าขานกันมาตลอดในดินแดนแห่งแวมไพร์” อันนาเล่าเหตุการ์ณทุกอย่างให้ผมฟัง
“แล้วทำไมต้องเป็นซีโน่ด้วยล่ะ ที่จะต้องมารับหน้าที่นี้” ผมถามอย่างสงสัย
“ก็เพราะซีโน่เป็นแวมไพร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนตามคำทำนายยังไงล่ะ”
“รู้ได้ยังไงว่าซีโน่แข็งแกร่งที่สุด”
“ก็เพราะว่าราชาได้จัดงานประลองขึ้น และซีโน่คือผู้ที่ชนะแวมไพร์ทุกตนได้”
“แค่นั้นไม่ได้แปลว่าแข็งแกร่งหรอกนะ”
“เจ้าพูดเหมือนเจ้าหวงธิดาเมเบลเลยนะคะ ท่านชอบนางหรอ”
“เปล่า ข้าไม่ได้ชอบนาง” ผมรีบปฏิเสธทันที
“จริงๆ หรอ” อันนาถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง
“อือ ว่าแต่ข้าอยากรู้เรื่องที่เมเบลฆ่าพ่อมดสิ้นชีพ แล้วเมซิสมารับโทษแทน”
“เรื่องนี้ข้าคงเล่าให้ท่านฟังไม่ได้หรอกนะ ข้าบอกได้แต่ว่านางไม่ได้เป็นคนทำ และที่ธิดาเมซิสต้องเป็นเพราะมีความจำเป็นก็เท่านั้น”
“นั่นล่ะที่ข้าอยากรู้ แต่ถ้าบอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ ว่าแต่เมเบลต้องเข้าพิธีแต่งงานเมื่อไรกัน”
“ก็ประมาณปีหน้า ท่านถามทำไมกัน”
“เปล่า ข้าแค่สงสารนางก็เท่านั้น ที่ต้องเข้าพิธีกับแวมไพร์ที่นางไม่ได้รัก ข้าว่ามันน่าจะทรมานมากเลยล่ะ เจ้าว่าไหมอันนา”
“ถ้าท่านสงสารนางก็ช่วยนางสิ”
“มีทางช่วยนางได้หรอ”
“มีสิ แค่ท่านหาแวมไพร์ที่แข็งแกร่งกว่าท่านซีโน่ให้เจอ นางก็ไม่ต้องเข้าพิธีแล้ว”
“ดูเหมือนเจ้าจะไม่ชอบซีโน่เท่าไรนะ”
“ใช่ ข้าไม่ชอบท่านซีโน่ เพราะว่าเขาเป็นคนโมโหร้าย ใจร้อน ไม่ค่อยมีเหตุผล และที่สำคัญเวลาเขาโกรธธิดาเมเบล เขาก็จะทำร้ายนาง ไม่ทางกาย ก็ทางจิตใจ”
“ทำไมราชาถึงยอมล่ะ”
“เหตุผลก็เหมือนๆเคย คือ เขาเป็นแวมไพร์ที่จะมาแก้คำทำนายยังไงล่ะ”
“ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะช่วยเอง”
“ท่านจะหาแวมไพร์ที่แข็งแกร่งว่าท่านซีโน่เจอใช่ไหม”
“ข้าไม่รับปาก แต่ข้าจะพยายามให้ถึงที่สุดนะ”
“อือ ข้าเชื่อใจท่าน”
“ว่าแต่ ที่ดินแดนนี้มีแวมไพร์ตนไหนที่มีฝีมือพอๆ กับซีโน่ไหม”
“มีอยู่ตนหนึ่ง”
“ใครกัน”
“เขาคือสเวน สเวนเป็นทหารองครักษ์ของธิดาเมเบล และเป็นเพื่อนกับพวกเราด้วย”
“ถ้าอย่างนั้นข้าอยากเจอเขา เจ้าพาเขามาพบข้าที่นี่ได้ไหมอันนา”
“ได้สิ ถ้ามันจะช่วยให้ธิดาไม่ต้องเข้าพิธีกับซีโน่”
“ได้แน่นอน เชื่อข้าสิ ข้ามีแผน”
“แผนอะไรของท่าน บอกข้าก่อน”
“ข้าจะบอกก็ต่อเมื่อเจ้าพาสเวนมาพบข้าในค่ำวันพรุ่งนี้”
“ได้ ข้าจะพาสเวนมาพบท่านในค่ำวันพรุ่งนี้”
ณ เวลาค่ำวันรุ่งขึ้นที่ดินแดนแห่งแวมไพร์
“ท่านพ่อมดฮาโล ท่านอยู่ในห้องหรือไม่”
“อยู่ นั่นใคร อันนาใช่หรือไม่”
“ใช่ ข้าอันนาเอง”
“งั้นเข้ามาได้” สิ้นเสียงของผม ประตูก็ค่อยๆ เปิดออก แต่บุคคลที่เดินเข้ามาในห้องกลับไม่ใช่อันนา แต่เป็นเมเบลแทน นี่เธอมาหาผมหรือนี่ มันต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆเลย ดูใบหน้าของเธอสิ มีรอยช้ำด้วย
“เจ้ามาหาข้ามีเรื่องอะไรกันเมเบล”
“เจ้าคงผิดหวังที่ข้าไม่ใช่อันนา หญิงที่เจ้าเพิ่งจูบไปเมื่อคืนก่อน แต่ข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วย”
“เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วยหรือ ว่าแต่น้ำเสียงที่เจ้าพูดถึงอันนา ดูเหมือนจะหึงข้าเลยนะ”
“เจ้าอย่ามาพูดจามั่วๆ นะ ใครหึงเจ้ากัน”
“โอเค ตอนนี้เจ้ายังไม่ยอมรับไม่เป็นไร ข้าจะทำให้เจ้ายอมรับให้ได้ ในช่วงเวลา 2 ปี ที่เหลืออยู่ของข้า”
“เอาเถอะ นั่นมันเรื่องของเจ้า เจ้าเลิกนอกเรื่องสักทีได้ไหม”
“ได้ ว่าเรื่องที่เจ้าอยากให้ข้าช่วยมาได้เลย”
“ข้าไม่อยากเข้าพิธีแต่งงานกับซีโน่ เจ้าช่วยหาแวมไพร์ที่เก่งกว่าซีโน่ได้ไหม”
“ทำไมเจ้าไม่อยากเข้าพิธีล่ะ ทีเมื่อคืนก่อนเจ้ายังบอกว่ารักไอ้แวมไพร์นั่นอยู่เลย”
“ข้าจำเป็นต้องทำ เพื่อปกป้องพวกเจ้า ซีโน่มีอำนาจในดินแดนนี้มาก แถมเป็นคนอารมณ์ร้อน เอาแต่ใจ ชอบใช้ความรุนแรง ถ้าข้าขัดใจเขา เขาต้องทำร้ายท่านพ่อและดินแดนนี้เป็นแน่ ที่สำคัญเขาคิดที่จะขึ้นมาครองดินแดนนี้แทนท่านพ่อข้าอยู่ ที่ข้ายื้อเวลาไว้ก็เพื่อหาคนที่เก่งกว่าซีโน่ตามคำทำนาย แต่จนถึงตอนนี้ข้าก็ยังหาไม่ได้ ถือว่าข้าขอร้อง เจ้าช่วยข้าได้ไหม”
“ก็ได้ ถ้าเจ้าจะยอมทำตามแผนของข้า”
“ได้ ครั้งนี้ข้าจะยอมเชื่อเจ้า”
“ก่อนอื่นเจ้าต้องเล่าเรื่องที่เจ้าฆ่าพ่อมดจนสิ้นชีพ แล้วเมซิสไปรับโทษแทนเจ้าให้ข้าฟัง แต่ก่อนที่เจ้าจะเล่า มันมีเรื่องอื่นที่ข้าอยากรู้มากกว่า ก็คือเรื่องรอยช้ำบนใบหน้าของเจ้า ใครทำร้ายเจ้า บอกความจริงกับข้ามาให้หมดทุกเรื่องที่ข้าถาม ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่ช่วยเจ้าเด็ดขาด”
“เจ้าจะอยากรู้ไปทำไม”
“ก็ข้าเป็นห่วงเจ้ายังไงล่ะ” ผมพูดใส่หน้าเธอไปแล้วว่าผมเป็นห่วงเธอ นี่ผมพูดอะไรไปเนี่ยยยยยยยยยย
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
