รักข้างเดียง

สวัสดีครับผมชื่อ ทากะ ผมเรียนอยู่ม.ปลายผมมีคนที่ชอบอยู่แต่ดูเหมือนเธอจะไม่คิดกับผมแบบนั้น
"สวัสดีครับยูโกะ" ผมทักทายเธอไป(ยูโกะคือชื่อคนที่ผมชอบเองแหละครับ เธอเป็น คนสวยมากและยังเป็นคนดีด้วย)
"ตึก โอ๊ยย" ทากะสะดุดพื้นเปล่าๆล้ม
"ทากะ ไม่เป็นไรนะ" ยูโกะส่งยิ้มมาให้ผม
"ไม่เป็นไรหรอก แค่แผลถลอกนิดหน่อยเอง" ผมตอบแล้วก็ส่งยิ้มกลับไป
"ไม่ได้นะ เดี๋ยวฉันพาไปห้องพยาบาล" ยูโกะพูดพร้อมมาช่วยพยุงตัวผมขึ้น
"ขอบใจนะ ยูโกะ" ผมยิ้มให้เธอหลังจากที่มาถึงห้องพยาบาลแล้ว
"ไม่หรอกจ๊ะ ครูคะดูแลเพื่อนหนูด้วยนะคะ" ยูโกะพูด
"ได้เลย จ๊ะไม่ต้องห่วงหรอกนะจ๊ะ" ครูพยาบาลตอบ
จนมาวันนึงผมคิดว่าถ้าผมพูดคำนี้ออกไปเธอจะต้องยอมรับผมแน่นอน แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด
   โรงอาหาร
"นี่ยูโกะ ผมมีอะไรจะบอกอะครับ?" ผมบอกไป
"อะไรหรอ?"ยูโกะถามกลับมา
"คือว่าผมหนะแอบชอบยูโกะมาตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน" ผมพูดไปโดยไม่คิด "ช่วยคบกับผมได้ไหมครับ"
"ฮ๊ะ!!!!" ยูโกะตกใจ
"คือว่าเราไม่ได้ชอบ ทากะหนะ" ยูโกะตอบกลับมา
"ขอโทษนะ แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้ ใช่ไหม?" ยูโกะถาม
"ได้แต่ผม ไม่ยอมล้มเลิกแค่นี้หรอกนะ" ทากะตอบกลับ
ผมไม่คิดเลยว่าเรื่องราวหลังจากนี้จะทำให้เราเปลี่ยนไป
พรุ่งนี้จะมาเขียนตอนจบนะครับ