Life Game เกมพลิกชีวิต

"กลับมาแล้วค่ะ หวัดดีค่ะแม่ หวัดดีค่ะพ่อ"ทอฝันเดดินกลับบ้านยกมือไหว้พ่อแม่ที่นั่งดูทีวีอยู่
"หวัดดีลูก"พ่อหันมายิ้มให้
"วันนี้อยากกินไรเป็นพิเศษมั้ยจ๊ะ"แม่หันมาถาม
"ไม่ล่ะค่ะ ทำอะไรง่ายๆก็ได้ค่ะ"ทอฝันพูดพร้อมเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องตัวเอง
.
.
.
"เฮ้อออ"เธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม หนังตาเริ่มหนักพร้อมคืดทบทวนเรื่องที่เจอมาในวันๆเดียว
'แล้วถ้าเรา...ทำไม่สำเร็จล่ะ เราก็จะติดอยู่ที่นี่ตลอดไป ไม่ก็อาจจะโดนฆ่าก็ได้'
เธอลุกพรวดนั่งบนเตียงกัดเล็บตามนิสัย
'ไม่ได้ จะแพ้ไม่ได้'
ทอฝันเดินไปที่โต๊ะอ่านหนังสือข้างๆเตียง หยิบหนังสือเล่มหนาออกมาพร้อมสมุดจดและปากกาสีสวยงาม เธอตั้งใจอ่านและสรุปจนเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง
ก๊อกๆๆๆ
"ทอฝัน ลูก ออกมากินข้าวมา"
"คะ ค่ะแม่"เธอเดินไปเปิดประตู
"ทำอะไรอยู่ล่ะลูก ไม่ลงไปกินข้าว"แม่เธอมองไปเห็นโต๊ะที่เต็มไปด้วยหนังสือก็เข้าใจ
"คือว่า เดี๋ยวหนูไปเอามากินบนห้องนะคะ"ทอฝันลงไปที่ห้องครัว
"...พยายามเข้านะ ลูกสาวคนเก่งของแม่"แม่เธอพูดเบาๆ
.
.
.
ทอฝันถือจานข้าวมาที่โต๊ะ ปัดกองหนังสือออกไปข้างๆเพื่อจะได้วางจานได้ แต่ก็เหลือบไปเห็นกระดาษโพสอิทสีเหลืองที่แปะอยู่บนโต๊ะ
'สู้ๆนะลูกสาว แม่รู้ว่าลูกทำได้
ถักทอฝันของตัวเองให้เป็นจริงนะลูก'
"..ขอบคุณค่ะ คุณแม่"ทอฝันยิ้มออกมาบางๆ
'เอาล่ะ ฉันจะต้องทำได้ เพื่อจบเกมนี้'
.
.
.
วันสอบเข้าโรงเรียนxxx
"ฟู่วววววว ใจเย็นๆ แกต้องทำได้ทอฝัน อ่านมาตั้งขนาดนั้นแล้ว"ทอฝันท่องคำนี้กับตัวเองอยู่หน้าตึกที่ใช้สอบ
'นักเรียนเข้าห้องสอบค่ะ'เสียงประกาศดังขึ้นพร้อมนักเรียนทุกคนที่เดินขึ้นตึก
"เอาล่ะ"
ในห้องสอบ
'ข้อสอบอะไรเนี่ย ไม่ตรงกับที่อ่านเลยนี่นา โถ่เอ้ย ตรงนี้ต้องคิดแบบนี้สินะ เอาล่ะ ลองสักตั้ง'ทอฝันพูดพร้อมทำข้อสอบด้วยสีหน้าที่ตั้งใจ
.
.
.
"พยายามเข้านะ คุณทอฝัน"
.
.
.
