รักข้างเดียง

สวัสดีครับผมชื่อ ทากะ ผมเรียนอยู่ม.ปลายผมมีคนที่ชอบอยู่แต่ดูเหมือนเธอจะไม่คิดกับผมแบบนั้น

"สวัสดีครับยูโกะ" ผมทักทายเธอไป(ยูโกะคือชื่อคนที่ผมชอบเองแหละครับ เธอเป็น คนสวยมากและยังเป็นคนดีด้วย)

"ตึก โอ๊ยย" ทากะสะดุดพื้นเปล่าๆล้ม

"ทากะ ไม่เป็นไรนะ" ยูโกะส่งยิ้มมาให้ผม

"ไม่เป็นไรหรอก แค่แผลถลอกนิดหน่อยเอง" ผมตอบแล้วก็ส่งยิ้มกลับไป

"ไม่ได้นะ เดี๋ยวฉันพาไปห้องพยาบาล" ยูโกะพูดพร้อมมาช่วยพยุงตัวผมขึ้น

"ขอบใจนะ ยูโกะ" ผมยิ้มให้เธอหลังจากที่มาถึงห้องพยาบาลแล้ว

"ไม่หรอกจ๊ะ ครูคะดูแลเพื่อนหนูด้วยนะคะ" ยูโกะพูด

"ได้เลย จ๊ะไม่ต้องห่วงหรอกนะจ๊ะ" ครูพยาบาลตอบ

จนมาวันนึงผมคิดว่าถ้าผมพูดคำนี้ออกไปเธอจะต้องยอมรับผมแน่นอน แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด

   โรงอาหาร

"นี่ยูโกะ ผมมีอะไรจะบอกอะครับ?" ผมบอกไป

"อะไรหรอ?"ยูโกะถามกลับมา

"คือว่าผมหนะแอบชอบยูโกะมาตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน" ผมพูดไปโดยไม่คิด "ช่วยคบกับผมได้ไหมครับ"

"ฮ๊ะ!!!!" ยูโกะตกใจ

"คือว่าเราไม่ได้ชอบ ทากะหนะ" ยูโกะตอบกลับมา

"ขอโทษนะ แต่เรายังเป็นเพื่อนกันได้ ใช่ไหม?" ยูโกะถาม

"ได้แต่ผม ไม่ยอมล้มเลิกแค่นี้หรอกนะ" ทากะตอบกลับ

ผมไม่คิดเลยว่าเรื่องราวหลังจากนี้จะทำให้เราเปลี่ยนไป

พรุ่งนี้จะมาเขียนตอนจบนะครับ