วันประกาศผล
เสียงฮือฮาของเด็กนักเรียนที่มาดูผลที่บอร์ดดังไม่หยุด บ้างเสียงร้องไห้ บ้างเสียงดีใจ แล้วของเธอจะเป็นแบบไหนกันนะ เธอไล่สายตาไปตามรายชื่อประกาศผล แล้วตาเธอก็เบิกกว้างขึ้น
'ไม่..ติด ไม่มีชื่อเรา'
พลันน้ำตาไหลลงพื้นที่ทุกอย่างก็กลายเป็นที่ๆแรกที่เจอกับเนตร
"ทำไม่ได้สินะคะ"เนตรเดินออกมาจากมุมมืด
"หึ เกมนี้จบแล้วสินะ"เธอมองพื้นที่เธอยืนอยู่มีคำว่า FINISH ปรากฏอยู่
"...ไม่ใช่ค่ะ"
"ว่าไงนะ โกหกกันรึไงเรื่องที่จะให้ฉีนกลับไปที่โลกความจริงน่ะ"ทอฝันตะโกน
"ไม่ได้โกหกค่ะ เราจะให้คุณกลับไป มันไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นการเริ่มต้นใหม่ค่ะ"เนตรพูดเสียงเรียบ
"เริ่มใหม่...งั้นเหรอ"
'หนูจะเข้าโรงเรียนxxxให้ได้เลยล่ะค่ะ'
"ทำให้ความฝันคุณเป็นจริงนะคะ"เนตรพูดก่อนทุกอย่างจะกลายเป็นสีขาว
"ลาก่อนค่ะ คุณทอฝัน"เนตรยิ้มพร้อมพูดออกมาด้วยความจริงใจ
'เป็นครั้งแรกเลยที่เห็นเนตรยิ้มแบบนี้'
แล้วทอฝันก็กลับไปที่โลกเดิม
.
.
.
คุณทอฝัน บางทีฉันอาจจะโกหกคุณไปก็ได้ เรื่องที่ว่าเกมนี้มีตอนจบน่ะ สิ่งที่เรียกว่าจุดจบจริงๆ อาจจะเป็นการที่คุณยอมแพ้กลางทาง นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า GAME OVER นั่นต่างหากที่เรียกว่าจุดจบ บางทีเกมนี้มันอาจจะไม่มีสิ่งที่เรียกว่าจุดจบหรือFINISHตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ เพราะทุกๆจุดจบมันก็หมายถึงจุดเริ่มต้นใหม่
เนตรคิดพร้อมมองพื้นที่พื้นที่ตัวอักษรFINISHเปลี่ยนเป็นSTART
.
.
.
3เดือนต่อมา ณ โรงเรียนxxx
"คนนั้นไงๆ คะแนนอันดับ1ที่สอบเข้าน่ะ"
"คนนั้นน่ะเหรอ โห เก่งอ่ะ"
"ทอฝัน ยินดีด้วยนะที่ได้เข้าชมรมThe Eyeน่ะ เห็นว่าชมรมนั้นได้รับรางวัลระดับประเทศด้วยนะ แต่ว่าชมรมนั้นเป็นปริศนามากเลย แล้วคนที่เข้าได้มีแต่คนหัวกะทิทั้งนั้นเลยนะ"เพื่อนคนนึงเดินเข้ามาพูดกับทอฝัน
"ขอบใจนะ"ทอฝันยิ้มรับ
"แต่ไม่คิดว่าแกจะสนใจชมรมเกมนะ"
"อ่อ พอดีมีเรื่องที่ทำให้สนใจน่ะ"ทอฝันตอบ
'ทำให้ความฝันของคุณเป็นจริงนะคะ'
'หวังว่าสักวันเราจะได้เจอกันอีกนะคะ พี่เนตร'
เธอคิดก่อนจะเคาะประตูชมรม
ก๊อกๆๆ
"ทอฝันค่ะ"
"น้องทอฝันเหรอ เข้ามาเลยครับ"เสียงผู้ชายตอบออกมา
"ขออนุญาตนะคะ"ทอฝันเปิดประตูเข้าไปก็พบกับผู้ชาย4คน ผู้หญิง4คน และคนที่สะดุดตาที่สุดคือผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโต๊ะดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าคนนั้น
'หรือว่า..'ทอฝันเบิกตากว้างเมื่อเธอคนนั้นหันมา
"หวัดดี น้องใหม่"
เสียงที่คุ้นเคยเหมือนเคยได้ยินประโยคนี้จากที่ไหน ครั้งแรกที่เจอกัน
วันนั้นเธอเป็นผู้เล่นเพราะเกมๆนั้นทำให้เธอมาถึงจุดนี้ได้ ตอนนี้เธอจะได้เป็นเหมือนพวกเขาแล้ว ต่อไปเราคงจะช่วยถักทอฝันของคนอื่นได้เหมือนกันนะ
"ขอต้อนรับสู่ The Eye"
'การเริ่มต้นครั้งใหม่เริ่มขึ้นแล้วสินะ'
'GAME START'
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จบไปแล้วกับซีซั่นแรก
อาจจะต่อซีซั่น2 ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ555